Uit Franken''s_.Film Schip in nood" BIOSCOPY L. J. Jordaan .luck l;onway ,,Arsene Lupin", Tiischinski - Voor de afwisse'iig, welke immers alleen het leven genietbaar vermag te maken, zorgt o.a. de spannende filmnovelle. Een bioscoopbedrijf, dat ons louter met cinegrafische kunstwerken volpompte, zou een hel of een gekkenhuis worden .... ja, ja zoo verstandig zijn we waarlijk wel, om dat in te zien. Gelukkig is dit gevaar nog geenszins overrompelen. Het tegendeel dreigt veel eer en de vrees, om onze drukst bezochte ontspannings^elegenheid langzaam maar zeker tot een jengelende, lallende kinderkamer te zien verworden. heeft vooralsnog meer grond. Enfin hieruit spruit misschien het betrek kelijke genoegen voort, dat wij zulk een aardige. goed-vertelde filmnovelle als ,,Arsène Lupin", niet een zekere gretigheid verwerken. Er steekt hier tenminste een dosis oprechtheid een soort naïf geloof in handeling en personages, onder de vlotte techniek. Er is althans sprake van een poging om aanvaardbare levende wezens in een niet al te dwaas conflict te betrekken. Over welke zeldzame phenomena wij ons oprecht verheugen. En zoo zien wij dan de beide helden van den (reeds ietwat verbleekten) Maurice Leblanc den gentleman-inbreker Arsène Lupin en den politie-chef Guerchard, in een vinnig duel ge wikkeld. Het zijn de beide Ba'-'ryrnore's en het is een merkwaardige sensatie de heeren Von Gaige:-n en Kringe'ein dikmaal als verbitterde tegenstanders te aanschouwen. Want welke voortreffelijke tooneelspelers John en Lionel uit den roemruchten stam Barrymore mogen zijn. zij doen ons de proto typen uit ..Menschen im Hotel" geen oogenblik vergeten. Intusschen heeft dit drame policier" spanning en tempo. Hoewel wij van den aanvang af geen oog«nbli'i in het onzekere verkeerea, wie en wat ..Assein Loepa" (gelijk hij ongeveer in het Hollywoodsch Parijs heet) is, zoo houdt het ons niet temin van het eerste tot het laatste moment ge vangen. Hetgeen stellig voor een hechte en savant,, constructie pleit. Aan het slot stijgt deze spanning zelfs tot een tamelijk verrassende ontknoopin^, die dank zij de knappe verbeelding der Barry. more's naar een bewogen en ontroerend eindi: voert. Beiden worden daarbij voortreffelijk geas sisteerd door de hier tamelijk onbekende Karin Morley, als de politie-spionrie. . Het laatste beeld toont ons Arsène en deze bekeerde zondares voor een juweliersvitrine een gevaarlijke confrontatie, die echter niet-ongeestig hiermee eindigt, dat zij hun huwelijkscadeaux koopen en .... betalen ! De intelligente lezer zal begrepen hebben, dat de gentlemaninbreker eindelijk de ware liefde heeft leeren ken nen, waarbij als iets bijzonders opgemerkt dient te worden, dat Lupin dit kunststuk volbrengt zonder hulpe van liedje en drei-vierteltakt. Goe zegene hem hiervoor! r M- H. K. Franken Schip in nood' % De Uitkijk Te Parijs heeft Joris Ivens den origineelen inval gehad, zijn eigen (vroeger) werk coram publico aan een critiek te onderwerpen, die in scherpte weinig van een désavouéversclylde. Dat kan een merkwaardige en geanimeerde toekomst worden, dergelijke beslissingen in een lïaad van Cineasten en Bioscoopgangers . . . . jammer blijft natuurlijk altijd het posthume van het geval. Het heeft mij intusschen gefrappeerd, dat in de lijst van tekortkomingen, waarmede Ivens zijn werk belastte n zeer belangrijke ontbrak althans volgens de krantenverslagen. Een zonde. die'meer in het algemeen onze geheele nationale Lionel Barry more ( inspeel e urG uerehard) rechts PM ffih-n Rnrrwmnrp f Arnèwp J .iifrin ) productie het gebrek aan charme en daardoor aan populariteit. Met al haar verdienste heeft de Nederlandsche film aan deze beide zaken zich wel erg weinig gelegen laten liggen en langen, al te langen tijd was Dick Laan's ..Voetbal" het eenige luchtige moment in een tamelijk barsche opeenvolging