K U-N STEN K Stedelijk Museum te mgsche en Amsterbsthandels u E. van den Tol ju, zoo ge tenminste zoo iets in itelijkheid bedoelt. Het is natuurlijk el eenvoudig hier de vraag te stellen Ket, verdergaand, niet zal begrijpen, .t de vulling van een vlak (het pa«1 enz.),ook door enkele voorwerpen n geschieden, en dan van grootscher Kunstzaal d'Audretsch hire kan zijn, en meer rust geakkelijk zal winnen. Want dat kan >g bij Ket en dat moet nog bij Ket. in schilderij van Ket bestaat toch uit twee elementen, die niet sterke kleur hier-en-daar erop, aan, als waren zij ten eerste gebouwd, of ondervonden op hun zwart-en-wit, of bruin-en-wit, of grijs-en-wit. Ten eerste doen zij mij aan als begonnen met deze eenvoudige schemata, in tegenstelling tot b.v. de schilderijen van Van Herwijnen, die nooit n moment buiten de kleur zijn onder vonden. Hiermee bedoel ik geen be zwaar tegen Ket's werk; hier is alleen de bedoeling volledig den aard van dit werk, vol nauwkeurigheid meer nog dan vol stofuitdrukking, te be grijpen (een der beste werken is voor mij hier dan ook een stilleven vol grijzen, No. 3). Nog een vraag is te stellen bij dit aangename werk: Wat is noodig ter verdere ontwikkeling ? Vereenvoudiging, of tot rust brengen van het nu on rustig zijn der lijnen; waarschijn lijk vergezeld door een meer bloeiende" schildering tenslotte. PLASSCHAERT Grafische^werkcn van Kathe Kollwitz bij Aalderink, Amsterdam In Aalderink's kunstzalen vindt men reeds eenige weken een vrij volledig overzicht van het werk van Kathe Kollwitz, dat ons de figuur van deze groote Duitsche teekenares ten voeten uit voor oogen geeft en ons in staat stelt, haar plaats in het cultureele leven van den modernen tijd te be palen. " Voor een ten volle afgesloten levenswerk staan wij hier nog niet; zelfs bij een 66-jarige als Kathe Kollwitz kunnen, indien, als bij haar, het creatief ver mogen nog geheel intakt is, altijd nog verrassingen optre den, nieuwe en onvermoede ele menten van den geest in het werk doorbreken. Toch schijnt de kans hierop bij deze kunstenares gering. Zij is een te scherp omlijnd ware woord van Just Havelaar, een verenging": zulk een kunst duikt in het tijdelijke onder". Nergens vindt men het zoo duidelijk gedemonstreerd als bij Kathe Kollwitz. Bij een groot, vast" karakter en een groot talent als het hare wint echter op den duur zulk een kunst in haar verenging, aan tragische menschelijkheid, die het sociale con flict overstijgt. Grafische kunst In het Stedelijk Museum te Amsterdam Deze tentoonstelling van werken van leden der Vereeniging tot Be vordering der Grafische kunst, met niet minder dan 142 etsen, litho's, houtsneden, teekeningen en zetwerk, getuigt wel van de opleving der grafische kunst in ons land, een op leving die onder de vorige kunstenaarsgeneratie inzette. Een juist beeld van den huldigen stand der grafische kunst in ons land geeft deze expositie echter niet. Er ontbreken daarvoor te vele vooraanstaande grafici ohder onze jongeren." Noch van DobbenEmst Leyden Stedelijk Museum burgh, den lithograaf, noch Essers, den houtsnijder, noch Piet Wiegman (als lithograaf) zijn hier, om er maar enkele te noemen, vertegenwoordigd. Van hen die reeds naam maakten als grafisch kunstenaar, zijn de mees ten vertegenwoordigd met werken, die hun bekende oeuvre goed karakteriseeren; enkelen onder deze categorie herkent men uit hun inzending niet alleen, maar geven ook een blijde ver rassing. Ik noem b.v. Toon de Jong en Dirk Nijland. Onder de minder bekenden zijn er die vooralsnog, al experimenteerend, ver boven hun macht grepen. Maar ook zijn er onder hen, die direct al verrassen door de wijze waarop zij hun visie met schoone zekerheid kon den beelden. Tentoonstelling gemeente Amsterdam In het Stedelijk Museum is door het gemeentebestuur van Amsterdam een uitvoerige tentoonstelling inge richt van beeldhouwwerken, studies en reisschetsen. A. E. v. d. T. Kunstzaal van Lier pachelijk n zijn, en dat is de kleur karakter dan dat men zou kunnen \ veel lijnen. Door den trant van verwachten, dat het intuïtieve zielsjn van dezen schilder ontstaan leven ooit nog in haar werk tot eb in het gecompliceerde stilleven openbaring zou komen in geheel Kt aantal begrenzingen, die ge lij»" .kunt heeten. En ongetwijfeld is ii dat spel der vele lijnen, dat kwqls het stilleven van Ket te .rustig maakt er maken zal voor *L bezitter. Niet overal vindt ge se onrust ?gelukkig, maar zeker is, ze hét meerendeel der schilde andere beelden dan die zij een leven lang schiep uit de elementen die een zeer bepaalde visie op het sociaal conflict" haar schonk. Die visie is er een die indertijd uit drukking vond in Hauptmann's Die Weber" en Zola's Germinal", werken die haar eenmaal, rt dat:noodige element, stil in zich als 25-jarige, de oogen openden"; een visie waarvan zij nooit meer los kwam en die nu nog den on dergrond uitmaakt van haar,,socia lisme". Zij is bij dit socialisme, bij déze visie op het maatschappelijk conflict, dat een socialisme en een visie is van een periode die voorbij ging!, blijven staan en wie haar kunst ook thans nog in de eerste plaats ziet als een oproep ten strijde" aan het proletariaat", ziet het zeker verkeerd ! Een kunst, die als de hare, uit sluitend en alleen uitgaat van het sociale conflict, beteekent, naar het zijn, doet missen. Het schilEJj wordt daarentegen niet onrustig maakt, zooals andere weer konden nkën, door een sterk, rood, dat Ket voorkeur aanbrengt. Het rood is d sterke, verzadigde kleur bij hem en toch: is Ket, wat ge een colorist udt moeten noemen? Hier is voor j het merkwaardige van deze schilrkunst. Wanneer wij zien wat de lilder graphisch, in zwart en wit Bft, dan zijn ongetwijfeld zijn schilrtijen veel belangrijker dan dat graische zwart-en-wit. En toch doen j: juist zijp schilderijen met de