De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 14 april pagina 11

14 april 1934 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

E KUNSTEN De Onafhankelijken wnsche Meesters bij Boekbespreking: ; Schilderijen zien zulke tradities en zeker hier, want Breitner, onze meest weidsche Impres sionist, is een schilder van belang en steeds van belang in Holland en nog te weinig van belang in andere landen. Een huis", zooals dat in den kunsthandel heet, dat zulken schilder gaarne bij zich zag, heeft iets bereikt, , .. , «""., 'r'.V- ??;.{' '.;-. 1 *;?',.:.,?;.. v». ' * ?«? .' l*. ?:; ?-?*»?.?? ? t»r j» «v »?"? ? " ? ' ' ' Kunstzaal Huinck en Scherjon , wat de kritikus moet waardeeren. Breitner is (met wijzigingen, die het latere voorspellen) een uitbreiding van de Haagsche School; het spreekt daardoor weer van zelf, dat we bij van Wisselingh steeds Hagenaars vinden. Natuurlijk is Jacob Maris daar; hij die het meest openbaar ver band vertoont met Breitner, of wilt ge het historischer, op wien Breitner het meest duidelijk volgt. Bij deze twee vinden wij bij van Wisselingh (ge ziet ik zeg gewillig mijn les op) Gabriël. Deze Gabriël (wij hebben hem langdurig verdedigd, toen wij hem miskend zagen tegenover weliger Hagenaars) heef t twee eigenschappen, die dat mis kennen deden begrijpen. Hij is een puntig scherp teekenaar, en in zijn beste schilderkunst niet uit op den orgeltoon" der Marissen, maar op een zuiver heid, waaraan hij niet schroomt een air van schraalheid te geven. Zóó vindt ge hem dan ook hier als n nuchtere, een drinker van zui ver water tusschen wijndrinkers. De vertegenwoordiging van de Ha genaars ware onvolledig zonder Willem Maris en stellig zonder Weissenbruch; enkel Mauve's vullen een anders ontstaande leemte aan. Mauve is voor mij de Hagenaar, die dikwijls teleurstelt. Te ijl was dikwijls zijn gratie (in de waterverven), ofschoon in enkele, niet als te vroege werken hij meer kracht vertoont dan velen Weten. Willem Maris heeft eenzelfde eigenschap, ook in vroege werken; in zijn middelperiode, zeer blank, heeft hij meer corps en volumen in het licht dan Mauve; het laatste, het meest per soonlijke werk wordt, gevaar!, te veel herhaald, usschen deze bewoog zich Weissenbruch. Er is dadelijk, zelfs in het vroege werk, iets ongekwelds; iets frisch en helder klinkend, en iets dat voor de oogeri een vreugde is. Dat vindt ge bij Wisselingh. PLASSCHAERT Jos. de Gruyter, Schilderijen zien. In de serie van vijf deeltjes der ,,Kleine Cultuur Bibliotheek" als uitgave der N.V. de Arbeiderspers te Amsterdam, zijn thans de twee eerste boekjes verschenen welke er inderdaad keurig uitzien. Het omslag werd verzorgd door den schilder Schuhmacher, de druk is duidelijk en aangenaam leesbaar, terwijl de clich afdrukken (aan elk boekje worden 24 illustraties bijgevoegd) onberis pelijk mogen heeten. Hoewel ik het persoonlijk niet met alle uitspraken in de Gruyter's inleiding tot het zien van schilderijen eens ben (wat er overigens niets aan toe doet want la critique, c'est un monsieur", niet waar?) kan men alle waardeering hebben voor de vlotte wijze waarop hij, voor leeken, zijn tekst heeft geschreven en hij zegt daarin, nu en dan, treffend ware dingen. O. v. T. Xederlandsehe en 'ransche meesters bij Huinek en Sclierjon Deze expositie kan een goed ge kozen en goed gehangen bloemlezing heeten uit het bezit van dezen kunst handel en wordt bovendien nog opgeluisterd door enkele nieuwe aan winsten. In de groote zaal fungeert op den eeiien langen wand een fraaie, sterk gebouwde, vooral ook qualitatief ,.groote" Raffaëlli (een kade>>l« Boerengeziri" (Schilderij van Charley Toorop). Uit het boek van de Gruyter in Venetië) waaruit men hem vooral als componist" van groote allure een knap teekenaar en minder als den ..grondlegger van het pointillisme" leert kennen; als pendant op den anderen langen wand treft men een Ribot (Femmes eri prière) aan, waaruit zijn schilderen-a-la-Ribera duidelijk spreekt. Oude teekeningpen en Vlaamsche meesters bij Santee landweer, Amsterdam Bij Santee Landweer vindt men thans in het benedenzaaltje een fraaie collectie teekeningeri van oude, grootendeels 17e eeuwsche, Italiaansche, Vlaamsche en Hollandsche mees ters. Er zijn bladen van Tiepolo, Anibale Caracci, O. Leonie (wiens Vrouwenkop vooral gereleveerd mag worden), Constant Guijs, Furnerius, Ochterveld, Constantijn Huijghens die zich, ook weer blijkens dit landschapje, naast meester van de schrijfpen, meester van de teekenpen kon toonen Philips de Koning, Rubens (een groep van drie zwaargebouwde ,.gratieën), van Dijck. e. a. p de bovenverdiepingen vindt men o. a. doeken van David Teriiers (Drinkende Man), van Joost de Mom per (een merkwaardige De toren van Babel), een Jordaens (portret van zijn moeder). Vickeboons. die soms wel .,in de buurt" van Hieronymus Bosch scheen te schilderen, v. d. T. \F. Ziem Kunstzaal Huinck en Scherjon

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl