De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 21 januari pagina 19

21 januari 1933 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2903 De Groene Amsterdammer van 21 Januari 1933 19 Croquante croquetjes Alida Zevenboom Jantje's kladschrift Een mensch moet of hij wil of niet tegenwoordig wel op de koopjes loopen en koopjes zijn er te halen, dat moet ik zeggen. Ik heb het er van de week eens van genomen en me eens goed in mijn slappe wasch gezet, zooals de menschen vroeger zeiden, en wat ben ik nu kwijt ? Ben paar bottines met elas tieken, die om mijn enkel sluiten of ze er om gegoten zijn: n gulden negen en veertig cent. Hoe ze ze er voor maken kunnen, weet ik niet en ik heb zoo'n idee dat ze ze misschien kant en klaar gappen, want anders l>egrijp ik het niet. Een directoire van echte zij met een echt Brusselsch kantje: negen en dertig cent en zoo ga je maar door en als ik dan naga wat mijn uitzet gekost heeft, toen ik met den Inwendige zou gaan trouwen ! Van alles vier en> twintig stuks en van het beste, want mevrouw zaliger zei altijd: Aal, zei ze, als je wat koopt, koop dan of het voor je leven moet zijn" en gelijk had ze want als je nu dat floddergoed ziet dat de vrouwen dragen n keer in de wasch en het is weg en hoe zie je er dan nog mee uit! En wil u wel gelooven dat ik me schaam over Leentje, mijn meisje ? Die moet u zien hoe die Zondags uit gaat ! Allemaal in de kunstzij, van onder tot boven en het acteurtje heeft als eens gezegd en hoe hij dat precies zoo weet, is voor hem een weet en voor mij een vraag, dat als je een lucifer bij haar houdt, ze zoo opbrandt. Ik hoop niet, dat hij het met het kind probeert, want waar haal ik zoo gauw een ander vandaan die net zoo netjes op de boel is en nooit een cent te kort ? * * * Ik begrijp van de wereld niets meer. Ik had als jong meisje nietsdan eigen gebreid ondergoed aan en dat was stevig en lekker warm maar tegen woordig hoe minder ze om en aan hebben hoe liever. En is het dan wonder dat het mis loopt met de zedelijkheid ? Van de week ben ik eens langs de ijsbaan gewandeld en ik moet u zeggen dat ik niet wist wat ik zag. Zoo goed als al de jonge meisjes reden er in broeken ! Mag dat zoo maar van de politie en wat zegt onze Burge meester er van? En als het licht eens op zoo'n baan uitgaat of het wordt schemerdonker, kent u dan het on derscheid tusschen een jongen en een meisje? Het is of de vrouwen er niet langer trotsch op zijn dat ze vrouw zijn net of het zoo'n koopje is om man te zijn ! En als een pater zich in het geslacht vergist kun je het hem niet eens kwalijk nemen, want ik moet u zeggen dat kleine AU naar me toe kwam, nadat ze op de ijsclub gereden had en ze liep natuurlijk ook in zoo'n duffelsche broek waar neef, die nog altijd steun krijgt, dat allemaal van doet, is me ook een raad sel en toen ik haar opentrok, dacht ik dat het acteurtje het was, zoo leek dat wurm op een jongen man en moet dat dan niet verkeerd afloopen? Neen, zoo mallooterig stelden, wij ons toch vroeger niet aan. Ik heb wat in de Bocht gereden als die dicht lag en ik weet nog wel dat de deftige IJsclub er een baan had en er was geen een die zoo mooi beentje over reed als de opzichter en de menschen bleven op de brug staan als ik in den ma.neschijn met hem. baantje na baantje reed, want ik mocht dan in het donker de kaart van mevrouw zaliger hebben en ik weet nog wol dat de jonge meneer ik zal geen naam noemen, want hij leeft nog en hij vindt het misschien niet prettig als ik hem noem me voor mevrouw zali ger aanzag en ik dacht dat hij door het ijs zou zakken toen hij bij een lantaarn op den wal zijn vergissing zag en u zal me wel willen gelooven of niet, maar van al de mannen met wie ik gereden heb, kon er geen een 7,00 opleggen als de Inwendige. ,,Ali, zei hij dan, k-g je hand in mijn hand" en dan zijn hand op zijn rug en daar gingen we, zoo ben ik met hem heen en terug naar Marken gereden en nooit werd je moe met hem, zoo trok hij je voort. Een man leer je eigenlijk pas goed op VfeAAQNU TtOOOTCEBCJlk PRIJSOPGAAF VOOR MEUBELEN EN STOFFEERING VERZORGDE EN NIET DURE UIT VOERING GjARANTIE OOk BIJ CENTR. VERWARMING?LEVERING FRANCO MUIS NEDERLAND het ijs waardeeren en ik geloof dat veel van al die ongelukkige huwelijken van tegenwoordig komen doordat er zoo goed als nooit meer van die ouwerwetsche winters zijn, want op het ijs zijn de mannen heel anders dan op het land. Ik weet nog heel goed den eersten keer dat de Inwendige mij mijn schaatsen onderbond en of ik het me verbeeld heb, weet ik niet, maar ik voel soms nog net of hij even aan mijn kuit kwam, zoo net boven mijn rijglaars, want die droeg ik omdat ik wat slap in mijn enkels was, maar het kan ook verbeelding zijn geweest en hoe lekker kon hij niet de schaats aan je voet vastbinden ! Nooit ging hij scheef zitten en als je dan kruislings met de armen naast elkaar reed en hij overstag ging en je meenam, dan was het niet net of je zweefde maar dan zweefde je ook en dan kon hij zoo aardig zeggen: ,,en nou beentje over, AH" en dan ging je beentje over en je rok zwierde achter je aan als een pauwenstaart en was je dan nis jonge meid niet trotsch ? En zwier nu maar eens in een duffelsche broek die je er uit doet zien, als een turf schipper en hoe kan een jonge man die oogen in zijn hoofd heeft, ooit iets liefs en aardigs zeggen tegen een meisje in zoo'n peulebroek? Begrijpen die kinderen dat zelf niet of kan ze dat ook al niet scholen? Mevrouw van de tweehoog-voor-suite heeft een stel van die broeken op zicht laten komen natuurlijk, want voor die is niets gek genoeg, en toevallig was ze bezig ze aan te passen toen ik de thee boven bracht en ze hield niet op of ik moest er ook een aantrekken en ik ben zoo mal geweest maar wil u wel gelooven dat ik me geschaamd heb? Mag een mensch zoo zijn natuur veranderen SCHMIDT levert U t op optisch gebied Zoodat ge veel beter en rustiger ziet! J. M.SCHMIDT.Rokin 72 Amsterdam. om dan zoo maar open en bloot op straat te gaan loopen? Wil u wel ge looven dat ik me binnenshuis, met de gordijnen dicht, al gegeneerd voel als ik in mijn nachtpon loop ? Schaamte hebben ze ook niet meer en is er voor een man nu nog veel aardigheid aan om bij het aanbinden even in een kuit téknijpen als die kuit in een broek zit? En of ik zelf" nu 'nog' op'"de schaats zal gaan?. Ons acteurtje heeft me al aangeboden om met me naar Marken te gaan als de Zuiderzee^dicht is, maar ik geloot' dat ik dan toch maar liever met de electrischo tram ga, want veel fidusie in zijn opleggen heb ik niet. Maar als het vriezen door zet en er zijn balken onder het ijs. dan weet ik nog zoo net^ niet of u Alida niet op de schaats ziet, maar dan in geen geval in een broek. Daar kan u van op aan! lA-vAN-VALKENBURG'S l f s; ?*?*

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl