Historisch Archief 1877-1940
Ho. 2942
De Groene Amsterdammer van 21 October 1933
Muziek
Constant van Wessem
v*\*
Beethoven en Lamond
Het Hjkt een schade voor onze cultuur, dat in
vroeger tijden de gramofoon niet bestond, die
zoovele muzikale prestaties thans voor de toe
komst kan vastleggen. De meesters vertolken
hun eigen werken of die van anderen en men kan
er min of meer uit opmaken hoe de opvatting
geweest is, ook al moet onmiddellijk toegegeven
worden, dat muziek de meest variabele der kunsten
is en zobzeer van de reproductie afhankelijk, dat
zij feitelijk op het moment, dat zij klinkt, weer
opnieuw geboren wordt. Maar toch, als alle
scheppingen van een tijd, hangen zij door het
een of ander volgens Goethe door een zwak
heid met dien tijd te samen en zoo is er ook in
de'ïnuziek van Beethoven iets, dat haar uitdruk
king ontleent aan de bepaalde muzikale
zeggingswijze 'Van den tijd, waarin zij ontstond, zelfs al
was haar waarde er een, die voor de eeuwigheid
zou blijken te gelden. Maar de muzikale taal van
Beethoven is niet die van de modern zakelijken",
al is zij ook geconcentreerd en samenvattend in
haar expressie, en een voordracht van zijn muziek
volgens het snelle mechanische tempo wordt er
hoogstens een van een slechte mechanische weer
gave. De muziek van Beethoven is universeele
en tegelijk allerpersoonlijkste kunst, die denk
baar is. Er is dan ook feitelijk geen zwaarder te
vertolken muziek dan deze muziek, die toch in
haar muzikaal-technische middelen veel minder
oorspronkelijk" is dan de vernuftige structuren
der modernen", waarom de modernen dan ook ,
soms niet geschroomd hebben, de muziek van
Beethoven niet zoo erg belangrijk" te vinden.
Beethoven heeft dat zelf in zooverre toegegeven,
dat hjj al zijn effecten verklaard heeft uit het
juiste gebruik van het verminderde
septiemacc'oord. Beste jongen", moet hij eens tot zijn
leerling KarlHirsch gezegd hebben, de verrassen
de werkingen, die velen slechts aan het natuurlijk
genie van den componist toeschrijven, verkrijgt
men vaak genoeg door de juiste aanwending en
oplossing van het verminderde septiem-aocoord",
""hoewel bij daarbij weliswaar in het midden laat,
of die juiste aanwending en oplossing eigenlijk
niet eerder van datzelfde natuurlijk genie van
den componist" dan van zijn techniek afhanke
lijk is.
* *
*
Zoo is het ook met de voordracht van Beet
hoven's muziek. Technisch is zij zeer overzichte
lijk en eenvoudig, een modern pianist, die
Strawinsky en Schönberg meester is, draait er letterlijk
4e band niet voor om en hij lacht om de verba
zend bizarre moeilijkheden", die Beethoven's
tijdgenooten in deze muziek vonden en hoorden.
Toch blijkt de moderne pianist minder dan ooit
de juiste vertolker van Beethoven's intenties te
kunnen wezen. Een moderne voordracht van
Beethoven's muziek is meestal zoo onbevredigend,
dat men niet veel moeite heeft om te constateeren
dat de moderne pianist door zijn wijze van voor
dragen van die muziek bewijst, dat, zoo hij haar
technisch al volkomen begrijpt en meester is,
hij haar naar de muzikale gedachte" al heel
slecht verstaat. Juist die muzikale gedachte" is
een factor in Beethoven's muziek die men met
kennis van zaken, met kennis van een bepaalde .
muzikale cultuur moet weten te benaderen om
haar niet alleen te kunnen verstaan, maar ook
uitdrukk^n. Beethoven's muzikale gedachte" was
wel degelijk een deel van. het voelen van zijn tijd,
en verhief zich boven den muzikalen vorm, dien hij
gebruikte, diévandesymphonie, die hij steeds tot
een vorm voor zijn muzikale fantasieën maakt hoe
ft*
HttNt^U ^
ouder hij wordt, vandaar dat zijn tijd,
gewend aan den gesloten afgerondeia
vorm van Mozart en Haydn, den zijnen
bizar en verward vond. al lachen wij
thans om zoo'n eenvoudige bizarheid
en verwardheid. Want deze waren niets
anders dan een bemiddelingsfactor voor
zijn muzikale, gedachte, waarvoor iedere
noot en iedere passage expressiemiddel
werd. Beethoven heeft inderdaad, zooals
de modernen zeggen, geen nieuwe vor
men der muziek gevonden, maar hij
maakte de muziek tot een nieuw
expressiemiddel: dr,t voor het aller
persoonlijkste, dat bij Beethoven door
de grootheid van zijn muzikale gedachte
tevens groot en universeel gevoeld
werd.
Daardoor doet Beethoven's muziek
in de eerste plaats eeft beroep op den
mensch in den voordrager, dien mensch,
dien wij thans denromantisehen noemen,
zooals ook de menschelijke idealen van
Beethoven die van de romantici, de
gevoelsmenschen" waren. Daardoor
bereikt Beethoven's muziek ons ook
niet dan via den gevoelsmensch, gelijk
hij zelf, hoewel hij zich een muzikaal
denker" noemt, in de eerste plaats
een gevoelsmensch was, voor wien zelfs
de toorn als bron van muzikale inspi
ratie gold.
