lïf ff..J*. i. De Groene Amsterdammer van 3, Juni 1033 No. 2022 Fransche Boeken J. van Nijlen du Gard . Boger Martin du Gard is onbetwist baar een der belangrijkste schrijvers der generatie die zich, een vijfenbwintigtal jaren geleden, in de Nouvelle Revue Francaise begon uit te spreken. Zijn in 1918 uitgegeven roman Jean Barois trok onmiddellijk de aandacht en bezorgde hem een reputatie van degelijk romancier. Deze reputatie zou nog bevestigd worden door den grooten roman Les Thibault, waarvan totnogtoe zes deelen verschenen. Het ?zesde deel, La Mort du Père, zag het licht in 1929 en sedertdien verschenen nog La Confidence africaine (1931) en Un Taciturne (1032). ', La confidence africaine was voor de ?bewonderaars van Martin du Gard i gevoelige teleurstelling: een derge;( niet goed, niet "slecht, eigenlijk duidend verhaal w&s niet aan en van den auteur van Jean En nu verschijnt Vieille ,francs 1); een boek dat, indien het door een jongeman was geschreven, ' misschien wel interessant zou lijken, maar dat men- allerminst van dezen 'auteur mocht verwachten. Het heeft Huj evenzeer teleurgesteld als Confittonce africaine ofschoon om geheel andere pedenen. -Het' boek is zeker niet slecht ge( schreverii integendeel, en het is niet banaal. Het is een van die typische geschriften, die door hun aard zelf al te gemakkelijk ? aanleiding geven tot esthetische polemieken. Maar laten wij eerst zien welke de inhoud is van- het boek. De uitgever kondigt Vieille France aan als een roman; in de opdracht noemt de auteur zijn boek met meer bescheidenheid een eenvoudig album met dorpsBchetsen". Elk van die schetsen, die enkel in de inhoudsopgave een titel hebben, is een momentopname van een bepaald gevalletje in dit of dat huis, op deze ol gene plaats, zoodat alle bij elkaar een beeld willen geven van het dorp , en van het leven zijner bewoners. Zoo zien en hooren wij om de beurt: de postbode, de onderwijzer, de ' kroegbaas, de rentenierster, de kapper, de kapelaan, de burgemeester, de ; stationschef, enz. ? Het is een vaak grappige, maar meestal sinistere galerij van idiote en geborneerde particulieren, van abnonnalen en ploerten, die een indruk van grenzeloos pessimisme nalaat. Een auteur mag natuurlijk de wereld bekijken zooals hij het verkiest: het pessimisme van Guy de Maupassant is principieel niet beter of verwerpelijker dan het optimisme van Francis Jammes. Zij mogen zelfs vooropgezet zijn en eenzijdig, dan AAN INZENDERS VAN MANUSCRIPTEN wordt verzocht bij hun bijdragen een gefran keerd briefomslag met adres van den afzender in te sluiten. nog hebben wij ze te aanvaarden. Ik zal dus niet beweren dat de auteur van Vieille France ongelijk heeft gehad het leven der inwoners van het dorp Maupeyron zóó uit te beelden dat het tot een voorbeeld van af schuw wordt. Dat is zijn goed recht. Het veelbesproken boek van Céline Voyage au bout de la Nuit is van een dieper pessimisme dan dit van Martin du Gard. Maar het pessimisme van Céline is heftig, hartstochtelijk en hatelijk, het leeft en is menschelijk. Dat van du Gard gelijkt op de grauwe, ziellooze constatatie van sommige naturalisten; het heeft die beperktheid die inherent is aan het wezen zelf van het naturalisme en het expressio'nisme en aan alle kunst die alleen de uiterlijkheid der dingen ziet. Toch kan men daarom Martin du Gard nog geen gewoon naturalist noemen, ten minste niet in de beteekenis waarin die term gebruikt wordt voor de schrijvers van Les Soirees de Médan. In Jean Barois' was hij volmaakt het tegendeëT*van een naturalist en zijn talent leek veeleer in de tegenovergestelde rictir ting te gaan. Toch kan-il|3jtp. Vieül France niets anders zi^|''<ïan een verzameling van gewone realistische stukjes, ze mogen danjiog zoo knap geschreven zijn. Want.^knap is deze schrijver uitermate. Hij verliest zich nooit in overbodige' details en Weet . steeds, en meestal zeer gelukkig, te kiezen. Maar al die knapheid vermag ons niet te boeien, noch te ontroeren. Van de in de laatste jaren verschenen/ boeken van schrijvers van beteekenis, ken ik er geen dat zoo verouderd aandoet als dit. Ik vind het een vreemd verschijnsel. J. VAN NIJLEN 1) Rog er Marlin du Gard. Vieille France. Librairie Gallimard. Paris, 1933. > / Nieuwe uitgaven op toeristisch gebied In een kleine brochure vraagt de Stoom vaart Mij. Zeeland" aandacht voor reizen naar Londen-door middel van goedkoope ? retoursl In deze brochure zijn vele 'én nuttige inlich tingen voor hen, die met deze goed koope biljetten voor langeren of korteren tijd een uitstapje haar Engeland willen maken. Het Nederlandsche bureau van De Intourist" (téAmsterdam) zond1 óns eenige tijdschriften en brochures ter aankondiging, die alle betrekking hebben op het reizen naar en in de Sowjet-Unie. Eén uitgave is geheel gewijd aan de Trans-siberische express; andere blijken afleveringen van het zeer goed geïllustreerde maandblad Soviet Traval" te zijn. De dooi- ons ontvangen nummers zijn in de Engelsche taal gesteld; ook in andere talen wordt dit maandblad uitgegeven. Brochures en folders vragen verder de aandacht voor de Mei-reizen en voor de excursies in November a.s., wan neer in Rusland de herdenking van de grondvesting van de U.S.B.R. wordt gevierd. Van Wm H. Muller en Co's passage en reisbureau ontvingen wij een keurig verzorgd reclame-drukwerk waarin bijzonderheden over verschillende Vacantiezeereizen, die voor dezen zomer zijn georganiseerd, staan vermeld. F" f. SINEMtfS Leldschestraat 20-22 AMSTERDAM C. O v e r h e m den naar maat vanaf f 8.50 PRIMA COUPE Eigen Atelier voor betere MEUBELEN ^VERKOOPHUISSINGEL316 «** . VA* sV^Lt^^oO Sta er op, dat U Droste krijgt! Wanneer U naar DROSTBkwaliteit vraagt, hebt U het recht te eischen, dat men U D ROSTE's artikelen geeft. Dus artikelen, waarop de naam DROSTE staat vermeld, het zij op het artikel zelf, het zij op de verpakking. Let U daar voor al op! Sta op Uw recht en eischt voor den door U be taalden DROSTE-prijs ook \ kwaliteit! VICTORIA-WATER Nederlandsche Mij 08CRIAMMSTCIH Opgericht 1887 «r v'