Historisch Archief 1877-1940
No. 2909
De Groene Amsterdammer van 4 Maart 1933
15
Bankcrisis in Amerika
C. A. Klaasse
Gevolgen voor den dollar
T«>en eenige weken geleden de
bankmoeilijkheden in Michigan bekend werden schreef ik
omtrent de mogelijke gevolgen daarvan, dat deze
moeilijk te voorzien waren, dat het best zou kunnen
meevallen, maar dat ook wel eens zou kunnen
blijken dat hier de eerste van een rij
dominosteenen ten val was gebracht. Nu is dit laatste
een ietwat goedkoop beeld dat men te pas en te
onpas kan gebruiken bij elke ongunstige gebeurtenis
van eenige beteekenis. Maar men mag zich toch
niet ontveinzen dat zoodra het betreft het terrein
van het bankwezen, dat gevaar wel bijzonder groot
is. Wanneer een groot industrieel bedrijf ter ziele
gaat, kan dat natuurlijk ook vele andere in den
val meesleuren, maar hoofdzakelijk slechts die
ondernemingen die ermee gelieerd zijn, en dan nog
wel financieel gelieerd zijn. In het bankwezen
daarentegen is dat heel anders, daar kan elke de
bacle een heele reeks andere met zich brengen, ook
al bestaat er niet «Ie minste samenhang tusschen
<le verschillende instellingen. Alle banken hebben
.n.l. in elk geval n ding gemeen, n.l. dat zij alleen
kunnen drijven op vertrouwen. Neem nu door
een deconfiture van een of meer instellingen van
«enige beteekenis dat vertrouwen weg, en de
sneeuwbal is aan het rollen ! Dat is het groote
gevaar van elke bankkrach, dat de gevolgen den
aanvankelijken omvang kunnen vertien- of zelfs
verhonderd voudigen.
Dat heeft men ook in Amerika ingezien, en daar
om werden al geruimen tijd aan banken die met
haar liquiditeit in den knoei kwamen door opvraging
van deposito's voorschotten verleend door de
Befico, de speciaal voor deze soulaasmaatregelen
gecreëerde onderneming, die voornamelijk met
staatsgeld werkt sinds den aanvankelijken opzet om
het publiek erbij te interesseer on mislukte. Niet dat
het mogelijk was alle banken en bankjes voor den
ondergang te redden, Amerika heeft met zijn op
zettelijk in overeenstemming met de
antitrustwet door do overheid gestimuleerde decentrali
satie een enorm aantal locale banken. Daarvan
zijn er verleden jaar alleen reeds 2000 gefailleerd.
Hoewel ook die gevallen de algemeene rust na
tuurlijk niet ten goede kwamen, was de beteekenis
t«>ch te locaal beperkt dan dat men zich. erg be
vreesd maakte voor over :laan van den brand. En
in die gevallen waar men daarvoor wel beducht
was, werd, zooals gezegd. «Ie helpende hand ge
boden. In den laatsten tijd werd echter de Ueiïco
minder toeschietelijk, eenerzijds was het niet ge
makkelijk nieuwe middelen te krijgen, omdat
immers «Ie schatkist ook ietwat krap zat. en
anderzijds was men onder den invloed van crj'.i-.-k
op de gegeven ??-?--^?};nii c'i '?'"< .'rü'p?'tt-i";;,!;'-1:"1" '
geworden. De 'heele zaak was trouwens verleden
jaar als tijdelijk opgezet, maar meer en meer
kregen de credi >ten en vooral de stijging daarvan
een permanent aanzien. In elk geva! meende
de Refico voor nieuwe geld verstrekking wat hoogere
eischen inzake zekerheid te moeten stellen. Kn. dat
liep nu in Michigan vast op gebrek aan medewer
king van een grooten deposant met name Ford.
Reeds dadelijk kreeg men toen den indruk dat dtz ;
historie heel wat minder aangename gevolgen kon
hebben dan de kleinere bankfailures van voorheen,
voornamelijk ook omdat het hier voor het eerst
instellingen betrof die in" dit industrieel^ centium
nogal van beteekenis waren. Inderdaad zijn er dan
ook sindsdien heel wat dominosteenen onderste
boven gegaan. In een groot aantal staten zijn
moratoria afgekondigd in dier voege, dat de ban
ken niet meer dan een betrekkelijk gering percen
tage dor deposito's behoeven uit te betalen.
Wanneer men zich nu afvraagt of het feit dat
een groot aantal Amerikaansche banken niet
kunnen voldoen aan massa-opvraging van deposi
to's perséeen aanwijzing is voor onjuiste politiek
bij de crediotgeving of belegging der vreemde
middelen, dan moet het antwoord ontkennend
luiden. Ik heb er te dezer plaatse al meermalen
.op gewezen dat. behoudens uitzonderingsgevallen,
nergens het bankwezen uit eigen middelen instaat
zal zijn om te voldoen aan massa-opvragingen
bij alle banken tegelijk. Dat heeft met de
solidit-eit der uitzettingen, maar zelfs met «Ie liqui
diteit daarvan niets te maken. Omdat liquide
uitzettingen in den zin van zonder-hulp-van
derden-vlottend-te-maken niet bestaan ! Eén uit
zondering moet men daarbij maken, n.l. deposi
to's in den vreemde, voor zoover «laar de gouden
standaard nog beslaat. In die gevallen kan na
tuurlijk, na opzegging dier depots, goud ingevoerd
worden, hetgeen den banken zonder hulp van derden
de noodige liquide middelen bezorgt. Onze banken
behoorden b.v. verleden jaar tot deze groep van
uitzonderingen. Maar voor zoover de uitzettingen
zich tot het binnenland beperken kan zelfs de
meest liquide vorm van credietgeving alleen maar
in geld worden omgezet met hulp van de centrale
bank. Wanneer de opvragingen zich tot enkele
instellingen richten om het geld te deponeereii
bij andere, dan geldt dit natuurlijk niet, dan kunnen
de banken waar het geld wordt weggehaald hun
liquide actief op de markt slijten aan andere banken
die daarvoor emplooi hebben, omdat immers het
geld weer naar haar toevloeit. In een tijd van
algemeene opvraging kan dat niet, da.n is er maar
n instelling die de middelen kan verstrekken:
de centrale bank. Dat is dan ook in Amerika, ver
leden jaar, toen evenals overal elders de eerste golf
van wantrouwen losbrak, gebeurd. Toen onder
den invloed daarvan de bi'jettencirculatie van
1550 tot niet minder dan 2870 millioen steeg, kon
dat natuurlijk alleen maar do«>rdat de centrale
bank te hulp kwam. J let bleek zelfs noodig om
wijzigingen te brengen in de dekkingsbepalingen.
omdat deze enorme vermeerdering van de cir
culatie gepaard ging met een vrij omvangrijke
goudafvloeiing naar het buitenland. De (
assSteagall-bill bracht de gel?genheid om desondanks
te blijven voortgaan met afgifte van bankpapier,
doordat deze wet voorzag in de mogelijkheid
om staatspapier als dekking aan te nemen, (voor
dat deel der circulatie «lat niet door goud gedekt
behoefde te worden), tel wijl tenslotte de inter
pretatie voor illegible paper werd verruimd.
Wanneer nu op het oogenblik verschillende
banken weer moeilijkheden hebben om zich geld
te verschaffen voor de uitbetaling van deposito's,
dan ligt de oorzaak daarvan in geen geval bij den
goudvoorraad van de reservebanks. maar voor
namelijk bij de kwaliteit van het actief dat zij als
onderpand, zouden hebben aan te bieden. De banken
in Amerika hebben altijd een vrij groot effecten
bezit gehad. «Ie situatie is min of meer aldus dat
het publiek geld dat eigenlijk spaargdd is a
deposit" bij de ba u k phnitnt, di" dan maar op eigen
risico voorde /.«eieg^ing moei zon en. en cl effecten
V"»r neemt, n Mal uit ee>i- ?' ??? < ;>n b, Vi"ieï!i!e
bnndhoiis.s natuurlijk. Dit dikwijls illiquide aclief
d.'it bovendien in de laatste jaren schrikbarend
in waarde gedaald is. vormt het eelstc struikel
blok van vele banken. -Maar ook bij de
crcdietgeving schuilen adders in het gras. De zuivere
handelscredieten zijn bijna alle illegible of om te
zetten in illegible papier, maai' daarnaast zijn er
zeer omvangrijke voorschotten op hypotheek.
vooral ook agrarische hypotheken. Ik wees er
voor enkele weken reeds op dat hier wel eens de
bron van veel ellende voor de Amerikaansche
banken zou kunnen schuilen. In die gevallen
konden de reservebanken niet helpen, maar deed
men dat via de Kefico. Maar de activa, die deze
instelling te zien kreeg waar steun werd gevraagd
lokten haar steeds minder aan, met hel gevolg
dat zij ..lastiger" Werd. en dat is het begin va.n d.e
huidige situatie geworden. .Men doet goed hierbij
te bedenken dat de werkelijk groole banken mg
steeds buiten dit alles slaan; zij hebben nog een
vrij omvangrijk bezit Amerikaansche sla
ls-1fondsen, meer dan hun wel lief is. en daarop kan
de reservebank crediet geven, zoolang de goud
voorraad geen beletsel vormt voor verdere uit
zetting der circulatie (inltisscheii zou een run
ook bij deze groot'-re ba'iken wel degelijk moeilijk
heden kunnen brengen). Maar er zijn op het
oogenKUNST7AAL
VAN LIER
DOORLOOPEND
TENTOONGESTELD
ROKIN 19R =
AMSTERDAM
BEZICHTIGING VRIJ
KUNSTWERKEN VAN
JONGE HOLLANDSCHE
EN BUITENL. MEESTERS
blik bij de moeilijkheden zulk oen groot aantal
kleinere instellingen betrokken dat de totaal daar
onder vallende bedragen zeer omvangrijk zijn.
