w *. EDERLAND i \Greta Garbo als Suzan Lenox L. J. JORDAAN Ie in de la cause van vooraf gekozen frag menten. De eindelocs gerekte «wem- en duikpartij, die met de handeling ter nauwernood verband houdt, spreekt haar eigen taal. Het on vermijdelijke lied met zijn schlagerallure (?Ein Tag ohne dich ist ein Tag ohne Glück") dat met allerlei kunst en vliegwerk tusschen de scènes werd gewrongen, specu leert onverbloemd op het amusementslièk,. De fameuse meisjes voorVet ZJJ niet vanwege hun anaie en sportieve prestaties interesen 2ijn vage, onpersoonlijke grafieën gebleven. Terwijl van de idchen in Uniform" ieder afzondergekarakteriseerd werd, blijft deze ?mante kleine kudde niets meer aantrekkelijke stoffage. De jonge .-in-quaestie is zoo stumperig en hteloos verbeeld, dat wij zelfs verondersteld vaderschap ernstig wijfel moeten trekken. lijft tenslotte de ook uit Sagan's C gecopiëerde verhouding tusn de jonge meisjes en de oudere ter. Zoowel deze laatste, als de iliike hoofdfiguur, toonen zonder 'el prachtig materiaal te zijn. Er , in de scènes, waarin deze beiden sden, een zuivere en schoone latische kracht, die het doet bei l treuren dat zij in 'deze verwar de lappendeken werden g ebruikt. Hoofd zaak immers bleven de sna terende, zwem mende onbenul lige maar goedg ebouwde Madchen". Ohne Uni form .... Macdonald Thlele Welke menschenkenner hei ft toch ten behoeve van de massa het af godsbeeld uit gevonden dat grijpbare en be grijpelijk sym! voor occulte krachten? Zijn bnken verdiende door de gezajjke filmwereld in dankbare nering gehouden te worden. t wat bekommert zich het je publiek om de formidabele '<t, welke het regeert en kneedt jus welk belang stelt het in het jiphenomeen, dat film heet? j de massa bestaan slechts de jle marionetten heden aanl, morgen verworpen die de bedriegelijke schijngestalten vormen, waarin zich de religie van een .nieuwen tijd mani esteert. De lachende, bui gende poppen, waar achter een even geheimzinnige als onweerstaanbare macht zich verbergt. Wij worden den laatsten tijd over stelpt met deze rondtrekkende idolen levende herinneringen aan uren van vermaak, ontroering en spanning. Rn zij blijken maar al te vaak blinkende leegten te zijn, die niets te zeggen hebben buiten hetgeen de stille kracht hun in den mond legt. Maar het publiek omringt ze met nieuwsgierigheid en bewondering merkt ternauwernood iets van het ontstellende vacuüm dat zij omsluiten. Macdonald babbelt, lacht zonnig en zingt haar ingestudeerde liedjes Thiele is melancholiek, onbevangen en jong.... zij het zonder eenig doel. Beiden zeggen bêtises. Het publiek juicht... Dit alles moge niet bijster verhef fend aandoen per saldo is het de herhaling van het eeuwenoude con tact tusschen Macht en Massa en de natuurlijke beschikking van een wijze Voorzienigheid. Het publiek doet slechts, wat het publiek van alle tijden gedaan heeft: het aanbidt in het Sym bool de Kracht. Maar wat te zeggen van de scherp zinnige intelligenties, die op deze onschuldige blinkende werktuigen hun kostbaarste satyre verspillen, in den waan daarmede de Kracht te treffen, van welks omvang zij geen benul toonen te hebben ? Leve het Publiek ! Foto's van Eva Besnyöbij van Ijler, Amsterdam In het bovenzaaltje bij van Lier laat Eva Besnyögoed fotografisch werk zien. Zij beheerscht het métier en weet de gevallen" goed te treffen en goed in lijst te zetten, al vertoont zij een wel wat overdreven voorkeur voor het opnemen onder een hoek van 45°. Dat de diagonalen." op het beeld vlak, aldus verkregen, het meestal goed doen" is m.i. nog geen reden deze methode van opnemen zóó veel vuldig toe te passen alshier geschiedde. Origineele vondsten" zijn er ook! Zoo b.v. daar, waar een meisje boven en onder de tafel, waaraan het schrijft, genomen werd; zoowel haar hoofd, romp en armen, boven, als haar beenen onder, schrijven de O", waaraan zij bezig is, mé.... Dat kunstzinnige fotografen en kunstzinnige kunsthandelaren elkaar blijven zoeken en vinden, acht ik overigens nog altijd (ik schreef er in dit blad vroeger uitvoeriger over) een minder gelukkig verschijnsel dan het, op het eerste gezicht, voor velen, lijkt. A. E. VAN DEN TOL Bïieuwe uitgaven Edna Masson. De gouden spin. Oorspronkelijke detective roman. Schellens en Qiltay Edna Masson schijnt een Ncd.erlandsche dame te zijn en haar uitUit: Suzan Lenox gevers noemen haar met gepaste be scheidenheid en veronachtzaming van het onderscheid der geslachten: de Nederlandsche Edgar Wallace. Die be titeling lijkt mij wel een weinig op timistisch, ook al kan gevoegelijk er kend worden, dat dit boek zijn ver diensten aan griezel en spanning bezit. Zooals alle Nederlandsche detectiveromans( behalve die van Herman Midden dorp) is het zeldzaam banaal geschre ven. Maar een speurdersgeschiedenis heeft geen litteraire pretenties. De be doeling is: een lange treinreis kort te doen schijnen of een Zondagmiddag in een provinciestad iets minder ellendigvan-zouteloosheid te maken. En wat dit betreft voldoet De Gouden Spin aan redelijke eischen. E. ELIAS Eva Besny Velling In de Kunstzalen Erica", Den Haag, zal Dinsdag 28 Maart a.s. een veiling gehouden worden van oude en moderne schilderijen, antieke meubelen en chineesche Kunst. Onder de ;Oude Schilderijen bevin den zich werken van: Dirk Hals, J. B. Weenix, W. Dietrich, J. Gillig, P. Vonck, S. de Vlieger, J. Lievens e.a. Onder de moderne schilderijen komen o.a. werken voor van: W. Maris, J. B. Weissenbruch, J. Bosboom, A. Neuhuys, Stroebel, Ch. Leickert. Rochussen, F. Roybet e.a. Kijkdagen: Zaterdag, Zondag en Maan dag van 10?5 uur. Catalogus op aanvrage te verkrij gen. Fototentoonstelling Van Lier