.J.. Bieruma Oosting J. Bieruma Oosting bij van lier Deze schilderes heeft altijd eenige symptomen van een talent vertoond, en een bepaalde drift in dat talent, en zeker te veel haast in dat talent. Het leek mij toe, dat zij te snel zich een roem eigen wou maken, die naarmate de gave grooter is, trager komt. Er zijn overal, zoowel in Holland als in Frankrijk weinig verstaanders der diepten en weinig goede verstaanders van de eeuwig-innerlijke roeringen." Toch moest zij, ook dat lag en ligt in haar wezen (zij is een realiste en een impressioniste) door veel schilderen en door onophoudelijk schil deren tot haar persoonlijkheid komen. Zij deed dat dan ook, maar haar kritische zin was nooit zoo groot als haar ijver; zij liet dus gemakkelijk werk zien, dat zij beter op hasr atelier had gehouden en dat als voorstudie niet meer kon gelden. Ik was dus opnieuw benieuwd wat deze tentoonstelling bij van Lier zou brengen. Iets van een talent was er, dat wist ik immers en weet ik, maar zou zulk talent, zulk wezen, een klank gekregen hebben, die aangename gevoelens kon opwekken? En dit is voor mij het belang van deze tentoonstelling, en dit is een feit in Oosting's leven, er zijn inderdaad op deze tentoonstelling enkele harer schilderijen, die ge in het domein der schilderkunst niet binnen behoeft te smokkelen en niet langs den weg der ontduiking binnen de grenzen der schil derkunst hebt in te voeren. Haar kritische zin, dat merkt ge weer hier, is niet van den noodigen rang. Er is een vrouwe-naakt, dat noch door kleur, noch door vormen of modelé, eenige eigen schap vertoont om tot de bezichtiging van het publiek te moeten worden toegelaten. Het naakt is plomp; de profileering tegen den achtergrond Tuin- en serremeubelen TRIOMF DER TOEC Reens Tentoonstelling van Tu van de Citroen - Ta is zonder spanning; de kleur mist bekoring. Maar er zijn gelukkig! eenige andere schilderijen; een stilleven van pruimen en een roodeii appel, een vrouw in een geel jak, een portret in bruinen van den eigenzinnigen schilder Labberton, een schilderij met een haas, en een stilleven met o.a. handschoenen er op, die iets bezitten wat de schil deres nog niet bezat. In zulk werk vindt ge hier en daar rooden", die iets van het hart vertoonen, iets van de lang zaamheid van een gevoelen, en waar de haast en de ijdele drift overwonnen werden en een bepaalde aandachtigheid ten opzichte van de dingen te zien is. Het is te hopen, dat de schilderes zal verstaan, dat hier iets is bereikt wat zij verder te verzorgen heeft en wat haar een deel kan brengen van dat, waarnaar haar eerzucht zoozeer taalt. Het is te wenschen, dat zij door een juiste beschou wing daarvan haar kritischen zin zal versterken, en dat daardoor een belemmering zal ontstaan, die een goede wer king zal uitoefenen. Het is voor deze dingen langzamerhand tijd bij de schilderes Jeanne Bieruma Oosting. Zij be hoeft daarom haar drift niet te temmen of te sterk te betoomen, wanneer zij schildert, maar zij moet wat zij schildert, het voorwerp dat haar dus trof, eerst langzaam genieten als een goeden wijn, voor zij zich zet tot het drinken daarvan. Dat is wat van nu af haar voegt. PLASSCHAERT I>e Tapijten van ,,Kinlieim'' te Beverwijk In een tijd waarin de machinale vervaardiging van allerlei artikelen van dagelijksch nut en gebruik meer en meer veld wint, is het inderdaad een merkwaardig verschijnsel dat ondanks alles in enkele industrieën het oude handwerk zich weet te handhaven. Zij die het daar vo jr het zeggen hebben verwerpen de mechanische hulpmiddelen, wars van al wat ook maar even aan massa-werk herinnert, omdat zij in het door hen gekozen vak aan het handwerk grooter duurzaamheid toe kennen; een sterker persoonlijk karakter en meer schoon heid ook. Het n zoowel als het ander heeft echter reden van bestaan. De hand vermag te doen wat de machine niet kan en in omgekeerden zin kan de machine bereiken wat de hand niet vermag te doen. Het is onjuist bij het n of bij het ander te zweren, het n hemelhoog boven het ander te verheffen, want beide werkwijzen hebben mits op do juiste manier toegepast en beheerscht, ten volle reden van bestaan. Daarenboven kan n het uni cum, n het rnassa-ai'tikel duurzaam, fraai en bruikbaar blijken, alleen zal eerstgenoemd product uiteraard reeds Fabrikaat Reens SCHILDERIJENTEN Tapijt van Kinheim" door het feit dat het meer tijd bij de vervaar diging vraagt, kostbaarder zijn dan hetgeen door serie-fabricage wordt verkregen. Daar staat echter weer tegenover dat het een geheel eigen cachet bezit en zeker ook de groote charme van lichte afwijkingen en verschillen in teekening of kleur welke daaraan een opmerkelijke gevoeligheid meegeven, terwijl het machinale karakter veeleer onaantastbaar koel kan heeten. Handwerk is inniger vooral, de machine is onver schillig. Handwerk is tevens hersenwerk maar de machinale arbeid doet zijn taak zonder denken ai'. Vooral in de textiel-industrie zijn deze verschil len overwegend. Men heeft thans in sommige fabrieken uiterst ingenieus gevonden, zeer inge wikkeld saamgestelde machines welke, naar men zegt, tot dertien verschillende kleuren wol kunnen verwerken, welke weergaloos snel en onberispelijk de draden knoopt, deze samendrukt en ten slotte op de gewenschte lengte; afsnijdt maar het resultaat is, dat dient erkend te worden, in zekere mate dood, vergeleken met wat de levende hand maakt. Minder vlug maar stellig niet meer gevoeligheid en variatie worden bij het handwerk de knoopen gelegd; ook de manier waarop het werkstuk wi.rclt aangeslagen en ten slotte glad geschoren regelt" zich bij voortduring naar minutieuse, voor den leek nauw merkbare verschillen, doch de uitkomst is dan ook een zoodanige sterkte en duurzaamheid dat het langs machinalen weg verkregene er nog steeds niet tegen op kan ! Maar het wil toch heel wat zeggen als men be denkt dat tapijten worden vervaardigd waarvan het aantal knoopen per vierkante decimeter wisselt van 225 tot.. .. 2500. Bij het handwerk worden overigens kleine fouten eerder ontdekt dan bij machinewerk, niets wordt aan het toeval overgelaten nn dit nu is oorzaak dat ondanks tijdsinvloeden, welke aan het volgen van oude werkwijzen vijandig zijn; ondanks de