De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 25 maart pagina 10

25 maart 1933 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

FILMSTERREN l Acht meisjes in een boot BIOSCOPY Uit: Acht meisjes in een boot Robert K. Leonard: .,8usan JLenox". Tusclilnskt Tusschen het harde, wreede barba risme van I am a fugitive.. .." en de romantiek van Susan Lenox", ligt al de behoefte aan zelfverteedering van den Amerikaanschen daden-mensch. Het is de noodzakelijke tweeledigheid van dit jonge, onstuimige volk, welke na de heftige expansie van longen en spieren in Le Boy's film, een reactie zoekt: de ontspanning der geromantiseerde werkelijkheid. I am a fugitive.. .." .waaleen mannen-film, door mannen ge maakt en door mannen gespeeld ? Susan Lenox", de vrouwen-film par ^.?excellence, vormt het onvermijdelijke tegenwicht. In beide gevallen manifes teert ^ich de ongecompliceerde mentali teit van een primitief volk. I am a fugitive...." was het conflict van stugge, harde karakters de elementaire botsing tusschen right" en wrong". Susan Lenox" is de simpele, critieklooze vereering voor de vrouw in de zachte stralenkrans der romantiek. Zoo staan deze twee uitersten tegen over elkaar schijnbaar onvereenigbare grootheden, in werkelijkheid de natuur lijke effecten van actie en reactie bij een zelfde rassenmentaliteit. Susan Lenox" is de geschiedenis van de miskende courtisane sinds Dumas f ils geen noviteit in de wereldlitteratuur. Maar voor de simpele verlangens van een publiek, dat pas door de verschrik kingen van het bagno is gesleurd, ruim voldoende. Van deze naief-romantische histowelks détails ons weinig be Eva Besny Fototentoonstelling Van Lier hoeven te interesseeren, vormt Greta Garbo, als Susan" het middelpunt. In tegenstelling met het duistere, harde karakter van Paul Muni in I am a fugitive. ? ? ?" baadt deze heele 'figuur, in een teer, mild licht. Reeds de aanhef van de film accentueert deze atmosfeer, door een rijkdom aan fraaie witten en grijzen en een raffinement aan filmische vondsten. Overigens veiroodt de compositie van het ?werk de vaste traditie der Garbofilms. Temidden van de bewogenheid der handeling liggen de high spots der Garbo-creatie als stille point-d'orgues. De tragiek van Garbo is nu eenmaal zuiver statisch zij concentreert zich in de rust van het masker, als een reflex en een resuméder gebeurte nissen. Garbo vertegenwoordigt steeds de meditatie en de gevoelsreactie op de feiten, waaraan zij slechts passief deelneemt. Vandaar waarschijnlijk, dat zij die onder filmspel in de eerste plaats actie" verstaan met gelaats plastiek", expressief gebaar" en zoo in deze sublieme verstilling der handeling tot een klare, zuivere gevoels-reflex, bijna steeds teleurgesteld worden. Garbo staat, door deze uiterste verfijning van expressie, dia metraal tegenover alle theatraal effect en haar erkenning als een der grootste creatieve talenten hangt volledig af van het shïbboleth: film of tooneel. Terecht zegt dan ook Kraszna-Krausz in het jongste nummer van Close Tip", dat na Asta Nielsen ,,no other actress would dare to give herself so much time before the camera and would rely on so little mimic art?and yet reveal so much of her soul". Wie het instinct voor deze subtiele kunst bezit, die laat het grove comediegedoe mitsgaders het genoegen der discussie gaarne aan anderen over het is beter te bezitten dan te derven. Gelijk in de meeste gevallen beteekent de film ook hier: Garbo. Wij Europeanen, nemen de naïve en ietwat ouderwetsche romantiek, waar aan Amerika behoefte heeft, op den koop toe terwille van de zeldzame momenten waarop een menschenziel zich openlegt. Erïch Waschnek: .,Acht Madchen im Boot". Hoxy Ik kan het niet helpen maar voor mij heeft deze film, na Madchen in Uniform", iets onbeschrrfel'.,k dubbelzinnigs en twi.felachtigs. Zij is niet rechtuit slecht te noemen daartoe bevat zij, speciaal in de figuur van Karin Hardt, teveel verdienstelijke en ze'f s schoone momenten. Evenmin kan men haar op concrete gronden beschuldigen van minder nobele prikkel-tendenzen. Maar toch die tweede editie van non-professioneele Madchen" dat opnieuw coquetteeren met het probleem van den sexueelen nood der jeugd" en ten slotte het uitvoerige paradeeren met gezegde meisjes, ditmaal vrijwel zon der un'form .... het maakt htt geval ietwat troebel en verdacht. Zaken zijn nu eenmaal zaken en het wantrouwende oor hóórt bij wijze van spreken de ondernemers tot Hertha Madchen elkaar zeggen: Kom al die meisjes e»t een pikant gevalletje als motief, zijn der mate rendabel ge bleken, dat wij het ook wel eens kunnen probeeren. Maar dan een beetje aangezet". En zoo lijktdezefilm dan wel gecompo neerd uit louter be kende en bepro: f Je elementen. Daar zijn primo de mtisjes, die het na de meisjes in uniform allicht zullendoen. Secundo: de gymnasiaste, die moeder moet worden een belegen, maar nog immer werkende attractie sinds da dagen van Wedekind. Tertio: de sport, die niet alleen populair is, doch tevens een passabel excuus voor een aan trekkelijk pietsie exhibitionisme. Kortom het geheel is zoo netjes en handig in elkaar gezet, dat geen censor bezwaren kan maken, zonder den vooruitgang, de frischheid, de argelooze reinheid, de sport en al der gelijke schoone zaken te miskennen. Maar het is juist de sluwheid en quasi-ethiek, waarmee een niet heelemaal onverdachte opzet gecamoufleerd wordt, welke zoo uitermate initeert. Men hee t zich nogal opgewonden over de schrikkeli. ke orgieën" in The Sign of t'ie (TOSS" waarvan ieder toch vooruit kon weten welk (en hoeveel) vleesch hij in de kuip had. Een decennium bijtelsche zondig heid van den heer de Mille ggf in dat op zicht een be trouwbare en o p enhartige prognose. Hit r echter scmiiit het pikante angeltjj onder het f rissche en groe ne gras van jeugd, sport en onbevang enheid terwijl bovendien het heele geval pa rasiteert op de reputatie van een ernstig, no bel werk. Want dit laatste stemt wellicht nog het onaangenaamst. Na een film als Madchen in Uniform" een der zeldzame schoone en belangrijke pro ducten der moderne film werkt dit handig geconstrueerd commercieel ar tikel, ronduit compromitteerend. Moest dit dan het eerste resultaat zijn van het moedige voorbeeld door Froelich en Sagan gegeven? De film beschuldigt overigens zich zelf. Het totale gebrek aan evenwicht en logische structuur, wijst al te kenne lijk op een samenlijmen pour Ie besoin Jeannette A_ \

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl