Historisch Archief 1877-1940
We.
De'Groene Amrèteridammervvirv14,: Januari 1933
Nederlandsch fascisme
Teekenlngp dooi- B. van Vlijmen
/r. Mussert oefent zich
Nationaal
Socialisme
Het zal wel redelijk zijn, maar griezelig blijft
het, dat van elke groote strooming in het buiten
land hier altijd ook een apart golfje over den dijk
spoelt. En altijd veel later, net even te laat.
Het Italiaansch fascisme alweer tien jaar oud
en allicht niet meer frisch, het Duitsche
nationaalsocialisme erg aan 't aftakelen.... en nu komt
dan hier de beweging" ook. Natuurlijk ook,
want zoo'n beweging" is epidemisch en verbreidt
zich sneller en heviger, naarmate zij dwazer is.
Daar kan men 't ook niet tegen hebben, maar
wel het ernstig betreuren, dat de authentiek
Nederlandsche uitgave van deze nieuwe partij
formatie, zoo laat komt en zoo weinig authentiek,
zoo hopeloos clichéis,
Zij hielden dan hun eersten Landdag" in Utrecht
en zij hadden 25 vurige en ijdele jongelingen jn
uniform gestoken, ter propaganda en als kern"
van een N. S. Weerbaarheidscorps. Dit was echter
niet nieuw en in de groote rede, door den leider",
Ir. A. A. Mussert, gehouden, kon men ook met
goeden wil, geen sprankel nieuwigheid ontdekken.
Naituurlijk zeggen deze fas
cisten (voorloopig van den
kouden grond) meestal
malligheden, maar kon daar dan
absoluut niet wat oorspronke
lijkheid in gemengd worden ?
Moeten wij dan eeuwig be
dreigd worden met het
Marxisme, aan welks ver
werkelijking hier voorloopig
geen sterveling denkt ? En
welkeS.D.A.'P. reikt Moskou
de: behulpzame hand", om die
theorie te doen zegevieren"?
En aan welken vijand"
wordt de natie" . die
zonderlinge fictie aldus
weerloos overgeleverd? Enz.
enz.
Men behoeft het antwoord
op deze vragen niet af te
wachten. Het zijn zoo maar
va,ge praatjes, die op de ver
gadering losgelaten' werden,
zonder anderen of verderen
zin dan onnoozele eenling te
zijn voor een geest, die op
zich zelf zeer positief en dui
delijk is en: hier; onder een
speciaal : etiket, ' in keurige
flesschen, wordt verkrijgbaar
gesteld.
Het is 't niet voor allen
even duidelijk belang van
de groote partij der meer
en min bézittenden, dat zich,
onder dierbaar vaderlandsche
en historische /eerwaardige
leuzen, keert'-tegen de toe
nemende democratie, of te
wel overheersching van nog
minder en niet-bezittenden.
Houdt wat je hebt, zegt dit
fascisme tot het individu, tot
de groep, tot de partij, tot het
land.
^^^=^^^~-^?"*~ Een gezond egoïsme", dat
zich stelt tegenover dat an
dere gezonde egoïsme: neem wat je krijgen kan,
van de diverse sansculotten. Gewis gaat dit niet
zoo maar, doch moet met edelaardige (drog)
redenen omkleed worden; Maar weet mi niemand
op dit stuk eens iets nieuws of grappigs, of
ook maar juist, te vertellen? liet is alles zoo
tot op den draad versleten. En nonsens kan toch
zoo aardig zijn in zijn serieusigheid.
F. C.
Spreekzaal
l
Itöntgcn
Als inleiding tot Uw artikel De tragische zijde"
haalt U aan het lijden en overlijden van den radio
loog Georgers Haret. Men heeft getracht hem zijn
lijden te verlichten althans minder ondraaglijk
te maken. Mag ik U in dit verband eens even er
op wijzen, dat wij Nederlanders niet naar Frankrijk
behoeven te gaan om kennis te krijgen van een
dergelijke tragedie?
Te Batavia (en korteren tijd te Soerabaya)
heeft ongeveer dertig jaar gewerkt, den langsten tijd
als radioloog, Dr. H. M. Knoch, oud-officier van
gezondheid van het Indische leger. Hij ook heeft
de dermatitis gekreg.cn en in aansluiting daaraan
de carcinoom die de menschen naar het graf brengt.
