16 DvcMtber 1933 60 Mensch en rnqchme en als ik er dan niet bij ben, begint hij amoers met Leentje, die erg week van complexie is als het mannen aanbelangt, en het geeft je niets of je haar al waarschuwt want zoo zijn de jonge meisjes van tegenwoordig en als het ding dan eindelijk weer zuigt en veegt en klopt nou! dan staat hij drie dagen later weer stil en zoo ga je maar door en slijten dat je kleeden doen ! Vroeger werden ze opgevreten door de mot als je niet oppaste maar nu doet de stofzuiger het. Ik had een echt Perzisch kleedje gekocht van zoo'n gele aan de deur hij was er heelemaal uit Achter-Indiëmee komen loopen al zou je het hem niet aanzien en nu het driemaal gestofzuigd is, hangen de todden er bij maar dat is juist het echte, zegt meneer Stiefstra, maar dan heb ik toch maar liever een onecht dat sterker is en neef uit de Commelinstraat zegt, dat ik me in mijn nek heb laten kijken en dat hij zich sterk maakt me een kleedje, dat min stens zoo echt is, voor vijf gulden minder te leveren maar ik ver trouw hem niet omdat ik die vijf gulden minder dan ook kwijt zou zijn want ons kent ons. En hoe is met al die moderne machines in de keuken? Hoe zag mijn keuken er uit bij mevrouw zaliger in de Bocht ? Als een schilderij en het was mijn trots, dat mag ik wel zeggen. Alles glom tegen je aan en Jacob, de huisknecht, schoor zich wel eens in de koperen pan, zoo glom die - de pan natuurlijk en dan mijn driegaats fornuis ! Ik stookte met takkebossen en houtblokken en wijlen meneer zei altijd, dat hij de biefstuk zelfs in de Poort" niet zoo malsch at als thuis en hoe kwam dat? Omdat Aal het vuur verzorgde. Dat was op zich zelf al een kunst maar tegenwoordig ! Leentje draait aan een kraantje en het gas brandt en meteen stinkt het en het gaat altijd te hard of te zacht en het is goed dat meneer Stiefstra een prachtig valsch gebit heeft geen tand meer in zijn mond ! en ik heb ze nog allemaal en ze mogen gezien worden en altijd boen ik ze met groene zeep en geen gaatje en geen smetje ? waar was ik ook weer gebleven ? ik zeg dat het vleesch soms zoo taai is, dat ik er niet door heen kom en dat had je ook niet op de petroleumstellen, die ik in de Banstraat gebruikte. Ook een mooie hitte en zoo geleidelijk en praat me niet van al die electrische moord tuigen die ze in je huis tegenwoordig aanbrengen. Ik heb me zoo'n boiler" vol electriciteit laten aansmeren en ik ben als de dood dat het ding t'avond of morgen roodgloeiend gaat staan en kortsluiting en brand maakt of dat je, als je er aan komt, meteen een schok krijgt die net genoeg voor je is en wat was er mooier en beter licht voor je oogen dan de oude olielamp gevuld met patent olie? Bij dat licht werd je van zelf rustig en ik heb er wat onder zitten breien, borstrokken voor de heele familie en nooit gebroddeld en ik draag er nu nog vier van en geen gaatje. Meneer Stiefstra draagt twee brillen over elkaar en brilde al op zijn acht en dertigste jaar, vertelde hij me, en ik kan nu nog een draad in de naald krijgen zonder bril en ik kan aan den overkant precies zien wat dat meubel in haar pansée peignoir uitvoert, zoo scherp zijn nog mijn oogen en ik houd het er voor, dat dat alleen komt van de Bont koopen is vertrouwen schenken Waardevolle Kerstgeschenken; Bontmantels, bontkragen, vossen, taschjes degelijk - elegant - billijk DE ZILVERVOS CEINTUURBAAN 137 Telef. 22246 AMSTERDAM Z. W W*W*-« A LEICA Leica III De ideale camera voor fotografeeren in alle jaargetijden, overdag en 's nachts! HET MOOISTE KERSTGESCHENK. Prospectus gratis CAPI op aanvrage 115 Kalverstraat A'dam-C Een heel mooie verzame'ing. Arn. Spoel. Wat een prachtuitgave. K. Brants. Frissche liederen in vormen van dezen tijd. M. C GrimbergHuyser. Onverdeeld gunstig." A. Bernards, Leider Wardcursus. Een groote aan winst voor de zingende jeugd. M -Brezet. EEN NIEUWE ZANGBUNDEL DOOR AU6. WEISS EN J. C. ANDREAE MET MEDEWERKING VAN FERD.TIMMERMANS Voor en HuisSchool gezin D. A. DAAMEN'S UITG. Mu N.V. 'S-GRAVENHAGE Met rnu/.k'k ing. r 2.75 «eii. r 3.50 Tekstboekje t ex. t 0.25.. 100 ex. T 22.50, 250 ex. l 52.50, 600 ex. f 100. patentolie. En wat was het vroeger niet een genot bij me vrouw zaliger op de mangelkamer en dan maar mangelen. Schuitje varen", zongen wij er bij en nu drukken ze op een knop in een wasscherij, is me gezegd, en aan den anderen kant gaan de sloopen er vuil in en komen er gemangeld en gestreken uit en hoe ! Met de knoopjes kapot en als er nog lintjes aanzitten, half afgerukt. En weet u wat ik eigenlijk het ergste mis? Dat is de klank van de koperen huisbel van mevrouw zaliger. Ik hoor hem nog wel eens in mijn slaap als ik van vroeger droom en het zijn niet mijn slechtste droomen, dat zeg ik u, en dan hoor ik hem eerst even aantikken en dan luidt hij zoo vol dat wij het in de keuken altijd konden hooren en wij wisten precies wie er belde, zoo gevoelig was die bel en ik weet nog wel, op een avond, dat meneer Pierre kwaad uit huis was weggeloopen, omdat wijlen meneer zoo tegen hem te keer ging over niets en dat hij om twee uur 's nachts nog niet thuis was en mevrouw zaliger was doodop van de zenuwen en ik was^ ook op gebleven, want je hecht je onwillekeurig aan je volk en ik had ook wel een beetje angst over hem en toen hoorde ik tegen half drie de bel overgaan en ik zei direct bij me zelf: Daar is hij" en ik riep het tegen mevrouw die al in de kamerdeur stond en toen zei wijlen meneer nog bits: wat ken jij de bel van meneer Pierre goed," maar stak daar nu wat achter ? Maar zoo was hij en zelf.. nou !.. .. En nu druk je maar op het knopje en of Jan het is of Klaas of meneer Stiefstra, het is allemaal koekoek-én-zang en waar is het strijkkacheltje ge bleven, dat wij in de Bocht ge bruikten, en waar drie bouten tegelijk roodgloeiend tegen aan werden ? Nu zit je te prutsen met zoo'n electrisch monster dat ook telkens geen hitte meer afgeeft en ik mag welzeggen, dat er tusschen de Leidschegracht en de Regu liersgracht op de Heeiengracht in mijn tijd geen heer liep met zulke boorden als wijlen meneer. \