Historisch Archief 1877-1940
No. 2953
De Groene Amsterdammer van 6 Januari 1934
19
De mammoeth
Het was of de woestijndame een
sopperig] lachgeluidje maakte. Je
kunt beter liggen dan zitten" gaapte
ze toen.
De sfinx staarde met steenen oogen
in den hemel.
Je kunt beter doodgaan, dan lig
gen" zei de sfinx.
Die sfinx is niet om uit te houden"
riep Zacharias zenuwachtig. Ga weg
met je nare praatjes!"
Maar de sfinx ging niet weg.
Dan ga ik" zei Zacharias. Ik ga
me allerlei malle dingen verbeelden".
Ja, we gaan" zei Khan, maar
toen scheen de woestijndame ineens
heelemaal wakker te worden; het
leek of ze opstond en glimlachte.
Meneer Khan" zei ze, mag ik uw
portefeuille als souvenir?" En Khan
zei: Nee." En de woestijndame zei:
Maar ik heb geld noodig voor een
nieuwen hoed. En Khan zei: Dat
zal mij een zorg zijn", en hij wandelde
weg, achter Zacharias aan, en hij
merkte niet eens, dat de woestijndame
heelemaal dubbel sloeg van woede
en kwaadaardigheid.
Heb je niet gehoord wat ze zei",
vroeg Khan. Ze vroeg mij m'n
portefeuille l"
Wat een inhalig mensch", zei
Zacharias. Ach", zei Khan, ze
vond 'm mooi. En dat is ie ook. . . .",
toen stak ie z'n parasolletje op.
Ze trokken verder. Zacharias droeg
het city bagje aan een veter op z'n
rug.
Toen ineens kreeg Khan het gevoel,
dat er iets niet in orde was. Hij keek
om, en zag hoe de sfinx en de woes
tijndame met booze gezichten zaten
te fluisteren.
Ik vertrouw die woestijndame
niet" zei Khan.
' Ik vertrouw nooit een dame" zei
Zacharias, en toen slopen ze heel
stilletjes terug, en verstopten zich
achter den staart van de sfinx om
alles te kunnen hooren wat er ge
sproken werd.
Hij heeft me beleedig'd" hoorde
Khan de woestijndame zeggen. Hij
had me die portefeuille vrijwillig
behooren aan te bieden. En dan, je
kunt hier maar niet zonder meer zoo
rondloopen. Dat beest is gek ! Daar
voor heeft ie noodig een geteekende
verklaring van den minister van vee
teelt en een óngeteekende verklaring
van z'n psychiater. Verder zal hij
moeten, kunnen overleggen een ge
boorteacte, een bewijs van goed zede
lijk gedrag, vijfentwintig gulden, en een
trouwboekje. Dat gaat zóó maar niet.
Op die manier zou iederén hier
zoomaar zonder meer kunnen rondloopen.
Bovendien, ik heb zijn portefeuille
noodig om een hoed te koopen....
Wat willen die héren eigenlijk in mijn
woestijn?" en ze legde den nadruk op
heeren" wat altijd een rg vevkeerd
teeken is.
De sfinx weet alles, tenminste, dat
denkt ze, en dus zei de sfinx: ..Die
twee heeren willen petroleuinbronnen
zoeken, en goudvelden, en diamanten.
Ze willen alles in het city bagje doen
en meenemen."
Dat is diefstal." /.ei de woestijn
dame kattig.
Ja en nee" /.ei de sfinx.
Ja maar," zei de woestijiidame.
moet ik dat zoo maar goed vinden?"
En de sfinx zei weer: Ja en nee"
en de woestijndame werd doodzenuw
achtig en wendde zich tot Allah, en
Allah verwees haar naar Mohammed.
en Mohammed zélf bleef onzichtbaar,
maar je hoorde zijn stem door de
loudspeaker.
Zacharias," zei Khan, je moet
goed luisteren. Wat er nu komt is heel
leerzaam. Een gesprek met den hemel
.... We doen misschien verstandiger
om te knielen. Baat 't niet, dan
schaadt 't niet."
We doen misschien verstandiger
om te vluchten" zei Zacharias, maar
Khan zei; Nee. We kunnen nét zoo
goed niét vluchten. Je kunt niet
vluchten voor den hernel, dat, loopt
altijd op niks uit. Je trekt toch aan
't kortste eind. De hemel zit als een
blaiiwe hoes over de woestijn, je
raakt 'n\ nooit heelemaal kwijt. Het
is het allerbeste om stilletjes de kat
uit den boom te kijken. En passant
kniel ik."
Ik ook" zei Zacharias, en toen.
kwam de stem van Mohammed uit den
loudspeaker.
Deemoedig gebogen bleef Khan
luisteren.
..Allah is groot" zei Mohammed.
Dat wét ik wel" zei de
woestijndame. ..Maar hoe moet het met dat
city bagje?" Kri Mohammed zei: ..Ik
ben de profeet Mohammed" en de
woestijndame zei: Ja. ja. Maar 't
goud en de diamanten? Die hooren
van mij. Ik bid u heer, laten ze er met
hun vingers af blijven laten ze dood
neervallen laten ze blind worden en
melaatsch ! Zend ze booze zweren,
o heer ! Sla ze met den bliksem van
uw toorn?Ik smeek u heel1, geef mij
hun portefeuille. Het zijn ongeloovige
honden, heer. Vernietig en ver
trap ze. o groote meester ! Ik zou 't
zélf Wel doen. als ik niet wist. dat u
't béter deed . ? ? ?"
Allah is Allah" antwoordde Mo
hammed.
Dat slaat als een tang op een var
ken" fluisterde Khan. en hij gluurde
opzij langs de sfinx en zag hoe de woes
tijndame de loudspeaker omarmde.
Meester," zei ze dringend. ..ik zou
een geloovig Muzelman zijn. als ik
niet de koningin der woestijn was.
Vergeef mij deze zonde. Luister naar
mijn stem. Vernietig deze ongeloovigen.
geef mij de portefeuille, en ik zal u
n zestigste van mijn goud geven om
de minarets der moskeeën te vergul
den voor het oog van Allah, en tw
zestigsten om slaven te koopen. en
vrouwen."
Toen de woestijiidame dat gezegd
had begon de loudspeaker te; knetteren.
,.Ik kom" zei Mohammed.
,.IIeb je 't gehoord?" vroeg Khan.
..Mohammed wil geld hebben voor
slaven en vrouwen.''
Wat een slechte man is dat"
fluisterde Zacharias.
Ja" zei Khan. We zullen hard
weg loopen". en dat wilden ze doen,
maar toen was 't al te laat, wari^ ze
hoorden wonderlijke muziek en zagen
een vreemden optocht uit de wolken
komen.
Khan en Zacharias stonden on
bewegelijk, poot in poot. Het is erg
aardig om op reis te gaan in een
eigengernaakte woestijn, en te zoeken naar
een paleis van rotsblokken en suiker
klontjes, maar de boel moet je niet
boven het hoofd groeien, de hemel
moet er buiten blijven, want zoodra
die er bij te pas komt verlies je alle
gevoel van proportie, en elk verband
met de. werkelijkheid.
De mammoeth Emir Kasha Khan,
en de ''zebra Zacharias waren gek van
angst geworden. Hun fantasie stond
blijkbaar voor niets meer. Ze fluister
den opgewonden tegen elkaar. Ze zagen
de wolken opengaan, ze hoorden stem
men, en ze vonden het niet eens raar.
Do optocht naderde.
Mohammed schitterde in de zon.
Voorop stapte een leeuw; hij liep
het achterste voren uit beleefdheid.
evenals de tien olifanten, die na hem
kwamen. Op de olifanten volgde een
muziekcorps van vleugels, en daar
achter schommelden de kameeleit.
Twaalf hadden belletjes om hun hals
en verder niets, maar op de dertiende
kameel, die heelemaal verguld was,
zat de profeet Mohammed in ee.u
wapperende cape van roze badstof.
De woestijmlame gooide een sluier
van. kippengaas over haar hoofd.
..Toch nog een. mooie man" zei ze.
..Ja en nee" zei de sfinx.
De klaroenman. van. het muziek
corps blies het profeteimiotief. de
stoet stond stil voor de sfinx eu
Mohammed stapte af.
(Slot ro'yl).