Mensch en machine 19 16 December 1933 ». *; de werkende bevolking van het land in bewuste en actieve bouwers van de klasselooze socialistische maatschappij. Reeds zijn er voorteekenen, dat het ophanden XV11 de partij-congres dit nog eens extra zal onderstreepen. In dien zin beroemde Stalin in het voorjaar van 1932 zijn partij erop, dat zij het Eerste Vijfjaarsplan vervuld had en de grondslagen gelegd voor de uitvoering van het tweede: het land veranderd in ?een industrieel land, waaruit de kapitalistische elementen verdrongen waren, terwijl hét-front van de socialistische bedrijfsvormen verbreed ?was'endéoeconomische basis was gelegd voor de vernietiging van de klassen, , voor den opbouw van de socialistische maatschappij; een industrie geschapen, die niet slechts in staat was het bedrijfsleven in .zijn geïieel opnieuw uit te rusten en te reorganiseeren, maar ook het transportwezen, ook den landbouw, op den grondslag van het socialisme; de kleine en verbrokkelde landbouw op het spoor van het collectieve groote bedrijf gebracht, waardoor de oeconomische basis'van het socialisme in het dorp verzekerd is en de mogelijkheid van herstel van het kapitalisme in de Sowjetunie vernietigd. In het rapport van de Staatsplancommissie omtrent de uitvoering van het Eerste Vijfjaarsplan wordt geconstateerd: De overwinning van het Vijfjaarsplan heeft ontegenzeggelijk de historische juistheid bewezen van de leeringen van Marx en Lenin ten aanzien van den weg tot ?de emancipatie van de uitgebuite en verdrukte massa van de macht van het kapitaal en ten aanzien van den opbouw van een nieuw «n hooger sociaal stelsel: het socialisme". , Menigeen ziet in deze en dergelijke uitlatingen gedwongen fraaiigheid, frazes, waarachter de Sowjetmacht de vorming van een oeconomisch machtsapparaat verbergt, als waarover iedere andere staatkundig?oecqnomische eenheid te beschikken heeft; tevens verbergt, dat zij voor de vorming van het machtsapparaat geleidelijk aan haar socia listische idealen prijsgegeven heeft. Wij voor ons wagen ons niet aan <le voorspelling, dat de Sowjetmacht er definitief in slagen zal het socialisme op te bouwen, maar dit staat voor ons vast: haar heele planpolitiek wordt door den opbouw van het socialisme als eenig doel beheerscht, als eenig doel, tenzij het voorbehoud gemaakt moet worden van de eischen van landsverdediging. En het is de overheersching van het doel van opbouw van het socialisme, welke tot de meest in het,oog vallende afwijking van het eerste Vijfjaarsplan heeft genoopt: de bespoediging van de collectivisatie van den landbouw. Zoolang we leven in een land van boerenkleinbedrijf," aldus Lenin, ,,is er voor het kapitalisme in Rusland een steviger basis dan voor het communisme". Daarmee was de weg naar de 'collecti visatie gewezen. Slechts in het geval, dat het gelukt den boeren inderdaad de voordeelen aan te toonen van een gemeenschappelijke. collectieve, kameraadschappelijke arteljsgewijze*) bewerking van den grond, slechts als het gelukt den boer te helpen door het kameraadschappelijke ar tel j bedrij f, slechts dan zal de arbeidersklasse; die de macht in handen houdt, den boer werkelijk haar gelijk aantoonen en zal zij werkelijk de vele miljoenen van de boerenmassa duurzaam en echt op haar kant halen" (Lenin). Toch spreekt op het eind van 1928 Stalin nog eerst heel achteraan van een rede over het graanvraagstuk over de kolchozy, sowchozy en de contractatie. Men mag deze dingen niet alleen beschouwen als een middel ter versterking van onze hulpbronnen in de richting van het marktgraan. Zij vormen tevens een nieuwen vorm van samenwerking van de arbeidersklasse met de groote massa van de boeren". Op dat oogenblik beliep het bezaaide oppervlak in den socialistischen sector van het landbouw bedrijf nog eerst 2.3 miljoen H.A., of ongeveer 2 pCt. van het totale bezaaide oppervlak, terwijl collectieve en staatslandbouwbedrijven tezamen slechts 4.5 pCt. van de aan de markt komende landbouw producten en 7.5 pCt. van alle marktgraan leverden. Het toen aan de orde zijnde Vijfjaarsplan behelsde, dat het bezaaide oppervlak in den socialistischen sector zich van 2.3 miljoen H.A. zou uitbreiden tot 27 miljoen H.A., zoodat in 1933 het bezaaide oppervlak in den socialistischen sector 18 pCt. van het totaal zou bedragen, hetwelk 17 pCt. van de brutoproductie van den landbouw, 20 pCt. van de graanproductie en 43 pCt. van het op de markt komende graan zou opleveren. Dit zou beteekenen, dat 6 miljoen boerenbedrijven, met een gezamenlijke bevolking van ongeveer 20 miljoen zielen, van het individualistische stelsel naar de collectieve productie zouden over gaan. In werkelijkheid waren op het eind van 1932 reeds 14.7 miljoen boerenbedrijven in 210.000 collectieve bedrijven vereenigd; tezamen met de staatslandbouwbedrijven leverden zij 84.2 pCt. van het aan de markt komende graan. Maar: de kapitaalsinvesteering in den socialistischen sector van het landbouwbedrijf heeft in deze zelfde periode de aanvankelijke plancijfers slechts" anderhalf maal over troffen: inplaats van 7.2 miljard roebel 10.8 miljard. In deze disproportie tusschen uitbreiding en consolidatie ligt het bewijs, dat we wilden leveren: de politiek gaat boven het plan. Indien het uitgangspunt van de versnelde collectivisatie gelegen heeft in hetgeen de industrialisatie van het land mogelijk en noodzakelijk Sluisbouw