Historisch Archief 1877-1940
DE ROMANTISCHE
ADVERTENTIE
,
i
t
Albert Heiman
Teekening J. F. Doeve
l
Ik heb de wellicht kinderachtige
gewoonte advertenties te lezen. Het
is een soort van protest-handeling
tegen, de meestal oninteressante in
houd der adverteerende tijdschriften,
een hoogst onzinnige manier van
protesteeren overigens, ik geef hot
toe, daar de meeste van zulke bladen
juist om het adverteeren begonnen
zijn, en hun zoogenaamde inhoud"
alleen moet dienen als vlag, die de
commercieele lading dekt. Maar ik
lees de annonces om mijzelf te
demonstreêren, dat zij het zakelijkste deel
van de tijdschriften uitmaken, er
in dit opzicht minder om liegen dan
al de fraai opgewerkte artikelen
die.... evenzeer om geld geschreven
werden.
Bij hun korte zakelijkheid, geredu
ceerd tot
nog-minder-dan-telegramstijl, hebben de advertenties het
voordeel, dat ze een hoogst betrouw
bare berichtgeving vormen van aller
lei merkwaardige toestanden en ge
beurtenissen. Van sterfgevallen en
geboorten, van de trouwlustigheid
van mijnheer A. met mejuffrouw B-,
tot de onmogelijkheid van dame C.
om anders dan langs deze weg"
met een heer in kennis te komen
daarbij de strengste discretie waar
borgend. Van mevrouw D., die het
evenmin zonder mannelijk contact
kan stellen, hoewel ze gescheiden is
en vol ophef, zij het tusschen haakjes,
daarbij te kennen geeft dat ze
eischeresse" is. En van mijnheer E., die
wegens omstandigheden" de
vreemdsoortigste goederen tegen een civiele
prijs kwijt wil. De familie D. kan
klaarblijkelijk geen dienstbode langer
.dan een week houden, en het Insti
tuut G. H. dat gymnastieklessen
onder het hoofd Ideale
menscbheidsvormmg" aanbiedt, schijnt daar
voor meer bedden dan trapèzes be
schikbaar te hebben. En wat valt er
niet te denken van de oude mevrouw I ?
die een propere en vriendelijke familie
zoekt voor haar lieven takshond"
(die buigings-n teekent het heele
manhaf te beest !) waarvan ze na
zooveel jaren trouw gezelschap zoo
noode afstand doet?
Wat komt het er dan verder op
aan, dat we niet weten wie de betrok
ken personen precies zijn, dat iedere
protagonist schuil gaat onder het
nummer waaronder men zijn
reflecteerende brieven moet inzenden? Is
een naam of een uiterlijk kenmerk
soms iets meerzeggends dan een
cijfer? Juist omdat iedere indicatie
ontbreekt, kan ik mij de dramatis
personae duidelijker voorstellen dan
bij de uitvoerigste beschrijving.
Wie advertenties weet te lezen,
wie hun diepere zin weet te verstaan,
vindt dus een wereld van trafiek
daarin uitgedrukt, en een wereld
van humor. De advertentiepagina
vormt niet alleen een luizenmarkt
van goederen, maar ook een uitdra
gerij van kleine navrante
levensgeschiedenisjes en nog kleinere,
goed. aardige roddeltjes. De nieuwste
anecdotes vindt men daarin, en de meest
kersversche crisisjeremiades.
Geen wonder dan, dat vele
menschen die de kranten door" hebben,
toch aan de advertenties verslaafd
blijven. En het is bij al het gezegde
wel overbodig geworden mijzelf te
verontschuldigen voor de hebbelijk
heid, dat ik met de grootste aandacht
alle annonces lees die mij tusschen
de vingers komen.
Er zijn lieden met slechtere ge
woonten. En dat ik de behoefte heb
de mijne goed te praten, is Erna's
schuld. Ze heeft er menigmaal haar
misnoegen over te kennen gegeven, ze
vindt het iets burgerlijks" van me,
en ik geloof dat ze in dit geval met
burgerlijk" zelfs plebejisch" be
doelt. Het past niet bij mijn bewonde
ring voor Gérard de Nerval zegt ze,
en ze weet het niet te rijmen met mijn
gespecialiseerde kennis van oude
Italiaansche wiegedrukken. Ik tracht
het haar ook niet te verklaren, of
schoon ik het soms wel zou willen;
later misschien, als we getrouwd
zijn en onze laatste restjes
wederzijdsch respect uit de verwaterde
soep van een alledaagsch geworden
erotiek hebben op te visschen. Keen,
de verklaringen zijn voor later.
Voorloopig, vind ik, moet ze beginnen
met mij te aanvaarden zooals ik ben,
met al mijn hebbelijk- en onhebbe
lijkheden. Dat is een voorwaarde
van alle liefde, en ik van mijn kant
tracht ook aan deze voorwaarde zoo
goed mogelijk te voldoen. Xiet ten
onrechte ben ik met de dingen, die ze
in mij misprijst eerder een weinig
ostentatief dan terughoudend. Dit
is mijn innerlijke eisch: dat ze zelfs
mijn caricatuur in mij aanvaardt.
En behooren wij elkander niet pas
werkelijk toe, wanneer wij caricatuur
en ideaal-portret niet meer van het
reJele object weten te onderscheiden ?
Maar het is de vraag of wij het ooit
samen zoo ver brengen, Erna en ik.
Want zij blijft aan de oppervlakte, de
zoogenaamde reëele kant" van de
dingen staan, terwijl ik hun diepte,
of laat ik het bescheidener zeggen:
hun andere, van het daglicht afge
wende kant zoek. Daardoor schijnt
het soms, of wij in twee totaal ver
schillende werelden wonen. Dat is
mij kortgeleden nog op de pijnlijkste
en duidelijkste wijze geopenbaard,
juist bij het lezen van een adverten
tie.
Je .kunt je niet voorstellen,"
zei ik tot mijn vriendin die tegenover
mij een roman zat te lezen, hoe aan
grijpend advertenties soms kunnen
zijn, welk een geweldige tragiek ze
in hun enkele regels condenseeren.
Ook hier weegt men als in de
subliemste literatuur de woorden met een
goudschaaltje. En hoe pakkend wordt
hun effect dan opeens !"
Ze keek mij vragend aan, met haar
gedachten nog half bij het literaire
liefdespaar van haar roman, dat niet
goed weet of het nog zal of niet
meer zal zijn zooals alle doodgewone
lieden. En ze bleef nog eenige
oogenblikken langer dan noodig zoo kijken,
omdat ze blijkbaar besloten had mij
ditmaal te begrijpen".
Hoezoo?" vroeg ze daarop.
Ik las haar de advertentie voor.
Er staat niets dan: Prachtige
Bruidsjapon, maat 44, ? 20.?. Brie
van no. 1131 van dit blad," zei ik.
..Daar heb je nu heel de ellende van
deze tijd in a nululiell. Verarmde
middenstand die het voorwerp van
zijn grootste piëteit prijsgeeft. Die
menschen. ..."
Het hoeft niet," onderbrak
Erna mij ietwat geïrriteerd. ...Je
y.oekt steeds teveel achter de dingen.
Het is veel waarschijnlijker dat er
vroeg
niet de
minste ro
mantiek in
schuilt. Meestal
zijn het reizigers
in
confectie-monsters, die de over
gebleven, een [beetje
vuil of oud-geworden
artikelen op deze
manier van de hand
doen. Er zijn vrou
wen genoeg, die het
van zulke koopjes
moeten hebben oin
schooner gekleed te
gaan dan Salomo in
al zijn heerlijkheid."
Waarmee ze na
tuurlijk meteen be
doelde : het soort
vrouwen dat niet ar
beidt of spint maar
toch schoon gekleed gaat.
Zoo is ze.
Maken ze dan ook
bruidsjaponnen in confectie?"
ik.
Maar natuurlijk. Tegenwoor
dig is alles confectie."
Zoodat de bruidsjaponnen se
rie-artikelen zijn?"
Ze knikte van ja en zei: Ken
bruidsjapon is ook eigenlijk iets
verschrikkelijk ouderwetsch. Waarom
zou een vrouw. ..." En 7,e glimlachte
op haar meest verleidelijke manier.
Daarin heb je gelijk," ant
woordde ik. fIet zou veel meer /.in
hebben als de menschen spraken van
de bruidsnaaktheid dan van do
bruidskleeding. Kr bestaat daarvoor trou
wens een mooie terminus technicus
van Freud, die ik alleen niet noem
om hem niet nog meer in diserediet
te brengen, dan reeds het geval is."
Je bent een beetje orerse.rcil
vanavond," sprak Erna ietwat kregel.
En kregel noteerde ik op mijn beurt
haar toenemende voorliefde voor
Amerikaansche technische termen.
Ik zweeg maar, en mijn gedachten
keerden onwillekeurig terug tot de
advertentie. Ze kon nu wel beweren
dat een handelsreiziger deze geplaatst
had. Maar was een handelsreiziger
dan soms geen mensch? Hadden die
dan soms gén vrouwen welke eenmaal
zélf een bruidsjapon gedragen had
den, of er wellicht, net als Erna,
naar verlangden in do situatie te
komen er een te mogen dragen? Want
vast staat, dat Erna onze vrije"
verhouding allang moe is; ze verlangt
naar het huwelijk. Naar geformu
leerde verbintenissen. Het huwelijk,
of niets meer.
Ach. een bruidsjapon beteekent
zooveel voor een vrouw; en zou dan
juist deze iie, waarop onder no.
1131 te reflecteeren was, niets te
beteekenen hebben? Had niet een
vrouw op haar trouwdag deze japon
gedragen? Is het haar niet wonderlijk
te moede geweest toen ze met dit
kleed haar nieuwe dessous omhulde?
.Heeft zo toen niet gedacht: Hoe
zal hij...." 011 de gedachU
durven voltooien?
Met bovendo handen heeft
moeder do japon vastgespeld; met
vingertoppen tintelend van oen won
dere electriciteit die vol vreemde
spanningen ha;ir geheole lichaam
doorzinderde, heeft- de bruid zelf een paar
plooien rechtgoschikt. Want had niet
haar
Hij" eens
gezegd: ..Je
taillemaakt
me gok, lief
ste ; o
En toen ..Hij" was
binnengekomen, nooit
y,ou ze vergeten met welk
een teoderlioid zijn hand
over dit kleed gloed; van
dit blanke kleed naar do
plaats waar, haast onmerk
baar voor hém, de zachte
<>pperhuid van haar hals begon.
En slechts enkele uren later.
met welk oen ongeduld woelden
diezelfde handen deze japon los.
Welkeen verachting ervoor on welk
een triomf lagen, niet in dat oene woord :
Eindelijk !" dat haar huiveren deed,
zoo heesch 011 mysterieus klonk hot
uit zijn mond. J)e rommelige hoop
waarin dit kleed lag saamgefrorimield.
de huiverende vrouw. . . .
Welke maat draag jij?" vroeg:
ik opeens, voor ik mijzelf rekenschap
ervan gegeven had. Maat vieren
veertig ?''
Tweeënveertig, "antwoordde Er
na, die alweer volop in haar roman ver
diept was geweest. Waarom vraag
je dat?"
Zoo maar. Om te weten of
maat vierenveertig groot is of klein."
Uetty draagt vierenveertig'. Je
kunt dus nagaan . ... "
Ja." zei ik. ..Dank je." Op de
definitieve toon waarmee men, een
gesprek boïindigt.
Hetty dus. Een vrouw als Hetty.
Waarom Hotty zélf niet? Ken grooto,
blonde, roiidvormigo vrouw, emotio
neel, aanhankelijk, onder hot meisjes
achtige uiterlijk mot mogelijkheden
van ongekende hartstochten.
Arme Hetty, arme onbekende Het
ty, waarom moest je ook trouwen
mot een stommen on banalen zaken
man? Xatuurlijk. toen look hij zoo
charmant, dergelijke lieden geven al
hun geld uit aan nette klooroii en oen
verzorgd uiterlijk. Zij zijn de verleide
lijke' Ersatz-filmhelden die <lo grooto
veroveringen mog'oti maken. Aait hou
geeft elke vrouw zich gewillig over,
on hoopt o}) oen loven van onwerke
lijke luxe. wellust', zonneschijn. En
ze weten niet dat do/A' fraiiilingen
suikerwater in plaats van bloed in