De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1933 28 oktober pagina 11

28 oktober 1933 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

- Lilly Steiner R. D. Rezelman S.Q. S.-Tentoonstelling A. E. VAN DEN TOL keeren ook oppervlakkiger dan dat van mannen. 'Het werk van Mevr. Steiner is het werk van een vrouw dat is hier overduidelijk. Het is zelden of npoit dood, zelden of nooit volledig. Zee en de r r,1 Kunstzaal van Lier kust langs die zee, of een portret van een kindje, zijn voorbeelden van alles wat ik hiervoor betoogde. Crisistentoonstelllng te A'dam Het lijkt mij passend in den aard dezer tentoon stelling (die op milde wijze ongetwijfeld gejureerd is) en na het aantal comités en dergelijke, opge nomen vooraan in den katalogus en waarbij ook mijn naam staat, hier niet in een critische bespreking te vervallen, maar steeds in de gedachte te houden, dat deze een S.O.S. tentoonstelling is. Mocht sommig werk getroffen hebben, ander ons niet verrast, weer ander ons zijn tegengevallen; mocht ook hier het beeldhouwwerk niet onaan genaam geweest zijn te zien, dat zijn dingen, die ons daarom niet uit de gedachte behoeven gebannen te worden, het is zeker ook geen contra bande van den geest deze gevoelens te bewaren tot een later getij.... We zouden kunnen zeggen: de S.O.S. tentoonstellingen zijn ten eerste tentoon stellingen voor de j huishoudens der | schilders "n beeldhouwers; het betreft hier het gezin, de be huizing, de voeding enz. laten wij dus hopen, dat de tentoonstelling in deze slaagt^ haar functie in de oekonomie van vele levens heeft zjj dan vervuld. PLASSCHAERT JanHeyens in den Kunstkelder, Spul, Amsterdam In den kunstkelder aan het Spui stelt Jan Heyens wederom een groot aantal schilder- en beeldhouw werken ten toon, zooals hij dit, op zijn vorige tentoonstelling in denzelfden kunsthandel ook al eens deed. Van picturale" gevallen in het oude Amsterdam, van oude bruggen en wallekanten op den Zeedijk, van het Kolkje, het Oude Kerksplein, enz. blijft Jan Heyens schilderijen maken met een zeker gevoel' voor compositie, een zekeren smaak en een zeker pleizier in het schilderen. .. . Veel meer dan een oppervlakkige verlustiging in het schilders-métier, leeft in deze doeken niet. Nergens valt een werkelijk aange daan worden door de atmosfeer, het diepere, groote en grootsche karakter van dit oude Amster dam te bespeuren. En wie dat Amsterdam met ook zelfs niaa'r een klein beetje hartstocht of eenige diepte liefheeft, loopt bij het beschouwen van dit werk gevaar de goede qualiteiten, die er zijn ('n zekere breedheid, 'n zekere directheid) over het hoofd te zien in zijn. . . . ergernis over het uit blijven van een teeken, dat de droom van oudAmsterdam contact kreeg met den droom in een kunstenaarsziel,. ... O, Breitner !.... Óók vlak" blijven Heyens' vrouwenportretten: het zijn mér experimenten mét wat toevallige" oppervlakkig-felle kleuren (rooden en gelen voor namelijk) dan geconcentreerde karakteristieken. Heyens werkt als beeldhouwer geconcentreerder dan als schilder. Wat nog niet zoo heel veel zegt. maar toch genoeg, gezien ook het feit, dat de kleur hem waarschijnlijk wel nooit tot werkelijk nood zakelijk" expressie-middel worden zal, om hem als beeldhouwer meer toekomst te mogen voor spellen dan als schilder. Er zit in zijn plastieken (vrouwenkoppen, een arbeiderskop, een Christophoor-figuur) die hij na den Negerkop, op de vorige tentoonstelling en ook nu weer (in ander materiaal) laat zien, tenminste een zekere groei, die w gvoert van artistieke preoccupaties", in de richting van de zuivere werkelijke (kunst)expressie. R. D. Kezclmaii bij -. c^nt, Amsterdam Vergeleken bij hetgeen Rezelman op zijn ten toonstelling van verleden jaar in deze zelfde zalen liet zien, mag dit werk zeer zeker een vooruitgang heeten. Het is soberder en zuiverder geworden. Rezelman's voorkeur gaat ook nu nog uit naar, min of meer op de Barok geïnspireerde, weelderige composities van volle vrouwennaakten in een landschapdécor. Hij kwam daarin tot meer con centratie en dit doet zich uiterlijk kond in een werken in kleiner formaat, tegenover het werken in het nogal eens ongerechtvaardigde extra-groote formaat van zijn eerste periode. Beziet men een werk uit die eerste periode, dat hier ook nog een plaats vond. dan wordt het aanstonds duidelijk hoeveel vaster de compositie geworden is, hoeveel zuiverder ook de kleur. Dit laatste werd niet bereikt door den kleuren, meer dan vroeger het geval was, werkelijke expressie-waa.rde te geven, maar door met haar als 't ware terug te treden op een meer decoratief plan. Het feit, dat een paneel, gehouden in zuiver decoratieve bruinen en blauwen van deze vrouwennaakt-composities in landschap een der beste werken is, doet dan ook . Visser Kunstzaal van Lier de vraag opkomen of Rezelman's^weg in de toe komst misschien niet geheel in de decoratieve richting zal gaan loopen. Misschien...., want er zijn hier ook nog andere aanloopen, die in andere richtingen wijzen. Er is, om een voorbeeld te noemen, een landschap-opzet van een gezicht vanaf de duinen bij Groet, dat de mogelijkheid opent van ook wel degelijk in de kleur tot een waarachtige expressie te komen; en er zijn ook naakt-teekeningen, die de actie zóó goed beelden, dat eveneens een mogelijkheid tot liet meer psy chologische portret open blijft..;. v. d. T. Jan Heyens Kunstkelder \

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl