Historisch Archief 1877-1940
Buziau als stofzuiger-verkoopster: in de
nieuwe Bouwmeester-revue
De Operette-zangers: Victoria en haar
huzaar. Theater Carr
Alex Wunnink, de directeur van het nieuwe gezel
schap De Operettezangers" verbaasde reeds met zijn
eerste vertooning het publiek door zijn moed: een
kunstvolle en smaakvolle operetteopvoering te durven
geven en daarvoor niemand minder dan den inven
tieven Johan de Meester Jr. als regisseur te nemen. Men
weet, dat deze eerste vertooning De vagebond-koning"
een onbestreden succes werd, waarvan de ondernemende
directeur en zijn helpers alle eer hadden, ? maar niet
een volle geldbuidel. En men mocht dan ook naar billijk
heid vreezen, dat Wunnink na deze eerste krachttoer
zou meenen, dat der kunst was gegeven wat der kunst
toekwam en dat thans aan meer practische middelen
Jan Musch als de Spie" (Schouwtoonsel)
NIEUWJAAR IN DE ,
Vondel's Gijsbreght van Aemstef'
De Schoone Slaapster'
HENRIK SCHOLTE
om een operettegev.elschap in het leven te
houden zou worden gedacht. Het leek aanvan
kelijk dan ook of men lager bij den grond ging
blijven. Maar opeens stijgt men weer: opnieuw
een schitterende en vrijwel( aan alle eischen
voldoende opvoering, nu van Paul Abraham's
Victoria en haar hu7aar", en waarvoor men we
derom Johan de Meester Jr. de regie had gegeven.
Voor de fantasie van den jongen regisseur was
het inderdaad om zich te vermeien in een droom
van kleurige en warrelende tafereelen op de
bliksemtrein-vaart, waarmee het tooneel verschiet van
Russisch, Japansch en Hongaaisch aspect.
Hij heeft dan ook een Keer fraai geheel van
kleuren en lichteffecten tot stand gebracht.
En om zijn tooneel te bevolken had Wunnink
alle sterren van de Hollandsche operette-hemel
gehaald, zoodat het ook wat zang en voordracht
betrof daar een feest werd van het beste soort. Ik
l noem u maar de voornaamste vertolkers: Beppie
j de Vries als Victoria, Willy Vos Mendes als de
! (Hongaarsche) huzaar, Sylvaiii Poons als diens
| bediende, Harry Boda als graaf Ferry en Bertha
i Verzwijger (de weergekeerde) als Kiquette.
p Maar ook nieuwe sterren schitterden er: het
j Japansche danseresje van Kathe
'. Schitzer werd een charmante kennis
making voor ons publiek.
f Den geheelen avond bleef er
'< levendigheid en vaart. En de
geest; driftige dirigent Susan haalde uit
l de knap en handig, maar weinig
' oorspronkelijk geschreven muziek
(van Abraham wat er uit te halen was.
? Een groot succes, ja, een triomf
i werd deze bijna on-Hollandsch goede
l voorstelling !
t CONSTANT VAN WES-..EM
Gijsbreght, of het
stand der
Maar het merkwaardigste
van alles is, dat geen tooneel .
liefhebber er aan zal denken
om deze traditie op te geven,
ten ware het, dat hij het op
den eerst volgenden Oudejaars
avond als zijn onvergeeflijkste
.zonde berouwde. Omdat de
,,Gijsbreght" als drama, als
stuk van groote gebre
ken en grocta heerlijkheden, j^
de graadmeter is van het LcïlQ, Kl£y 6
jaarlijksch tooneel, van de ~Pioiovv>ol 01
i T *- l&l&i ri&l' &t
acteurs (want hoevelen, die
in denzelfden rok van Gijs
breght en hetzelfde koningsgewaad van Badeloch
staken, konden het ook spelen?) maar bovenal
van den regisseur, die weet dat hij voor een onop
losbare gave, maar goddank voor een opgave staat.
Geef een feilloozen,,Gijsbreght", enhet tweede jaar
komt niemand meer kijken en het tiende jaar zijn
zeïfs de meest conservatieven de dan nog slechts
kunstmatig in het leven gehouden traditie beu.
Men gaat geen tooneel uit plicht meer zien, maar
niets zou minder een plicht hoeven te zijn dan de
l Het is de vraag of er een stad
, ter wereld zulk een merkwaardige
, traditie heeft als Amsterdam, dat
nu bijkans driehonderd jaar op den
i eersten dag van het jaar een stuk
ter verheerlijking van de
poorterdeugd en de macht en de glorie
opj voert: een stuk, dat er op zichzelf
? beschouwd minder voor geschikt is
dan welk ander ook, omdat de heele
stad er behoorlijk in wordt uitge
moord en de weifelende held ten
slotte op een schuitje naar elders
vaart. Het is ook de vraag welke
andere stad daar op den duur zulke
merkwaardige tradities naast gezet
zou hebben: het kopje slemp naar
geheim recept laten wij als eenspe
ciale afwijking nu nog daar. Maar
op gronden van aartsvaderlijke tra
ditie, waaraan Vondel gansch on
schuldig is, zijn jongste spruiten
in hun eersten stijven boord en
lange broek op dezen avond den
schouwburgdoop te laten ondergaan, terwijl zij zich alleen
daarom niet stierlijk veivelen, omdat zij in het
kleed der hoogste poëzie allerverschrikkelijkste
dingen te hooren krijgen, waar een mensch, die den
,,Gijsbreght" nog nooit gezien had. eenvoudig
niet aan zou denken, en dan die climax van lust
en massamoord te laten volgen met een bruiloft en
een door den stadsrijmelaar aaneengeflansde
nieuwsjaarswensch voor de vroedschap.... do
negers van de Oeganda hebbon geen zonderlinger
gebruiken.
Een scène uit Victoria en h<
Gijsbreght", waarop men elk jaar, in die paar
hevige dagen van Januari, opnieuw storm, en
desnoods zich te pletter loopt. Falen ware hier
nog eervoller dan een zalig slagen, dat met het
oplossen van het raadsel van de sfynx ook haar
glimlach tot een dooden grijns zou maken. Gijs
breght" als verlooniruj hebbe geen traditie!
Koyaards heeft op den Gijsbreght" gewerkt als
niemand voor of na hem. Als hij leefde, zou hij
er nog aan werken. Dat men dit jaar weer terug
greep naar zijn laatste, zijn beste, maar in zijn tijd
ook reeds duchtig verstard rakende GijSfrreght",