45 Mertsch en rnochnve «t*-, i l'ti-t beweerd wordt, dat ook op zee de weten" schap er in geslaagd is, het humane element te vervangen. De specificaties voor het bouwen van moderne schepen bevatten betrouwbare en zekere wetenschappelijke methoden om alle normale situaties en alle normale behoeften het hoofd te bieden. Om iedere toevalligheid uit te schakelen.... Hij dacht met bitterheid ik vaar nu veertig jaar. Er wordt verondersteld, dat ik op de hoogte ben van navigatie in zeil en stoom, van scheepsmachines en scheeps? bouw. Van sterrenkunde, meteorologie en oceanographie, van zeerecht en enkele andere kleinigheden En hij, een man op leeftijd, gerijpt in strijd op de wateren, dacht aan de dingen waarin een enkele slechts ten deele onderwijs ge niet. En hij werd beducht De wind was omgegaan naar het Westen en er viel een miezerige regen. De weerberichten meldden een depressie over Ierland aan alle zeevarenden. En de sleepers met het dok, die dit be richt gehoord hadden, draaiden wat zij draaien konden, teneinde met grootsten spoed hun weg te korten. Er blies een groote storm uit het Westen, toen dok en sleepers op den drempel van het Engelsche Kanaal gekomen waren. De zeeën liepen in elkander en grauwe wolken woeien in flarden langs een vreemde maan. De nachten duurden lang. De dagen kwamen en gingen in duisteren. Zonder zon. Geweldige, groene zeeën braken op het grijze dok en trachtten het van de trossen te scheuren. De sleepers werden stuurloos en al het volk waakte dag en nacht, tegen het woeden van het weer. Bij dag voeren zij twee zwarte ballen aan de ra van den voormast. Twee roode vuren bij nacht, ten teeken dat zij geen vaart meer maakten en niet meer manoeuvreeren konden. Sein voor allen, om uit den weg te gaan, om baan te maken voor het onhandelbare convooi. En alle zorg voor het oude dok eischte een groote, en voortdurende spanning. Toen de schepen en de menschen zoo moe geworden waren, dat het werk een. nacht merrie werd, begon het weer te klaren en konden de sleepers hun weg vervolgen. Met het dok. Op de Noordzee ging de wind opnieuw naar het Oosten, want de zon stond in den Waterman. Zij ontmoetten zonnige, koude dagen en kristalklare nachten over een licht bewogen zee. De hemel bleef koel en star en zij maakten een goeden voortgang. En gedurende dien tijd werd de Argo voor zijn eerste reis gereed gemaakt. Het grootsche schip trok vele passagiers, zoodat zijn reeders met blijdschap naar de toekomst zagen * * \ Ten leste kwam de dag, waarop de Argo naar zee zou gaan. De veemen en de kantoren van de maat schappij hadden al hun vlaggen aange trokken. Een groote menigte stond langs den kant om bekenden en verwanten vaarwel te wuiven. De schrille stemmen van honderden scheepssirenes mengden zich met den diepen bas van den Argo, die driemaal kort in antwoord dankte. Hij lag in enkele minuten slaags en zakte statig de rivier af. Het weer was onbestemd. Er waaide weinig wind, maar de lucht leek lijk dunne karnemelk. Het kon wel eens dik worden zei de loods. Zoo lijkt het ? zei de commandant. Het ging tegen schemeren, toen zij de bocht bij Heimsbüttel in liepen. Daar werd het zicht plotseling minder, terwijl zij in de verte een zwaren, zwarten rook zagen. Laag over het water. De wind zat in het Zuidoosten, doch nam steeds af. Het weer werd druilerig. De beide sleepers van het dok, kwamen van de andere zijde de lange bocht in gekropen. Zij draaiden volle kracht tegen het sterke tij, dat naar zee liep. Hun schoorsteenen braak ten vette roetwolken, die laag en breed achteruit waaierden en het dok verhulden waar land en water in den schemer n werden. Wat wordt het zicht slecht zei de loods op den commandeerenden sleeper. Wij moeten direct.... 's Jonge wat een knaap komt daar aan.... Hij liep naar het midden van de brug, greep het koord van de fluit.... Ik zie niks meer door den smerigen rook van die sleepers ??riep de loods op den Argo. Langzaam.... ! !'! Nijdig rinkelde het antwoord uit de machinekamer. Langzaam trok de hemel dicht. Schril en hoog krijschten de fluiten van de sleepers. De Argo jaagde langs.... Rauw geschreeuw van de sleepbooten. Versta je niet.... gilde de loods van den Argo. De eerste officier sprong voor naar den bak. Met een ruk trok de commandant de tele graaf naar achteren vol achteruit ! Gillend gekrijsch.... Als een rif, als een rots rees het grijze dok voor den boeg van den Argo uit rook en mist. Achteruit ! ! ! ! ! Vallen anker ! ! ! ! 't Gaat vrij ! gilde de eerste officier 't gaat.... Met een ontzettenden slag sloeg staal op staal.... De Argo sidderde, razend maalden de schroeven achteruit vol achteruit ? maar het schip' zette door. Vallen anker ! ! ! VAN GOEDEN HUIZE zijn de bekende PYRAMID ZAKDOEKEN FABRIKAAT TOOTAt De zakdoek met cachet voor Dames en Heeren. Steeds een welkom en pret tig cadeau voor oud en jong CEO HANDELSM OP ELKCN ZAKDOEK Het dok klapte tegen den bakboordswand van den Argo.... een holle slag.... en schurend werden stalen platen weggereten.... Splinterend hout, "klap op klap, schurend scheuren.... Akelig gejammer, hysterisch schreeuwen.... En de Argo zette door. Vlammen sloegen uit zijn ankerspil, het anker donderde er uit en nog liep de Argo vaart.... De zware stalen ring van het dok sneed door zijn huid en reet haar vaneen. Het groote schip begon te hellen.... Met den knal van een kanonschot knapte n der trossen van het dok. De verflenterde kardeelstrengen grepen kronkelend in de leege lucht en sloegen neer op het sloependek van den Argo. De stille rivier daverde van vreemd ge-weld.... Gejammer vloeken ? geschrei ? hui lende, smeekende stemmen in doodsangst rauwe commando's.... Het groote schip tornde op in zijn anker ketting het dok kwam vrij dreef weg heviger helde de Argo verdaagde dwars in de vaargeul en zonk aan den grond. Alle lichten gingen uit en een paniek brak los.... * * Er vielen geen dooden en enkelen werden slechts licht gewond, want de oude comman dant had orde geschapen. Men vond hem echter niet in de laatste boot, die het wrak verliet. En alle zoeken was vergeefs.... Meer dan tien dagen later, toen de kranten niet meer aan den Argo dachten, seinde het uiterste Elbe-vuurschip een radiogram aan de kustwacht Zoo juist passeerde lijk in uniform. Konden het niet bemachtigen. Lijk dreef uit naar zee....