Historisch Archief 1877-1940
14
De Groene Amsterdammer van B September 1034
No. 2988
Frankrijk gezien door een
Engelschman
Henry Asselin
Een nieuw boek: Het hart van Frankrijk
Waarschijnlijk herinneren de lezers zich wel het
zoo merkwaardige boek, dat een Duitsohor, de
heer Sieburg, eenige jaren geleden gepubliceerd
lieeft onder den op zichzelf al vrij opzienbareiulcn
titel:-,,70 God een Franschman?", en dat. in Europa
een zeker rumoer verwekte. Dergelijke onthul-'
lingen van een psychologische wereld door
sclu-ijvers, die tot een andere wereld behooren doch in
staat 2 ij a, zich aan te passen aan hun ontdekking
en daarvan niet een microscopische analyse te
maken, maar haar tot een kleurig fresco te ver
vormen, dergelijke scheppingen zijn steeds
verzekerd van zeer levendige belangstelling van
de zijde van het publiek. Zoo is het bijv. niet moge
lijk anders dan met hartstocht en bovendien
met groot nut voor den lezer kennis te nemen
van de werken, die een der beste Fransche
opmerkers van dezen tijd, de heer AndréSiegfried,
gewijd heeft aan de beschouwing van Engeland
en Amerika.
Tusschen het boek van Sieburg over Frankrijk
en dat van Siegfried over Engeland welke beide
boeken trouwens even ver uiteenlóopen als hun
schrijvers van elkaar verwijderd zijn is het
wellicht niet ongepast een juist verschenen werk
te plaatsen, een werk in het Engelsch geschreven,
waarvan de auteur, George Slotcombe, Engelsch'
man is en dat als titel heeft: The Heart o/ France,
Het Hart van Frankrijk.... Het boek begint met
een voorwoord, dat zeer juist het karakter en do
strekking er van aangeeft. De schrijver hiervan
is markies of Crewe *).
Een mooi boek, goed geschreven, goed uit
gegeven, zich aangenaam aanbiedend, met ruime
bladzijden, fotografieën, die. terwijl ze de land
schappen, de monumenten, de kasteelen van dit
oude historische land, dat Frankrijk heet, weer
geven, op zichzelf reeds iets van Frankrijks ziel
doen vermoeden.
Het spreekt echter van zelf, dat de icarc atmos
feer van het boek door den schrijver geschapen
wordt en zoo het ons mogelijk is, reeds bij du
eerste bladzijden ons van die atmosfeer te laten
doordringen, haar, om zoo te zeggen, in te ademen.
dan komt dit, omdat de auteur in zijn boek al zijn
talent, maar ook zijn heele hart heeft gelegd.
zobdat wij, hem volgend, Frankrijk zien, Frankrijk
begrijpen en, óók zien en begrijpen: de Franschen.
Daarmee wil niet gezegd worden, dat de heer
George Slotcombe zich er toe bepaald heeft den
lof te zingen van een land,-welks'.gastvrijheid hij
heeft genoten, of daarover met blinde vooringe
nomenheid spreekt'; dat zouden! wc maar al te
spoedig ontdekken en ons wantrouwen zou ter
stond gewekt zijn. Neen. De werkelijkheid£is,*dat
hij zijn onderwerp tot don bodem gepeild heeft eh
dat hij dit deed oprecht, met helderen,
scherpzienden blik. Do schilderij, die hij ons vertoont van
wat hij ge/ion hoeft. is. zooals het behoort, in even
wicht met hnar licht on haar schaduw. Hij heeft,
om mam1 iets te noemen, zeer goed aangegeven
alles, wat Frankrijk mankt tot een land van zeer
ver gevorderde beschaving, daarvan in het licht
gesteld wat men tegenwoordig zou noemen:
..l'idée-force". de leidende kracht; het gekenteekend
als een land met oen groot en intellect ueelen haard.