Eerst werden hem twee vingers geamputeerd, hij
bleef rustig in dezelfde materie doorwerken. Daarna
werden nog eens drie vingers geamputeerd, hij bleef
dezelfde, en verrichtte dagelijks zijn taak als r
ntgenoloog in de Centrale ziekenverpleging te Batavia
Later moest hooger geamputeerd worden, tot den
geheelen arm met een deel van den schouder. Daarna
kwam het einde. Dit proces heeft lange jaren ge
duurd en speelde zich af in de hoofdstad van
Neder!.-Indië. Wanneer U denkt dat ooit van
hoogerhand of van den kant van de leiding van
den dienst der volksgezondheid eenige notitie
genomen is van dit gebeuren, dan hebt'.U het mis.
Eerst na zijn dood, aan zijn graf. .'. BOERMA
? Hildebraiirt
' '- ' -'??'? -.'J-t*
In uw nummer van 31 December '32 staat op
bladz. 20 een stukje, dat onderteekend is
Euplotes" en handelt over de zaak van het
Hildebrandgedenkteeken te Haarlem, ,
Voor wie ook maar iets weet van al de moeilijk
heden, aan de wordingsgeschiedenis van dit monu
ment verbonden, is het duidelijk dat deze Euplotes
er niets van weet. Het eenige wat hij doet is op
onverantwoordelijke wijze insinueeren.
Hij insinueert dat het wachten bleef op den
beeldhouwer". Maar hij weet niet, of hij verzwijgt
zooals hij ook zijn naam verzwijgt hoe lang
en hoe vaak de beeldhouwer heeft moeten wachten.
Hij insinueert door te schrijven: ,,De beeldhou
wer vraagt thans een rustiger plaats voor zijn
monument". Want ook hier weer verzwijgt Euplo
tes iets, nl. dat de situatie van de vroeger voor het
monument bestemde plek volkomen gewijzigd is,
zóó zelfs dat al had de fonteinbak met de acht
beelden er reeds gestaan hij toch zeker vandaar
verwijderd en elders opgesteld zou zijn.
Hij insinueert tenslotte dat de kunstenaar
W-ellicht reeds gemeentegeld onder zijn hemmetje
heeft" en dan de Gemeente in haar hemmetje
laat staan".
Deze laatste onderstellingen bewijzen afdoende
dat Euplotes van den gang van zaken niet op de
hoogte is. Het Hildebrandmonument wordt niet
bekostigd door de Gemeente Haarlem, maar dooi>
het indertijd opgericht Comitétot stichting van,
een Hildebrandgedenkteeken te Haarlem" met.
bijeengebrachte gelden van particulieren. Als Euplo
tes nu mocht meenen, dat hij in zijn insinuatie
inplaats van Gemeentegeld" zou kunnen schrij
ven Comitégeld", dan vergist hij zich alweer.
Wanneer hij eenigszins bekend was met de f
inan.tieele regeling dezer geheele zaak, zou hij .zich-,
schamen over zijn onridderlijke beschuldiging aan
't adres van den beeldhouwer Bronner en zeker
maar blij zijn dat hij zijn indentiteit achter het
vizier Euplotes" verborgen heeft gehouden.,
P. H. VAN MOERKERKEN
Nieuwe Uitgaven
Elizc Socr. Sterke Levens. Roman uit tiet
leven van Prins Willem I van Oranje.
L. J. Veen U.M.
Men moet zich daar tegenwoordig voor veront
schuldigen, doch de eerlijkheid gebiedt mij te
zeggen, dat ik mér gefascineerd word door de
figuur van Willem den Zwijger dan door die van
Teun den Klepperman of Karel van Staal. En
ofschoon mijn melkboer en de onderwijzer van
den overkant hun neuzen ophalen voor den Vader
des Vaderlands, heeft de rede van den hoogge
leerden Colebrander in de stemmige sfeer van
Leiden's grootrauditorium mij ontroerd. Hetgeen niet
wegneemt dat mejuffrouw Soer's boek zoo niet
een weinig stuntelig, dan toch vervelend mag
heeten. De historische visie van de schrijfster
vermag ik in geen enkel opzicht te beoordeelcn.
Doch dat zij de figuur, die de aanleiding tot het
schrijven van haer roman is geweest, nigt in
menschelijkheid en historische waaide op den voorgrond
heeft weten te plaatsen en dat het verhaaltje"
zelve wat bloedeloos en zér on-merkwaardig is
geworden, moge hier vastgesteld worden. Als
roman is mejuffrouw Soer's boek zér middel
matig. En middelmatigheid is te meer uit den
booze indien een superieure figuur er het onderwerp
van moet /,ijn.
E. ELÏA.S
Witte Curafao Sec
Cherry Brandy Menthe Glaciale
Curafao Brandy