De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 8 juli pagina 16

8 juli 1933 – pagina 16

Dit is een ingescande tekst.

Toerisme N o. 2927 Uit het kladschrift van Jantje <&* &«?'&«? Bretagne k V 1(Slot van De schade, welke de jongste storm heeft aangericht, is nog niet te over zien. Tot dusver blijken alleen uit Concarneau twaalf man te zijn omge komen en twaalf worden nog vermist. De laatste drie dagen zijn 1HO visschersschepen in de haven terug gekeerd. 20 zijn nog buiten. In twee andere havens zijn er nog 150 niet thuis. ,,Qui voit Ouessant, voit son sang !" zegt de vuurtoremvachter van Loc MazéPeriarbed. De menschen van Finis Terrae zijn blij als de zon en stil als zachte regen. Brest In het eertijds revolutionaire Brest ligt de reparatie-werf van de Fransche marine. Langs de kade van de Port Militaire, omsloten door de grijze magazijnen, is het druk van arbeiders, matrozen en officieren. Op elk schip, op eiken onderzeeër wordt koorts achtig gewerkt. Rond dit strenge rationalisme sluimert een kwijnende stad, waarin de Kue de Siam nauwlijks kleur en leven brengt. De buvettes verkondigen de zilte kaïneraadschap van den zeeman. A la descente des Amis". A Pancre de la Marine". Brest ligt verwaarloosd tusschen de grauwe bedrijvigheid van de marinewerf en de pijnlijke stilte op de reede waar de handelsschepen ankeren. Het ligt geïsoleerd van het overige Bretonsche land en slechts wanneer een matroos in een der dorpen het ouderPag- 15) lijk huis bezoeken gaat, herinneren de roode pompoen op z'n baret en de plunjezak, die over z'n schouder hangt, aan de slagschepen, die aan de Brotonsche kaden gemeerd liggen. Rond de reede van Brest worden de akkers vetter en de weiden sap piger. De kerken beginnen hun speelsche torens weer tegen de luchten to houden. Maar de wind blijft heerschen over dit land. De wind on de zee. Boven de geurige akkers, in de koele bosschen en over de weiden blijft het zilt. De luchten kunnen blauw en hoog zijn boven dit harde land, maar' ze kunnen ook laag hangen boven do Montagnes Noires, zoodat de wonder lijke torens der kerken verzinken in een grijzen mist. Dat doet dit volk droomen van verzonken steden: de baai van Douamenez. waar het geurt naar olijfolie en sardines, spoelt over het eens machtige Is. Koning Gradlon's stad. Wanneer ei' regen valt over het Bretonscho land trilt het als een landschap onder don spiegel van de zee. Dan krijgen boomen en planten, gewassen en dieren won derlijke glanzen on de mutsen der vrouwen deinen langs de wegen als verbleekte skeletten op zwart wier. Dan ligt hot land in rouw on de grijze kruison langs de wogen zijn even zoovele getuigenissen van offers aan de zee. De zee eischt offers. Binnen de zeegroene wanden der kerken staan piet-a's: visschersvrouwen die haar verdronken zonen herdenken. Zoodra de zon glanst boven de glooi ingen, waarop de velden binnen ran den van laag hakhout liggen ingedeeld en over de baaien en de kust, neigt er tevredenheid over heel het land. Dan is er blijheid op de markten en de kinderen schrijven met wit krijt hun spelen op de deuren der kerken: jouer, cache, cache. Er naast schrijven ze hun 'fiere Bretonsche namen in gebrekkig schrift. Ze staan in de leege nissen dor kerkportalen on ook klimmon zo wol vortrouwelijk bij liet beeld van don schutspatroon van het dorp. Do wanden der kerken zijn groen als de zee en de zolders blauw als een zomorsche hemel, vaak glanzen boven het koor gouden sterren. Deze kerken zijn gebouwd rond de zwarte katafalken van den dood en zij streven naar ruimte, naar de wijdte die de hemel boven deze velden niet gedoogt, die de aarde zichzelf ontneemt binnen de glooiingen van het land en de zware weermacht van de kust. Langs de koele muren staan achteloos de Bre tonsche heiligen, edelen, maar ook boeren en visschers. De plooien van hun gewaden kennen de golvingen van de zee en hun gebaren zijn groot als de stormwind. Maar het doode lichaam van den Christus heeft de verstarde verschrikking van den dren keling. Binnen de peilers, zwaar als ineerstoelen, en over- de klagende, maar ook heerscheride beelden spoelt het licht. Hot licht, dat ook is boven het land en de zee, boven de boeren en de visschers van Bretagne, die mild zijn als do zomersene luwten over hun velden en hard als de rotsige kust tegen het wintersch geweld van de zee. De Bretonners hebben een vastberaden blik, waaraan vrome berusting een milde glans geeft. In een primitief Christendom, dat nog heidensche gebruiken beschut, vinden ze hun evenwicht. Dat geeft vrede aan de boeren, de klompenmakers, de houthakkers on de kolenbranders en het redt do visschers van den waanzin, die de Katwijker visschers nog voor weinige tientallen jaren besprong, toen zij de waan van een llernelsch Jeruzalem tegemoet zeilden. De wind on de zee bevechten de ruimte langs de flanken van dit schiereiland. Do tijd bleef traag bij dit gevecht ,,aan het ohide der wereld." LEVENSVERZEKERING ARNHEM" de basis voor een zorgenvrij bestaan. N.V. STANDAARD HYPOTHEEKBANK te ROTTERDAM Directie : Mr. H. H. C. CASTENDIJK en I. MOSSELMAN De Bank geeft onder controle van het Algem. Administratie- en Trustkantoor 4lli % Pandbr. tegen beurskoers uit. De Holl. Voorschotbank HAARLEM, KRUISWEG 70. Do Bank verstrekt gelden tot elk bedrag met een minimum van t 1000.?op zakelijk onderpand en onder borgtocht, met in pandgeving eener polis van levens verzekering van gelijk bedrag, en verkoopt 6% schuldbrieven in stukken van f 1000.?, f 500. ?n f 100.?tegen Beurskoen. N,V, Maatschappij voor Hypothecair Krediet in Nederland gevestigd te 's-Gravenhage, Nassaulaan No. 23 waarin opgenomen de Maastrichtsche Hypotheekbank voor <s~sx><> Nederland te Maastricht, St. Servaasklooster 8 oooo Geplaatst Kapitaal met reserves ... f 5.347.400. UitstaandePandbrieven met gewaarborgd Kapitaal per 1 Januari 1933 .... f 5O.162.70O. De Directie: Mr. J. D. TEN BRUGGEN CATE Mr. S. VAN HOUTEN B. M. J. W. SCHOON

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl