Historisch Archief 1877-1940
No. 2968
De Groene Amsterdammer van 17 Februari 1934
15
Nieuwe crisismaatregelen
C. A. Klaasse
Depressie-bestrljding
Toen kort geleden de regeering het wetsontwerp
inzake de oprichting der N.V. Versnelde Bruggen
bouw" terugtrok wekte dat in breeden kring teleur
stelling. Daar was nu n van de unieke gelegen
heden voor de regeering om actief de crisis te be
strijden. Alle andere maatregelen, in verband met
de crisis genomen, komen tenslotte neer op
verscliiiiving van inkomen van de ne, minder be
deelde, groep naar de andere. De heele boerensteun
,en dat is nog steeds pièce de résistance van onze
crisiswetgeving is niet anders dan zulk een
inkomensverschuiving van de verbruikers van
agrarische producten naar de boeren. Nu is het
waar, dat zulk een verschuiving onder bepaalde
omstandigheden, het totale verbruik kan doen
stijgen zoodat de verplaatsing van inkomen inder
daad tot een schepping van nieuw inkomen wordt.
Maar de meest directe en daardoor ook de meest
afdoende en bedrijfszekere" bestrijding van
de depressie blijft toch nog altijd de uitvoering van
overheidswerken indien daar althans behoefte aan
is. Depressie is immers gebrek aan afzet, en men
' kan daarvoor geen betere en in elk geval
succes? volle remedie vinden dan zelf opdrachten te geven,
zelf dus nieuwe afzetmogelijkheden te openen.
Men zal er zich voor dienen te wachten aan de
uitvoering van werken door de overheid in crisis
tijd een te groote beteekenis te hechten. Hier een
middel ts zien tot volkomen bestrijding van de
crisis, tot opheffing van de werkloosheid zou een
belachelijke overschatting van de mogelijkheden
op dit terrein zijn. Maar aan den anderen kant is
het niet ts verantwoorden de hier geboden kansen
volkomen te verwaarloozen. Elk werk, dat de over
heid beoogt te eeniger tijd te doen uitvoeren, dient,
indien eenigszins mogelijk, te worden gereserveerd
voor den crisistijd. Commercieel beschouwd is dan
de kostprijs het laagst, en maatschappelijk be
schouwd zijn de kosten, althans voor zoover
inheemsche arbeids-en kapitaalaanwending ter sprake
koint, practisch nihil omdat immers grootendeels
slephts anders ongebruikte capaciteit wordt benut.
Daarom was het zulk een teleurstelling dat voren
genoemd wetsontwerp werd ingetrokken, en dat
in de begrootingsnota was medegedeeld, dat de
inpoldering van de Zuiderzee niet onverminderd
1 zou worden voortgezet. Nu de regeering het plan
heeft aangekondigd om voorloopig 60 millioen ter
beschikking te stellen voor groote werken, blijkt
men voorbarig te zijn geweest. De intrekking van
het bruggenbouwplan zal waarschijnlijk samen
hangen met de plannen tot vorming van het
Verkeersfonds. Of de bruggenbouw toch ter hand zal
worden genomen moet afgewacht worden, het lijkt
niet onmogelijk dat men niet in de eerste plaats
aan deze werken denkt, omdat immers de voor
stellen inzake de belasting van het autotransport
het niet economisch doen schijnen groote werken
uit te voeren die alleen bij intensief en stijgend
. autovervoer rendabel zullen zijn. Maar het principe
der uitvoering van overheidswerken blijkt in elk
geval als nuttige crisisbestrijding te zijn aanvaard
en dat ia belangrijk genoeg. Zoowel de geldmarkt
als de kapitaalmarkt bieden voldoende ruimte om
het genoemde bedrag aan de schatkist te verschaf
fen, zoodat niet de weg der geldcreatie voor dit
doel waarvoor velen nog altijd een heilige vrees
schijnen ts koesteren behoeft te worden be
wandeld.
Een tweede recente crisismaatregel is de in
diening van het wetsontwerp tot heffing van een
crisisinkomstenbelasting. Met crisisbestrijding als
zoodanig heeft dit ontwerp weinig te maken. De
eenige strekking in die richting zou men wellicht
kunnen zoeken in het feit dat verondersteld zou
kunnen worden dat de in de laatste jaren niet
gedaalde inkomens meer gelegenheid tot besparing
scheppen, zoodat een heffing op die inkomens
meer kans heeft geld uit de kapitaalssfeer haar de
verbruikssfeer te brengen en dus
depressiebestrijdend te werken dan bij heffingen ten laste van
inkomens die toch reeds geheel werden uitgege
ven." Maar aan die consequentie dankt het ont
werp zeker zijn ontstaan niet ! Het sluitend maken
van de begrooting doet in de laatste jaren steeds
meer denken aan een catch-as-catch-can
worstelwedstrijd tussehen fiscus en belastingbetaler. En
hier heeft de fiscus er weer een aantal gegrepen.
Het motief voor de heffing is niet eens zoo heel gek.
Er is in den laatsten tijd wat wonderlijk omge
sprongen met het principe dat nog steeds de
grondslag van ons belastingstelsel heet: het draag
krachtbeginsel. De crisis heeft het leven gegeven
aan een groot aantal belastingen die met draag
kracht niets hebben uit te staan. Waarvoor dan
als motief werd aangegeven dat het noodig was
de draagkrachtshef fingen wat te corrigeeren,
omdat daarin onbillijkheden voorkomen, wanneer
ze uitsluitend bron van inkomsten voor de
schatkist zouden zijn. Maar nu wordt dan plot
seling de draagkracht weer uit de oude doos ge
haald, en tot doop vader van een nieuwe heffing
gebombardeerd. Deze draagkracht is trouwens
weer een speciaal soort, niet absolute draagkracht
is de basis van de nieuwe belasting, maar relatieve
draagkracht. Zij die sedert 1931 hun inkomen
niet met 10 pOt. zagen achteruitgaan zijn door de
crisis minder zwaar getroffen dan de rest, zij
behooren dus tot een economisch bevoorrechte groep
en moeten daarvoor betalen ! Wanneer iemand in
genoemd jaar vijf mille verdiende en nu nog, dan
heeft hij eenerzijds een grooter absolute draag
kracht dan een buurman, die in 1931 evenveel
inkomen had als hij, maar nu nog maar vier
mille over heeft gehouden, en voor die hoogere
draagkracht betaalt hij ook naar behooren in
zijn inkomstenbelasting, die immers op de draag
kracht is ingesteld, zij heeft een percentage van
hét inkomen dat bovendien nog progressief is.
Maar daarnaast zal de bevoorrechte nu in de eerst
komende vijf jaar belasting moeten betalen voor
het feit dat hij niet zoo sterk in inkomen achter
uitging dan de bedoelde. buurman. Aangezien die
buurman n uit velen is en de gelukkige-met
hetzelfde-inkomen een Uitzondering, wordt het be
drag dat hij meer heeft dan de gemiddelde burger
uit zijn inkomstengroep ,als extra t je" beschouwd
dat hem extra draagkracht" geeft, dat voor de
beschouwing van de draagkracht als het ware in
het kwadraat moet worden berekend. Men is
intusschen geneigd zich af te vragen of iemand die
zich juist in een maatschappelijk stadium bevindt
waarin normaal gesproken zijn inkomen een flinke
jaarlijksche stijging te zien zou geven, en die nu
maar weinig in inkomen vooruitging of zelfs
gelijkbleef minder door de crisis is getroffen dan iemand
die op het toppunt van zijn inkomenscapaciteit
stond en sedertdien 10 pCt. achteruitging. En wat
te zeggen van het volgende argument : er zijn
menschen die safety first eischen en hun kapitaal in
obligatiën beleggen, teneinde altijd een zooveel
mogelijk gelijk inkomen te krijgen, terwijl anderen
de voorkeur geven aan : aandeelen met de weten
schap, dat zij in de hausse veel meer, in de depressie
veel minder krijgen dan de man van de obligatiën.
Wanneer 'men de aandeelhouders in de hoog
conjunctuur geen extra-hausse-belasting laat be
talen vanwege hun ten aanzien van de obligatie
houders relatief toegenomen draagkracht, is het
dan gemotiveerd om wel in de depressie de obligatie
houders zulk een heffing te doen betalen? Zoodat
er zooals altijd hier zoo ongeveer evenveel tegen als
voor dit novum te zeggen is.
KUNSTZAAL
VAN LIER
ROK IN 19« ==
AMSTERDAM
DOORLOOPEND
TENTOONGESTELD
KUNSTWERKEN VAN
JONGE HOLLANDSCHE
EN BUITCNL. M£fcSTERS
dat jegens ons concessies zijn gedaan die niet allen.
crediteuren deelachtig zijn geworden. Op de jongste
bijeenkomst der crediteuren op langen termijn te
Berlijn werd wederom vooral van Engelsche zijde
bezwaar gemaakt tegen speciale afspraken als die
met Nederland en Zwitserland. Waarop blijkbaar
van Duitsche zijde toezeggingen zijn gedaan dat men
na l Juli van dit jaar met dat stelsel zou breken,
terwijl men zich in verband met de reeds hangende
besprekingen voor het loopende half jaar nog moreel
gebonden achtte. Het is ietwat wonderlijk dat
Engeland, dat toch ook evenals Zwitserland en wij
een sterk passieve handelsbalans met Duitschland
vertoont, nog niet een soortgelijke regeling heeft
kunnen treffen. Men heeft als dreigement hetzelfde
wapen: clearing, terwijl, wanneer het Duitschland
inderdaad ernst is met de bewering, dat alleen het
gebrek aan deviezen de oorzaak is van het trans
fermoratorium, men daar geen bezwaar kan maken
om, indien en voor zoover Zusatzexport wordt af
genomen, dat meerdere bedrag voor extra-transfer
vrij te geven. Of wil Engeland zijn industrie niet
benadeelen door dien Zusatzimpört te accepteeren
ten bate van de obligatiehouders?
De details van de nieuwe regeling zijn niet be
kend. Ook den vorigen keer is de regeering daarover
erg geheimzinnig geweest, maar tenslotte is toch
wel zooveel bekend geworden dat toen
Zusatzexport, die wij als contraprestatie voor de 100 pOt.
betaling der scrips moesten accepteeren, bestond
uit een partij van rond 80.000 ton rogge, die de
regeering kocht voor het graanmonopolie. Aldus
werd het bestaan van dit monopolie-instituut ge
bruikt om de regeering een commercieele transactie
te laten doen. voor rekening en risico van de be
lastingbetalers en ten bate van de couponhouders.
Hoewel een vlotte afwikkeling van de zaak door
deze handelwijze waarschijnlijk bevorderd werd,
waren er toch ernstige bezwaren aan verbonden.
De Zwitsersche regeering had een oplossing gekozen
die juister leek, de contraprestatie werd gevonden
in het toekennen van extra-contingenten, speciaal
voor den steenkool import aan Duitschland.
Curiositeitshalve kan daarbij vermeld worden dat toen
in Juni de Duitsche regeering het moratorium af
kondigde, de Zwitsersche als represaille de invoer
contingenten voor steenkool voor Duitschland ver
minderde. Zoodat de verhooging die nadien plaats
vond om de volle scripbetaling te erlangen feitelijk
met werkelijke zusatzliche Import nu niet zoo heel
veel te maken had. Maar dat is tenslotte inciden
teel; het principieele verschil tusscheii de Zwit
sersche en Nederlandsche regeling lag in het feit
dat onze regeering ter afwikkeling van de voorkeur
zelf een goederentransactie deed, terwijl de Zwit
sersche den invoer aan den handel overliet, doch
slechts door vaststelling van contingenten daarvoor
de deur opende. Het schijnt nu dat dit keer ook
onze regeering dien weg heeft bewandeld. Waaruit
men opmaakt dat zij tenslotte deze oplossing ook
beter vond. De wijziging van de Crisisinvoerwet,
in November 1933 doorgevoerd, geeft de gelegen
heid tot het toekennen van extra-contingenten,
welke gelegenheid blijkbaar voor dit doel wordt
aangegrepen.
Tenslotte is er nog melding te maken van een
vierden maatregel, n op handelspolitiek terrein
door de Indische regeering in overleg met Nederland
getroffen. Deze is echter omdat zij het uitgangspunt
kan zijn voor een nauwere economische samenwer
king tussehen moederland en koloniën, van 7,00
eminente betoekenis dat het de moeite loont om
deze een volgenden keer apart en uitvoeriger te
bezien.
PUROL er op!
Als uw Handen ruw zijn of gesprongen
«n Uw Lippen schraal en pijnlijk; maar
vooral ook bij brand- en snijwonden,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
Het verzacht en geneest
Een dorde maatregel, samenhangend met de
crisis is de nieuwe scripregeling met Duitschland.
Zooals bekend eindigde de vorige regeling ultimo
1933, zoodat voor het eerste halfjaar 1931 een
nieuwe afspraak moest worden getroffen. Deze is
thans in kruiken en kannen, hoewel men zich erop
voorbereiden moet «lat het do laatste keer zal zijn
KRUG
REIMS
Uw CHAMPAGNE indien ge kenner zijtl
Agenten:
F. Onnes & Zoon - Groningen