De Groene Amsterdammer yan 13 Januari 1934 «o. 2954 Nieuwjaar in Parijs Mr, F. Coenen De trennes" zijn niet meege vallen in Parijs. De juweliers zijn pntevreden en de chocoladewinkels, . die gewoonlijk zulke mooie doozen met linten verkoopen. En de tallooze winkels van dure en duurdere ,,bibelots" en elegante nietsigheden, en vooral de bloemenwinkels, die tegen Nieuwjaar gewoonlijk goede zaken maakten en daar nu ook op rekenden. Zij allen klagen en zien de toekomst somber in, allicht met reden, want ,,de vreemdeling" ontbreekt vrijwel geheel en ei- waait een wind van groote bezuiniging. Maar de warenhuizen en de winkels van huishoudelqke en vooral van toilet artikelen hadden geen reden tot klagen, en zagen zelfs hun klanten vermeerderen. Precies als bij ons, waar de kooplust niet verminderde, maar wel het bestede bedrag. ? Er was een celibatair, die veel uit eten ging en dus op Nieuwjaar veel cadeaus schuldig was. Hij teekende den dalenden gang van zaken In een Parijsch blad aldus. Vroeger gaf ik heel dure bloemen of dito . doozen bonbons aan mijn gastvrouwen of derzelver dochters, en zij waren er maar matig dankbaar voor. Toen, voor een paar jaar de teekenen des tijds onderkennende, heb ik 't maar eens gewaagd erg mooie zakdoeken te sturen, waarvoor de begiftigden Veel meer dankbaar bleken dan ooit Voor de bloemen. Het jaar daarop «tuurde ik handschoenen. Ik kon niet wér zakdoeken geven, anders zouden ze gedacht hebben, dat ik bij een maison de blanc" geïnte resseerd ben. Dit jaar was ik nu al aan de kousen toe.... En ik zie den tijd komen, dat ik eenvoudig .een bedrag in geld zal sturen, met de bijvoeging pour vos pauvres" .... waarmee dan eigenlijk de onbetaalde leveranciers bedoeld zullen zijn. ' ' Zoo gaat 't daar ginds als bij ons, als in de heele wereld. Men bezuinigt, men maakt zich klein en bedenkt zich tweemaal voor men iets nieuws koopt, als 't oude nog even mee kan. Zou dat misschien ook de reden zijn, dat de zwaardere en lichtere Muze in Parijs er thans zoo bedaagd uitziet en vooral het Oalé-Concert als vedettes" enkel artisten boven de zestig vertoont? : 'Misfcinguett, Yvette Guilbert, Cécile Sorel in het Casino de Paris, Mayol in het Alcazar, eigenlijk zag men geen andere namen, terwijl Tristan Bernard, Sacha Guitry, Bernstein betrekkelijke triomfen vierden op den boulevard. De Opera Comique gaf LeRoi d'Ys" van Lalo, en de Grand Opéra zooiets als Hamlet" of ,,Mignon" en het Théatre Francais natuurlijk Molière. Zeker kan men meenen, dat deze laatste bemoeiingen speciaal voor de provincie waren en den eenvoudigen vreemdeling, die iets ras-echts Fransch wilde genieten. Maar Mistinguett en Yvette Guilbert en Mayol. . .. ? ? Hoe kunstvol en genietbaar zij allen ook mogen zijn. er is toch iets heel armelijks in, behoorende bij dezen zuinigen tijd, dat men het nog altijd met kunste naars moet doen, wier jeugd en frischheid ruim een generatie achter ons liggen. Ik zal niet zeggen, dat dit feit afbreuk doet aan de schier wee moedige bekoring, die van Mayol uitging. Hij, zestiger, die onversaagd en onder jubelenden bijval zijn liedjes zong, die hij.... in 1895 lanceerde, Picasso A. Plasschaert Boekbespreking Er zijn in den laatsten tijd twee boekjes over Picasso verschenen, dat van Fernande Olivier (bij Stock) en dat van Jedlicka (bij Oprecht en Helbling te Zürich). En wanneer ge me woudt vragen door welk dezer twee boekjes Picasso het meest tot menschelijke gestalte werd, dan is het ongetwijfeld door