De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 18 maart pagina 17

18 maart 1933 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

No. 2911 De Groene Amsterdammer van 18 Maart 1933 17 In de Rotterdamsche diergaarde Dr. K. Kuiper Parad ijsvogels Toen Josephine Baker voor het eerst ons land en ook Rotterdam bezocht heb ik een helder oogenblik gehad en het plan opgevat haar uit te noodigen tot een bezoek aan ons vogelhuis om aldaar het dansen van de groote gele Paradijsvogels te bestudeeren en er inspiratie voor een nieuwe creatie uit te peuren. Natuur lijk zou dat bezoek dan behoorlijk geënsceneerd dienen te worden met filmoperateurs en persfotografen, om het op zijn Amerikaansch voor re clame te kunnen laten dienen. Maar, niet waar, spoedig komen dan de scrupules van wetenschappelijke standing" en distinctie ook in de reclame" en zoo bleef het bij 't plan. Nu. ik weer het dansen van die vogels langdurig gadesloeg, komt me die geschiedenis, van voor jaren weer in de herinnering en treft me opnieuw de overeenkomst tusschen de dans bewegingen van onzen Paradisea apoda en die van de gracielijke mulattin, voorzoqver zich die althans uit af beeldingen laten beoordeelen. Als de paradijsvogels dit sexual display niet vertoonden zouden zij alleen al op grond van hun pluimage bijzonder gewaardeerde leden van een verzameling exotische vogels zijn, maar hun sierlijke en temperament volle bewegingen meestal afgewisseld door een, niet welluidend maar toch zeker imponeerend geschreeuw, wók, wök, wèkwökwèk, vormen voor den bewonderenden toeschouwer toch de voornaamste aantrekkelijkheid. Meestal leidt de vogel zijn dans in door een herhaald geroep, waar bij hij zijn kop omhoog en achterover kan werpen. Dan, het lichaam weer meer in 'n voor overgebogen houding brengend, be gint hij zijdelingsche sprongen over de takken van zijn boom te maken. Soms verzet hij zijn pooten kort na elkaar, zoodat het is alsof hij op een jambischen rhythmus danst, dan weer hipt hij met beide pooten tegelijk of wisselt de twee methodes af, en lijkt het of hij de heele klassieke metriek in zijn mars heeft. Tusschen door gooit hij telkens zijn keelgeluiden, nu eens in een hoogere ligging kek, kek, kek?, dan weer met een basgeluid woek, woek, zachter of harder, al naar de intensiteit van zijn dansbewegingen. Hij licht de egaalbruine vleugels en klappert er snel en regelmatig mee op en neer, terwijl hij in alle mogelijke houdingen aan de takken hangt. Is hij tenslotte tot de hoogste extase gekomen, dan slaat hij plotseling beide vleugels wijd uit en omlaag, terwijl de prachtige van warmbruin en helder oranje-geel Waar is 't adres voor iedereen, die prima brillen wil? Rokin hoek Wijde Kapelsteeg, Bij Schmidt de Gouden Bril '. J. M. SCHMIDT, Opticien, Rokin 72 Amsterdam. verzadigde sierveeren op de flanken, die eerst voor een groot deel onder de 'vlerken verborgen en als een onaan zienlijk bundeltje haarveeren opzij van de staart gelegen waren, als twee waaiers omhooggezet en ontplooid worden. In die houding, de karakte ristieke, die ge 't meest vindt afge beeld, kan hij een aantal malen, schokkend, zijn pronkpracht als 't ware nog eens extra onderstreepen. Opeens vliegt hij naar een andere tak, wet herhaaldelijk beide kan ten van zijn snavel, zooals een slager zijn mes en gaat dan over tot een niéuwe bezigheid, het ordenen van zijn veeren die door de op winding van het vorig oogenblik niet meer tadellos" glad liggen. Terwijl hij zoo bezig is en zijn kop draait en wendt, hebben we volop gelegenheid de heerlijke metaalglanzen op de veeren om den snavel aan kin en hals te bewonderen, over gaand van fluweelzwart in helder groen. Speciaal rondom de snavel basis en aan de hals zien de veeren er bijzonder fluweelig uit. Boven op de kop en in den nek is onze vogel crème-wit. Daaruit kunt ge afleiden dat hij hier al eens of vaker geruid heeft, want pas ingevoerde Paradijs vogels hebben veel gelere kopveeren. Dat ruien is natuurlijk bij zulke vogels een levensbelang en de verzorger dient dan ook nauwkeruig op te letten of de vogel symptomen heeft die op vertraging of niet goed doorzetten van de rui wijzen. De eerste maal heeft dit heerschap zelf stuk voor stuk alle sierveeren, neen niet uitge trokken vlak boven de huid af gebeten, zoodat alle stoppels bleven zitten. Natuurlijk kostte het toen heel wat moeite er die naderhand behoorlijk uit te krijgen. Onder de bedrijven van het toiletmaken heeft Apoda een kakkerlak in 't oog gekre gen. Daarvoor laat hij alles staan. in een oogwenk heeft hij het kleine insect naar binnen gewerkt. Trouwens al is zijn dagelijksch menu vooral vut banaan, gemalen vleesch en broodkruim samengesteld, hij is een echte verwant van onze kraaien, eet graag insecten en zal geen muis ongestoord in zijn kooi en dus onder zijn bereik laten komen. Veel kraaiachtiger nog dan Para disea apoda, ziet de eenkleurigezwarte Manucodia atra er uit. Alleen de bijzonder mooie metaalglans op de veeren verraadt terstond zijn hooge" positie. Met deze zwarte Paradijs vogel, die een wijfje bleek te y.ijn bij de overige soorten paradijsvogels hoef je daarover gewoonlijk niet in twijfel te staan?, en den grooten gelen hebben we een heel liefdesdrama doorgemaakt. Nadat ze vele maanden als Pyramus en Thisbe contiguos tenuere domos, vulgo: belendende perceelen hadden bewoond, en nooit eenige aandacht aan elkaar hadden geschonken, begon zij onverwachts een welwillend oog op hem te slaan. Uren achtereen kon zij ten slotte in de buurt van de scheidende tralies met vibreerendc uitgespreide vleugels zit ten te vleien, doch 't ging er mee als met Joseph en Potifar's vrouw. ..Hij wou haar niet hebben, want ze was Uit Jantje's kladschrift >. |lltt,{ l |l l l U >t l t l l l l l' l ' l l ' l l l l geen Jodin" dichtte Ko Donker bij zijn schimmenspel. Zoo leek het hier ook wel. Telkens trachtte, als Manucodia dicht bij de tralies zat, Paradisea haar een flinke snavelprik toe te dienen. Later, toen bij haar de peri ode van Krregung geheel voorbij was gegaan is hij niet zijn pronkbewegingen begonnen. Ik hoop dat er later weer eens gele genheid zal zijn voor een praatje over verschillende andere van deze prachtvogels, waarvan 7.00 telkens eens enkele tot ons overkomen. Dan heb ben we 't meteen eens over de be scherming. Het zou ons voor heden te ver voeren.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl