De Groene Amsterdammer van 14 Januari 1933 No. 2902 Fransdie boeken De prix-Goncourt J. van Nijlen Dikke boeken, ook In Frankrijk De jonge Fransche schrijvers begin nen nu ook zeer lijvige romans te publiceeren. Dit is althans het geval met de twee auteurs tusschen wie de jury van den Goncourt-prijs dit jaar had t3 klazen: Guy Mazeline, schrijver Van Les Loups 1) en P. Céline, schrijver van Voyage au bout de la nuit 2). Het was de eerstgen'oemde aan wien de prjjs werd ? toegekend, niet zonder gegrond protest van een paar jury leden. Ik kan niet zeggen dat ik het hoek van Mazeline zonder moeite en in spanning heb gelezen: het is vaak . langdradig en vervelend en zonder twijfel was het onderwerp te groot vóór den auteur. Zijn talent is noch tans onbetwistbaar en het laatste gedeelte van het hoek bevat eenige mooie bladzijden, die ons voor de moeite die wij ons getroost hebben feeloonen. Maar dit lijkt in verhouding tot de zeshonderd compact gedrukte Wadzijden niet voldoende. 'Les Lóupe is de geschiedenis van een' fami'.ie uit Le Havre op het eind der negentiende eeuw. Al de leden , der familie vanaf het hoofd van het gezin, Maximilien Jobourg, tot zijn drie zonen en twee dochters (benevens ?feen buitenechtelijk kind), tot zijn moeder en verder de vrienden en ver loofden van zonen en dochters worden ons uitvoerig voorgesteld en hun ge moedsleven wordt toegelicht vooral bij middel van lange en vaak geheel overbodige gesprekken. Aan geen van die personen weet de auteur een vol doend relief te geven, met Uitzon dering misschien van de oude moeder, wier autoritair en hatelijk karakter het meest menschelijke is van gansch het boek, ofschoon nog te schematisch uitgebeeld. Het is het gebruik dat, wanneer talrijke personen in een roman optreden en ernstige familietwisten ontstaan, men dadelijk gaat spreken van een roman balzacien". Dit was ook weer het geval met Les Loups. Men zou echter beter dien goeden ouden Balzac daar geheel buiten laten en al die mislukte po gingen niet op zijn rekening schrijven. De waarheid is dat men in dien uïtvoerigen roman, waarin zooveel schijnt te gebeuren, aan het einde niet veel verder is dan bij het begin, al is " de hoofdpersoon door zelfmoord van het tooneel verdwenen. Het is alles zeer onsamenhangend en verward. Bovendien wordt men telkens gehin derd door vreemde onwaarschijnlijk heden. Men merkt al te goed dat de auteur in een anderen tijd leeft dan de personen die hij beschrijft. Zijn per sonages vertoonen vaak eigenschappen en manieren die eigen zijn aan de gene ratie tot dewelke de auteur behoort, maar die geheel vreemd waren aan de jongelui der negentiende eeuw. Wij weten ook nooit precies op welk moment van de geschiedenis wij ons bevinden; wij moeten telkens op onze stappen terugkeeren om te constateeren of het alles werkelijk klopt. De manier bijvoorbeeld waarop de schrijver mededeelt welke band Maxi milien Jobourg verbindt met het jonge meisje dat onverwacht uit het verre Oosten verschijnt is buitengewoon omslachtig. De compositie van het heele boek is vrij slordig, maar het meest hin derlijke gebrek is wel de onvolledige uitbeelding der personen. Niet dat het den auteur niet is gelukt ons aan hun werkelijk bestaan te doen gelooven. Neen, maar ze zijn omgeven door een soort mistige atmosfeer die ons belet hun personaliteit duidelijk te onder scheiden. Hun daden, die ons over hun waar karakter zouden moeten inlichten, zijn vaak zoo onwaarschijn lijk, dat de personen totaal onbe grijpelijk worden. Is dit alleen te wijten aan zekeren invloed van de Russen die Mazeline blijkbaar zeer bewondert ? ? . ? ?. Ik betwijfel dat de pogingen van sommige jonge Fransche auteurs om hun personages te behandelen zoo als Dostoïevski het deed met de zijnen, moeilijk tot een goed resultaat kunnen leiden. Een der grootste bewonderaars van den grooten Eus en een dergenen die hem ongetwijfeld het best in Frankrijk hebben begrepen, met name AndréGide, heeft er zich steeds voor gewacht Dostoïevski's me thodes in zijn eigen werk toe fce passen. Wat er van zij, de methode die Maze line in Les Loups gebruikt, deugt niet voor dien auteur. Ik blijf nog altijd bij het oude standpunt: het meest dui delijk talent van een schrijver geeft hem niet het recht vervelend te zijn. Ik ben van huis uit niet nieuwsgierig, maar ik zou toch graag weten of de heeren juryleden van den Goncourtprijs dit volumineuze boekwerk van bladzijde l tot 622 hebben gelezen. 1) Guy Mazeline, Les Loups. Paris Librairie Gallimard. 2) Louis-Ferdinand Céline, Voyage au bout de la nuit. Paris Editions Denoël et Steele. 1932. VfeAAGNU PRIJSOPGAAF VOOR EN STOFFEER! NQ VERZORGDE EN NIET DURE UIT VOER i NG QARANT i E oou E>IJ CENTR. VERWARMING?LEVERING FRANCO HUIS NEDERLAND Modelmelk van OUD-BUSSEM 2O et. per J/2 literf lesch Fa F. SI N EMU S Leldschestraat 20-22 AMSTERDAM C. Overhemden naar maat vanaf f 8.50 PRIMA COUPE Eigen Atelier NILLMIJ LEVENSVERZ.MIJ 's GRAVENHAGE AMSTERDAM UTRECHT ROTTERDAM De Groene Amsterdammer Weekblad voorNederland kost slechts f2.70 per kwartaal (10.20 voor in cassokosten) of f 10.- per jaar bij vooruitbetaling. VICTORIA-WATER In Literschroefflesschen OBCRIANMSTCIM voor huishoudedelijk gebruik Witte Tanden: Chlorodont ? de heerlijk verfrisschend smakende pepermunt tandpasta Tube 35 cent en 6O cent