Historisch Archief 1877-1940
18
De Groene Amsterdammer van 28 Juli 1934
No. 2982
f
i'
v!
i
Croquante croquetjes Kladschrift van Jantje
No. 2982
De Groene Amsterdammer van «28 Juli 1934
19
Alida Zevenboom
Mannen zijn toch wonderlijke we
zens ou ik heb al wat mot zo
inoegoihaakt al was liet gelukkig altijd op
oen behoorlijken afstand. Gisteren
avond kwam ik op do kamer van
meneer Stiefstra on daar zat hij bij
eou open verlepte kof foren, had t runen
in zijn oogon. Hij gaat oon paar weken
op reis met zijn dochter, die slang
van xi woet wel on zijn schoonzoon on
oen zustor on nog meer dierbare
familieleden. en zij hebben, goloof ik.
zoo'n autobus gehuurd van wogo d«j
goedkoopte on daar zat hij on kook
net of hij geen tien kou tellen.
Niet lekker? vroeg ik on lei zijn
pijp, die hij brandend en wol óp oen
schoon 'tafelkleedje gelogd had. in don
aschbak. Do verzekering bot aalt niets
terug voor geschroeide kleedjes, zei ik.
Ik zag dat hij wat wegslikt-u on oon
overhemd opvouwde, nuvar zoo dat
bot vol kreukels kwam-te liggen. Tk
heb nog nooit oon man gozion; die be
hoorlijk oon koffer kou pakken
bolialvo meneer Pierre, die wist alles
altijd zijn behoorlijke plaats te geven
en hield dan nog ruimte over.
Hij slikte weer wat weg on kook
me aan..
? Ligt do trommelkook wat zwaar
Op uw maag? vro»»g ik. want al& oon
man triestig kijkt komt hot altijd uit
zijn maag vuurt.
Ziet u die koffer? zei hij.
Ik zei dat ik hem zag en me schamen
zou er moe op reis te gaau.
Dat kan wol, zei hij ou hij slikte
weer wat weg. maar weet xx dat dit
de koffor is die mijn. moeder voor me
inpakte toen ik voor het eerst hot
hxüs uitging? ?
'Er .uitgezet, wegens slecht
gotlrag? vroeg ik. want je kunt mot
marinen nooit genoeg oppassen.
Mijn eerst e betrekking buiten
het ouderlijk luiis, zei hij. Mijn goeje
moeder pakte hom zelf in. ...
Hij slikte weer.
Zes van alles' en prinia. Eon
ordelijke vrouw. ...
Dan lijkt xi zeker moor op uw
vader, zei ik 011 kook rtiiar de pijp en
mijn kleedje.
. Die koffer is met mij op reis ge
weest mijn heele leven door. zei
hij en slikte nog eens'. Daar zit nog
een etiket van de Maatschappij .,Ne
derland" van mijn Indische reis....
de witte mieren hebbon hem niet op
gepeuzeld. .. . oix dit is van mijn reis
naar Amerika
Toen zuchtte hij.
. Met die koffer ben ik op mijn
huwelijksreis geweest.... hier de
H.V. Insulaire Hypotheekbank
te ZIERIKZEE.
Uitgifte van
4% Pandbrieven 99%
etiketten van de hotels langs den
Kijn.... twii was eeu luoiisch nog
tevreden met een huwolijksivisje langs
don Rijn....
Waar zijn uw borstrokkeu?
vroeg ik, waut ik was er bij op mijn
knieën gaan liggen on begon iu te
pakken omdat er anders niets van
terecht zou komen en die slang van
een dochter er aanmerking op ge
maakt zou hebban.
Ik draag netjes op reis. zei hij.
Onvoorzichtig op uw leeftijd.
zei ik. en dan in een uuto waarin het
van alle kanten tocht.
En in die koffer hebben wij het
luiergoe'd van onze oudste geborgen
tot-u wij mot vacantie gingen. . . .
-' Do oudste. . . . xiw dochter?. .. .
Kou schat van oou kind. zei hij.
Toen zo nog jong was. zei ik.
En mot de koffer bon ik bij u
gekomen, zei hij.
En ik had u er lia;ist om de deur
gewezen want oen hoor op kamers die
zulke bagage hooft.... dat is niet
pluis, dacht ik.
Ach. zoo'u verschrompeld st\ik
loof.... wat kon hot allemaal
vertol Ion. ...
