De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 24 maart pagina 16

24 maart 1934 – pagina 16

Dit is een ingescande tekst.

N o. 2964 Toeri sme 16 K". ft--1 Park Hampton Court Trein, auto. flets De Engelsche treinen rijden hard. Maar wanneer ze bij een station zijn aangekomen, ia het met hun haast gedaan. Dan hebhen ze langen tijd noodig om op adem te komen en traag en noode vertrekken zij. De treinen zijn als de Erigelschmaii, die zelden groote activiteit vertoont en houdt van zijn rust. De Engelsche treinen zijn duur, maar dan ook keurig; de voortreffelijk heid van hun derde klas is beroemd. Vies en oud zijn daarentegen de stations, die weinig accomodatie vertoonen. Hun naam staat in kleine lettertjes, vrijwel onleesbaar, op een lantaren. Aanduidingen van aankomst, ver trek en perron ontbreken veelal en als de reiziger tot die min of meer abnormale menschen behoort, die hun fiets met den trein, willen mee nemen, sjouwt hij die met moeite trap op, trap af, waar rijwielgoten steeds ontbreken. Een fietsenrek van bescheiden omvang heb ik slechts in de garderobe" van Liverpool Street Station gezien. Erkend moet worden dat een beambte de fiets in den trein zet; bij overstappen is echter waakzaamheid geboden en men moet de fiets zelf uit den wagen halen, waarvoor (zie boven) gelukkig ruim tijd is. Vooral dit comfort vragen de maatschappijen betaalbare, maar toch onevenredig hooge bedragen. Maar, alles bijeen, overtreffen de voordeelen, snelheid, netheid, talrijk heid, de nadeelen der Engelsche spoor wegen. Alleen vieren ook de treinen den Engelschen Zondag. Engeland is een land voor auto's. Het wegennet is voortreffelijk, de bestuurder beschaafd en voorkomend. Over dit laatste 'mag ik zwijgen, want herhaaldelijk las ik hierover reeds mededeelingen waarmee ik het geheel eens kan zijn. Daar het EnZuid'Engelsche landschappen Mr. J. van der Scheer gelsche landschap niet zoo buitenge woon afwisselend is, verdient een tocht per auto sterk aanbeveling; de minder interessante gedeelten is men dan spoedig door. De .,power stations" zijn goed voorzien; men vindt soms tien of twintig benzine pompen bijeen in allerlei kleurschakeering ! Een dicht net van autobusdiensten komt den tourist ook zeer te stade. Mijn reisgenoot en ik bezochten Engeland per fiets en hierover wil ik iets meer vertellen, nadat ik boven reeds het vervoer per trein besprak. Wij fietsten er niet 7.00 lang, maar mogen er toch, dunkt me, over mee praten, want we reden door Londen en de Theemsvallei, over de Mendip Hills en bij Salisbury, over de heuvels die I'orlock Ilill is althans royaal: hij toont zijn steilte openlijk. Ver raderlijk /.ijn de lange, langzame hellingen, waai1 men. niet afstapt en die toch een doorloopen.de inspanning eischen. Groote afstanden afleggen iii n dag is in Engeland niet aanbevelens waardig. Die hellingen zijn op den Jangen duur een ernstig bezwaar; zoo na een dag of tien verwenscht men hen grondig. De wegen zijn vol, vol met auto's. En de niet Volle zijn weer steiler ! .Jtijwieltochten langs rustige wegen" hebben dus ook hun bezwaren. Welis waar staat hier tegenover dat de auto's zoo beschaafd rijden en ook fietsers respecteeren. Ze kraken hen niet tegen bermen, heggen of muren. Abdij bij Winchester Kathedraal te Salisbury van Homerset en langs het Exedal inDevon. Leent zich nu Zuid-Kngeland voor rijwieltourisme? Een Engelschmari, die zich eenigsziris respecteert fietst niet. l Tij heeft een ,,car". Hij vindt een fiets lichtelijk beneden zijn waardig heid en wij voelden ons dau ook wel eens heel klein, als we bij een goed hotel afstapten en op de vraag of we een ,,car" hadden, moesten antwoorden: ,,a bicycle" ! Maar een Engelschman is een gentleman. Hij laat zijn minachting niet merken. Hij leidt je het was in een deftige, oude mu bij het Bristol Charme! zelfs naar ,,de mooiste kamer". Die kamer namen wij dan ook om de minder waardige fiets wat goed te maken. Er zijn wel fietsende Kngelschen.rnaar die stappen niet af bij zulke inr.s. Men vindt ook reparateurs, zelfs ii'. vrij kleine plaatsen, maar treft hen niet altijd thuis ! De wegen zijn goed, voor een fietser te goed. Ze worden zóó voor treffelijk verzorgd, dat men geen dag kan rijden of men. stuit meermalen op groote borden: ,,Koad repair": ,,Tar spraying", meestal juist daar waar men dacht heerlijk een moeizaam beklommen heuvel af te freewheelen. Angstig rijdt men dan over nog niet volledig irigewalst steenslag en lekke banden zijn soms het treurig gevolg. De hellingen zijn bedenkelijk, /.e zijn niet allen. van. de afschrikwekkende steilte van de Porlock Uil! bij het Exmoor Forest, die een helling l : l vertoont, waartegen sommige auto's het niet kunnen bolwerken, maar Zelfs Londensche autobuschauffeurs zijn hierin perfecte gentlemen. Ze wenken je soms vriendelijk toe: rijd maar vast door. Misschien is dat de iet wat superieure welwillendheid van den landedelmaii tegenover zijn pachters. Zij zijn de onbestreden heerschers van den weg, maar hun heerschappij heeft niets dictatoriaa.ls. Daarom voelt een fietser zich zelfs in Londen vrij veilig, waar de uiterst correcte bobbies een waardig pendant voor de chauffeurs vormen. - Maar toch, er is een zekere onrust op den weg en rijwielpaden zijn onbekend. Het links houden is iets waar men snel aan gewent; wij ver gisten ons nooit. Moet nu mijn conclusie luiden: ..Zuid Engeland is voor fietstochten niet aan te raden"? Zoover zou ik niet willen gaan. Als men zijn wegen zorgvuldig uitzoekt en vooral let op de hoogteverschillen, als men zich voorneemt om niet te pogen ..kilo metervreter" te zijn, om niet 100 of meer K.M. per dag at' te leggen en om miles niet met kilometers te ver wisselen, en zoo desillusies en overver moeidheid .voorkomt, dan kan zoo'ti tocht toch veel genot opleveren. Als ik aan onzen tour terugdenk, dan herin ner ik me ook wel vele stille stukken. bv. in het heuvelland van het Kxmoor Forest en in het Oostelijk deel van het Xew Forest lusscheii Salisbury eii Southamptoii. Kil het landschap heeft zijn aantrekkelijkheid, zijn rusti ge harmonie, zijn oude huizen <n machtige hoornen. I Ie wegwijzers zijn goed, zij liebOnweerslucht boven de Mendip Hilhben bovendien iets ve.rrasserids. Zij ronden alle afstanden tot mijlen af en soms staan er langs n weg ver schillende, die niet altijd precies over eenkomen. (ïevolg dat men soms bemerkt, dat men meer1 mijlen van het doel ver wijderd is dan eenige honderden. meters terug om dan plotseling in een paar honderd meter weer eert paar mijl gevorderd te zijn. Zoo worden ook saaie wegen boeiend en levendig ! Tenslotte nog n curiositeit. De Engelschman. met zijn eilandpsychologie, staat zér verwonderd tegenoveralle continentale bijzonderheden. Zoo als een neger (hij, d.w.z. de Engelsch man, vergeve mij de vergelijking!) ge weren en kralen aanstaart en betast, 7.1x1 staat hij tegenover kloksloten ert dynamo's. De eerste veroorzaken op stations doorgaans oploopjes en wek ken zoo groote belangstelling bij het hotelpersorreel. dat men het slot met moeite weer opent. Dynamo's voor een electrïsehe lan taren woi'deri zóó merkwaardig ge acht, dat die van mijn reisgenoot. iri het oude Winchester gestolen werd, vermoedelijk slechts uit kinderlijke nieuwsgierigheid ! Kettiirgkasten ziet de Kngelschrnari als een degei'.eratieverschijiise]. Ifij rijdt liever met geweld! ,v klem men om zijn broekspijpen. ?-<? iii bbeii zijns inziens slechts n nuttife fur.ctie, nl. om ei' de groo'e biljetten o]> te plakken die bij vervoer per tuin. de plaats van bestemming aangeven. Kettingkasteri zijn van die uitingen. van verweekelijking. zooals ze slechts kunnen voorkomen bij die vreemde volksstammen. die het Kiiropeesrhi,' continent bewonen. Laat ik hiermee eindigen. Men wege nu het vóór en tegen zelf at'. Ingang van Hampton Court

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl