De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 24 februari pagina 10

24 februari 1934 – pagina 10

Dit is een ingescande tekst.

Srtiuhniacher bij van Ur te Amsterdam 'tentoonstelling van Schuh. ?? '? -^ ''' l * ttMfcfee* is altijd een iete, dat aangeLCy 'haam M te zien.. Het werk van dezen toch toont ons altijd een perJ;*>r-,'#ètólqkheid en eene, die zich handfvv'; %tóft ? en die daarenboven zich ontwikkelt. Srj is een schilder van stilvaq landschap en van figuur'; i»;daarin een schilder, wiens vorm «MHÏwJettend. i& als zijn kleur is tK*'?geschakeerd1. Ztfn kleur is altijd naar PSfcr" * \ . . heldefe toe, zijn vorm was. vooral wlajfcke .begrepen, teekenend yoi fgtttiuitl'eh ioevvijtlïiig. Vtut daaruit., dat tScluUnua.cLui £*- ? "-^rt '&*** ?'? *"-* *. :-~%*~' een langzaam schilder is en in zijn v '? J ^ ata. .tJB^söstttndêr rftoet wezen , dé«nelle virtuozen; hij is een ^T^; hardnekkig werker niet een volgevirwit h«irt niig"ld' ttte «Oodanig hier; wij kenden «06-j wjj :herkennen "^hem zóó. bianinacher ontwikkelt zich ! '' '.L ,^" . - , * nieuws vinden wij b\j van- Lier. een bepaald werk wat few; W ?}» in eeh rbimte. SchnhsËirtiüntèuit in f;.l|É»tewé»%; dat de lucht een MEESTERS DER SCHI Wim Schuhmacher bij van Lier , Aanplakbiljetten door h Kunstzaal van Lier landschap vervult, dat er wijking en wijziging is, dat er vofumina zijn was ' nooit, duidelijker bij hem dan in 't landschap met op den voorgrond een stadje, met daarachter een reeks heuvels, déeen na den anderen, achter den anderen. Ik geloof, dat we dit als winst mogen rekenen, en dat ge kunt zeggen, dat de soh,jMei den teekenaar gaat overwinnen. Maar er is meer. Het heeft me steeds toege schenen, dat deze zorgzame schilder 'uit angst voor de onstuimigheid van het gevoel en. voor de troebelheid die daaruit zou kunnen ontstaan,, dat ' ; ge voel 'ue veel bcdwotis, en C.ÜPCE. i;! , :i U. klnrojkoolheid geloofde. Hij Tïvist^. door dezen' gro^t^ n wang, ziehzo'h' ' opgelegd?, een innigheid, die ik in hem toch vefcfiioedde. Deze innigheid komt nu te voorschijn en wordt open baar in hi»t stillsvKW mr<l, de Iwtw hertekoppeft. ongetwijfeld hel tijkst*werk van al de schilderijen hier. Do schildering werd hier guller, de ma terie voller, het hart meer duidelijk. Ik hoop dat wödat nooit meer zullen missen in de tóekomst en dat we dit ook'«uilen krijfce^ in liefr ttög niëfc Voltooide schilderij '(met. de zee* zuivere blauwen) bet huis van CerKunstzaal déBoer vantes. Kr is nog een winst, l fel schilderij, liet portret van den heer v»n di'i- l 'IIP l lx (ingi-twljfdd In /,ljn grijzen een goed portret. 11». i«, geen opdracht, vol levendige belang stelling en met- allen lust geschilderd. Het is beter dan hot, besteld portret (van een onwillig professor) waarixik een detail, de rech ter wenkbrauw hindert als een te geaccentueerd deel iti hef. geheel. Kr zijn nog meer stil levens, dat met vo geltjes uit Spanje, met de licht e blauwe lap en met. de eieren, dat met. de madonna (een beeldje) met het kind. waar ik dit beeld gaartifc voller had gezien, er is . nog: «en, landschap /»i,<>f n F) f '.**.?»?? vol een stadsgezicht A. Piasschaert en O. v. TUJ wordt) dat er eefi aantal teekeningen bestaan van de /wart, door de /wart gemaakt wel in de periode, dat zijn geest Voor do opv führung aus d booinpjes een groep vorriit; er tijn naakt teekeningeu, W. Schuhmacher ven te d'-nh'cn dat. ze ortk met de burijn gemaakt konden worden maar, alles Haamvattend, zijn de drie -besproken schilderijen mij het belang rijkst, om de innigheid, om de ge- ' voelige verfijning (het portret) en om 'de ruimte (het landschap) welke ruimte een bewijs is van een periode, waarin Schuh macher zich müider zal opslui ten en meer zich zal geven. En dat 'is wa,t ik altijd wenschte. waarop ik steeds wachtte. Willen, dr Zwart bij Kle.v. bttinp. ((?',«- n opini-rlitnK) Ik <vil hier niet opnieuw herlialen, in een algem^ene karak teriseering, wat ik reeds dikwijls schreef van dezen schilder. Het is ? niet noodig te zeggen, dftt hij verwant is aan Jacob Maris en aan Breitner- als schilder. en dat hij door dezen laatste, die grooter was dan de /wurt. vanzelf beroofd werd (zóó zijn de gevolgtrekkingen der lieden) van een deel der waardeeririg. vdie hem rechtens toekwam. Ik wil ook hier nog niet t'(?n keer u wijzen op het. merkwaardige ;(en iete -dat dikwijls vergeten ''conclusiesMettrök»W<èike teekeningeöeen treffende overeen-' komst vertoonen met teekeningen van Vincent van Gogh (deze teekeningen bevestigen mijn onderzoekingen wat zulk soort werk aangaat). ... Er is een andere eigenschap bij de Zwart, die ik naar aanleiding van deze verzameling, wil neerschrijven. Oe Koud t kunnen beweren, dat de tonalisten onder de realisten die schilders, die eoloristen; ? zijn wier werk een overgang vormt naar de romantischen staat der schilderkunst, s dat zóó gesteld aanvaardbaar, dan is de . Zwart's werk in het algemeen zeer ver-af van het romantische, en \g hij meer dan vele anderen een zuiver colorist. een typisch vertegentroordiger van het meest oiivertnengde realisme (dat huis der cfrtoristen). Dat-' l(i wat ge op deze tentoonstelling, die de moeite waard is te zien, het dui delijkst opmerkt. Het groen, het blauw, het rood, het zeldzamer geel, zijn meer afzonderlijk gehouden dan bij dp meeste ..Hagenaars"; dat zet dus de Zwart'è. part. ' _ ' onder leiding v '' Watter heeft J. , lig maar wat geteekend (m< door L. van I,ei waarop een p met den bo<>.Raphael ten i> Do kleuren hoofdzaak vei naar lichtblair wijl de (niet seelde) Ix'ïett» gelost. . Zeker, dit ' schaaf d en in / baar hoewel li der blnnenhui verliest zulk «M , zijn kracht en . de opvatting < ditmaal, mrVr bespi-oken wei van zijn loc' i verzaakt, is ; wat al t« zon gebleven, het alsof -de (ofi J,1/ > c ^- :-^

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl