Historisch Archief 1877-1940
De Groene Amsterdammer van 18 Maart 1933
No. 2911
Didtsche literatuur
Onder het Hakenkruisregiem
Mr. L. N. van Elhorst
' Sombere perspectieven
De medewerker voor Duitsche
letteren heeft mij na overleg met de
redactie verzocht zijn plaats dit
maal in te nemen. Hij heeft dit ge
vraagd, omdat bi^ een huiszoeking in
zijn woning in de buurt van Berlijn
zijn bibliotheek en manuscripten, brie
ven en papieren door de politie in be
slag werden genomen. Niet alleen
werken van Karl Marx den
meest gehaten schrijver, dien
Duitschland voortbracht ' Engels, Lenin,
Trotzky werden meegenomen, ook de
Werken van Feuchtwanger, Fallada,
Beger, Ottwalt, Zweig, Segers, Brecht
en zoovele anderen, wier oeuvre in
deze kolommen besproken werd, niet
alleen oude exemplaren van de Groe
ne Amsterdammer", ook?de
Verkadealbumsvan zijn zoontje werden wegge
bracht onder de_ verdenking asiatisch
angehaucht" óf Marxistisch
zersetzend" te zijn.
Natuurlijk deelt onze medewerker
zijn lot met vele anderen, die hun
cultureele gezindheid nog veel duurder
moesten betalen dan met een
hopenlijk voorloopig verlies van bibli
otheek en manuscripten. Hoevelen der
"waardevolste krachten onder de Duit
sche jongeren Werden niet gearres
teerd ! Letterkundigen als Egon Erwin
Kisch, Ludwig Renn, Heinz Pol,
Erich Mühsam en Karl August
Wittvogel werden na den brand
indenRijksdag in hechtenis genomen, evenals de
moedige chefredacteur van het week
blad die Weltbühne", Carl von
Ossietzky, de democraat
LehmannRussbült en vele, vele anderen.
Heinrich Mann verliet Duitschland,
nadat hij een politiek pamflet tegen
de Hitlerregeering had gepubliceerd,
dat in Duitschland onderdrukt werd,
doch overal elders met belangstelling
Werd gelezen. Alfred Kerr vertrok
naar Parijs en jongeren als Brecht,
Weiskopf en anderen verlieten het
land uit een gerechtvaardigde vrees
voor repressaille-maatregelen. Ook Li
on Feuchtwanger gaf er de voorkeur
aan niet naar Duitschland terug te
keeren. De meeste tijdschriften, waar
in ze publiceerden, werden verboden
en de meeste uitgeversmaatschappijen
hielden haar publicaties terug,
zoodat hun Werken nu waarschijnlijk in
Weenen, Zürich of elders zullen moeten
verschijnen. In de bioscopen viert de
eeuwige Otto Gebühr hoogtij; met
steeds nieuwe vertolkingen van Fre
derik de Groote's Grün ist die Heide";
jazzmuziek" (?negermuziek")is ver
boden en werd vervangen door het
Horst Wessellied, dat in den treure her
haald wordt en ook de musea zullen van
buitenlandsche kunst gezuiverd "wor
den. Ernst von Wildenbruch en Felix
Dahn worden weer ijverig gelezen, door
de radio hoort men vroolijke volks
liederen" als Wenn die Soldaten
durch die Stadt marschieren" en
dergeljjke, terwijl de schilders reeds
planDE 25 MODELKAMEG/
VAN
--ZUN
/TEE»/ÏEE>E7l(HII<jEN
nen voor nieuwe historische schilde
rijen ontwerpen.
Te midden van deze geestelijke
nationalistische wanorde was de be
kentenis van Thomas Mann, dat hij
in den loop der jaren en na veel strijd
met zich zelf tot de overtuiging was
gekomen, dat alleen het socialisme
ons in de toekomst nog helpen kan,
een weldaad.
Onze medewerker voor Duitsche
literatuur schreef hier reeds over
eenige voortbrengselen van de lite
ratuur van het Derde Rijk en besprak
ook den roman" van H. H. Ewers
over Horst Wessel. Hans Johst publi
ceert nu een drama over een andere
tot nationalen held geproclameerde
figuur: Lee Schlageter, die bij de
bezetting van het Roergebied om het
leven kwam. Evenals b.v. Arnold
Bronnen dankt Hans Johst zijn be
kendheid aan de critici der linker"
bladen, die beide heeren nu zoo heftig
veroordeelen en als de Joodsche
asfaltpers" betitelen, waarbij ze ver
geten, hoe afkeurend de nationale pers
aanvankelijk hun werk beoordeelde.
Natuurlijk wordt in dit drama de
oorlog verheerlijkt en wemelt het van
keizerlijke officieren en Excellenzen".
Walter Beumelburg, een der nieu
we" nationalistische literatoren be
hoort niet tot de Nazi's in engeren zin,
zooals Johst, die de laatste jaren
Hitler's officieele proclamaties stilis
tisch corrigeerde. Beumelburg,
Schauwecker, en vele anderen zweven
tusschen Hitler en Hugenberg. Een zijner
nieuwste geschriften heet: der Soldat
von 1917". De auteur beschrijft hier
de lotgevallen der Duitsche soldaten,
die in 1917 aan het westelijk front
stonden. Hij schildert ons de wreede
atmosfeer van het slagveld uitvoerig.
Hij noemt den slag aan de Marne een
vollendete Sinnlosigkeit" en ver
oordeelt ook andere groote veldslagen,
waarin te veel materiaal onnut ver
kwist werd. Beumelburg is dus een
tweede Renn? Misschien een tweede
Remarque. Neen Beumelburg ver
oordeelt alleen een oorlog, waarin
das Heldische'' geen groote rol meer
kan spelen en is een romanticus, die
naar de strategie van Frederik de
Groote verlangt en gaarne zou zien
dat in een komenden oorlog de offi
cieren weer met getrokken sabel aan
het hoofd van hun troepen op den
vijand losstormden. Beumelburg zou
willen, dat men weer sneuvelt in een
gevecht van man tegen man en ver
oordeelt granaten, omdat ze hem veel
te nuchter en zakelijk gijn. Ook Frans
Schauwecker en Ernst Jünger denken
er zoo over.
Het heeft Heinrich Mann niets ge
holpen, dat hij, om zijn collega's niet
in den weg te staan, bedankte als lid
der Academie. De Academie der dicht
kunst de November-academie"
zooals de nieuwe regeeringsorganen
schrijven zal toch ontbonden wor
den en misschien had Heinrich Mann
beter gedaan de deur zóó hard achter
zich dicht te smijten, dat heel Europa
het gehoord had. Een invloedrijk
criticus als Wïlly Haas doet nu reeds
in de Literarische Welt" hét voor
stel ,,eine Dichtersektion mit einer
klaren nationalen und konservativen
Mehrheit" in het leven te roepen n
probeert op deze wijze reeds bij de
nieuwe regeering in het gevlei te komen.
Onmogelijk zich in Holland een
voorstelling te maken van het lage
niveau, waarop in de regeeringsor
ganen der Angiiff" en der V
lkische Beobachter" over bekende lite
ratoren wordt geschreven. Van
zelfsprekend werden jonge revolutionaire
schrijvers veroordeeld, maar ook fi
guren als Kerr, Feuchtwanger, Döblin,
Else Lasker-Schuier werden be
handeld op een wijze, die beneden alle
critiek is. Niemand zal van de Nazis
verlangen, dat ze de ideologie dezer
schrijvers deelen. Het was te verwach
ten en behoorde zelfs tot hun plicht,
dat ze deze richtingen scherp zouden
veroordeelen. Zij veroordeelen echter
niet maar schelden.
Lion Feuchtwanger, die in Amerika
eenige voordrachten hield, had met
recht beweerd, dat Hitler de Duitsche
taal slechts zeer matig beheerschte.
Natuurlijk is de auteur van ,, Jud Süsz"
en der Jüdische Krieg" voor de
heeren der Völkische Beobachter"
,,ein jüdischer Schmierfink" en al
even kwajongensachtig is de repliek
op Feuchtwanger's bewering: ein
einziger mindestens beherrscht sie (de
Duitsche taal) ganz bestimmt noch
weniger: das ist namlich Feuchtwan
ger selber."
Deze bijdragen over Lion Feucht
wanger bevat nog meer fraaiigheden.
Feuchtwanger hat nicht nur Schwein
mit seinem Bücher-absatz bei
dummen Deutschen, er ist 's auch".
* *
*
Natuurlijk is de beteekenis van een
politie-inval als van den heer Ewers au
fond gelijk nul en kunnen alleen
stompzinnigen en analphabeten
meenen, dat een dergelijke politieke ver
andering tevens een nieuwe kunst in
luidt. De jonge revolutionaire litera
tuur zal aan de maatregelen van de
heeren Ewers en consorten niet te
gronde gaan en ook de anderen zullen
hun weg verder gaan. Waarschijnlijk
zullen verschuivingen in de publieke
opinie plaats vinden.
Misschien zullen schrijvers als
Manfred-Hausmann, Lampel en Billinger,
wiens werken in elk opzicht van een
gematigde levensbeschouwing blijk
geven zonder al te scherp-omlijnde
politieke sympathieën meer gelezen
Worden dan Werk van Heinrich Mann,
Döblin of Arnold Zweig.
Jarenlang kondigen de nationalisten
nu reeds een bloeiperiode hunner lite
ratuur aan. Het eenige resultaat was
het werk van Arnold Bronnen, wiens
roman over Opper-Sileziëvolgens
Ossietzky in jeder Beziehung an der
Grenze spielt".
Na deze vele Jüdische
Schmierfinke", Gallizische Schadlinge en der
gelijke Marxistisch zersetsende" cre
aturen hebben thans de heeren van
het Derde Rijk het woord.
Wij wachten af, maar zijn, na wat
we reeds lazen, zeer benieuwd, maar
in geen geval kunnen we ons neer
leggen bij hun oordeel over de moderne
Duitsche literatuur ook al hebben
we vaak zelf tegen deze literatuur nog
zoovele bezwaren.
Want rechters, die hun eigen min
derwaardigheidscomplexen en rassen
timenten onder hun toga verbergen
missen ten eenenmale het recht een
dergelijk vonnis te verkondigen.
Hel-
smaakverbeferend
middel bij uit
nemendheid
MAGGI
AROMA
IN.V. STANDAARD
HYPOTHEEKBANK
te ROTTERDAM
Directie :
Mr. H. H. C. CASTENDIJK en
I. MOSSELMAN
De Bank geeft onder controle van het
Algem. Administratie- en Trustkantoor
4/2 /o Pandbr. tegen beurskoers uit.
Spoor's
Mosterd
W. A Spoor Jr, Culemboig.
veil!
n een Levens.
verzekering
de soliede" van 10