?e !. " K; u- > KUNSTEN »7 de 19°en 20" eeuw - Jan van nj van Lier DEN TOL figureert; men kan de knapheid van dezen voor alles met het penseel teekenende'' en daarna pas schilderen de, volle Rubensiaansche" vrouwenKunstzaal van Wisselingh aakten sterk in de drie-dimensionale limte modelleerende kunstenaar ten olie erkennen en ook wel waardeeren Q hè*, nochtans met deze, in dit groote aantal" aan den dag tredende uit veriezing niét eens zijn vanwege de al te _üonfahige, Blonde Venus"achtige leurgeving! Aan Picasso wiens in BÖ5 jfce Schoorl geschilderde Belle [oïlandaise" (met tempera-verf op wton gedaan) eveneens een gevuld Rubensiaansch" vrouwennaakt mag eeten, maar thans gedaan zonder jnige poëtische affectatie. De kleur aat, evenals in zijn Femme a la >ilette avec servante" naar het koel?esco-achtige en is er toch niet minder ;vend om. Ook zijn ander vrouwenaakt en het meest misschien nog zijn ;ekening La familie" laten zien hoe ij onder vele andere dingen soms ver;aat een schoone synthese te scheppen tusschen een klassieke, sterke rust in de vormgeving en compositie en een, om het kort te zeggen, mo derne innerlijke spanning". Aan Cézanne wiens Les Voleurs d'Ane" nog duidelijk onder den invloed van de la Croix geschilderd werd en wiens Sous Bois" een prachtig staal is van zijn latere ,,idealistisch decoratieve" geheel eigen" werk. Aan Gauguin wiens den geest van Tahiti symboliseerend stilleven met het hem eigen wonderlijk-verstilde en toch zoo rijke,mysterieuse kleuraccoord, ik verkies boven zijn Tahitiaansche dans rondom het avondlijke kampvuur". Aan Vincent van Gogh tenslotte die hier met een in 1887 te Parijs geschilderd zelfportret zijn grootheid nogmaals demonstreert. Jan van Hrrwïjnen l»ïj van Lier, Amsterdam. De tentoonstel-ingen van de nieuw ste werken van Herwijnen volgen elkaar in snel tempo op. Soms, zooals b.v. op zijn laatste expositie in deze kunsthandel waar het accent viel op enkele groot opgezette Amsterdamsche stads-gevallen, heeft men wel eens een oogenblik de neiging te gaan spreken van een misschien wat al te snel tempo. De schilders-drift, die bij Herwijnen voortdurend hevig werkt en sterker is dan bij verreweg het grootste deel van onze andere jon geren", stuwt hem steeds weer tot den arbeid, en die arbeid vervalt daardoor nooit tot een herhaling in den zin van een ietwat automatisch naloopen van zichzelf, waaraan andere veelproducec rende kunstenaars nogal eens komen te lijden. Maar juist omdat die drift zoo vóór alles uitsluitend schild'trdrift is (een zeldzaam c ing en een goed ding op zichzelf) liep de schep pingsdrift, die gevoed moet worden door een innerlijken groei wil het mij schijnen, soms gevaar. Anderzijds heeft waarschijnlijk juist die fel in hem opge leefde, schildersdrif t van Herwijnen ge red van een, in de duisternissen der psy chologische verJieting dreigende ver starring. (Het dreigde m.i. op den duur in de aanvankelijk zoo bijster knappe teekeningen van geestes-t ranken en andere menschelijke verwordenen). Op deze laatste, thans geopende rijpe en rijke tentoonstelling consta teert men met vreugde, dat naa&t de werken waaiin hij vrijuit zijn schil dersdrift uitviel t in bloemen en stil levens (van de laatste noem ik dat met de kannetjes vooraan) en waarin het volle, hooge kleur-accoord blauwpaars-rood dat hem in y,ijn laatste periode karakteriseert, krachtig wordt aangeslagen zóó dat er ook, hoe ijl en bevrijdend het klinkt, toch de gedegen" ondertoon van het lied der aarde volledig in meé-vibreert; een nieuwen innerlijken groei zich aan het voltrekken gaat, die wederom direct tot den mensch, tot het portret zal voeren. Ken eerste teeken daarvan heeft Daumier men m.i. te zien in het portret van den dichter Rensburg dat van een in dringende psychologie is en dat ook Kunstzaal van Wisselingh zuiver schilder-kunstig boven het groote achterover liggend naakt uitJan van Herwijnen Kunstzaal van Lier