20 De Groene Amsterdammer van 31 Maart 1934 Nö. 2965 r ' Aïcha* (Slot van pag. 20) Een buurvrouw bracht het ge schenk: een gouden hangertje, de hand van Fatirna, de gelukbrengende vrouwenhand. Later zei de boodschapster ook zijn naam: Idris. Haar vader kende hem, hij was nog jong en niet onbemiddeld. Zij werd uit gehuwelijkt en zag zonder moeite in haar bruidegom den man op wien zij gewacht had; want de dingen namen hun natuurlijke loop en Idris hield niet van twist, leefde als een behoor lijke moslim, vredig en zonder haast. Dat zijn eerste vuur weldra ver flauwde, ook dat behoorde tot de gewone gang van zaken, gelijk alle gehuwde vrouwen met een weinig spot en zonder veel zelfbeklag de meisjes al hadden voorspeld. Nu be aamde zij het en spotte mee, hoewel niet luid. Het lied dat ze de muzi kanten soms op straat hoorde zingen en dat zoo vreemd door de muur van het huis heen klonk terwijl het ver telde van afscheid en stervende helden en eenzame vrouwen, bracht weieens tranen in haar oogen. Ze leerde de ernst van het weten en het wachten op de dingen die niet meer komen en het herinneren van de dingen die onherroepelijk voorbij zijn. Zij leerde óók hoe wijs de berusting is, en hoeveel wijsheid het eenvoudige woord ,,mektoub" behelst. Misschien was deze rust, dit breeden gedachtenvol neerzitten ook juist datgene wat noodig is voor een vrouw, wil het leven ontkiemen in haar en het kind zich vormen. Het jongetje werd geboren, en dubbel herkreeg ze Idris: eenmaal als de vurige triomfeerende bruidegom van vroeger die thans tot haar terugkeerde; en tevens in de hulpelooze, koesterbare vorm van het kind dat zijn oogen had «» dezelfde vorm van hoofd. Het stierf, en ook de bruidegom verflauwde weer, werd de kleine potentaat van alledag. Een ander kind werd .geboren, maar het wonder van de eerste maal herhaalde zich niet meer. Vaak betastte zij haar buik en haar heupen om te voelen of zij nog jong was en mooi. Zij besefte wel vaag dat zij reeds sommige schoon heden had ingeboet, maar de ver breeding van haar rug en de volheid van haar vormen dacht zij nog aan lokkelijk genoeg voor een, die haar met vreemde, nieuwe oogen zou kunnen aanschouwen. Doch zoo-een kwam. niet, behalve in haar droomen. En ook daarom prees ze zich gelukkig. Te veel onaan genaamheden bood het pad der on deugd, te veel afschrikwekkends had den ouderen haar verteld; ze wilde niets liever dan een onderdanige, vriendelijke, zorgzame huisvrouw zijn. * * * Toen ze met haar man op reis zou gaan, had ze reeds weken tevoren gevlast op de geweldige afwisseling, die dit zou brengen in haar bestaan. Ze had het zich niet duidelijk kunnen voorstellen, het was iets onbestemds gebleven, maar ze dacht: indien er nog wonderen mogelijk zijn, dan zullen ze nu moeten gebeuren.... Ze liet zich allerlei bezweringen meegeven: tegen het booze oog, tegen de kwade djinns die aan de driesprongen der wegen huizen en tegen de zeer reëele gevaren van een hobbelende autobus over ongebaande pistes. Nu zat ze hier, naast Idris haar man. en het werd alles heel gewoon. De opwinding van de eerste oogenblikken was al lang bedaard, en aan geen enkele omdraai van de eindelooze weg gebeurden wonderen. Een paar vreemdelingen in de bus; ezeldrijvers scheldend langs het pad, de ooievaars die onverschillig over steen en distel stapten .... wat was het leven dood gewoon, zelfs als je op reis ging. Ze dacht dat het wel rustig was, zoo zonder groote ondernemingen de dagen aan je te laten voorbijglijden, zooals ze nu de eene heuvel na de andere voorbijreden. Verre reizen waren goed voor chichs die heelemaal naar Mekka ' gingen ; maar een vrouw was beter bij haar kinderen, in haat' huis. AI was de afwisseling ook welkom. Zoo begon zich in haar binnenste vreugde en verdriet langzaam door elkaar te roeren. Het gekamde voelen zou ze het kunnen noemen, maar het bleef iets onbestemds, waarvan ze zich verder geen rekenschap gaf. Ze wilde alleen dat het altijd zoo bleef; er hoefden geen veranderingen meer te komen. De dingen waren goed zooals Allah zo voorbestemd had te zijn. En over die gedachte loken zich haar oogleden. Ze keek niet meer op, bewoog zich nauwelijks. De man zei iets tegen haar, over een plaats die ze voorbijreden. Ze antwoordde met een paar korte zinnetjes, melodieus, maar onherroepelijk eindigend in een groote stilte. De vreemde, grooto middagstilte midden in een rammelen de autobus. De echtgenoot rookte zijn sigaret, trapte het peukje uit en begon te soezen. Niemand sprak meer een woord. Heel zachtjes, bijna onmerkbaar zucht te de vrouw. En toen de man door een kuil op de weg uit zijn beginnende sluimer ontwaakte, legde hij opeens zacht maar resoluut zijn groote hand op haar knie en zei enkel : Aïcha.." Het