De Groene Amsterdammer van 20 Mei 1933 No. 282O F-' fe ;;<,*, s« tof *<*? Reclame-leuzen Melis Stoke Teekenineen Harmsen van Beek De menschelijke roerselen Gelijk uit de pers is gebleken is dezer dagen het Tweede Nederlandsche Reclame-Congres ge houden. Dit is een gebeurtenis van het hoogste belang, want we mogen eerlijk bekennen dat we het niet kunnen stellen zonder reclame. Indien er geen reclame was dan zouden de couranten geen nieuwstijdingen drukken want, naar als algemeen bekend mag worden veronder steld, is de zijde van het papier die niet bestemd is voor advertenties, toegewezen aa,n de redactie. Indien er geen reclame was, dan zouden onze straten somber zijn, want het zijn de uitstallingen die de winkeliers voor de reclame maken, die ons meer interesseeren dan de architectuur van de gevels; en het zijn de lichtreclames die tegemoet komen aan de leemten die de gemeentebesturen op het stuk van straatverlichting laten voortbestaan. Men bedenke eens hoe het zou zijn indien er geen couranten verschenen en als er geen winkelstraten waren. Alleen reeds deze twee voorbeelden toonen aan dat onze wereld leeft van de reclame. Dat is haar goede zijde. Ze heeft echter ook haar kwade. En die ligt in de wijze waarop ze soms wordt gevoerd. De adverteerder en in het algemeen degene die reclame voert heeft een methode van overtuiging en prikkeling gewekt die het klavier van onze menschelijke roerselen naar believen bespeelt. Deze methode is in het algemeen gekenschetst met de karakteristiek dat degene die reclame maakt zich allengs meer is gaan plaatsen op het standpunt van degenen die hij overtuigen wil. Het voordeel van den afnemer wordt op de duidelijkste wijze gedemonstreerd. Zijn gemak. zijn baatzucht, zijn luiheid, zijn spaarzin, zijn ijdelheid en zijn zucht tot pronken vormen het doelwit der reclame-leuzen. Het zou de moeite waard zijn om eens weten schappelijk te doen uitmaken of de politiek die methode heeft afgekeken van de reclame of dat de reclame zich heeft ingesteld op de werkwijze der politici. Hoe het zij, zoowel politici als verkoopers kon digen zich aan als beschermers van uw en mijn belang, en als we ook maar een seconde aarzelen hun aanwijzingen te volgen, dan hebben we niet hen, doch onszelf te kort gedaan. Voor den man zijn geheel andere reclameleuzen noodig dan voor de vrouw. Ten aanzien van den man voert de reclame korte overtuigende feiten aan, desnoods geheel zonder tekst en alleen in den vorm van een plaatje: een smakelijk afgebeelde whisky-flesch kan wonderen verrichten, maar evenzeer een heldere calculatie van de huishoudkosten met en zonder gebruikmaking van een speciaal artikel of een geboden gelegenheid. De vrouw daarentegen heeft ruimschoots tijd om zich open te stellen voor een charmeerende verovering. N.V.ARNHEMSCHE HYPOTHEEKBANK 4' . pCt. Pandbrieven t. beurskoers Directie: Mr. S. J.VAN ZIJST - Mr.J. F.VERSTEEVEN Ze kan met genot een gansene dialoog doorlezen om tenslotte onder de bekoring van het slot argument te bezwijken. Ze schept er behagen in om een korte verhan deling over huidverzorging te lezen, en nog voor ze aan het einde daarvan is ligt het zwakke schepsel in de armen van den lokkenden fabrikant. Daarbij spelen ook de factoren van een eigen schap die we maar in ronde woorden jalousie zullen noemen een rol van bejteekenis. Er zullen stellig weinig vrouwen zijn die zonder ergernis een plaatje zien van een zuster wier kapsel volkomen onberispelijk is of die haar een lachenden mond vol hagelwitte tanden toewendt. De zucht tot pronken Ik heb A'rouwen gekend die stokstijf volhielden dat geen enkele illustratie uit een modetijdschrift of prijscourant ongeflatteerd is. Maar intusschen zal de loutere aanschouwing van al die feillooze voortreffelijkheid in haar den drang opwekken om dat ideaal tenminste van zoo dicht mogelijk te benaderen. Hier is de demonstratie va.n het juist-nietbereikbare voldoende om de vrouwen in volle activiteit te houden. '? Voor die activiteit naar het ideaal zijn talrijke acquisieten noodig en toevallig heeft de adverteer der, dienaar van de allerhoogste schoonheid, die ter beschikking tegen een min of meer matige ver goeding. De eerste reclame De eerste reclame die in de wereld gemaakt is was de verbodsleuze waaronder de paradisale appel werd gepresenteerd. Indien die er niet geweest was ware de appel straffeloos genoten of tot moes gekookt genuttigd. Het was echter de bij-omstandigheid die alle leed der menschen tot gevolg heeft gehad. Het toetsen dier leuzen nu aan de werkelijkheid is de verheven taak van een congres dat zich aan reclame wijdt. Alleen wanneer dit met ernst geschiedt zal de reclame binnen de perken blijven die haar voor de menschen een bron van geluk, levendigheid en licht doet zijn. Voor dit doel is echter een permanent congres aanwezig. Het is het congres van het koopende publiek. Want dit congres