De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 9 juni pagina 16

9 juni 1934 – pagina 16

Dit is een ingescande tekst.

De Groene Amsterdammer van 9 Juni 1934 N o. 2975 Uit het kladschrift van Jantje Croquante croquetjes Alida Zevenboom Dat is eens maar nooit weer. TT zal zeggen: wat? Ik bedoel dat ik de Kunst in nood steun. Ik ben er ziek van. Ik heb altijd een beetje last van mijn rechteroor als ik op de tocht sta of als het hard waait en nu ben ik van het Stadion Zaterdag teruggekomen met een zinking op mijn oor waar ik niet van kan slapen. Is het niet genoeg, heb ik me al afgevraagd, dat ik 's win ters de kunst steun door van al de vrijbiljetten voor den schouwburg gebruik te maken die ik krijgen kan en moet dan een mensch nog op een kouden voorjaarsavond zijn hui: uit om nog meer te steunen en ze laten de eene Duitsche troep na de andere hier op treden en is er een die ze belet om hier het geld weg te halen? En wat ben ik bang geweest dat meneer Mengelberg, net als ik, met een zinking naar huis zou gaan want die stond in zijn bloote hoofd en net nu hij professor is gewor den had hem best wat kunnen over komen want dat zie je meer en hoesten doe ik ook al want ik kan niet goed meer tegen de avondlucht en meneer Stiefstra, die naast me zat, zei maar niets anders dan: het is geen voetbal, het is geen voetbal" en toen liep het me er óver heen en ik hoop niet dat ze het door de radio gehoord hebben want ik zei nog al hard, en net toen het stil was: schreeuw dan Hup Mengelberg" en hij had het bijna ge daan ook toen ineens de muziek erg zacht werd en er zat een meneer aan den anderen kant naast me die maar mopperde: dat is geen muziek voor de buitenlucht en als Beethoven dat wist...." en eigenlijk gezegd had hij gelijk want in het Tolhuis speelden ze vroeger ook altijd in de buitenlucht behalve als het onweerde en regende en dan waren het stukken waar je wat aan had en waar je bij kon trappelen als je koude voeten kreeg en die je mee kon neuriën maar ik durfde Zaterdag avond geen voet te verzetten al kreeg ik koude voeten tot halfweg mijn kui ten en waarom na afloop op het gras niet een vroolijk walsje gedanst en lieten ze de menschen naar huis gaan net of het een sterfhuis was met het dierbare lijk nog boven aarde? Neen, daar had een soort kermis aan ver bonden moeten zijn met een tombola zonder nieten, dan had je met veel meer plezier de Kunst gesteund want het was nu wel erg mooi maar ook soms erg vervelend en het is, geloof ik, met meneer Mengelberg net als met sommige vrouwen die moet je zien in een zaal onder electrisch licht en niet in de zon al was hier meer de maan hoewel die er ook niet was en ik hoop nu maar dat doctor de Hartogh ons dezen zomer een echt volksfeest voorzet waar wij, burgermenschen, ook wat aan hebben. Wij missen onze voorjaarskermia al meer dan genoeg en wie, zooals ik, de echte kermis zich nog herinnert, voor die is het tegen woordig heelemaal een dooie boel en het wordt allemaal zoo gauw hooge Kunst en wat blijft er dan voor plezier voor den gewonen man over? Neen, wij moeten een echt volksfeest hebben met koekhakken en den kop van Jut en de achtbaan en dan zou u eens zien hoe de Kunst gesteund werd en nu is ons acteurtje er vol van dat wij minstens drie tooneelscholen krij gen want behalve die van meneer Verhagen komt er nu ook een van meneer van Hoven met meneer Ver kade en een van meneer van Dalsum en als ik jong meisje was dan ging ik beslist naar die van meneer van Hoven want dat vind ik een reuzeacteur en ik geloof dat die wel wat van me had kunnen maken want ons ac teurtje zei van de week nog dat ik nog zoo'n mooi geluid heb net de gouden stem van Sara Bernhard zei hij maar ik geloof dat hij me een beetje; nam want een half uurtje later vroeg hij vijf gulden te leen maar hij zei er bij dat hij kans had om leeraar aan een van die drie tooneelscholen te worden wat voor een heele boel acteurs een uitkomst zal zijn, want als zij geen droog brood meer verdienen met spe len; kunnen zij altijd nog wat verdie nen met les geven en nu krijgen wij vrienden van het Concertgebouw" zooals wij ook al vrienden van meneer' van Dalsum en meneer Defresne hebben, en als al de andere muziekheeren en tooneel-directeureii ook vrienden krijgen, kon het wel eens uit komen dat alk; menscheu broeders worden, zooals zo Zaterdagavond zoo mooi zongen en als u het maar gelooven wil en broer van een broer te zijn is ook soms niet alles want sloeg Cairi niet Abel dood en waarom? Ik heb dokter Vos voor mijn zinking laten komen want je moet op mijn leeftijd oppassen en ik zou niet gra.ag doof aan n oor worden want een mensch moet goed kunnen hooren anders ben je maar een half mensch en ik heb droppeltjes gekregen om gloeiend heet in te druppelen en hij zei me ook dat na de vacantie er heel wat in onze hooge politiek te verhap stukken zou vallen want dan zou het ministerie van meneer Drikus er aan gaan en kreeg hij een kans want je kunt de liberalen hooren groeien, zei hij, nu als hij mee groeit, groeit hij meneer Walrave nog boven zijn hoofd en dat zou een gezicht wezen en hij had het er als maar over dat de Tweede Kamer dan ontbonden zal worden en dan komen wij terug u zal eens wat zien ! en dan zegt hij dat zoo dat je je heele zinking vergeet en beter ben je, tenminste zoolang hij bij je is en dat is al de halve beterschap en hij vertelde me dat ze nu bezig zijn met een feest in elkaar te zetten voor de Politiek in Nood" maar dat moet een echt feest voor den belastingbe taler worden zei hij, want ze doen nu voor iedereen zoo veel. alleen de boe ren krijgen nu al honderd zestig millioen, zei hij, en de fabrikanten twintig mi]lioen en de middenstand twee kwartjes, waarom dan ook niet wat gedaan voor den belastingbetaler die toch maar te zorgen heeft dat die millioenen in het laadje zijn? Als er iemand verwaarloosd wordt, dan is het de belastingbetaler en waar blijven wij als die ook het loodje legt', net als de muziek en het tooneel? En daarom wil hij ook een vereeniging oprichten va,n Vrienden vait den Belastingbe taler" en hij hoopt dat hij minister Oud zoo ver krijgt dat die eore-voor zitter wordt. En dat bedenkt hij alle maal zoo tusschen een zinking en een opgezette lever door want daar heeft meneer Stiefstra last van. Allemaal nog een gevolg van dat uitstapje naar Milaan en hij mag van geluk spreken dat ze hem als bezoeker niet hebben uitgefloten toen hij terugkwam en mi mag hij niets dan melkkost hebben en, crn citroentje maar zonder alcohol. Ja. dat komt er van als je op je tuiden (lag aan sport doet. Neen. voor ons meii.sclien is een warme stoofde beste sport, daar blijf ik bij ! Radio-overzicht C p het oogenblik kan men de besta programma's van heel Europa op de Nederlandsche zenders beluisteren. Niet alleen, dat het gebodene zelf op een zeer hoog peil staat, maar het is vooral de samenstelling, die den kenner «oo aangenaam aandoet. De meeste buitenlandsche zenders, voor zoover zij nog eenige artistieke eerzucht bezitten, volgen de opvat ting, hun radioprogramma voor een bepaalden avond in n stijl te houden. Of een heele avond symphonieën, of opera's, of dans- of populaire muziek. Wie daar geen zin in heeft, die zet zijn radio maar af, want de eenheid van stijl moet voor alles bewaard blijven. Waarom eigenlijk? Radioluisteraars vormen geen gesloten gemeenschap, geen eenheid, zooals de bezoekers van schouwburgen en concerten; ze zijn geen heterogene massa, die er aanspraak op maken mag, dat met alle verlangens reke ning wordt gehouden. En dat gebeurt bij ons volkomen ! Een uur lang wordt een Beethovensymphonie onder leiding van dr. Willem Mengelberg uitgezonden; is u dat te zwaar"? U houdt meer van lichte rmiziek? Wacht u dan nog even, dadelijk zingt Vera Sehwartz walsen van Strauss. Men denkt er eenvoudig niet aan, den stijl vol te houden en den heelen verderen avond symphonieëri uit te zenden. Men zorgt voor afwisseling. De eenig mogelijke methode voor de radio ! IC. ENGEL Vrienden in den nood duizend in een lood. Maar een levensverzekerings polis van de HAV BANK te Schiedam blijft U trouw tot in den dood.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl