De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 21 oktober pagina 19

21 oktober 1933 – pagina 19

Dit is een ingescande tekst.

De Groene Amsterdammer van 21 October 1933 Uit net kladschrift van Jantje Croquante croquetjes Alida Zevenboom En 'a morgens een kopje thee op. bed.... natuurlijk.... en een versch eitje bjj uw ontbijt.... na tuurlijk .... en bij de koffie koek en kaas en rookvleesch en een warm schoteltje.... natuurlijk.... en 'b middags soep en aardappelen en vleesch en groente en een toetje na ... .natuurlijk en toen wou hij weten wat voor toetje en dat allemaal voor veertig gulden in de maand.... natuurlijk en toen heb ik hem gezegd, dat iuj TnnjM* naar die dame van hier naast moest gaan, die den heelen dag in een pansée japon op d'r balcon ?taat, want dat Alida daar niet van terug bad. .\. voor veertig gulden en een toetje.... wat een suppliant met zijn versch eitje en zijn warm «choteltje en ik wou me net een beetje nijdig maken toen de telefoon ging want ik heb een stil nummer, moet u weten en ik hem wegbonjourde en zei dat hij met zijn toetje maar een andere haven moest zoeken en wie was er aan de telefoon? Meneer Doetje Hans van de Nederlandsche Journalisten en ik ben er nog niet achter hoe hij 200 gauw mijn stille nummer heeft gevonden, maar hij was het dezelfde stem als door de radio op Prinsjesdag en u hadt hem moeten hooren.. ..mevrouw Zeven boom, zei hij, wij rekenen stellig op u aan ons diner in de Witte Brug", Zaterdagavond. U als journaliste.... wil u wel gelooven, dat ik er confuus onder Werd?.... en Zijne Hoogheid de Prins komt ook.... Schrijft die ook in de krant? vroeg ik in mijn veibouwereerdheid en meneer Drikus Cplijn is er ook en dat zal u plezier doen.... en zoo ging hij maar door en ik moest en ik zou komen en kun je dan weigeren? .... Maar ik schrijf maar eenmaal in de week in de krant, zei ik, en de heeren van ,,de Groene" zijn zoo vriendelijk om het te plaatsen en ben ik dan journalist...." na tuurlijk, zei meneer Doetje, meneer Drikus Oolijn schrijft ook maar een paar maal in de week in de krant en die rekenen wij ook tot de journa listen en meneer Aalberse ook en zoo zijn er nog veel meer en u moet komen want anders.... Ik had mijn bruine zijdje aan met mijn kanten fichutje, die ik nog van mevrouw zaliger gekregen heb en het rook een beetje naar de naphtaline, want ik ben altijd bang voor de mot en ik heb mijn oogen uitgekeken, want ik moet u eerlijk zeggen, dat ik niet wist, dat wij journalisten zoo in tel waren in ons land. Als ik goed geteld heb, zaten er, behalve Zijne Koninklijke Hoogheid, niet minder dan vijf ministers aan de eere-tafel en het was net dat boschje op de Veluwe, waar ik vlak bij woonde allemaal hooge eiken en daar tusschen door de journalisten als bescheiden boschviooltjes en wat werd er mooi gesproken over het vrije woord en meneer Drikus Colijn noemde de heeren schatbewaarders van het vrije woord en dacht ik zoo, dat als ze dien schat erg goed bewaakten, het vrije woord misschien nooit vrij werd, maar dat Was toen ik al drie soorten wijn op had en daar kan ik niet goed meer tegen en toen heb ik gezongen van zoete lieve Gerritje, dat gaat naar den Bosch toe" en andere vaderlandsche liederen en. ik moet zeggen, dat ik nog nooit zoo'n mooien bariton gehoord heb als van meneer Henri Polak, die schuin tegenover me zat en het Wilhelmus" meezong als een lijster, mag ik wel zeggen en ik hoop, dat hij er geen last mee krijgt met de partij, want dat zou me spijten en nu moet ik straks eens eventjes naar mijn bovenburen om kennis te maken, want dat hoort in een flat en dan zal ik mevrouw meteen eens zeggen, dat ze d'r radio na elf uur 's avonds af moet zetten en d'r man niet altijd moet uitfoeteren als hij een half uur te laat thuiskomt, want een flat is een erg aardige woning, maar gehoorig! .... Ik durf zelf haast niet te hoesten, want ik maak me sterk dat ze het aan den anderen kant van het blok kunnen hooren en die mehschen boven me liggen voortdurend met elkaar overhoop en woord voor woord kan ik verstaan en dan denk ik wel eens wat een zegen het is, dat ik niet getrouwd ben met zulke dunne muren en plafonds, want als je nog eens woorden krijgt om het een of ander, moet je erg fatsoenlijk blijven en ik woon hier nu nog geen week en ik weet al zoowat alles van mijn bovenburen en die dame van hier naast in d'r pansée-japon had vannacht om drie uur nog heeren-visite en nu moet ik langzamerhand voor mijn eten zorgen trommelkoek met stroop. Kleine Ali is er dol op en komt bij me eten. Zij is op een erg groot kantoor en ze mag geen open hals dragen en korte mouwen, wat ik erg goed vind daar is al menig meisje ongelukkig door geworden en of het nu komt door de drukte met de verhuizing of dat de flat wat -vochtig is, maar ik heb weer last van mijn rechterbeen en ik heb dokter Vos laten komen en hij was er eerder dan ik hem verwacht had en nu is hij nog al wethouder er bij geworden en je vraagt je af, waar hij den tijd vandaan haalt om zijn zieken beter te maken, maar hij zei me, dat hij maar een heel zacht wethouder schap heeft en de eigenlijke wet houder meneer Heyermans is en hij er best nog minister bij had kunnen zijn en als u mij vraagt, geloof ik,dat hij er een tikje op gerekend had het te worden en hij zou een beste minister geweest zijn, maar nu heeft hij me opendeldok voorgeschreven en ik heb hem maar niet verteld, dat ik Haar lemmerolie gebruikt heb, want daar genezen ze op de Veluwe niet alleen de koeien, maar ook zich zelf mee en ik had er baat bij gevonden, maar de Amsterdamsche lucht is nog al vochtig en ik heb een meubel van een meisje, dat den heelen dag in de keuken sigaretten zit te rook en en het schijnt ook dat zij d'r lippen verft, want de slagersjongen had gisteren een rare vlek op zijn wang en wat zegt u er van, dat het vleesch en de suiker ook al weer duurder zijn geworden en dan wou die voor zijn veertig gulden in de maand nog een extra toetje toe hebben! En neef uit de Commelinstraat gaat nu ook min der van den steun trekken en op wie komt het allemaal neer? En nu moet ik eens even met den langen stoffer tegen het plafond bonken want ze zijn boven weer aan den gang en die van hier naast in het pansée heeft de radio op hard staan.... ik geloof dat je in zoo'n flat pas goed merkt, wat meneer Drikus Colijn met de nationale eenheid bedoelt! DE ZILVERVOS Ceintuurbaan J37 AMSTERDAM Z. HET VERTROUWDE ADRES VOOR BONTWERKEN

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl