Historisch Archief 1877-1940
Amsterdammer Van 23 December 1939
Wetenschappelijke varia
Et''
l'.
tjt;
De cellulaire spiegel
Dr. P. van Olst
Acht-meter-telescoop
In 'een tijd, dat men zich niet ver genoeg van
onze rommelige en stijllooze aarde kan wegdenken,
zal men 't mij vergeven dat ik toekomstplannen
van Ritchey bespreek, de bekende Amerikaansche
astronoom en kijkerontwerper, waarvan ik een
tqd geleden de kijkerinrichting besprak, die hij
met een Pransche wiskundige ontworpen had.
Zooals men weet levert het bouwen van steeds
krachtiger, kijkers vooral moeilijkheden op van.
technischen aard op glasgebied. De enorme
giasschqven, die noodig waren voor de groote Ameri
kaansche spiegeltelescopen, bv. voor den aller
grootsten van dezen tijd, de 100-inch kijker van
de Hooker-telescoop, zijn -nog met uiterste moeite
gemaakt door de glasgieterijen van de Oie de
Saint-Gob&in. De spiegel met 100 inch middellijn
(=2.5 meter) is geslepen uit een ruw gietblok
dat bijna vier en een halve ton woog l (4300 kg)
Tien jaar na het gieten was de telescoop pas gereed.
En bovendien zijn ,de gereedgekomen reus
achtige spiegels zeer gevoelig voor
temperatunrsveranderingen, waardoor hun
oppervlakte-krom/? noing, dus hun zuivere beeldvorming nadeelig
beinvloed wordt.
Hoe grooter middelujn de ontworpen spiegels
krrjgoi, des te meer stijgen deze mpeilijkheden
zoowel van het gieten, als van de
temperaturass invloeden. Vandaar dat Ritchey een geheel andere
methode van spiegelbouw voorstaat. Hij laat de
spiegel niet uit een groot gietblok maken, maar
bouwt de spiegel op uit kleinere stukken, waardoor
zjj een cellenbouw krijgt evenals een levend weefsel;
vandaar de naam van cellulaire" spiegels.
Alleen voorkant en achterkant van de spiegel
bestaan, uit een groote, maar dunne plaat van de
zelfde middellijn als de gcheelc spiegel; zijn moet.
Deze afmetingen zijn geen bezwaar,' daar men
immers ook reeds lang spiegelglasplaten van zeer
groote afmetingen maakt voor winkelramen e.d.
Tusschen voor- en achterkant echter'zitten recht
hoekig op elkaar staande steun-glasplaten, waar
door dus rechthoekige cellen gevormd worden,
waarin de lucht circnleeren kan, daar in de
steunwanden een systeem van openingen voorkomt.
De figuur geeft allicht een duidelijker indruk van
de bedoelde structuur dan de beschrijving.
- Het gebruikte glas is zeer zorgvuldig uitgekozen;
het moet een liefst zoo klein mogelijke uitzetting
bij verwarming vertoonen; gesmolten kwarts is
prima ervoor geschikt. Alle glasplaten, die voor de
spiegel gebruikt worden,' moeten onderling niet
alleen volkomen gelijk zijn in uitzetting bij warmte,
dus dezelfde geringe uitzettingscoëfficiënt hebben,
maar ook dezelfde hooge buigingsindex zoodat zij
niet te spoedig neiging krijgen te breken. Deze glas
platen worden dan uiterst zorgvuldig geslepen en
aaneengekit. Dank . zij de zorgvuldige afwerking
der glasplaat-randen en de met evenveel zorg
gekozen kit blijft er eigenlijk geenkitlaagtusschen
de aaneengedrukte glasranden zitten. Men krijgt
dus niet een bouwsel waarbij de glas-structuur
door kitlagen wordt afgewisseld, maar glas zit
onmiddellijk tegen glas en alleen de minimale
microscopisch-fijne ruw heden, die zelfs op een
zorgvuldig geslepen glasrand voorkomen, omdat
niets absoluut glad te maken is, worden met de
kit opgevuld tusschen de punten waar glas direct
tegen glas komt. De geheele spiegel is daardoor
optisch permanent; zij gedraagt zich alsof zij
geheel uit glas bestaat in plaats van uit glas en kit.
De gebruikte kit heeft bovendien nog enkele
bijzondere eigenschappen, die van buitengewoon
belang zijn, n.l. zij verhardt zeer spoedig tot den
definitieven toestand (n.l. in vier etmalen) en in
de tweede plaats is er geen verwarming voor
noodig, zoodat men de spiegel hier niet aan be
hoeft b'oot te stellen, wat men natuurlijk graag
vermijdt. De groote oven en de lange verhitting
die vroeger noodig waren, vervallen thans geheel.
De kit is zoo sterk dat bij trekproeven eerder
het glas kapot scheurt dan de kit.'
Eerst worden de tusschensc'hotten der cellen"
met elkaar verbonden. Dan worden de boven- en
ondervlakken der tusschenschotten (gerekend naar
hun ligging in onze figuur) zeer fijn bijgeslepen om
te maken dat zij precies passen op de platte achter
plaat van de spiegel en op de gebogen voorplaat
van de spiegel, die in de figuur boven- en
onderaan liggen. Zijn ook deze platen vastgekit,
dan wordt eindelijk de holle voorkant van den
spiegel afgewerkt tot zijn definitieve kromming.
De zoo verkregen cellulaire spiegel weegt slechts
n vierde van wat een even groote maar massieve
glasspiegel wegen zou. Maar .bovendien laten de
gaten in de zijwanden toe dat een ventilatie wordt
onderhouden in den spiegel, die maakt dat de
temperatuurveranderingen die 's nachts in een
open sterrenwachtkoepel optreden geen wijzigingen
kunnen brengen m den vorm of de algemeene
kromming van den spiegel, zoodat dus ook de
beeldvorming onveranderlijk goed blijft.