heeft alle materieele machts middelen in de hand. Indien het niet koopt kan de producent of wedervcrkooper geen reclame maken, en zoo zuivert het instituut zich onder de auspiciën van de menschheid voortdurend. Met deze hoopvolle woorden verklaar ik het Reclame Congres geopend. Witte Curacao Sec Cherry Brandy Menthe Glaciale Curafao Brandy ? Koopt Nederlandsch fabrikaat! l Spreektaal Bezwaren tegen het ingediende wetsontwerp betreffende selectie van studenten Er worden den laatsten tijd talrijke middelen beraamd om het probleem van het te veel aan studenten op te lossen, doch de regeling vervatin het ontwerp van wet tot wijziging en aanvulling van de hooger-onderwijswet, aangeboden den 27sten Maart 1.1., is van al die voorstellen voor de maatschappij wel de schandelijkste. De tegenwoordige toestand is, dat men in 4 termijneir ? 1200. betaalt en daarvoor zijn leven lang universitair onderwijs mag genieten. Nu zalmen in den vervolge ieder jaar opnieuw ? 300. moeten betalen. Studeert men langer dan noodig, alvorens doctoraal exa'nen te doen, zoo wordt het collegegeld verhoogt tot ? 400. . De vrijstelling na het docto raal examen blijft. ^lleeft bijkans elke andere regeling ten minste het voordeel van eenigen invloed ten goede op het peil der studenten, een selectie, welke nog meer dan thans op financieele basis is ge grond, biedt daarvoor niet den minsten waarborg. De voor gestelde regeling zal nóg meer slechts de financieel-krachtigen in staat stellen te stiideeren. Toch heeft de gemeenschap er belang bij, om uit de vele jongelieden, die wenschen te studeeren, de ineest intellii>enten te verkrijgen voor de intellectueel^ beroepen in de maatschappij. "J »* Reeds nu was de toestand zoo, dat het Centraal StudentenPj Bureau te Groningen, dat materieele studentenbelangen be*? hartigt, plannen overwoog, om te komen tot verlaging der '. collegegelden in verband met de zeer algemeene verlaging deiinkomens en den gewijzigden levensstandaard. Verschuift men nu weer de grens, zoo wordt de groep, waaruit de maatschappij later het benoodigde aantal intellectueelen zoekt, nog kleiner, doch allerminst beter van gehalte. De Staat zal een nadeel ondervinden op dit punt, waar tegenover slechts het voordeef staat eener matige bezuiniging (de Commissie-Welter schatte deze op 21 ', ton), bij lange na niet opwegend tegen de genoemde bezwaren. Wij weten, dat er zeer veel is gesproken over de vraag. welke maatregelen zouden kunnen worden getroffen om den stroom van studenten te beperken, waarborgen te scheppen. dat de hooge kosten van het hooger onderwijs zooveel mogelijk alleen ten goede komen aan hen, van wie mag worden ver wacht, dat zij dit onderwijs met vrucht zullen kunnen volgen. 'v Maar waarom kiest de Cie-W., en na haar de Regeering, nu juist die maatregel, welke dit gevolg allerminst zal hebben? Waarom zijn alle maatregelen, die een intellectueele selectie beoogen, door de Cie-W. verworpen? K* Wij verstouten ons te wijzen op regelingen, zooals men die elders heeft getroffen. In Denemarken bepaalde men een numerus clausus voor het ,,Polyteknisk Leareanstalt", in Zweden voor de medische faculteiten. In Italiëvoerde men deze in op de middelbare scholen, speciaal op het gymnasium, zoodat de selectie van de meest geschikten op jongeren leeftijd plaats vindt, niet wanneer men zich reeds lang op een bepaalde richting heeft ingesteld. Voorts wijzen wij op pogingen in Duitschlar.d, op de circulaire van den betrokken minister in Pruisen van 8 Oct. 1U32 aan curatoria, senaten etc. der univer siteiten en hoogescholen, om een numerus clausus vast te stel len en gegadigden voor universitair onderwijs te schiften naar praestatie. Ten slotte zijn in Duitschland de Landen in Maart H'33 tot een overeenkomst gekomen : De einde xamencommissie van iedere school zal van lederen leerling vaststellen of het is af te raden, dat hij gaat studeeren ; wie desondanks gaat studeeren, zal het volle pond betalen; gedurende de eerste 3 se mesters kan een na-examen plaats hebben. Het ligt niet op onzen weg om voor Nederland richtlijnen aan te geven; toch meenen wij, dat een regeling, welke zal schiften naar geschiktheid en hen, die ondanks afwijzing willen studeeren, den vollediger) prijs van hun studie laat betalen, meer bevorderlijk zal zijn voor de schatkisten het peiJdermaatschappij. Wij vragen ons af, of dan ten minste niet een pro gressieve regeling der collegegelden te verkiezen ware, wat misschien ook weer voor de schatkist profijtelijk zal blijken (b. v. door dat dan minder beurzen noodig zijn). caameus zn. ennen 10-tallen van voor lieden, die, hadden ze deze wijziging voorzien, hun studie veel goedkooper hadden opgezet (b. v. door de keuze van het jaar waarin ze hun dienstplicht vervullen). J. E. DE RANITZ H. W. LENSTRA. Leden der Centrale Commissie ter be hartiging van algemeene Groningsche stnstudentenbelan gen.