De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 3 juni pagina 5

3 juni 1933 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

N o. 2922 De Groene Amsterdammer van 3 Juni 1933 Het boos begin De aanstaande economische conferentie Frans Coenen Het Bloed der martelaren is bet Zaad der Kerk Voor de reactionnaire periode, welke wij nu op gewekt tegemoet gaan, is gewis niet zonder beteekenis het Kon. besluit, houdende wijziging van het algemeen rijksambtenarenreglement, zoo juist afgekondigd. Allereerst blijkt er uit, dat voort aan de rijksambtenaar zich bij zijn dienst niet in een rood of zwart of bruin hemd mag vertoonen en ook geen swastika of sikkel- en hamer in zijn knoopsgat dragen. Blauwe knoopen en roei-of voetbalinsignes zijn natuurlijk eveneens verboden, volgens den regel dat de goeden met de kwaden lijden moeten. Wijders moet de Ambtenaar zich onthouden van het uitsteken of hijschen (!) van andere dan nationale of oranje vlaggen. Uit het uiterlijk aanzien van de ambts- of dienstwoning of van het daarbij behoorend erf mag niet blijken van de politieke gezindheid van den ambtenaar of zijn huisgenooten." Zpo staat er en het is duidelijk, dat de eenige partijvlag die men nog uitsteken of hijschen mag, de oranjevlag is. Waarvan nota te nemen. Ook is het in den vervolge geraden ambtenaarskindertjes geen roode truitjes aau te doen, waarmee zij op het erf zouden kunnen spelen. Terwijl het de vraag, allicht een rechtsvraag, zal worden in hoever roode tulpen, anjelieren, rozen en papavers toelaatbaar zijn. Ook vermij de men hamers te laten liggen en lette nauwkeurig op den vorm der perken of gazons. Het Controleerend Oog ziet snel en is gewis wantrouwend. Maar vervolgens komt het belangrijkste in twee nieuwe wetsartikelen. Er was al lang bepaald, dat de huwende ambtenares zou worden ontslagen. Dat kwam vanwege den broodnijd en nood, en om de emancipatie tegen te gaan. Maar vele amb tenaressen zagen dan maar van een net huwelijk af en ,,leefden zoomaar" met den man hunner keuze, hetgeen als aanfluiting van Fatsoen en Zedelijkheid mocht betiteld worden. Natuurlijk kan de Overheid zulks niet dulden en zoo wordt met de vrouwelijke ambtenaar, die in het huwelijk treedt, gelijk gesteld de vrouwelijke ambtenaar, die in concubinaat is gaan leven." Dus weg met de premie op het onfatsoen ! Er zal voortaan nagevraagd, nagezocht, nagesnuffeld worden of de ambtenares ook te vaak een Heer of Man ontvangt. Wij zullen de over- en onderhuren mobiel maken, de collega's en leveranciers ophitsen, de familie aan een verhoor onderwerpen, de ver dachte ambtenares op haar gangen naspeuren, om te weten of zij aan concubiüaat" (vreeselijk woord l) schuldig staat, ten einde haar dan fluks te ontslaan en, misschien met een kleine in voeging in het strafwetboek ook te straffen. Er valt inderdaad aan dit nieuwe artikel van allerlei te beleven, dat tot verreining der zeden en verheffing der gemoederen dienstig .zal zijn. Het tweede nieuwe artikel luidt dan als volgt: Aan den ambtenaar kan ontslag worden verleend op grond van revolutionaire gezindheid. Voorts kan eervol ontslag worden verleend aan den ambt snaar, die lid is van een vereeniging, waarvan de voorzitter van den raad van, ministers verklaard heeft, dat, zij om de doeleinden, die zij nastreeft of de middelen, die zij aanwendt, de behoorlijke vervulling van zijn plicht als ambtenaar kan in gevaar brengen of schaden, of die op eenigerlei wijze medewerking of steun verleent aan een zoodanige vereeniging of van haar uitgaande actie." Dit is natuurlijk allereerst gericht tegen de communisten, maar het is een pikante vraag of ook de S.D.A.P. nog geacht zal worden revolutionnair te zijn. Waarschijnlijk niet, als zij haar roode vlaggen maar thuis houdt. Overigens kan dit nieuwe artikel even rijk en heilrijk in gevolgen zijn als het andere. In gevolgen van spionnage, achterklap, aanbrengerij en verdachtmaking. En verder komt alles op interpretatie aan. Als de tijden nog wat erger worden, zal een onbeheerschte uiting, een weggeworpen brief, een verdachte kennis, al vol doende zijn, om eenigerlei wijze" van medewer king of steun" te verraden aan zoodanige ver eeniging of van haar uitgaande actie", waarvan de eerste minister, zonder verder beroep, doel of middelen staatsgevaïirlijk heeft verklaard. Hoe zijn wij dan toch ineens zoo wantrouwig Teekening B. van Vlijmen MacDonald (tot Henderson) Opschieten,?vlug, de volgende dame is aan de beurt" geworden, en van den idyllischen staat-ver vallen, toen onze brievenbesteller nog ongehinderd com munistisch mocht zijn? Of waard-oor is hij ineens zoo gevaarlijk geworden? Waren deze ,;uitlaten" zijns gematigd opstandigen gemoeds niet eigenlijk onschuldig zoowel als gezond voor individu en staat beide? Hij vergaderde gewoonlijk binnens huis, en droeg op zijn ergst buitenshuis een insigne of zelfs een roode vlag. Maar deed hij daar ooit kwaad mee, zoo hij 't al meende? Zijn vage hoop mocht gevestigd zijn op de toekomst, als de Boljewieksche Kozakken over onze grenzen zouden ?komen, maar verder bleek in de ambtenaars wereld tenminste niets van bommen. Op zijn hoogst van een ontoelaatbaar druksel zoo nu en dan, dat vervolgens gemoedelijk" weer onder drukt werd. Maar nu ineens is dat alles gevaarlijk voor Gezag en Staat bevonden, zoodat wij er strengelijk tegen te keer gaan, met volkomen en onnoozele vergeten van de waarheid, dat in geeste lijke dingen groeien gaat wat men onderdrukt en men aanmoedigt wat men afweert. Alle revolutionnaire gezindheden zullen nu in het verborgene gedijen, des te weelderiger naarmate ze in het openbaar scherper vervolgd worden. Dat is het ge wone gevolg van reactie en wij, Hollanders, konden dat vanwege onze historie heel goed weten. ABONNEMENTSPRIJS van ,,De Groene Amsterdammer" per jaar, bij vooruitbetaling franco per post: Voor Nederland . . . f 10. Ned-Indiëp/mail . 13.50 p/zeepost 10?? ab. binnen Europa 11.50 uitgezonderd. ,, Engeland-Itali Zwitserland Amerika 13.50 Zuid-Afrika 11.50 Postgiro No. 72880 Gemeentegiro G. 1000 13.50

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl