«o. 2966 De Groene Amsterdammer van 7 April 1934 15 De querulant getemd G. A. Klaasse Voorwaarden Inzake obligatieleningen Het probleem van de vaste lasten voor het bedrijf Is als dat van de rekening van de kroeg voor den eerstejaars. Zij storen zich geen van beide aan het verloop van de debetzijde van bet kasboek, het lukt niet de tering naar de nering te zetten. Zoolang .nog geput.kon worden uit oude liquiditeitsreserves kon men de vaste lasten nog betalen, ook al leverden .-de bedrijfsinkomsten niet voldoende overschot boven de directe exploitatiekosten om ze te vol doen. Maar aan. alle» komt een eind en zoo ook -aan de kasmiddelen wanneer daaruit geruimen tijd achtereen moet worden geput, en er geen voldoende Jbedrijfsoverschot te behalen valt. Wanneer de omzet daalt, de prijzen omlaag gaan, dan kan men ?zooveel mogelijk de kostenlast daarbij doen aan passen. Daartoe leenen zich loonen, algemeene onkosten enz., maar er blijft n categorie over, <iie men niet met het potlood kan bewerken t.w. de rente en aflossing op schulden. De oorzaak van het vastloopen" van bedrijven in de crisis is dan ook veelvuldig gelegen in den schuldenlast en den daaraan verbonden jaarlijkschenschuldendienst. Dit is een verschijnsel dat onverbrekelijk samenhangt met het deflatieproces, dat zich in enkele jaren tijds "heeft voltrokken, waardoor de reëele last van geldschulden aanmerkelijk verzwaard en voor sommige debiteuren ondraaglijk is geworden. Wanneer een bedrijf is gefinancierd met aan deelenkapitaal zal in een periode van depressie geen of minder inkomen voor dividenduitkeering beschikbaar blijven en niemand zal zich daartegen verzetten of liquidatie van het bedrijf verlangen. Maar zoodra de financiering tendeele heeft plaats gevonden met obligatiën kunnen de crediteuren wel liquidatie forceeren, al zal vaak surséance den debiteur eenig uitstel kunnen verleenen. Voor zoover de obligatiën door hypotheek gedekt zijn kan executie in geen geval uitgesloten worden. Toch zal het vaak niet in het belang der schuld?eischers zijn dat het bedrijf overhoop gegooid wordt omdat immers geforceerde liquidatie bitter slechte resultaten pleegt op te leveren. Hoewel er natuurlijk aanleiding kan zijn om de strop te nemen" en tenminste nog te redden wat te ledden valt, zal heel vaak rustige voortzetting van het bedrijf de voorkeur verdienen waarbij dan de obligatiehouders kunnen ontvangen wat de winst rekening inderdaad als bate overlaat. Zoodra een bedrijf zijn verplichtingen uit hoofde van rente en aflossing niet.meer kan nakomen zijn de obligatieschuldeischers eigenlijk aandeelhouder geworden en moeten zij, tenzij om speciale redenen liquidatie de voorkeur verdient, de consequenties daarvan dragen. Als regel is het meerendeel der obligatiehouders dan ook voor zulk een politiek. Maar er zijn nu eenmaal altijd lieden in de contramine, en lieden die op andermans rug voordeel voor zich willen behalen. Daartoe bestaat nu juist in deze gevallen gelegenheid. Wanneer de meerderheid der credi teuren toestemt in een regeling" waarbij rente en/of aflossing worden verminderd waardoor de debiteur weer kan ademhalen, dan kan soms een minderheid daarvan profiteeren. Blijft zij op haar rechten staan, dan zal men soms geneigd zijn hun iets toe te geven of zelfs integraal te voldoen ten einde een catastrofe te vermijden. De minderheid kan immers het heele saneeringsplan verijdelen en met desnoods n couponnetje faillissement doordrijven. Nu kan in zulk een geval surséance wel helpen, maar wanneer het zonder dat kan verdient het zeker de voorkeur. Dat is eigenlijk de groote moeilijkheid waarop men in deze gevallen bij herhaling stuitte: dat een kleine minderheid een kinkin den kabel legde. Dat ge vaar bestaat niet wanneer de obligatiën onder trustverband staan en in de trustacte is bepaald, dat ten aanzien van wijzigingen in de leeningsvoorwaarden, de ver gadering van obligatiehouders beslissingen kan nemen, waarbij een bepaalde meerderheid de minderheid bindt. Bij de meeste hypothecaire leeningen is dat het geval, omdat daarbij toch een trustee noodig was voor het stellen van de zakelijke zekerheid. Zoodra echter zulk een verband niet bestaat kunnen enkele obligatiehouders een regeling" in de war sturen. Immers al zou het mogelijk zijn dat de debiteur, wanneer met de meerderheid een arrangement wordt getroffen, aan de weigerachtigen hun volle pond betaalt, dan zal toch hun weigering vaak den hcelcn opzet doen mislukken, omdat de goedwillige houders er weinig voor zullen voelen concessies te doen zonder de zekerheid dat gelijke monniken ook gelijke kappen zullen dragen. Maar zelfs indien het lukt dan wordt het rechtsgevoel toch allerminst bevredigd; men denke aan het hier te lande klas siek geworden voorbeeld der 7 pCt. obligatiën Koninklijke Lloyd, waar de meerderheid genoegen nam met reductie tot 4 pCt. en een klein aantal houders jarenlang 7 pCt. bleef ontvangen. De rcgeering heeft een wetsontwerp ingediend dat de bedoeling heeft om ook in gevallen waarin do voorwaarden van obligatieleningen niet voorzien in wijziging dier voorwaarden door de meerderheid" der houders zulks toch mogelijk te maken. Vereischte is dat op een vergadering van houders driekwart voorstemt; mits een quorum van de helft der uitstaande fondsen vertegenwoor digd is kan de eerste vergadering aldus beslissen, anders in elk geval de tweede. In Duitschland is verleden jaar een soortgelijke wet uitgevaardigd speciaal met betrekking tot gemeenteleeningon. Daar was de moeilijkheid voornamelijk gelegen in de kortloopende Schatzanweisungeii die in 1928 in grootcn getale met vijfjarigen looptijd waren uitgegeven. De gemeenten waren tot aflossing niet in staat en men heeft nu door deze wet het mogelijk gemaakt, dat een bindende overeenkomst met de meerderheid der houders over verlenging werd gemaakt. De bedoeling is dus om door minnelijke schikking en buiten faillissement of surséance den debiteur die niet tenvolle aan zijn verplichtingen uit hoofde van rente en aflossingen kan voldoen toch in leven te houden mits de meerderheid der schuldeischers die continueering in hun eigen belang wenschen. De voornaamste toepassing van de wet zal voorloopig waarschijnlijk liggen in die gevallen waarin wel de rente nog kan worden betaald, maar de aflossing moeilijkheden oplevert. Reeds hebben verscheidene obligatiedebiteuren de contractueele aflossingen stopgezet onder mededeeling van hun onmacht aan de houders, in de hoop dat geen hunner in rechte aflossing of uitloting zal vorderen. Aldus geschiedde b.v. bij enkele Indische tramweg ondernemingen, bij de Eotterdamsche TramwegMij., terwijl kortelings de Hoofdst ad-Hypotheekbank aankondigde de aflossingen te moeten stopzetten. In deze gevallen bestaat thans een rechtsonzekere situatie die straks geconsolideerd kan worden. * " * . * Onder de gegadigden voor toepassing der nieuwe wet zullen in de eerste plaats misschien in aan merking komen enkele in Duitschland werkende hypotheekbanken. De aflossingen die deze binnen krijgen zijn immers geblokkeerd, zoodat zij daaruit geen middelen kunnen putten voor aflossing van pandbrieven. Een enkele grooto heeft nog steeds zeer ruime liquiditeiten, maar, zooals gezegd, aan alles komt een eind. De opschorting van de aflossing is het minst ingrijpend maar toch vaak het belang rijkst in die gevallen waar de aflossing in vergelij king tot do rente zwaar is. Bovendien is zulk een opschorting tegenover alle obligatiehouders veel billijker. Immers, Wanneer de financieele situatie slecht is dan is het alleszins mogelijk dat op den duur de volle hoofdsom er niet voor alle crediteuren uitkomt. Gegeven dat feit is het niet billijk dat door hot lot enkele houders worden aangewezen die nog de volle hoofdsom krijgen terwijl de .andere houders, mede als gevolg van de integrale betaling van de door Fortuna begunstigden, het HOOFIEN'S ROOMBOTER WORDT SPECIAAL BEREID deficit krijgen te verwerken. De uitloting in de leeningsvoorwaarden voorzien is gebaseerd op de veronderstelling dat alle obliegatiehouders hun hoofdsom terugkrijgen en dat het lot alleen het tijdstip bepaalt. Zoodra het lot kans heeft te gaan bepalen wie alles en wie minder of misschien niets krijgen valt deze basis weg. Voor deze wet is alles bij elkaar genomen dus veel te zeggen. Zij past in het kader van de politiek onzer regeering, die door den wensch tot handhaving van den gouden standaard de deflatie consolideert en dus de moeilijkheden, ontstaan uit de vaste geldschulden als passend in haar politiek, moet bezien. Daaruit worden mede door deze wet de consequenties getrokken. Intusschen zal de rechter, die volgens de wet de finale sanctie aan regelingen, onder haar vigeur tot stand gekomen, moet geven, wel critisch moeten zijn. De obligatiehouders zijn van nature indolent, het is heel moeilijk hen ertoe te brengen hun belangen op vergaderingen voor te staan. Een kleine groep geïnteresseerden, die meer belang bij de aandeelen der betrokken onderneming dan bij de obligatiën heeft, zou bij gebrek aan belangstelling of begrip onder de andere houders een voorstel kunnen doordrijven dat de rechten der obligatiën wat al te veel verkort. Als regel zijn inderdaad de voorstellers eener regeling geneigd uit het oog te verliezen dat, wanneer de debiteur niet meer aan y,ijn verplichtingen kan voldoen, het hoele actief feitelijk behoort aan de obligatie houders, en dat het met name niet aangaat een regeling te treffen waarbij het mogelijk is dat bij oen keer tengunste de goede kansen den aandeel houders toekomen, terwijl de obligatiehouder dan niet meer krijgt dan waarop hij steeds recht had. Elk geval kan intusïchen door drn rechter op zichzelt worden beoordeeld. Vragen des tijds (Slot van pag. 13) Dat tegelijkertijd in de hoofdstad twee be langrijke Paaschpremières in zulk een bezetting ge geven konden worden met daarenboven nog een allercharmantste crisiscomedie" van Cor Kuys en een opperbest gespeelde en ondanks bed en toebehooren van grof heid vrijgebleven klucht Eindelijk alleen" van Saalborn en Julia.de Gruyter is toch stellig een bewijs voor de groote mate van talent, waarover juist onze jongere acteurs be schikken. Bruckner's Rassen", door het Rott. Hofstadtooneel gespeeld, is veel meer Zeittheater" in den ouden trant: een met zwaar effect, doch zonder twijfel ook met eerlijke overtuigingskracht en een driftige eerlijkheid geschreven drama over de, Duitsche Joden. Het was niet altijd makkelijk, door de grootendeels bar slechte voorstelling heen de verdiensten van het stuk te zien. Het stuk was weinig doorgespeeld, men schreeuwde luidkeels en onverstaanbaar en buiten Vera Bondam, stil en aangrijpend in de trouwens dankbaarste en sterkste rol, was het eigenlijk nogal heel erg wat men ons durfde voorzetten. Men hoeft geen Jood te zijn om door de gebeurtenissen in Duitsch land hevig te zijn aangegrepen en in dit stuk was stellig de stof voor een bitter en misschien groot resumévan alles, waar ons hart vol van is, bijeen. Maar men spele hot ] ie ver niet, dan in een voor stelling, die tot caricaturale verteekeningen aan leiding gaf eu waarop de zaal dan ook met verveelde onverschilligheid reageerde. CREMONA PARFUM-ZEEP- MATTE CRÈME