De Groene Amsterdammer va-n 7 October 1933 No. 2E40 De stukgeslagen keukenruit Melis Stoke Teekeningen Harmsen van 11 eek HiUtlt* Ah door den hemel gezonden Een ontzettende toestand bij ons thuis. Moet u hooren. Er is een ruit van de keuken ingeslagen, moedwillig ingeslagen. De scherven lagen over den vloer. Verschrikkelijk. En een slag, n een gerinkel. Maar daarna begon de ellende pas goed. Moet u weten dat de keukenmeid een vreeselijken hekel heeft aan Gerritje. Gerritje is een vriendje van onzen zoon. Wat moet die vreemde jongen hier altijd?" vraagt ze boos. Dat geeft maar herrie en drukte in huis voor niets." Natuurlijk had ze au fond gelijk. Een huis is het rustigste als niemand er in komt. Maar Gerritje kwam. Hij kwam voortdurend en hij was er ook toen die slag klonk en dat gerinkel. De keukenmeid was toen in de gang bezig, maar ze kwam natuurlijk dadelijk toeloopen, en toen ze de scherven zag liggen riep ze: Ziezoo, dat heeft die akelige jongen gedaan. . . . Die gebroken ruit is ons als door den hemel ge zonden." Ik moet u zeggen, dat ik het verband tusschen een ingeslagen keukenruit en een geschenk des hemels maar weinig kon bewonderen, doch hoe het zij, de keukenmeid greep Gerritje bij zijn kraag en sloot hem op in den kelder. Daar zit hij nu al vijf maanden. Geboeid.En al dien tijd is het huis een hel. Er is een partij pro-Gerritje en een partij anti-Gerritje. De anti-Gerritje-partij staat onder leiding van de keukenmeid die nu eens en voorgoed een eind wil hebben aan dat geloop van vreemde jongens door de gang. Hij is het aldoor van plan geweest," zegt ze. en ten bewijze daartoe draagt ze allerlei getuigenissen aan. Een paar dagen voor het inslaan van de ruit moet 'hij op den hoek van de straat tegen een paar andere jongens gezegd hebben, dat hij de heele buurt wel eens aan het schrikken zou maken. Dat ontkent Gerritje trouwens zelf heelemaal niet. Hij heeft altijd het land gehad aan keuken meiden en hij heeft vroeger al herhaaldelijk emmers omgeschept. Maar dit is een veel ernstiger zaak, want als ? Gerritje die keukenruit heeft ingeslagen dan is dat In den kelder absoluut," omdat hij hoopte, dat de keukenmeid verkouden zou worden van den tocht en misschien wel doodgaan. En in dat licht beschouwd is het inslaan van de keukenruit niet minder dan een poging tot moord. Dat beweert de keukenmeid. Ze zegt, dat de heele straat haar wel dankbaar mag zijn want dat Gerritje een heel program had ontworpen om alle keukenmeiden van de buurt stelselmatig uit te roeien. Dat zou natuurlijk een ernstig feit zijn, want een epidemie onder de keukenmeiden zou logisch moeten leiden tot een verhongering van de heele straat. En nu beweert de keukenmeid, dat Gerritje die ruit heeft ingeslagen op aanstoken van een aantal boosdoeners, die het op menschen met keuken meiden voorzien hebben. De pro-Gerritje-pattij durft niets te zeggen, want eerstens was het een mooie ruit en ten tweede moet men onze keukenmeid niet tegen zich hebben. Dat is een gevaarlijke, en zeker probeert ze nu met alle middelen die geheimzinnige mannen er onder uit te krijgen, die ze van zulke booze bedoelingen verdenkt. Aan iedereen, die 't hooren wil Enfin u begrijpt wel dat Gerritje niet zoo lang opgesloten kon zitten zonder dat de buren er zich mee gingen bemoeien. De ruit is al lang hersteld, maar nu gaat het om die andere kerels. Die komen nu aan de deur en zeggen, dat ze er niets mee te maken hebben. En Gerritje zegt maar niets. Hij heeft de ruit ingeslagen. Hij loochent het niet. Hij haat de keukenmeid. Ook dat spreekt hij niet tegen. Maar verder zit hij stil voor zich uit te kijken en al het gedraaf en