Historisch Archief 1877-1940
N o. 2922
De Groene Amsterdammer van 3 Juni 1933
Het boos begin De aanstaande economische
conferentie
Frans Coenen
Het Bloed der martelaren
is bet Zaad der Kerk
Voor de reactionnaire periode, welke wij nu op
gewekt tegemoet gaan, is gewis niet zonder
beteekenis het Kon. besluit, houdende wijziging van
het algemeen rijksambtenarenreglement, zoo juist
afgekondigd. Allereerst blijkt er uit, dat voort
aan de rijksambtenaar zich bij zijn dienst niet in
een rood of zwart of bruin hemd mag vertoonen
en ook geen swastika of sikkel- en hamer in zijn
knoopsgat dragen. Blauwe knoopen en roei-of
voetbalinsignes zijn natuurlijk eveneens verboden,
volgens den regel dat de goeden met de kwaden
lijden moeten. Wijders moet de Ambtenaar zich
onthouden van het uitsteken of hijschen (!) van
andere dan nationale of oranje vlaggen. Uit het
uiterlijk aanzien van de ambts- of dienstwoning of
van het daarbij behoorend erf mag niet blijken
van de politieke gezindheid van den ambtenaar
of zijn huisgenooten."
Zpo staat er en het is duidelijk, dat de eenige
partijvlag die men nog uitsteken of hijschen
mag, de oranjevlag is. Waarvan nota te nemen.
Ook is het in den vervolge geraden
ambtenaarskindertjes geen roode truitjes aau te doen, waarmee
zij op het erf zouden kunnen spelen. Terwijl het
de vraag, allicht een rechtsvraag, zal worden in
hoever roode tulpen, anjelieren, rozen en papavers
toelaatbaar zijn. Ook vermij de men hamers te
laten liggen en lette nauwkeurig op den vorm der
perken of gazons. Het Controleerend Oog ziet snel
en is gewis wantrouwend.
Maar vervolgens komt het belangrijkste in twee
nieuwe wetsartikelen. Er was al lang bepaald, dat
de huwende ambtenares zou worden ontslagen.
Dat kwam vanwege den broodnijd en nood, en
om de emancipatie tegen te gaan. Maar vele amb
tenaressen zagen dan maar van een net huwelijk af
en ,,leefden zoomaar" met den man hunner keuze,
hetgeen als aanfluiting van Fatsoen en Zedelijkheid
mocht betiteld worden. Natuurlijk kan de Overheid
zulks niet dulden en zoo wordt met de vrouwelijke
ambtenaar, die in het huwelijk treedt, gelijk gesteld
de vrouwelijke ambtenaar, die in concubinaat is
gaan leven."
Dus weg met de premie op het onfatsoen ! Er
zal voortaan nagevraagd, nagezocht, nagesnuffeld
worden of de ambtenares ook te vaak een Heer of
Man ontvangt. Wij zullen de over- en onderhuren
mobiel maken, de collega's en leveranciers ophitsen,
de familie aan een verhoor onderwerpen, de ver
dachte ambtenares op haar gangen naspeuren, om
te weten of zij aan concubiüaat" (vreeselijk
woord l) schuldig staat, ten einde haar dan fluks
te ontslaan en, misschien met een kleine in
voeging in het strafwetboek ook te straffen.
Er valt inderdaad aan dit nieuwe artikel van
allerlei te beleven, dat tot verreining der zeden en
verheffing der gemoederen dienstig .zal zijn.
Het tweede nieuwe artikel luidt dan als volgt:
Aan den ambtenaar kan ontslag worden verleend
op grond van revolutionaire gezindheid. Voorts kan
eervol ontslag worden verleend aan den ambt snaar,
die lid is van een vereeniging, waarvan de voorzitter
van den raad van, ministers verklaard heeft, dat, zij
om de doeleinden, die zij nastreeft of de middelen,
die zij aanwendt, de behoorlijke vervulling van zijn
plicht als ambtenaar kan in gevaar brengen of
schaden, of die op eenigerlei wijze medewerking of
steun verleent aan een zoodanige vereeniging of van
haar uitgaande actie."
Dit is natuurlijk allereerst gericht tegen de
communisten, maar het is een pikante vraag of
ook de S.D.A.P. nog geacht zal worden
revolutionnair te zijn. Waarschijnlijk niet, als zij haar roode
vlaggen maar thuis houdt. Overigens kan dit
nieuwe artikel even rijk en heilrijk in gevolgen zijn
als het andere. In gevolgen van spionnage,
achterklap, aanbrengerij en verdachtmaking. En verder
komt alles op interpretatie aan. Als de tijden nog
wat erger worden, zal een onbeheerschte uiting, een
weggeworpen brief, een verdachte kennis, al vol
doende zijn, om eenigerlei wijze" van medewer
king of steun" te verraden aan zoodanige ver
eeniging of van haar uitgaande actie", waarvan de
eerste minister, zonder verder beroep, doel of
middelen staatsgevaïirlijk heeft verklaard.
Hoe zijn wij dan toch ineens zoo wantrouwig
Teekening B. van Vlijmen
MacDonald (tot Henderson) Opschieten,?vlug, de volgende dame is aan de beurt"
geworden, en van den idyllischen staat-ver vallen,
toen onze brievenbesteller nog ongehinderd com
munistisch mocht zijn? Of waard-oor is hij ineens
zoo gevaarlijk geworden? Waren deze ,;uitlaten"
zijns gematigd opstandigen gemoeds niet eigenlijk
onschuldig zoowel als gezond voor individu en
staat beide? Hij vergaderde gewoonlijk binnens
huis, en droeg op zijn ergst buitenshuis een insigne
of zelfs een roode vlag. Maar deed hij daar ooit
kwaad mee, zoo hij 't al meende? Zijn vage hoop
mocht gevestigd zijn op de toekomst, als de
Boljewieksche Kozakken over onze grenzen zouden
?komen, maar verder bleek in de ambtenaars
wereld tenminste niets van bommen. Op zijn
hoogst van een ontoelaatbaar druksel zoo nu en
dan, dat vervolgens gemoedelijk" weer onder
drukt werd. Maar nu ineens is dat alles gevaarlijk
voor Gezag en Staat bevonden, zoodat wij er
strengelijk tegen te keer gaan, met volkomen en
onnoozele vergeten van de waarheid, dat in geeste
lijke dingen groeien gaat wat men onderdrukt en
men aanmoedigt wat men afweert. Alle
revolutionnaire gezindheden zullen nu in het verborgene
gedijen, des te weelderiger naarmate ze in het
openbaar scherper vervolgd worden. Dat is het ge
wone gevolg van reactie en wij, Hollanders, konden
dat vanwege onze historie heel goed weten.
ABONNEMENTSPRIJS
van ,,De Groene Amsterdammer"
per jaar, bij vooruitbetaling
franco per post:
Voor Nederland . . . f 10.
Ned-Indiëp/mail . 13.50
p/zeepost 10??
ab. binnen Europa 11.50
uitgezonderd.
,, Engeland-Itali
Zwitserland
Amerika 13.50
Zuid-Afrika 11.50
Postgiro No. 72880
Gemeentegiro G. 1000
13.50