het boekje van Fernande Olivier, en evengoed worden bij haar levend en levendig de kring der schilders, beeldhouwers en schrij vers, die tegelijk met Picasso werkten en het tot een bepaalden roem brach ten. En al dezen tesaam, eerst arm, zeer arm, en dan langzamerhand den tijd overwinnend en tot welvaart of winst gerakend, die een roem in een groot land altijd meebrengt al dezen tesaam vechtend, winnend na uitgelachen te zijn tesamen, en van elkaar gaand, zoodra ze door grooter inkomen hun persoonlijkheid scherper voelen worden, al dezen tesaam, zij geven u meer een weemoed om den strijd dan een blijdschap om het Wel slagen. Ge gevoelt de toekomst eerst in hen, dan de voltooiing van het heden, en de tijd van de toekomst is verrukkender; genereuzer zijn ze dan, absoluter, meer vrij; armer zijn ze, gelukkiger. De schrijfster van het boekje over Picasso heeft ze allen juist in den moeilijken" tijd gekend; ze was de vriendin van Picasso, jaren lang, en ze doet ons Picasso zien, zooals zij ten eerste hem ervoer, en niet kon Vergeten. Juist is 't gezegd van Léautaud in het voorwoord, dat n van de belangrij kneden van dit boekje is, dat ge er altijd een herinne ring in voelt, die niet kan overwonnen worden door den tijd en d'afwezigheid. Soms en dikwijls is die herinne ring iets dat alleen roert, soms ver dedigt die herinnering zich, soms valt ze aan.... Maar niet alleen die immer aanwe zige herinnering, die menschelijke herinnering maakt het boekje van waarde voor mij het boekje geeft een gestalte aan Picasso, een volle dige gestalte. Wij zien den schilder ook op de oogenblikken, dat hij geen schilder is; we bespeuren bij hem hoedanigheden, die niet in het werk zijn te vinden. Het is een genoegen dit op te merken, want het bevestigt mijn stelling, dat dikwijls niet alle menschelijke hoedanigheden in een schilder enz. aesthetisch-actief zijn, met andere woorden, dat een kunste naar niet altijd en soms maar zeer gedeeltelijk kan geschetst of bepaald worden, uit zijn werk. Dat werk is natuurlijk het belangrijkste, het blijft; het is een verwonderlijke orde en con centratie en neerslag, maar het is ook in de rede den geheelen mensch te willen zien. Het had echter gekund, dat de schrijfster alleen sommige menschelijkhederi van Picasso ons had mede gedeeld en verder blind had gestaan voor zijn schilderkunst. Ook dat had gekund, maar dat is niet zoo. Ze heeft den schilder schilderkunstig in de gaten; ze ziet ook, wat zijn werk is. Dit boekje leeft. gelijk hij er telkens te onzer instructie bijvoegde. Zoo bleek hij, de triomf van een ouder geslacht, ook de troost en vreugd van het jonge, dat nog geen tijd gevonden schijnt te hebben zich op een eigen uiting te bezinnen. Zij moeten zich dan maar haasten, want die ouderen kunnen, voor hun plezier, niet eeuwig blijven zingen. TEOOSTER6EEK LEVEPT MEUBELEN /TOFfEfUAPriEN 'EN VER/ÏEBINCiEN GEZICHTSHAREN worden afdoend verwijderd. Nieuwe, vlugge methode. Zrs. M. en A. Buis, Amster dam, Beethovenstraat 70. Tclef. 33514. Den Haag, Anna Paulownastraat 50. Tel. 392097. Spreekuur van l?2. 6 OUD-BUSSEM kookt het voedsel voor Uw zuigeling. Vraagt prijs en monster. SLAAPT U WERKELIJK GOED? Zoo niet, beoordeel dan onze comfortable en heerlijk zachte matrassen. Wij maken dezen, zooals U die ook in het buitenland vindt. KOLDEWEY & CORBIÊRE LEIDSCHESTRAAT 30 - TELEFOONNO. 37752 - AMSTERDAM DELFT5CHE SLAOLIE ALTIJD DELFKCH SLAOLIE DELFKCHE fLAOLIE EXTRA*SUPRA* PRIMA OLIEFABRIEKEN CALVÉDELFT