Daarom ook kunnen de gevoels
menschen onder onze pianisten vaak
welsprekender vertolkers van
Beetho\en's muzikale gedachte" zijn dan
de technische virtuozen, de z.g. voor
standers der absolute muziek" die
Beethoven's technische muziek niet
zoo erg belangrijk" vinden en over
haar innerlijke eigenschappen heen
spelen.
Dit alles ging mij nogmaals door
het hcofd onder het luisteren naar de
voordracht van eenige pianosonaten
van Beethoven, door Frederic Lamond
gespeeld op een concert in de klebie
zaal van het Concertgebouw, het eerste
van een reeks waarop alle pianosonaten
van Beethoven zullen worden ten ge- ^^ss^s
hoore gebracht.
Lamond zullen wij ongetwijfeld een
ouderwetsch" pianist noemen. Hij is in zijn spel roman
tisch, zijn accenten, zijn diminuendo's en cres
cendo's zijn vol nadruk en bedoeling, zijn toon is
nu eens teeder dan weer bulderend forsch, zijn
heele pianistiek is stammig, sterk en gedrongen
als zijn menschelijke verschijning, alreeds een
aan het ouderwetsche herinnerend curiosum op
zichzelf. Lamond speelt zooals hij zich aan een
taak zet, voor niets daarbuiten om meer aandacht
hebbend, louter vertolker en expressie. Maar
onder zijn eigenaardige korte vingers, zij'i stijve
armbewegingen bloeit de muziek open, ontwaakt
de klank met al het warm-menschelijke, dat hij
aan aandoeningen bezit, men wordt, eerst nog
wat onwennig, meegenomen, men verzinkt met
den voordrager in deze aandoeningen en ontroe
ringen, waarvan hij zingt en zelf vol is, zooals
een bezield declamator u meeneemt in de schoon
heden van een vers of een stuk proza, welks
schoonheden dan pas voor u open gaan: het is de
eerlijkheid van deze grootheid van voelen en
expressie, waarvan men onder den indruk geraakt,
het menschelijk waarachtige, dat u treft en dat
u laat vergeten of hier voldaan wordt aan de
normen, die de aesthetiek stelt, want het leeft.
En hoe zelden bereikt deze gewaarwording ons sinds
wij door een formidabele techniek en een sportief
meesterschap in het beheerschen van tempi en
noten vervreemd zijn geraakt van het besef,
dat zelfs de kunst niets anders is en kan wezen
dan de diepste expressie van den mensch en
zijn innerlijk leven, dat, wat ons van den mensch
toch het naast staat en ons in de ontroering ge
meenzaam wordt.
Daarom, ik wil de prestaties van Lamond niet
stuk .voor stuk analyseeren, ik wil mij er niet in
verdiepen of hier ook niet teveel allerindividueelste
expressie van Lamond werd gegeven, zoolang
'Lamond in die allerindividueelste expressie van
zichzelf ons tevens Beethoven hoorbaar maakt.
En dat doet hij, door zijn waarachtige grootheid
van voelen, waarin beiden 'elkaar hafteren. Eïrest
ons niets dan daar eerbiedig naar te luisteren.
Straperlo
Teekening B. van Vlijmen
Minister Van Schalk: Dat wordt te erg die
woekerplanten moeten er uit!"
Nieuwe uitgaven
Twee Urker Jongens, door S. Franken. Alk
maar, Gebr. Kluitman.
Zoo klein is Urk nog niet of Jaweh Bot met zijn
vriend beleven er nog van alles, liet is natuurlijk
volkomen logisch, dat jongens al vechtende van
TJrk af het water in rollen.
Verder is er nog een gezellig-vertellende groot
vader, een afdrijvende ijsschots, St. Elmusyuur,
zoodat er geen oogenblik van verveling voor
Jaweh overblijft.
Verslagen omtrent 's Rijks Verzamelingen
van Geschiedenis en Kunst. 1932. Deel LV.
Alyenwene Landsdrukkerij. Den Haag.
Verzameld zijn de verslagen der rijksmusea te
Amsterdam, Den Haag, Leiden, Delft, Dordt,
Nijmegen en Enschede. Goed geslaagde reproduc
ties en foto's van enkele nieuwe aanwinsten
completeeren de uitvoerige gegevens.
Prop je. door Joh. Veenbaas. Alkmaar, Gebr.
Kluitman.
Voor brave kwajongens, zooals Propje, bestaan
er gelukkig altijd arme weduwen, die beschermd
moeten worden en seniele vrekkige mannetjes, die
zich in de luren laten leggen door eenige. witte
lakens. In den regel hebben ze een bezorgde moeder
en een sulligen vader. De rest verloopt dan ook
volgens het bekende recept.
De acute hartdood in de gerechtelijke genees
kunde, door Dr. S. de Boer. J. B. Wolters,
Groningen.
Prof. de Boer licht zijn betoog toe aan de hand
van het bekende proces Muylwijk, waaruit blijkt,
dat, zoowel door de medici als door de juristen, in
dit proces fouten gemaakt zijn. Na lezing zal men
zich dan ook niet meer kunnen neerleggen hij d«
in het vonnis genoemde conclusie. B.