ACHINE ziek herinneren S TOK E Het onbevangen kind is immer dichter en het aanvaardt wat geen gestalte heeft. Wint het een wereld niet en zijn geschenken door er in goed vertrouwen aan te denken ? De dichters gaan vooruit en op hun wenken volgt de techniek die de gestalte geeft. . . Zoo staarden wij die de techniek beleven als kinderen "reeds in het beloofde land. Het wonderland waar wij den hals naar reikten en dat we nog bij levenstijd bereikten. 't Geen waar de dichter ons als kinderen mee verrijkte dient thans als technisch middel onze hand. De onderzee'ers en de lucht-kasteelen, de inmaak en transport van het geluid, de wonderen van de krachten die we wekken en waaruit wij weer nieuw gebruik ontdekken, . . .'t werd alles ons voorspeld en 't kindersprookje kwam, net als echte sprookjes, altijd uit. We spreken van de materieele tijden en van hoe goed het vroeger is geweest, maar niets verandert en we zien nog heden als kinderen uit naar nieuwe mogelijkheden, en voor de groote, blinde massa treden nog hand aan hand het Kind en Dichtersgeest. . . Ze gaan vooruit naar onbekende landen en raden 't wonder voor het is geschied Want grooter dan de materieele machten is nog de kracht der scheppende gedachte, en zij die critisch, zelfgenoegzaam wachten beleven 't sprookje van de toekomst niet. Dit is de lof der kinderlijke oogen en van 't geloof in 't wonder dat ons wacht. Hij, die zich slechts door de techniek laat dienen, is immers zelf niet meer dan een machine, Een willoos werktuig van het onvoorziene die geestloos werkt met niets dan eigen kracht.