Historisch Archief 1877-1940
14
De Groene Amsterdammer van 13 Mei 1933
No. 2919
T
k'
l
f MIJNHARDT's
> Zenuw-Tabletten . 75ct
& Laxër-Tabletten..6Oct
f Hoofdpijn-Tabletten 6O«
; ? Bij Apoth. en Drogisten
Spreekzaal
Het zilvervraagstnk
Kan het 7,ilver de wereld redden? Deze vraag
houdt vele Amerikanen op het oogenblik bezig.
Amerika, als een der voornaamste producenten
van zilver, heeft groot belang bij de goudwaarde
van dit metaal. Is zilver zoo'n machtig economisch
middel en waarom is de macht van dit metaal zoo
onschatbaar groot? De oorzaak hiervan moet
gezocht worden in het groote accumulatie vermogen
van dit edele metaal, waarvan reeds ca. 3000 jaar
de productie onafgebroken voortgang heeft.
De metalurgische eigenschappen van zilver zijn
ongeveer gelijk aan die van goud en dit zou een der
redenen zijn, waarom dit metaal naast het goud
voor schatvorming geschikt is.
Goud echter heeft door de monetaire taak, die
het op de wereld vervult, en waarbij de waarde
van dit metaal door verbinding met het
wisselmechanisme een standaard waarde gekregen, die
zoolang er nog een land den gouden standaard
handhaaft, veilig genoemd mag worden.
Met zilver is het anders gesteld. Men laat den
prijs aan zijn lot over. In kringen die geen voor
standers van rehabilitatie van het zilver zijn is
men het erover eens, dat de goudwaarde der
goederen de voornaamste factoren zijn voor de wel
vaart der wereld. Immers de koopkracht van een
land hangt voornamelijk af van de goudwaarde,
die de te exporteeren goederen bezitten.
Het is bekend, dat de waardedaling der goederen
bankmoeilijkheden deden ontstaan. Voor alle
goederen, die de wereld voortbrengt, is het niet
mogelijk de goudwaarde constant te doen zijn,
daar misoogsten of overvloedige oogsten, bederf
en andere invloeden, dit onmogelijk maken. Me
talen echter maken hierop een uitzondering, daar
deze in een muntstelsel opgenomen kunnen
worden. Naast goud is zilver hiervoor het aange
wezen -product.
Men schat den wereld-zilvervoorraad op ca. 300
millioen K.G. (welke schatting waarschijnlijk veel
te laag is) thans eea^goudw.aarde vertegenwoor
digende van 6 milHaid goudgulden. Herstel van
den zilverprijs opde oude verhouding der Latijnsche
muntunie (dubbelen standaard) zou de goudwaarde
van deze zilvermassa met 2i rnilliard goudgulden
doen stijgen.
Het verwekt eenige verwondering dat men in
kringen waar men de crisis toeschrijft aan de
geweldige verarming der wereld door den val der
prijzen, steeds aandringt op ontmunting van
zilvergeld. Men wenscht het zelfs door nikkel te
vervangen.
Men schijnt het niet. noodzakelijk te vinden de
goudwaarde van een zoo belangrijk product als
zilver te fixeeren.
Is de weg uit de crisis niet deze, die goederen een
vaste goudwaarde te verzekeren, die daarvoor het
belangrijkste en het meest geschikt zijn? De groote
latente waarde, die zich thans in de zilvermassa der
wereld verborgen houdt, kan men in een muntstel
sel weder mobiliseeren en dienstbaar maken tot
stimuleering van den wereldhandel.
Niet ontmunting van zilvergeld, doch inter
nationaal aanmunting'van zilvergeld is een van de
wegen, die leiden uit de crisis.
Door ontmunting van zilver verarmt men
kunstmatig de wereld, door aanmunting van dit
metaal vergroot men niet alleen de koopkracht van
Britsch-India en China, maar men bevordert
hierdoor de welvaart der geheele wereld. Immers
als de eene helft der wereld niet bij machte is te
koopen, raakt de andere helft hare goederen niet
kwijt. Volgens sommigen heeft het ontmunten van
zilver de wereld materieel meer schade toegebracht
dan alle oorlogen der laatste eeuw te zamen. Bij
een goed geregeld universeel monetair stelsel is
productiebeperking overbodig en zou verarming
beteekenen.
Het ongebruikt laten van een middel, dat ver
betering kan brengen, is even misdadig als het
verwekken van een nieuwe wereldoorlog.
Het is te hopen, dat de a.s. wereldconferentie de
volle aandacht aan het zilvervraagstuk wijdt.
H. R. O. HELWEG
Te veel studenten?
In De Groene van 22 April j.l. schreef ik, in
verband met de gedachtenwisseling in de dagblad
pers over de mogelijkheden tot beperking van het
aantal studenten, een artikel onder bovenstaand
opschrift. De bedoeling daarvan was niet mij te
begeven in de discussie over de vraag hoe men 't
CHAMPAGNE KRUG&CO
PEIMS
IN KWALITEIT AAN DE SPITSJ
best beperkt. Ik trachtte het probleem van den
aanwas van studeerenden in een wat breeder
verband te zetten dan het gewoonlijk wordt gezien
en wees erop, dat wij hier niet te doen hebben met
alleen maar een crisisverschijnsel, doch met de uit
komsten van een sociologischeri ontwikkelingsgang,
welke op den duur niet te stuiten doch alleen maai*
te leiden valt. In dit verband schreef ik:
Men kan tijdelijk, gedurende den ergst en
noodtoestand van 's lands financiën de poorten van
onze hooger-onderwijs-instellingen ten rteele sluiten.
De collegegelden kunnen worden verhoogd. Men
kan van de aspirant-studenten de meest geschikten
door middel van een faculteitsexamen, tests of een
academisch proefjaar trachten uit te lezen. Daar
mede stremt men echter niet de golven der maat
schappelijke ontwikkeling, welke komen opzetten.
Op den duur gaat deze voort."
De meeste lezers zullen hebben begrepen, dat de
opsomming van beperkingsmogelijkhedeii in dit
verband geen beoordeeling of zelfs een aanbeveling
insloot. Een inzender in het nummer van O Mei
constateert, dat ik niet heb doen blijken: dat ik de
genoemde middelen van verschillende orde acht,
dat ik begrijp, dat er meer en minder democratische
beperkingsmethoden zijn en dat ik zoo noodig voor
de meer democratische wil kiezen. Dit is volkomen
juist, immers om de beoordeeling van deze q-uaestie
ging 't voor mij ditmaal jiiist niet.
Intusschen heb ik, nu zulks wordt gewenscht,
einatuurlijk geen enkel bezwaar tegen mede te
deelen, dat ik, indien de slechte economische
toestand tot noodmaatregelen dwingt, een selectie
van de meest geschikten en niet van de financieel
krachtigsten zou wenschen. Voor de nadere uit
werking van mijn gedachten dienaangaande mag
ik in de spreekzaal" echter geen ruimte vragen.
Ik verwijs daarvoor naar mijn artikelen in de
Stemmen des Tijds (September en October 1931)
en het Haagsch Maandblad (December 1932). De
inzender zal daar zien, dat ik de oplossing tot
dusver niet zoek in een toelatingsexamen voor de
faculteiten en evenmin in progressieve heffing van
collegegelden, gelijk door hem bepleit. £.
PHILIP J. IDENBURU
N.V. Bataafsche
Hypotheekbank
AMSTERDAM
Anno 1 889
Qeeft uit tegen beurskoer»:
4i % PANDBRIEVEN
In stukken van
flOOO,-,f500,-en f 100,-.
Coupons Januari en Juli
De Holl. Voorschotbank
HAARLEM, KRUISWEG 70.
De Bank verstrekt gelden tot elk
bedrag met een minimum van
f 1000.?op zakelijk onderpand
en onder borgtocht, met in
pandgeving eener polis van levens
verzekering van gelijk bedrag,
en verkoopt 6% schuldbrieven
in stukken van f 1000.?, f 500.
en t 100.?tegen Beurskoers.
LEVENSVERZEKERING
Mij. ARNHEM"
beschermt Uw gezin In moeilijke Jaren.
N.V. Maatschappij voor Hypothecair Crediet ir, Nederland
gevestigd te 's-Gravenhage, Nassaulaan[No. 23
waarin opgenomen de Maastrichtsche Hypotheekbank voor
«xs-oo Nederland te Maastricht, St. Servaasklooster 8 oooo
?BST"
Geplaatst Kapitaal met reserves ... f 5.347.40O.
UitstaandePandbrieven met gewaarborgd
Kapitaal per 1 Januari 1933 .... f 50.162.7OO.
De Directie:
Mr. J. D. TEN BRUGGEN CATE Mr. S. VAN HOUTEN
B. M. J. W. SCHOON
N.V. STANDAARD
HYPOTHEEKBANK
te ROTTERDAM
Directie :
Mr. H. H. C. CASTENDIJK en
I. MOSSELMAN
De Bank geeft onder controle van het
Algem. Administratie- en Trustkantoor
4l/2 /o Pandbr. tegen beurskoers uit.
DEGROENE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland kost
slechts ? 2.70 per kwartaal (incl.
f 0.20 voor incassokosten) of
? 10.?per jaar bij vooruitbetaling.
N.V. AMST. BOEK- EN STEENDRUKKERIJ > ELLERMAN, HARMS & Co.
WARMOESSTRAAT 147-151 - AMSTERDAM - TELEFOON 41701 EN 40396
SPECIAAL INGERICHT VOOR HET DRUKKEN VAN BOEK- EN PLAATWERKEN !N CRCOTE OF KLEINE OPLAGEN
ONZE GROOTE MONOTYPE-INSTALLATIE MAAKT HET MOGELIJK BOEKWERKEN IN KORTEN
TIJD GEHEEL IN PROEF TE GEVEN. GROOTE KEUZE VAN L ETT E RS O O FTTJ N.
PRIMA AFWERKING PROEFPAGINA'S EN PRIJSOPGAVE TEN DIENSTE