gepraat schijnt langs hem heen te gaan. De heele straat is in opstand en niemand praat over iets anders dan Gerritje. Hij zit maar met zijn hoofd in de handen. En omdat hij niets zegt vertelt de keukenmeid aan iedereen, die het hooren wil, wat hij vroeger wel eens deed. vroeger, toen hij nog levendig was en streken uithaalde en de gang bevuilde en emmers omtrapte. En ze vertelt wat er gebeurd zou zijn als hij werkelijk geslaagd was en haar verkouden en dood had gemaakt en zoo successievelijk alle andere keukenmeiden, zoodat tenslotte geen mensch meer te eten zou hebben gehad. Dat zou natuurlijk verschrikkelijk geweest zijn. En daarom moet het recht zijn loop hebben. Intusschen zitten we maai' met Gerritje: eeri hoopje zwijgend ongeluk. Een ontzettende toestand bij ons thuis. Zei ik u teveel. . . . ? KONINKLIJKE HAND-TAPIJTKNOOPERIJ TE BEVERWIJK. KINHEI Koopt Koninklijke KINHEIM Kleeden HOLLANDSCH HANDWERK af T 27.50 per vierkante Meter. van Toegepaste kunst VEREENÏGIN6 TOT 8EVORDERIM6 BEUNGEN VAN SLECHTHQORENDEN AU5.SECR.CORN.KRUSEMANSTR.38 fa» ADAM Beu nieuw biljet door Aart van Dobbenburgh Het is met de biljetten welke Aart van Dobbenliurah steeds zelf op steen teekent (het is niets voor hem dit werk aan anderen over te laten, noch ligt hem de mechanische reproductie !) eigenlijk een eigenaardig geval want wie mijn voorkeur kent voor decoratieve oplossingen en kennis nam van mijn artikelen-reeks, in dit blad verschenen, be treffende het moderne en ultra-moderne aanplak biljet kan weten dat dingen als de afbeelding van. een gestichts-gevel of de wedergave van een wan hopig man die met het hoofd in de handen neerge bogen, verslagen terneerzit heel anders zijn dan ik gewoon ben te prijzen. . . . Als een kaartenhuis werpt van Dobbenburgh echter mijn (overigens met voorliefde opgebouwde) beginselen omver en hij zorgt ervoor telkens weer een overtuigend bewijs aan te dragen dat uitzon deringen den regel bevestigen ! Zoo ook nu wér met een in opdracht van en in. overleg met de Vereeniging tot Bevordering deiBelangen van Slechthoorenden ontworpen, steenteekening (in hoofdzaak bestemd om als raambiljet te dienen) ten bate van het onderwijs eri de opleiding van het slechthoorende en doof geworden kind. De kunstenaar deed een vondst en zette in groot e. duidelijke schrift letters bovenaan den oproep: ..Wij dooven !".... Ik geloof dat niemand aan dit biljet, als oproep tot steun bedoeld, onverschillig zal kunnen voorbij gaan. Het is een en al innerlijkheid en dit is. evenals in elk ander werk van dezen begaafden graficus. daarvan ongetwijfeld de diepste en nobelste eigen schap. Wie zijn werkstuk vergelijkt met het schan delijk alledaagsche en karakterlooze ding dat kortgeleden overal in Amsterdam was aangeplakt. vanwege de Vereeniging Hulp voor Onbehuisdeii. waarop een kind (met kiespijn?) naast een groote bus neerzit en een hand met een rijksdaalder daar boven zweeft als een ..mene-tekel" van wat men ..liefdadigheid" pleegt te noemen zal gemakkelijk het hemelsbreed verschil kunnen toetsen. Wat Van Dobbenburgh met een uiterste be perking weet te bereiken is een direct beroep o/i liet hart. Als door deze prent (opnieuw zeldzaam knap gelithografeerd !) de beurzen niet opengaan dan geschiedt er een wonder. Kn als men daarenboven. weet dat het zielige model van zijn teekening een. tiental dagen bij den kunstenaar doorbracht en dat. na het lang geobserveerd te hebben en vaak te hebben geportretteerd ten slotte het op steen zetten uit het hooid geschiedde dan behoeft men er zich niet over te verwonderen dat het eindresultaat zo» ontroerend waar. zóó mensclielijk werd. O. v. T. *, KM