van klei en ijzer en ernst. Eerst de laatste paar jaar hebben onze filmers een andere tournure gevonden en bedacht, dat kunst (ook filmkunst !) een spel kan zijn, zonder aan waarde in te boeten. Ik heb reeds in een vorig artikel op het verheugende van deze wending gewezen, die de Nederlandsche film en het Nederlandsen publiek eindelijk in een normalere verhouding bracht. Vroeger meende men zich schrap te moeten zetten tegen een stort vloed van zwaar-op-de-handsche filmkunst het begint nu zoo téworden, dat men zich ver heugt op een onvermengd genot. De Nederlandsche film is op weg een fatale leemte in haar bestaan aan te vullen: zij begint populair te worden in den goeden zin des woords. Ik heb langen tijd op Franken gewed, als de man die voorbestemd scheen dit nieuwe ele ment der bekoring door te zetten en natuurlijk waren het Theunissen en Spier, die met ..Piere ment" het vuur openden. Tja dat is nu eenmaal de vloek der actueele critiek ! Een troost was het, dat ,,De Trekschuit", waarin Franken naast van Nijenhoff de regie voerde, een schitterende revanche nam. Een heuchelijke bevestiging bevat ten slotte deze jongste film Schip in nood." Er behoorde eenige moed toe, nog eens met dit thema de zee op de proppen te komen..... wij hebben het n.l. al meer gezien. Eigenlijk beteekende het een vabanque volledig succes of finale mislukking. Een tusschenweg bestond in deze niet. Welnu Franken kan met voldoening een succes noteeren. In een zorgvuldig opge bouwd scenario, wordt de film met de convergeerende thema's van het stormachtige strand en het uitrukken der reddingsbooten, naar haar climax geleid: de tocht over de heftig bewogen zee naar het gestrande schip. Hiervoor heeft Fran ken al zijn kracht gespaard dermate zelfs, dat dit hoogtepunt ondanks de goede voorbereiding toch nog een verrassing wordt. Waar naar ik meen het effect van een high spot voor minstens de helft afhangt van cle totaal-compsitie, daar bleek deze reserve in den aanvang, wijs en juist gezien. Hetgeen niet weg neemt dat de verfilm i tig van de tocht over de woestenij van waterbergen een meesterstukje van opnametechniek ma;; heeten. Ik ga zelfs zoo ver om te beweren, dat a's film dit f rag ment voor mij hooger staat, da*i de fameuse storm uit Hauser's ,.1'aimr". Daar stond defilmer temidden van een orkaan eii het registreeren van dit ontzaglijk natuurver schijnsel vereischte meer handigheid en koel bloedigheid dan creatief vermogen. Hij Franken is dit anders de shots zijn dool' een ervaren cineast met oordeel gekozen en met een zorgvuldig afwegen van rythmische contrastwerking tegen elkaar geplaatst. De storm werd hier niet slechts Arsène Lupin (John Barrymore) vermomd als bloemenkoopman geregistreerd doch gecreëerd, waarmede de grens van het documentai 'e naar het artistieke gebied werd overschreden. Ademloos geboeid en bekoord door dit indrukwekkende spel van titanische krachten, volgt de toeschouwer de kleine reddings boot op haar rutschbaan-weg in het waterlabyrinth en opnieuw kan de Hollander constateeren, dat de Ho'.landsche film schoon kan zijn. zonder van spanning en charme gespeend te wezen. Ik heb n enkel bezwaar tegen een bepaalde begin-episode. Na de storni-atmosfeer niet enkele voorfceffelijke fragmenten te hebben gesuggereerd. lascht de filmer het uit-rukken van de reddings boot in tijdens een opgewekt zonnetje. Hetzij door toova'lige camera-instelling, hetzij door dien deze shot's inderdaad bijkalmer weer werden genomeii gaathier de stemming belangrijk verloren en wordt voor mijn gevoel, de zoo voortreffelijk voorbereide stijging een oogen-blik verbroken. Een dreigende lucht wat tegen den storm op tornende figuren en dit gevaar ware vermeden. Intusschen zal geen bezoeker ..De I1itkijk"verlaten, zonder ecu nieuw gevoel van genegen- lieid en saamhooiïgheid met de filmkunst van zijn land.