En men vraagt zich af wat van dit alles de terug
slag zal zijn. De deposanten mogen dan ten decle
spaarders zijn die het geld niet noodig hadden,
er zijn ei- toch zeker nog meer die hun deposito
regelmatig moesten gebruiken voor betalingen.
Moet dat alles dus niet leiden tot veel meer moei
lijkheden, men kan toch niet ongestraft het heele
geldverkeer dat over de banken loopt stopzetten !
Maar ook al zou op die wijze nog niet een algemeen
moratorium het resultaat zijn, dan zal toch zeker
het bedrijfsleven in dier voege onder deze situatie
lijden dat er minder wordt omgezet. Ieder die zijn
deposito wilde gebruiken om iets te koopen.
wordt daarin nu door de blokkade verhinderd,
tenzij zijn verkooper met giro genoegen neemt.
De eenige troost in dezen is dat een vertrouwens
crisis de tendens heeft op den duur in zichzelf
dood te loopen. Maar dat kan lang duren; een
der gevallen waar-in binnen betrekkelijk korten
tijd er een eind aan kwam was Duilschland,
maar daarvoor moest dan ook de Staat ver
strekkende garanties op zich nemen. En of de
Amerikaansche regeering dat zal doen:'
* *
\Velke consequenties kan nu deze hcele toestand
hebben op den dollar, is de vraag die een groot
aantal beleggers zich ook hier te lande stellen.
De quintcssens van de beweging is: wantrouwen.
Verleden jaar hebben wij hier te lande kunnen zien
hoe gemakkelijk wantrouwen in de banken kan
overslaan op wantrouwen in de munt. Nog' steeds
heeft ons publiek belangrijke bedragen goud in
s-afes en brandkasten. De aanhoudende propa
ganda in regeeringskringen gemaakt voor
inflat ionistische maatregelen had in den laatsten tijd
toch al de stemming voor den dollar wat bedorven,
ook al was men algemeen overtuigd dat noch
Hoosevelt noch zijn nieuwe Minister van Finan
ciën iets voor dergelijke plannen voelden. Maar de
toestand van de reservebanken is op het
oogenblik zeer krachtig, waarbij men moei bedenken
dat de voornaamste bedreiging voor een valuta:
omvangrijke korte verplichtingen aan hel buiten
land, die h v. hel pond de das aan deden, op het
oogenbl k voor Ameiika nauwelijks van beteekeiiis
is, sedert Frankrijk verleden jaar bijna alles weg
trok. -Maar wel zou natuurlijk de verkoop van
Amerikaansche fondsen door het lüiVti iiiainl .'ei,
flinken .'nip i.it (ien vrijen gt MI;! v i » .1 i ;iml knullen
kosten. i>;- laaide weken heeft i'»y.e ia;ii.--l' !';..(? :
a!hcel\> ?' u'outi doen. wcu\ inr i-u. vn.>i-,i! !n l Kv-<-;
sche puïi' ' '? ;> " ;;<, i ? k ; h /. i1 ';';: :_vi> i n .' -h'i- ?';
veinam. .????! >.'?'?' i:.-i;ir \V,:l!.-t r. e; ;;e>;.-'.!id. Kt'
d;_n is .,,-..,. i, H.--J..IU- n;.g een factor '.au bijna
ongeiimlli-eide omvang: kapilaalvlucht dooi' de
Amerikanen zelf. In Londen had men den indruk
dat er nog al wat geld uit Amerika kwam. en dat
beschouwde men mede ais eeii dc-r verklaringen
van «Ie groole goudaankoopen door hel
wisselk(jerst'onds. Ook hooit men voor het eerst dat het
publiek in Amerika biljetten in goud omwisselt.
Inmiddels kan. zooals gezegd, het resei-veslclsel
nog heel wal goud missen, en bovendien als het
ernst is met de wil om den gouden standaard te
handhaven, dan kan men maal regelen nemen om
te voorkomen dat de vorenverinelde factoren
desastreus worden voor de \alula. Daarvan heeft
Duitsehland een voldoende duidelijk voorbeeld
gegeven.
Acuut gevaar is er op het oogvnblik nog aller
minst, maar met dat al is het risico toch weel'
grooter dan een paar maanden geleden.
LE CHAMPAGNE EN VOGUE
JAGER-GERLINGS HAARLEM