Do trommelkoek lag hom bepaald
zwaar in zijn ingewanden, want ik
heb hom nog uooit zoo ge/ieu en. zoo is
hij weggesukkeld on hooft mij de twee
plaatsen voor den Parijsehen nacht
van doktor Maup do Hartogh gelaten
on ik moot zoggou dat hot me erg is
meegevallen.' al vertelde een heer
naast me dat het eou schandaal was
dat al dat geld voor dit feest naar het
buitenland gaat omdat hot allemaal
vreemde artisten waren maar mis
schien dat ze nu in Parijs
Amster?damsche Nachten gaan opvoeren on
dan verdienen onze menschen.er ook
wat aan en ik denk dat de Parijzenuars
hun oogen zullen uitkijken als zij zien.
hoe wij onze nachten doorbrengen on
ik dacht het wol dat het me zou op
breken, want ik kan niet goed meer
tegen de nachtlucht on door don
regen ben ik heelemaal uit mijn doen
geraakt en wanneer komt er nu cons
oen wet waarbij wij huissloven ook
eens een beetje vacantie krijgen mot
behoud, niet van de zorgen, maar van
het salaris? Ik zal dokter Vos er
eens voor warm zien te maken, want
er -zijn heel wat huissloven en iedere
stem is er een bij de verkiezingen en
hij heeft het nu toch maar klaar ge
speeld dat de winkels op Zondag
open zijn en nu heb ik uit de krant
gezien dat hij ook al verstand heeft
van de bewaarscholen en het a-b-c en
dat is toch maar mooi van de'politiek'
dat je van alles verstand krijgt als«
je er maar lang genoeg in blijft en ik
wil u wel zeggen, dat. als dokter Vos
met vacantie gaat, ik meneer Baas
die nu baas is van de stadsdokters,
laat komen en ik heb me laten ver
tellen dat hij zoo'n goed middel weet
tegen zomersproeten en daar heb ik
nog al last van gehad. En nu hoop ik
maar, dat meneer Louis de Vries, die
50.000 pieterxnannen bij elkaar krygt
voor zijn tweede hypotheek. Als ik
naga wat een moeite ik gehad heb voor
een. eerste hypotheek op nujn huisje
op de Veluwe, houd ik voor meneer
Louis mijn hart vast. En hij speelde
toch zoo ontroerend mooi in dat edele
stuk De'Spaansche Vlieg!" '
Ra, ra, ra,
Germania!"
De man die in Duitschland voor de
propaganda zorg draagt- van de
nationaal-socialistische idee en die alles
in het werk stelt om den Führer te
bewijzen welk een volijverig en.toege
wijd dienaar van den dictator en liet
nieuwe regeerings-systeem hij wel is,
indachtig aan het aloude: Wiens
brood men eet, diens woord men
spreekt," heeft ervoor zorg gedragen
dat de vereenigingen ter bescherming
van oorlogsinvaliden zich tot alle
bedrijfsdirecties wendde met het ver
zoek (lees: bevel!), ter verpachting
van de in den strijd gebrachte offers, op
l Augustus a.s. (dat is op
denzoogenaamden Soldatendag) aan alle in de
verschillende industrieën werkzaam
zijnde gemutileerden het bekende
boek van Adolf Hitler Mein Kampf"
uit te doen reiken.
Het is te hopen, dat ze er mee in
genomen zullen zijn, want het ge
schenk is als eere-betoon bedoeld.
Thans is tevens overal aangeplakt,
ook in de hospitalen en klinieken van
het land, dat aan alle oorlogsinvaliden
of bij minder verheven gelegenheid
verminkten van hoogerhand verlof
wordt gegeven den. Führer of
zijn portret (sic !) te groeten met den
overgebleven linkerarm indien do,
rechtor is afgezot en mochten bij geval
beide armen ontbreken dan wordt bij
wijze van onderscheiding en bij uit
zondering toegestaan...*, de lede
maten welke zij niet meer ter beschik
king hebben niet voor den groet te
bezigen doch hun stem te verheffen
ter eere van den grooten' man, wiens
wil wet is en die. volgens een officieel
coninuriiKLué, altijd gelijk heeft ! PTj
Om het- dezen roepei's gemakkelijk
te maken werd onlangs een prijs
vraag uitgeschreven ter verkrijging
van een nieuwen strijdkreet voor
Duitschland. Op n na Zijn zes en
dertig honderd antwoorden binnen
gekomen. Animo genoeg in een land,
waar men in het algemeen zoo weinig
groote monden aantreft.
