?M, Ho. 29T9 De Groene Amsterdammer van 13 Mei 1933 19 Uit het kladschrift van Jantje Croquante croquetjes Alida Zevenbootn Dat mooie plaatje uit de krant waar meneer Buys de Berebrouck opstaat in zijn witte gala-pantalon, heb ik uitgeknipt en boven mijn bed gehan gen. Ik heb hem, eigenlijk gezegd, nog nooit zoo knap gezien en wat is het toch een kranige figuur en nu zal u .er misschien om lachen maar hij lijkt sprekend zoo in zijn gala-pak op den Inwendige. Die stond al wat blonk ook zoo mooi en ik weet nog heel goed dat hij onder de werklui, die aan h et Koordzee-kanaal werkten, arbeidde,. zooals hij dat noemde, en in Velsen woonde en daar lid was van de Vrij willige Brandweer en een prachtcostuum aan had bij feestelijke gele genheden en zoo ben ik eens met hem naar den schouwburg geweest, hij met zijn helm op en ik met mijn moir zijdje aan en ik wil u wel zeggen dat er een rilling langs mijn rug liep tel kens als ik naar zijn helm keek. En nu krijg ik kippevel als ik naar meneer Buys in zijn gala-broek kijk want zoo zijn wij vrouwen. Wij hebben nu een maal een zwak voor een man in uni form of het nu generaal Duymaer van Twist is of de rateljongen op zijn Zondagsch met zijn mooie leeren pet op. Meneer Pierre heeft me dat eens uit gelegd en zei me dat het daarin zit dat elke vrouw behoefte heeft om een man te vereeren en dat zij in een uni form al gauw een held ziet, ook al zit er een boereknoet in die geen tien kan tellen en daarom neem ik het meneer Rikus bijna kwalijk dat hij als de Sterke Man" nog maar altijd rond loopt in een lichte overjas en een soort stropdas. Waarom ook niet een gala broek, net als meneer Buys? Als hij zoo doorgaat werkt hij niet op de fantasie van de menschen en dat is toch maar je ware. Neef uit de Commelinstraat is fascist geworden en draagt een zwart hemd en het is of hij in eens veel heldhaftiger geworden is en wil u wel gelooven dat ik nog altijd een zwak heb voor meneer Jan ter Haar sinds ik hem als kapitein van de schutterij eens op een Koninginne dag gezien heb achter het Bijksmuseum ? Bij me thuis heb ik mijn gasten ver boden over den Sterken Man te spre ken, want dat is van de week bijna moord en doodslag geworden. Ik ben schoon, moet u weten, en ik heb de gewoonte van mevrouw zaliger in eere gehouden om als zij schoon en aan kant was, te tracteeren. Ik heb advo caat gemaakt want de eieren zijn goed koop en ik vind het zelf erg lekker en zoo had ik al de dames en heeren be neden in mijn kamer en toen bracht het acteurtje het gesprek op den Ster ken Man en toen had u onzen kapitein van de Burgerwacht eens moeten hooren ! Als ik Sterke Man was, zei hij.... en toen verslikte ons acteurtje zich en de kapitein keek erg boos.... en wat zou u dan gedaan hebben, vroeg meneer Stanislafski die voor de cognac voor de advocaat gezorgd had, want hij heeft een erg lekker merk en hij is er gul mee, dat moet ik zeggen, en de vorige week nog zei hij zoo langs zijn neus weg: ik geloof dat er iemand aan mijn cognac zit" en hij keek me daarbij een tikje vreemd aan dat ik nijdig werd en hem vroeg of hij soms dacht dat ik... heeleniaal niet, me vrouw, zei hij, het zal de poes zijn" en toen keek hij weer raar, maar hij heeft ze toch niet extra achter slot gesloten en dat is toch maar een bewijs van vertrouwen hoewel het een bizonder merk schijnt te zijn met Napoleon op de flesch. En dan moet je van jongs af een vereering voor Napoleon gehad hebben! Ik heb jaren lang mijn spelden bewaard in een snuifdoos die den vorm had van de steek van Napo leon en als hij niet uit het raam was gevallen en ik hem na dien nooit meer terug heb gezien, zou ik hem nog hebben, maar om op die ruzie over den Sterken Man terug te komen de kapitein van de Burgerwacht zei dat hij als Sterke Man begonnen zou zijn met een stuk of wat andere sterke mannen om zich heen te roepen, een programma op te maken en dan tegen de Kamer te zeggen: Zijn jullie het er mee eens? Goed? Dan heb ik jullie niet noodig om te regeeren als jullie het toch goed vindt." En als ze het niet goed vinden?" vroeg meneer Stanislafski. Dan joeg ik ze naar huis want tegenwerking kun je als Sterke Man in dezen tijd niet hebben" en zoo haalde het eene woord het andere uit en ik werd bang voor mijn glazen en voor mijn bowl en heb de advocaat gauw weggezet, want ik geloof dat ze allemaal een tikje te veel er van gehad hadden en gelukkig zette mevrouw van tweehoog-voor de gramofoon aan en greep het acteurtje beet en toen nam de kapitein mij onder den arm en ik moet zeggen dat ik nog heelemaal niet achter mijn adem was al ben ik niet erg sterk in die moderne danspassen. Neen, dan een wals met den Inwendige in Plancius" op het bal van de Onderofficieren ! Die liet je zweven dat je den grond niet voelde en dan zei hij in je oor: ,,Ali, de grond is te heet waar je op loopt en daarom til ik je op". Zoo'n huicheling, want onder het walsen schijnt hij mijn beugeltasch te hebben opengemaakt en twee goudentientjes waren er ten minste uit en u had moeten zien hoe hij er naar gezocht heeft. Pas veel later had ik in de gaten dat hij ze in zijn vestjeszak had. Als hij in plaats van optillen" oplichten gezegd nad, zou hij meer de waarheid hebben gesproken. TJ ziet hieruit wel hoe gevaarlijk dansen zijn kan eii het is maar goed dat de regeering er op gaat letten dat er niets gebeurt dat geen daglicht kan velen want als u de mannen kent. . . . Dat eenvoudige dansje in mijn ka mer. . . . weet u dat die dame van schuins hierover, die met haar honden en katten-asyl, bij den slager vertelt dat ik gelegenheid geef tot dansen en dan haalt ze haar neus op, net of ze de zedepolitie al bij me ruikt en dan moet u van haar weten.... maar dat zeg ik niet. Een mensch mag niet lasteren. Waarheen voor Uw h l* i l ? Natuurlijk naar J,M. Schmidt, Rokin J2, Amsterdam.