was1 maar een heel klein wonder. en de verwondering orom bleef ver huld achter de sluier die zoo goed haar trekken verborg. Maar haar oogen gingen weer open, schitterend gedurende de enkele seconden, dat ze hem aanzag en weer een weinig naar hem toeschoof. En stellig dacht ze: het is wonder genoeg voor /.ulk een lange reis. £j Dit dan, is de kleine geschiedenis van Aïcha en van de ontelbare andere vrouwen wier leven in niets van het hare verschilt. Lang hebben wij in rumoeriger landen allerlei dwaze theorieën en hoogdravende idealen verdedigd over vrouwen en liefde, en niet geweten dat dit een voudige, stille, doodgewone zoo mooi kon zijn. Wij wilden alles behalve het natuurlijke: dat een vrouw enkel maar vrouw" is, en werden onge lukkig, mannen zoo goed als vrouwen. O, hoe gelijk heb je, Aïcha, te zijn zooals je bent. Hoe goed is het te denken dat het oude, brave leven tenminste ergens in de wereld on onderbroken voortgaat. En dat mis schien ook voor ons eenmaal zal herbeginnen het simpel bestaan dat. in zijn verhuldheid zoo goed is, zoo troostend. ALBERT HELMAN Verbetering In mijn bespreking van de Kunst nijverheid op de Jaarbeurs te Utrecht zijn enkele storende fouten geslopen Deze verbeterend leze men in plaats van: ,,De Plateelfabriek Ram" laat een gedenkboek zien". . . . het woord gedenkbard"; voorts moet ,,Gpedewaagen Kon Fabrieken" natuurlijk Gocdcwaagen's Kon. Fabrieken zijn O. v. T. Letterraadsel 1. A .rT.^.l^ Uit onderstaande lettergrepen moe2. £?Jj, X. /1/5. *en 21 woorden gevormd worden, y p <( TA wier eerste en derde letter, van boven naar beneden gelezen, een vers van *? ? 'i'' \ P- A. de Genestet vormen» a '' ' _ab - as - _bo - der^ - dos -^ - ei - e^' ech - .a».- Je,- foaiia. - gos - i -/ 8 JE.'- lem_- Ji.- lik. - lo - jol, - ly, g ment - nep -.ni_- rtret_- jyip. p'tr"/~-J-'/i'c ro -.sa - sa - ja: -.sM- surd -.fe - ta£ 10 lr-'r-17"'* "t* tan - tan - tas, -'te - tie - ten - twijg 11 _vj,- vee - vgn. - ygg.- ^ J.3 O m s c h r ij v i n g: 15 jg l ' ? 18 19 2 21. 1. i*,. 2. profeet. ^3. godin K 3-Q W. van huiselijk geluk. 4. dorp in Limburg, 5j_ lunch, 6. duivel. 7. snoep goed, 8. gelijke dracht. , 9. gedeejtp van eenjjchip, 10. zijdosoort. 11. zotheid, 12. Turksch verblijf jyoor mannej}> 13. loot, -i f- wakker makeji. 15. ongerijmd, 16. palmriet, 17. pajadijs, 18. het woord, W. isolatiemiddej, 2~ÏTwrok, 31. overdracht. ~ " ' " " Voor de Inzenders van de goede oplossing zijn als prijs} beschikbfibar: Boekwerken of Grammofoonplaten naar keuze vau den winnaar ter waarde van tieügulden. Inzendingen, liefst op een briefkaart, ^vóór Woensdag a.s. 2 uur. Op adreszijde vermelden: Oplossing Letterraadsel. Oplos9ing£Lptter-Raadsel. Ik wil dit leven niets dan strijd, niet meer. Werumeus Büning 1. sanatorium, (2. Donuer, 3. Arfcois, 4. Ninon., 5. samenkomst, 6. tergen, 7. roodvonk, 8. Yperen, 9. dadel, 10. nabetrachten, 11. Italië, 12. expediteur. 13. theologie, 14. milliard, 15. eerewacht, 16. edelknaap, 17. rapaille. Prijswinnaar werd na loting, H. .T. Polak, Zwolle die aan het secretariaat van de redactie, doch zonder vermelding Letterraadsel, gelieve op te geven wat verlangd wordt. Charivaria PAINDELUXE-BROOD De kerken, worden weer heropend." (V.D) De laatste spreker was de reeds meer genoemde liberaal, van Kampen." (O.H.C.) ,,Een oude dame van 100 jaar." (Ons Zondagsbl.) HET LASTIGE WERKWOORD De spaarbrief is destijds aan B. en W. voorgelegen." (N.R.C.) Goethe nam den vruchtstengel mee naar huis en lag hem op de tafel van zijn slaapkamer neer." (N.R.C.) ALS Niet zoozeer de blokken stonden in den weg dan wel juist de brug." (O.H.C.) Dit boek is niet zoozeer een boek over Rusland dan wel over den Russischen mensch." (De N. P.) Een zeldzaam geval, niet zoozeer wat de fraude betreft, dan wel ten aanzien van de poging om de euveldaden te maskeeren." (H.D.) DER GEISTJDER STETS VERNEINT Zij hebben aan het contract Tmedegewerkt tot ontevredenheid van de niet ongeorganiseerden." (N.R.C.) De doffe, niet-onrijke kleur van een stilleven. Een soutine is niet .onfraai." (Gr.) Er is nauwelijks niemand meer die zich niet zoo'n karretje heeft aange schaft." (Zaterd. Wbl. v. iedereen) DAN ,,Dit procédémaakt minder onder lagen noodig als olieverf." (N.R.C.) De partij is geen andere behandeling waard als de communistische." (Hbl.) ,,In vroeger tijden verbruikte men heel wat meer soepen als tegenwoordig." (O.H.C.) Past op de zakkenrollers en uw handbagage." (Ned. Sp.) Het eerste is teveel gevergd. Sneller dan een brief, goedkooper als een telegram," schrijft de N. P. T., om het zeker n keer goed te hebben. , ,Hij was kostwinnaar voor zijn moeder als aankomend bediende op een loon van / 15." (Dbl. R. l Niet onaardig voor een]jbeginna»r.