Naar verluidt heeft de
Rykssportleider von Tachaummer, die zelf over
een sterkklinkend keelgeluid schijnt
te beschikken» de voor een bekroning
in aanmerking komende kreten 's mor
gens vroeg, bij wijze van proef, door
een groep S.A.- en S.S.-mannen met
vacantie in de Siegersallee te Berlijn
doen uitroepen. . v'.j ? ^**
EUPLOTES
Uw] zonnebril
m I. H. SCHMIDT'. Optkin, lokii 12
Afschaffing der slavernij
Constant van Wessem
Verzorging van etalages
\
Een eeuw geleden
, 31 Juli zal het honderd jaar geleden
?zijn, dat Engeland, door als eerste
bsschaafde natie de slavernij der ne
gara in zijn rijk af te schaffen, voor
ging in het b33iniigen van een toe
stand, waarbij menschen openlijk als
"koopwaar op de markt werden ge
bracht en vox'kocht, eon toestand be
schaafde lauden onwaardig.
Engeland maakte een begin; toch
?zou het. nog tot 1863 duren voordat
ook Nederland zijn West-Indische ne
gerslaven de vrijheid gaf en eerst na
eon strijd van 12 jaar in de Kamers
gelukte het aan minister Uhlenbeck
in Aug. 1862 een wetsontwerp er,door
te krijgen. Waarbij met ingang van
7 Juli 1863. tegen een vergoeding van
/ 300 per slaaf aan den eigenaar, de
West-Indische negerslaven werden vrij
verklaard.
Het zwaar wegende van een der
gelijk besluit blijkt niet alleen door de
zeer late afkondiging immers de
löe eeuw was een eeuw, waarin de
humanitaire begrippen reeds algemeen
waren geworden , maar ook door den.
feilen, tegenstand, die in landen als
?de Zuidelijke Staten van Amerika een
vrij-verklaring der negerslaven als
werkkrachten op de plantages onder
vond, waar de afschaffing van de
slavernij een der geschilpunten werd,
<lie in den Amerikaanschen burger
oorlog van 1862-1805 den stryd
tusschen Noord en Zuid deden Ont
branden, Vooral voor de
plantageeigenaars in de Zuidelijke Staten van
Xoord-Amerika was het behoud van
Sjoedkoope Werkkrachten een kwestie
van vitaal belang en hoezeer men ook
uit menschelijk oogpunt de vrij ver
klaring van onze West-Indische slaven
mag toejuichen, het valt niet tégen
te spreken, dat deze vrijverklaring
aan onze kolonie Suriname, voordien
een bloeiend gewest, den doodsteek
heeft gegeven, aangezien de vrij ge
worden 'negers zelfs niet voor geld en
goede woorden meer waren te be
wegen plantagewerk te verrichten en
, een primitief leven in de bosschen en
in krotten verkozen boven den ver
foeiden arbeid, die toch alleen door hen,
als het best bestand tegen het klimaat,
met vrucht kon worden verricht.
Pogingen om werkkrachten te
immigreeren zijn vrijwel mislukt, blanken
konden er niet aarden en de Javanen
en Britsch-Indiërs, die zich lieten
bewegen op de plantages te komen
werken bleken te duur om de winst
de kosten te laten dekken. Sindsdien
is Suriname als noodlijdende kolonie
het stiefkind van onze staatsrekening
gebleven en nog steeds is er geen
bevredigende oplossing gevonden.
Aan de afschaffing der slavernij
ging de afschaffing van den
overzeeschen slavenhandel vooraf, zeker het
onmenschelijkste gedeelte van de sla
vernij. Want werden de slaven op de
plantages vaak met groote gestreng
heid behandeld en bleef ongetwijfeld de
schande bestaan dat de beschaafde
mensch zijn minder beschaafden
medemensch in een staat van slavernij
hield, de plantage-eigenaars wisten
toch wel, dat het in hun eigen voordeel
was, hun zwarte werkkrachten ,,in
goede conditie" te houden en ze niet
door een te slechte verzorging onge
schikt voor hun arbeid te maken.
Het was wederom Engeland, dat
voorging in de afschaffing van den
overzeeschen slavenhandel, die zeker
een der zwartste bladzijden in de
Europeesche beschavingsgeschiedenis b
3teekende. De gruwelen van het trans
port der slaven uit Afrika naar Amerika
om daar als werkkrachten voor de
plantages verkocht te worden, zijn
bekend genoeg en mogen waarlijk niet
overdreven genoemd worden. Niet
hooger geschat dan balen koopwaar,
stopte men het slavenschip zoo vol
met zwarten als het maar eenigszins
bargen kon, op de dubbele dekken
lagen de slaven tegen elkaar aan, de
knieën van deti een in de knieholten
van den ander, als haring in een ton,
met kettingan om polsen en enkels.
Hygiëne was onmogelijk, de sterfte
dan óók groot, maar de koopwaar
goedkoop on er werd derhalve achte
loos mee omgegaan.
Bsods drie eeuwan was dit badrijf
in stand gehouden to9n Engeland in
1807 door een Wettelijke verbodsbe
paling het overzeesche vervoer van
negerslaven verbood. Denemarken
volgde in 1812, Holland in 1814,
Frankrijk in 1818. Spanje volgde eerst
in 1820 en niet dan nadat de afschaf
fing door Engeland met 400.000 pond
was gekocht. Da clandestiene slaven
handel bleef echter bestaan, totdat in
1888 de laatste afnemer, Brazilië, wet
telijk de slavernij afschafte.
DO avonturen van den slavenhaler,
die smokkelhandel in negerslaven dreef,
hebben den aanschijn gegeven aan
menige a romar. eh aan een lectuur,
boeiend als die der zeeroovers. Een
uitstekend werk, ook als documen
tatie verrichtte Dow 1 met zijn in
1927 uitgegeven boek, Slaveships
and slaving".
TentoonatelllngjlblJJE.T.R.A.
Het aspect van ae etalages kan de
winkelwijk in een lusthof herscheppen,
Waardoor zelfs de eentonige pan
toffelparade van de hoofdstraat in
tintelende sfeer wordt gezet. De
goede etaleur is een toovenaar. Met
een, paar dubbeltjes requisieten ver
richt hg Wonderen en bekeert in een
ommezien onverschillige kijkers tot
hartstochtelijke koopers. Voor elk van
deze kunstenaars zouden wij een vol
ledig dictatorschap willen opeisohen,
want uitstallingen, die lokken en ver
leiden dóór harmonische rangschikking
van haar artikelen en feërieke aan
kleeding der vitrines, zijn nog gering
in vergelijking met het aantal van
haar tegenvoeters.
Een school voor etaleurs is dan ook
stellig niet overbodig. Het instituut
Etra" (?afbraak" van de woorden
etalage- en reclameschpol) heeft ver
leden week in zijn lokalen aan de
Keizersgracht eenige etalages van zijn
leerlingen voor het publiek geëtaleerd
en daarmede aangetoond, dat het
gewone gebruiksvoorwerp even goed
een sieraad voor de etalage kan zijn
als zijn lotgenoot, die van edeler
hout gesneden is, mitf- het etaleeren
door een. bekwame hand geschiedt.
Wat is er prozaïscher dan een ver
zameling geruite theedoeken? En toch,
de getrainde etaleur weet er raad
mee. Hij rolt ze op, spreidt ze uit,
plooit ze tot een zwierige draperie,
schildert op den achtergrond een paar
tegels en ziedaar, het lijkt of hij een
hoekje uit de frissche, Hollandscho
keuken in de uitstalkast heeft neer
gezet.^
Zoo gaat het eveneens met andere
artikelen, van de snuiterige zakdoek
jes tot de strakke heerenhemden, van
de groenten in blik en allerhande
etenswaren, dikwijls door een
snedigen. slagzin gekruid, tot de nobelste
parfums. Nu moeten we niet denken.
dat de etaleur alleen ruime uitstal
kasten van warenhuizen en modepa
leizen te verzorgen krijgt, ook in.
nederige winkels en enge hoekkastjes.
dient hij de beperkte ruimte en pri
mitievej materialen 4volkomen te be
nutten*
JDe leider van de school, de heer
Groszkopf en zijn leeraren ontwikkelen
den smaak der lesrlingen en bekwa
men hen in ontw^rpsn, schilderen,
timmeren en in al wat noo:lig is. om
het reusachtige en veelkoppige kame
leon, dat later ?. tegenover ? hen zal
staan, te kunnen bedwingen.
Wie critisch rondkijkt in de winkel
wijken van onze steden en dorpen
zal toegeven, dat er voor zulke eta
leurs nog overal ,,werk aan den