De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 11 maart pagina 19

11 maart 1933 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

No. 2910 De Groene Amsterdammer van 11 Maart 1933 19 Uit het kladschrift van Jantje Croquante croquetjes Alida Zevenbootn Wat is de natuur toch lief maar je moet er oog voor hebben. Ik heb achter mijn huis, boven den uitbouw van de keuken, een plat dak, een platje en dat heb ik laten inrichten als daktuintje. En nu moest u eens kunnen zien hoe de crokusjes al aan het uitkomen zijn, oranje met een groen blaadje, en precies op tijd. Ik had de bolletjes op de bloemmarkt gekocht en ik was al bang dat ze bevroren zouden zijn maar neen, ze steken hun kopjes al omhoog en als het een beetje wil dan zit ik van den zomer op mijn platje lekker in het zonnetje te genieten op een klein bleekveldje en dan wat gera niums en dan is Alida de koningin te rijk! Als de Inwendige nog leef de.., die was dol op een duiveplat en een slag als hij had om lokduiven af te richten die dan de vrouwtjes bij de buren weghaalden! Ze hebben hem in de Looierdwarsstraat er eens bijna om vermoord en ik zie hem nog boven op zijn platje staan en met zijn stok telkens de duiven opjagen als rij wilden neerstrijken. En dan moeat er een sperwer in de buurt zijn ! Dan had bij geen gerust oogenblik en hij had er wel zoo uit willen vliegen om den roover te lijf te gaan maar zijn lokduiven waren berucht en ik denk dat hij dat in zijn oogen had want ben ik zelf eigenlijk geen lokduifje van hem geweest? Wie weet als de buren er niets tegen hebben dat ik ook nog een paar duiven ga houden. Het zijn zulke lieve beestjes en zoo argeloos en de Inwendige kende ze allemaal bij hun voornaam en hij had prach tige doffers en er was geen een zoo'n deskundige jn den duivenhoek op het Amstelveld als hij. Hem konden ze niets wijsmaken en ik heb hem eens voor zijn verjaardag willen verrassen met een doffertje dat ik in de Spui straat gekocht had want alleen op het Amstelveld waagde ik me niet en ik hoor hem nog lachen toen hij het beestje zag. Het was een vrouwtje dat de kropziekte had maar wie denkt daar nu aan? Een mensen hoeft er niet voor naar buiten te gaan, zoo mooi bloeien mijn crokusjes al en ons acteurtje spreekt er al van dat ik van den zomer sla moet pooten en worteltjes maar ik weet niet of dat op zoo'n daktuintje gaat en met buren kun je nooit weten want er komt een raam van hen net boven mijn platje uit en als ze er eens een emmer boven omkeeren? En wat is een mensch toch gauw met een kleinigheid te vreden zoo'n paar oranje-blaadjes en nu kan ik ook beter de dichters begrijpen als ze gaan zingen van het voorjaar. De Inwendige heeft eens voor den verjaardag van mevrouw zaliger die net op l Mei jarig was, een gedicht gemaakt en ik moet zeggen dat we allemaal hebben staan huilen toen hij het voorlas en ik weet nog heel goed dat meneer hem een muntbiljet gaf en 's avonds stond ik weer te huilen want toen had het voorjaar hem te pakken en vroolijk dat hij was ! Ik zal er maar niet meer van vertellen maar erg vlot was hij met de pen, een beetje te vlot misschien want ik heb me veel later laten vertellen dat hij erg vlot met het zetten van een handteekening geweest was en daar om eigenlijk naar Indiëwas ge gaan. Of ik nog zal schoonmaken weet ik niet want meneer Stanislafski zegt dat de gulden naar de maan" gaat en ik ben er erg van geschrokken ?want voor alle zekerheid had ik er wat weggelegd omdat je met al die rare effecten, die vandaag heel hoog staan en morgen niets waard zijn, niet voorzichtig genoeg kan zijn en. wat is er nu eigenlijk gezegd solider dan onze gulden ? Ik heb ze nog gekend met de beeltenis van onzen koning Willem I er op en ook van Willem II en dacht er toen iemand aan dat zoo'n gulden wel eens naar de maan" zou gaan. Ik weet niet precies wat het beteekent maar het schijnt heel erg te zijn maar gelukkig komt onze kapitein van de Burger wacht er tegen op en zegt dat hij en zijn mede-officieren en troep er voor waken zullen dat er met den gulden iets gebeurt en dat is ten minste een troost en hij heeft me voorgesteld of hij ze niet zoo lang voor me zou bewaren maar daar moet ik nog eens over denken want ik heb eenmaal mijn geldje aan iemand te bewaren gegeven die me ook bezwoer dat er niets mee zou gebeuren en dat de gulden en rijksdaaldertjes en de gouden tientjes zouden jon gen" zoo noemde hij het en heeft u ze terug gezien dan heb ik ze teruggezien! Wijlen meneer zei altijd dat je in geldzaken je eigen vrouw niet moet vertrouwen en ik geloof dat hij gelijk heeft en je vooral met je familie moet oppassen. Neef uit de Commelinstraat is nu huisbezoeker geworden voor de verkie zingen en is bij me geweest of ik hem niet wat kon voorschieten want hij had een nieuw pak noodig omdat hij zoo, met zijn afleggertje, niet op bezoek bij het kapitaal kon gaan maar ik ben er niet ingeloopen en wat zei hij hardop op de trap bij het weggaan? Zoo maak je van de menschen bolsjewikken en als ze uw huis in brand steken, dan is dat uw eigen schuld." Dat kan wel maar ik heb mijn inboedel behoorlijk ver zekerd, al zegt dominéKersten dat dat zonde is maar ik heb gehoord dat hij wel een paraplu opsteekt als het regent en is dat soms niet tegen een hoogere bedoeling in? Want is de regen niet om nat te maken en mag een mensch zorgen dat hij droog blijft als het de bedoeling is dat hij nat wordt ? Ik ben in die dingen niet zoo erg sterk en ik zeg maar zoo als ik denk dat het is, maar als de Inwendige nog leefde, dan zou die u haarfijn kunnen uitleggen hoe het wezen moet. En nu moet ik een hekje met kippengaas om mijn dak tuintje laten timmeren want anders komen de katten er in en Bertus van de Brandweer heeft een kennis die bij de gemeente-boomeii is en die zal hij eens meebrengen om te zien of er nog wat anders kan groeien en ik heb er al over gedacht om spinazie-zaad te zaaien maar dan moet je weer een vogelverschrikker hebben en toen ik dat zei. lachte ons acteurtje en zei dat we die al hadden en ik denk dat hij de dame van de tweehoogvoor-suite bedoelde want ik zou niet weten wie anders. En wat een zorg weer alleen om zoo'n paar lieve crokusjes oranje met een groen blaadje u moest ze kunnen zien. ...

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl