Historisch Archief 1877-1940
B
De Qroene Amsterdammer van 7 Juli 1934
N o. 2979
% .vtv.v.:.v*Xi:«?:?:?:?> *:
DE BESTURING ?
Deze spiraal veeren, die samen meer dan
S'/a Meter lang zijn, verwerken alle schokken
voor U! De Plymoulh blijft steeds horizon
taal en gemakkelijk bestuurbaar, ook al
door z'n stoot vrij e siuurinrichting. In plaats
van. een stijve stuurstang, die beide wielen
verbindt, zijn er twee stuurstangen - n
voor elk wiel. Dit zijn slechts twee van de
speciale eigenschappen van den Plymouth.
Voeg daar nog bij de Zwevende Kracht, de
veilige hydraulische remmen, de z
lfsmerendëOilile veeren, de geheel stalen car
rosserie, de geruischlooze versnellingen
elc. etc. en ook U zult zich afvragen, hoe
het mogelijk is zóó'n wagen,voor zóó'n
lagen prijs te bieden.
0 Eischt bij aankoop van een nieuwen Plymouth steeds
het officieele Export-Certificaat, hetgeen U de zekerheid
geeft, dat de wagen speciaal voor export gebouwd is
U service door de geheeld Nederlandsche
Ghrvsleren
organisatie waarborat.
PLYMOUTH
Of f. Importeur voor Nederland: ANDRÉJ. H. CEURVORST - Alb. Cuypstraat 264 - 276 - AMSTERDAM-Z - Telefoon 28300
Vertegenwoordigd door 50 dealers over geheet Nederland
£. H. POLMAN TUIN-i
VERTOOM526 - Telefoon 82660 l
igrafenissen - Transporten-JCrematie» |
VACANTE
Abonnés van dt Groene Amsterdammer", die het weekblad aan hun
vacantieadres wenschen te ontvangen gelieve daarvan tijdig mededeeling
te doen aan de administratie, Keizersgracht 355, Amsterdam, met
opgave van het tijdelijke en blijvende adres en duur van
hetvacantieverblüf. ' > ' ?' »
N. v. M e u b e l til a ga zijn E de n'*
Molsteeg *?Amsterdam
SLAAPKAMERS
COMPLETE BADKAMERS
".?'.? '' ' ' fc
in eenvoudige en luxueuse uitvoeringen
G. J. DE KONING & Zn.
Opgericht 1739
Amsterdam C. Telefoon 32457 r?Keizersgracht 447
lainhis Highneas dog at Kew;
Pray, teil me, sir, whose dog are you ?"
(Pope: On the collar of a dog)
In Frankrijk zijn tegenwoordig Ric
en Rac, een ruwharige fox-terriër,
wit met zwarte oorèn en een paar
dito vlekken en een zwarte Schotsche
terriër een ware mode geworden, de
evenknie van figuren als Felix the Catf
Bonzo of Mickey House, die alweer
haast in 't vergeetboek zijn geraakt.
Dit onafscheidelijke tweetal .is een
vondst van den teekenaar Pol Rab (als
ik 't wel heb heet hij eigenlijk Pau
Rabier 1), die klaarblijkelijk over een
zeer sterk gevoel voor humor beschikt.
* *
Ric is het mannetje, Rac het wijfje
en zij beleven samen heel wat in het
gi-oote Parijs. Het vermakelijke is
echter dat Rab, de1 teekenaar, zoo
bijzonder goed zijn eigen onderschrif
ten illustreert. Voor ónze Hollandsche
opvattingen zijn deze som?' wat ge
waagd, doch dat zij hem als
Franschman gaarne vergeven! ,,Pas pour jeunes
filles" staat er dan ook als ondertitel
van zijn thans -verzamelde teekenin
gen. Beflexions de Ric et Rac"
(Uitgave A. Fayard et Cie. Paris)
vermeld, maar dat laten wij voor wat
het is en wij willen ons liever amusee
ren met de kostelijke avonturen der
beide vierbeenigen, die waarlijk niet
alleen grappig gevonden maar ook
kostelijk uitgebeeld zijn! Een voor
beeld? Straatjongens hebben de arme
Rac een steelpan aan haar staart ge
bonden. Ric vraagt verwonderd: Ga
je kampeeren?";.. .
Een andermaal heeft Ric klaar
blijkelijk iets gegeten dat hem al heel
slecht bekome. Hij voelt zich misselijk
en ziet er miserabel uit: ,,Ben je niet
lekker?" vraagt Rac meewarig. Nee,"
antwoordt Ric nijdig, ,,ik ben zoo ziek
'i ? i
als een mensen l"....
Telkens weer weet Pol Rab iets
anders tégeven, als. variatie-op n
zelfde thema, maar toch altijd weer
nieuw, waardoor de figuren van zyn
twee honden (waarvan de teekeningen
geregeld in verschillende bladen en
tijdschriften verschijnen) even ver
maard zijp geworden als die van Heel
Watt en Half Watt, in Frankrijk Pat
Ric en Ra c
Eu]plotes
et Patachon" geheeten. Sommige
on'S
derschriften zij a niet te vertalen, om
dat zij een woordspeling bevatten
zooals die van de teekening waarop men
Rac met een doek om den kop ge
knoopt op een stoel ziet, liggen. Bic
zegt geïnteresseerd: C'est un coup
de soleil?" Non" antwoordt Rac
, un coup de parapluie !"
Bijzonder geestig is ook het vol
gende: Zij zien een straathond, zoo'n
echten bastaard en zwerver, i,Comme
il a l'air commun" merkt Rac hoog
hartig op, en Ric riposteert: C'est
depuis qu'il fait parti du chiendicat!"
aldus schelden op de syndicalisten l
Een ander terrein, dat van sport en
kamergymnastiek vanwege de slanke
lijn, momenteel in zwang, geeft den
tëekenaar aanleiding Rac een.... por
table als home-trainer te doen be
nutten, al tippelend op de snel
rondwentelende platte schijf. Een ander
maal is het weer Ric die last van een
springertje heeft en dan vraagt Rac,
die er ook onder lijdt: Heb jij ook
al een verstekeling?...."
* *
Zoo deelen Ric en Rac lief en leed
en hun bespiegelingen en
overpein*zingen zijn dikwijls bijzonder raak,
terwijl aan de menschen soms op fijne
manier een hak wordt gezet. Als een
i,crooner" en skat-singer" met een
Jazz-band bezig zijn n weeklagen
in een sentimenteel gehuil, lanceert
Ric zoo langs zijn natten neus de
vriendelijke opmerking tot Rac ..Als
wij half zoo erg jankten, trapten ze
ons de deur uit, wat-?"..
, Een gevoel van eigenwaarde is het
komische tweetal overigens niet
vreemd. Een dame verliest haar col
lier en laat een brief je aanplakken met
de vermelding dat de eerlijke vinder
10.000 francs belooning krijgt. Een
ander, die haar hond kwijt is, biedt
slechts 500 francs vopr het terug
brengen. Hé," zegt Ric met een
zucht, zoo iets zou je heelemaal de
liefhebberij vergallen van hond te
z|jn l"....
Zou men mij vragen welke van al
de teekeningen uit den bundel wel
het sterkst mijn aandacht trok dan is
het ongetwijfeld die, waarop men in
een bar een Franschen bulldog een lip
ziet trekken tegen het echtpaar Ric
en;-Rac, maar eerstgenoemde redt de
situatie door sotto voce zijn betere
helft toe te fluisteren, zóó dat de dog
het toch hooren kan: C'est un ancien
boxèur qui est de venu clown"....
Tableau !
** *
De teekeningen zijn gedaan in zwart
en wit (O.I.-inkt op Bristol-karton,
hier en daar met een halftoon
gewasschen), verrassend vlot en handig en
buitengewoon raak. Het houterige,
speelgoed-achtige dat beide
h.onden, typen (West Highland-terrier en
Aberdeen of Scotch-terrier) in zoo sterke
mate kunnen hebben is opzettelijk !
gechargeerd zoodat, samenvattend,
Rab een dierenteekenaar kan heeten
van het zuiverste water in wien de
Fransche geest een uitnemend ver
tegenwoordiger en vertolker vond.
Spreekzaal
Onyvaardlge concurrentie f
De heer v. d. Berg schrijft over het
z.i. onjuiste standpunt van den di
recteur van hét Instituut vopr Kunst
nijverheidsonderwijs, waarbij getole
reerd wordt, dat leerlingen, onder lei
ding van een leeraar, betaalde op
drachten aanvaarden. O.i. is er geen
sprake van oneerlijke concurrentie
omdat hier de opdrachtgever vrijheid
van handelen heeft, waar hij zijn op
dracht wil plaatsen. Geeft hu de op
dracht aan een leeraar, 'dan is het
juist dat die leeraar zyn leerlingen in
de opgave betrekt, want hét onderwijs
kan niet genoeg op de praktijk
ge?. ' , ? ' ' "
richt worden. In gevallen dat de school
de opdracht krijgt, kan men er zeker
van zijn, dat de school eerst begonnen
is belangstelling te kweeken voor het
samenwerken van ontwerpers met
int
dustrie; de gegeven opdracht is hier
van het resultaat en de school heeft
volkomen recht op het plukken van
de vruchten van dit resultaat. Men
moet niet uit het oog verliezen, dat de
belangstelling vóór dergelijke samen
werking nog zeer gering is en de fa
brikanten met man en macht over
gehaald moeten wordeij om in contact
te treden met ontwerpers". De leer
lingen die door dergelijke propaganda
een kans krijgen voor de praktijk te
werken" (een noodzakelijkheid -van
hun opleiding) staan op den rand van
den overgang naar die praktijk. Omdat
de opdrachtgever niet in dubio stond
of hij de opdracht zou geven aan een
gevestigden ontwerper of aan een
leerling, maar de opdracht er met de
naren is bijgesleept door de schuol
terwille van de school, .werd niemand
buiten de school benadeeld; omdat er
nieuwe belangstelling is gekomen vuur
samenwerking met ontwerpers waar
voorheen .die gedachte niet bestond.
krijgen de leerlingen, nieuwe kansen
na hun schooltijd het geschapen con
tact met de industrie verder voort te
zetten. Op buitenlandsche
kunstnijverheidsscholen zijn praktijk-opdrach
ten de basis van het onderwijs. Du
honoraria van opdrachten aan kunst*
ny veren worden tot heden stellig niet
gedrukt door de schoolopdrachten; het
ware te wenschen, dat deze opdrach
ten zoo veelvuldig werden, dat er'een
finanoieele regeling voor nopdig bV«.-'?; !
In die (voor het onderwijs) rijh.e toe
komst zou men een school moeten
gaan beschouwen als een
ontwerppolikliniek". Was het maar reeds
zoover l .
PAUL BROMBERG
lij
lit
?
f