Historisch Archief 1877-1940
De Groene Amsterdammer van 21 October 1933
Uit net kladschrift van Jantje
Croquante croquetjes
Alida Zevenboom
En 'a morgens een kopje thee
op. bed.... natuurlijk.... en een
versch eitje bjj uw ontbijt.... na
tuurlijk .... en bij de koffie koek
en kaas en rookvleesch en een warm
schoteltje.... natuurlijk.... en
'b middags soep en aardappelen en
vleesch en groente en een toetje na
... .natuurlijk en toen wou hij weten
wat voor toetje en dat allemaal voor
veertig gulden in de maand....
natuurlijk en toen heb ik hem gezegd,
dat iuj TnnjM* naar die dame van hier
naast moest gaan, die den heelen dag
in een pansée japon op d'r balcon
?taat, want dat Alida daar niet van
terug bad. .\. voor veertig gulden
en een toetje.... wat een suppliant
met zijn versch eitje en zijn warm
«choteltje en ik wou me net een
beetje nijdig maken toen de telefoon
ging want ik heb een stil nummer,
moet u weten en ik hem wegbonjourde
en zei dat hij met zijn toetje maar
een andere haven moest zoeken en
wie was er aan de telefoon? Meneer
Doetje Hans van de Nederlandsche
Journalisten en ik ben er nog niet
achter hoe hij 200 gauw mijn stille
nummer heeft gevonden, maar hij
was het dezelfde stem als door de
radio op Prinsjesdag en u hadt hem
moeten hooren.. ..mevrouw Zeven
boom, zei hij, wij rekenen stellig op
u aan ons diner in de Witte Brug",
Zaterdagavond. U als journaliste....
wil u wel gelooven, dat ik er confuus
onder Werd?.... en Zijne Hoogheid
de Prins komt ook.... Schrijft die
ook in de krant? vroeg ik in mijn
veibouwereerdheid en meneer Drikus
Cplijn is er ook en dat zal u plezier
doen.... en zoo ging hij maar door
en ik moest en ik zou komen en kun
je dan weigeren? .... Maar ik schrijf
maar eenmaal in de week in de krant,
zei ik, en de heeren van ,,de Groene"
zijn zoo vriendelijk om het te plaatsen
en ben ik dan journalist...." na
tuurlijk, zei meneer Doetje, meneer
Drikus Oolijn schrijft ook maar een
paar maal in de week in de krant en
die rekenen wij ook tot de journa
listen en meneer Aalberse ook en
zoo zijn er nog veel meer en u moet
komen want anders....
Ik had mijn bruine zijdje aan met
mijn kanten fichutje, die ik nog van
mevrouw zaliger gekregen heb en het
rook een beetje naar de naphtaline,
want ik ben altijd bang voor de mot
en ik heb mijn oogen uitgekeken,
want ik moet u eerlijk zeggen, dat
ik niet wist, dat wij journalisten zoo
in tel waren in ons land. Als ik goed
geteld heb, zaten er, behalve Zijne
Koninklijke Hoogheid, niet minder
dan vijf ministers aan de eere-tafel
en het was net dat boschje op de
Veluwe, waar ik vlak bij woonde
allemaal hooge eiken en daar tusschen
door de journalisten als bescheiden
boschviooltjes en wat werd er mooi
gesproken over het vrije woord en
meneer Drikus Colijn noemde de
heeren schatbewaarders van het vrije
woord en dacht ik zoo, dat als ze dien
schat erg goed bewaakten, het vrije
woord misschien nooit vrij werd, maar
dat Was toen ik al drie soorten wijn op
had en daar kan ik niet goed meer
tegen en toen heb ik gezongen van
zoete lieve Gerritje, dat gaat naar
den Bosch toe" en andere
vaderlandsche liederen en. ik moet zeggen,
dat ik nog nooit zoo'n mooien bariton
gehoord heb als van meneer Henri
Polak, die schuin tegenover me zat
en het Wilhelmus" meezong als een
lijster, mag ik wel zeggen en ik hoop,
dat hij er geen last mee krijgt met de
partij, want dat zou me spijten en
nu moet ik straks eens eventjes naar
mijn bovenburen om kennis te maken,
want dat hoort in een flat en dan zal
ik mevrouw meteen eens zeggen, dat
ze d'r radio na elf uur 's avonds af
moet zetten en d'r man niet altijd
moet uitfoeteren als hij een half uur
te laat thuiskomt, want een flat is
een erg aardige woning, maar gehoorig!
.... Ik durf zelf haast niet te hoesten,
want ik maak me sterk dat ze het aan
den anderen kant van het blok
kunnen hooren en die mehschen
boven me liggen voortdurend met
elkaar overhoop en woord voor woord
kan ik verstaan en dan denk ik wel
eens wat een zegen het is, dat ik niet
getrouwd ben met zulke dunne muren
en plafonds, want als je nog eens
woorden krijgt om het een of ander,
moet je erg fatsoenlijk blijven en
ik woon hier nu nog geen week en ik
weet al zoowat alles van mijn
bovenburen en die dame van hier naast in
d'r pansée-japon had vannacht om
drie uur nog heeren-visite en nu moet
ik langzamerhand voor mijn eten
zorgen trommelkoek met stroop.
Kleine Ali is er dol op en komt bij me
eten. Zij is op een erg groot kantoor
en ze mag geen open hals dragen en
korte mouwen, wat ik erg goed vind
daar is al menig meisje ongelukkig
door geworden en of het nu komt door
de drukte met de verhuizing of dat de
flat wat -vochtig is, maar ik heb weer
last van mijn rechterbeen en ik heb
dokter Vos laten komen en hij was
er eerder dan ik hem verwacht had
en nu is hij nog al wethouder er bij
geworden en je vraagt je af, waar hij
den tijd vandaan haalt om zijn zieken
beter te maken, maar hij zei me, dat
hij maar een heel zacht wethouder
schap heeft en de eigenlijke wet
houder meneer Heyermans is en hij
er best nog minister bij had kunnen
zijn en als u mij vraagt, geloof ik,dat hij
er een tikje op gerekend had het te
worden en hij zou een beste minister
geweest zijn, maar nu heeft hij me
opendeldok voorgeschreven en ik heb
hem maar niet verteld, dat ik Haar
lemmerolie gebruikt heb, want daar
genezen ze op de Veluwe niet alleen
de koeien, maar ook zich zelf mee en
ik had er baat bij gevonden, maar
de Amsterdamsche lucht is nog al
vochtig en ik heb een meubel van
een meisje, dat den heelen dag in de
keuken sigaretten zit te rook en en het
schijnt ook dat zij d'r lippen verft,
want de slagersjongen had gisteren
een rare vlek op zijn wang en wat
zegt u er van, dat het vleesch en de
suiker ook al weer duurder zijn
geworden en dan wou die voor zijn
veertig gulden in de maand nog een
extra toetje toe hebben! En neef uit
de Commelinstraat gaat nu ook min
der van den steun trekken en op wie
komt het allemaal neer? En nu moet
ik eens even met den langen stoffer
tegen het plafond bonken want ze
zijn boven weer aan den gang en die
van hier naast in het pansée heeft de
radio op hard staan.... ik geloof
dat je in zoo'n flat pas goed merkt,
wat meneer Drikus Colijn met de
nationale eenheid bedoelt!
DE ZILVERVOS
Ceintuurbaan J37
AMSTERDAM Z.
HET VERTROUWDE ADRES
VOOR
BONTWERKEN