Op deze wijze is het technisch mogelijk veel
grootere spiegels, dus veel machtiger kijkers te
ontwerpen met goede kans op succes, dan tot nu
toe het geval was.
Ritchey heeft dan ook als ideaal voor oogen
het bouwen van een sterrenwacht met een kijker,
waarvan de spiegel acht meter in middellijn is, en
het cellulaire type zal moeten hebben. Deze kijker
zal een vaststaande ,,toren"-kijker zijn, d.w.z.
door middel van twee spiegels worden de lichtstra
len van een hemellichaam, dat op een willekeurige
plaats aan den hemel staat, zoo teruggekaatst
dat zij stee/ds een verticale richting krijgen, en
zoo neerkomen op de permanent horizontaal
staande holle spiegel. Het manoeuvreeren met
een reusachtigen zwaren kijker is dus geheel ver
meden.
Met het bloote oog kunnen wij sterren zien van
de grootte 6.5. Met een bescheiden kijker,
waarvan de lens slechts een decimeter middellijn
heeft, kan men gemakkelijk sterren onderscheiden
van grootteklasse 11.5. Deze zijn honderd maal
lichtzwakker dan die der grootte 6.5, want iedere
geheele grootteklasse geeft 2.5 maal minder licht
dan de eraan voorafgaande, d.w.z. een ster van
grootte 2 geeft 2.5 maal minder licht van een ster
van grootte 1. - Met een kijker van een meter
lens-middellijn kan men sterren onderscheiden die
weer 100 maal lichtzwakker zij n, dus vun de grootte
klasse 16.5. Voor het onderscheiden van nog 100
maal zwakkere sterren (gr. 21.5) zou een kijker
noodig zijn met een lens van tien meter middellijn
op zijn allerminst (nog geen rekening houdend
met de licht-opslorping in het glas !)
Een dergelijke lenzenkijker is onbestaanbaar, maar
Ritchey kon toch de sterren van grootte 21.5
zichtbaar maken met behulp van de gevoelige
plaat en de geperfectioneerde techniek. Met de
grootste der tegenwoordige spiegeltelescopen zou
men zelfs fotografisch sterren zichtbaar kunnen
maken, die nog weer 100 keer lichtzwakker zijn dan
van de grootte 26.5 indien deze spiegel en kijker
geheel gebouwd waren volgens Ritchey's plannen.
Burgemeester de Vlugt
Een burgemeester van Amsterdam heeft steeds;
een zeer bijzondere positie ingenomen. Toen Czaar
Peter de roote indertijd bij een bezoek aan een
Amsterdamsen burger door de dienstbode even
werd teruggehouden, omdat zij bezig was de stoep
schoon te maken, trachtte hij den toegang te
verkrijgen met de woorden: Ik ben de Ozaar van
Rusland". Maar de dienstbode antwoordde: Zelfs.
al was je de burgemeester van Amsterdam, dan
kwam u er nu niet in".
Burgemeester de Vlugt heeft in de 12J jaren.
van zijn ambtsvervulling het vertrouwen ge
wonnen van de geheele burgerij. Hoewel hij zelf
lid is geweest van den gemeenteraad en een be
paalde politieke overtuiging is toegedaan, heeft
hij zich als burgemeester boven de partijen weten
te verheffen. En het is zeer waarschijnlijk, dat,
indien de gemeenteraad thans zelf een voordracht
voor de functie van burgemeester zou moeten
opmaken, de heer de Vlugt met overgroote meer
derheid als eerste candidaat zou worden voor
gedragen.
A. C. JOSEPHUS JITTA
Eindelijk de ontworpen vaste"kijker met 8 m
spiegelmiddellijn. Hiermee zulle» sterren op de
gevoelige plaat vastgelegd kunnen worden, die
nog weer honderd maal lichtzwakker zijn, du$
van de grootte 31.5; de sterren zijn dus tien
duizend miJlioen maal zwakker dan de zwakste
die ons oog juist zonder kijken nog zien kan.
Deze toekomstkijker van Ritchey zal voor d
hemellichamen, die een merkbare oppervlakte heb
ben in een kijker gezien, zooals de maan, de
planeten en nevels een 22.500 matige vergrooting
toelaten en voor de hemellichamen, die geen
oppervlakte vertoonen, dus steeds lichtpunten
blijven of uit lichtpunten zijn samengesteld (dus
sterren, spiraalnevels, sterrehoopen, 'de sterre
wolken in. den Melkweg) zelfs een 37.000-malige
vergrooting. Wat de maan .betreft: de vermeld^
vergrooting zou het mogelijk maken details op de
maan fotografisch vast te leggen, die niet grooter
behoeven te zijn dan vijf en twintig meter. Op
Mars zouden details te fotografeeren zijn van
slechts 3 kilometer middellijn. Maar vooral op het
gebied der vaste sterren zal de 8-meter-kijker de
grenzen van ons waarnemingsvermogen enorm
achteruit schuiven in het nog onbekende gebiedl
Sterren die tienduizend maal lichtzwakker dus
honderd maal verder verwijderd zijn dan de
zwaksten die de machtigste kijkers ons thans kun
nen toonen, zullen zichtbaar worden, wat de
kennis van den bouw van het heelal ten goede zal
komen. Ritchey meent dat men met dezen kijker in
twintig jaar de wetenschap verder vooruit zal
brengen dan in de laatste twintig eeuwen.
Prachtgeschenkenop electrisch gebied
APAKT EN KOOIT DUUR
CEINTUURBAAN 308
AMSTERDAM. TEL. 21OO6