waaraan de ander» landen zich komen verwarmen;
daartegenover heeft hij het geschetst als een land,
dat buitengewoon gehecht is aan zijn oude traditiën,
aan zijn gewoonten groote en kleine ; dat
daarvan slechts noode on langzaam afstand doet
of daaraan iets verandert en steeds de uiterste
voorzichtigheid betracht, zoodra het zich begeeft
op sommige nieuwe wegen van vooruitgang. Een
der dingen, die den vreemdeling in Frankrijk, zoo
hij het land nauwkeurig beziet, het meest treffen,
is het contrast, te voorschijn komend bij een zoo
volkomen geëvolueerd volk, tusschen de offers,
waarin het heeft toegestemd ten dienste der
menschheid. ten dienste ook der beginselen, die
zijn ontplooiing moeten verzekeren, eenerzijds, en,
daartegenover, zijn onoverwinnelijke afkeer om
zich over te geven aan den ondernemingsgeest met
zijn aanpakken en hervormen.
* *
De lieer Slotcombe. die dezen graad A*an bescha
ving bestudeert, welke, volgens hem, practisch
alle soort van onderscheid tusschen klassen en
individuen teniet doet, doet opmerken, dat nergens
ter wereld zoozeer als in Frankrijk tegelijkertijd
krachtig is n het besef van eigen rechten n het
besef van de rechten van anderen. Xaar zijn
meening redeneert en reageert de Franschman
tusschen de volgende twee communiceerende polen:
den hartstocht voor de vrijheid en den hartstocht
voor het recht. De Fransche vrouw ziet hij ,,trotsch
als een Lucretia", edelmoedig als een Helena";
hij ziet haar als een amoureuse, niet, die verliefd
is op den man, maar die verliefd is op de liefde.
Hij zou kunnen toelaten, dat men de Fransche
beleefdheid niet meer dan een ijdel woord noemde,
maar hij bespeurt daarvan toch een onvernietig
bare, een geheiligde uiting in de natuurlijke neiging
der Franschen om, op eigen bodem, geen onder
scheid te maken tusschen vreemdelingen en zich
zelf. Hij is van oordeel, dat, voor een groot deel,
dank zij deze gezindheid, alle vreemdelingen, van
waar zij ook mogen komen, zich zoo spoedig thuis
gevoelen in een stad als Parijs.
Parijs, natuurlijk, Parijs inspireert den heer
Slotcombe tot eenige mooie bladzijden. Hij heeft
uit eigen ervaring goed de ware bekoring van deze
oenige stad begrepen, deze stad, die aan een ieder
precies dat geeft, wat hij er van verwacht; waar
ieder op zijn plaats is, zonder ostentatie en zonder
gedwongenheid; waar de arme zich ryk voelt by
de glinstering van een zonnestraal op de Seine;
waar een soort van instinctieve vroolykheid, van
optimisme, van lichte atmosfeer en blauwe lucht,
iets levends geeft en iets menschelijks aan de
historische en monumentale majesteit van hout
en steen. ,,leder mensch heeft zijn Parys", beweert
de heer Slotcombe en niets ia meer waar dan deze
uitspraak. Aangezien echter de Engelsche humor
nooit zijn rechten verliest, laat de heer Slotcombe
niet na ook op te merken, dat er te Parijs evenveel
standbeelden zijn als boomen, doch hij constateert,
dat deze niet opgericht zijn ter eeuwige en
slaafsche aanbidding van de grooten der aarde. Op
zooveel standbeelden, zegt hij, zijn er slechts vijf
verrezen ter eere van gekroonde hoofden: Hendrik
IV, Lodewijk XIII, Lodewijk XIV en Edward
VII, koning van Engeland.
** *
De Engelsche schrijver ruimt in zijn boek een
zeer groote plaats in voor ,,la province", het Frank
rijk buiten Parijs. Men kan hem er slechts voor
toejuichen. Het is zoo gemakkelijk zich bij Parijs
te bepalen en dan maar aan te nemen en te doen
gelooven, dat heel Frankrijk zich hier in 't kort
samenvat. Er is in Parus en dit valt moeilijk
te ontkennen iets kunstmatigs, dat meu niet
meer aantreft, zoodra men de grenzen der hoofd
stad is overschreden. ,,De provincie", ,,la provin
ce", spreekt een taal, die duidelyk is, oprecht, diep
van zin; kerngezond. Zij is een kostbare bron van
onderwijs en inlichting voor wie haar weten te
verstaan. De eigenlijke provincie" met haar
schilderachtig schoon en haar oorspronkelijkheid
van geest en van zeden, en, in die provincie",
de grootste stad, en vooral, de kleine stad; de
Fransche campagne" met haar dorpen, haai'
boerenhoeven, haar bouwlanden, haar stille en
ernstige bosschen, haar van liederen klaterende
beekjes, dat alles wordt onder het oog en met
de pen van den heer Slotcombe tot een hecht
stramien, tot een dicht weefsel, waarop lang
zamerhand zich de kleurige lijnen van zijn tapis
serie vasthechten en zich tot een harmonisch geheel
vereenigen. Zelfs de herberg, die den wandelaar
opneemt, de wijn, de keuken, die den schrijver de
gelegenheid geeft tot een vrieodelijken lofzang op
de lekkerbekken, zijn voor hem niet te
verwaarloozen verschijnselen, omdat hy begrijpt en weet,
welke rol elk van hen speelt in het leven der
Franschen. Op een ander gebied, in de letterkunde,
bij de schoöne kunsten, weet hy zeer juist de waar
den te onderscheiden der spiegels, waarin zich de
Fransche ziel weerkaatst. Alles te zamen genomen
kan men zeggen, dat zijn boek voor ons doet leven,
denken, voelen en handelen dat land van Frar-krijk
welks deugden en, misschien zelfs wel, welks ge
breken onmisbaar zijn voor de gezonde adem
haling van Europa, dat land van Frankrijk waar
God zeker zijn verblijf zou willen kiezen, zoo hij
er als een vreemdeling kwam....
*) The Heart of France, Parisian, Provincial
and Peaaant, by George Slotcombe, toith an intro'
duction by the Most Hon, The Marqueas of Crewe,
K.G. (London, Selw/n and Blount Ltd.).
NV. VERZEKERING-MAATSCHAPPIJ
/ OPGERICHT A2 1694.
' AMSTERDAM C-KEIZERSGRACHT 570.
INBRAAK; BRAND;ONGEVALLEN-EN
WATERLEIDINGSCHADEVERZEKERING.
N.V. Bankierskantoor van LISSA & KAN N
LANGE VIJVERBERG 3 - DEN HAAG
Aan- en verkoop en administratie van effecten
Loketten ter berging van waarden
N.V. TRUST- EN SAFE MAATSCHAPPIJ
LANGE VIJVERBERG 3 - DEN HAAG
Bewindvoering ten behoeve van derden
Crediteurenconferentie in het Derde Rijk
SCHACHT OVERTREFT ZICHZELF
IN TACTLOOSHEID
C. A. Klaasse
Ob' immer Treu und Redlichkeit
Schacht heeft in den laatsten tijd zichzelf over
troffen, en wel in zijn specialiteit die overigens
volkomen made in Germany" of om in de derd
Ry k-terminologie te blijven ,,bodengewachsen"
is in deze contryen nl. in absolute tactloosheid.
Verschillende gelegenheden heeft hij aangegrepen
om speeches af te steken, waarbij het schulden
vraagstuk afdoende" werd bekeken, en waarbij
dan de slotsom telkens was: de crediteurlanden
hadden op hun vingers kunnen natellen dat zij
hun geld niet zouden weerzien, want de wereld
economie verdraagt nu eenmaal niet dergelijke
enorme verschuivingen zooals die gepaard gingen
met den fabelachtigen kapitaalstroom naar
Duitschland in de jaren 1925-'20 en de daarop gevolgde
stopzetting d'.w.z. voortgaan van rente- en
amortisatieverplichtingen zonder nieuwe leeningen. De
crediteuren hebben echter deze stommiteit begaan
en moeten nu op de blaren zitten. Nu is het be
roerde aan het heele geval dat, objectief beschouwd.
hierin heel veel waars schuilt. Een duidelijk bewijs
daarvoor is dan ook, dat, telkens als de verbolgen
crediteuren om de groene tafel zitten en Schacht
hun cijfers en feiten voorlegt, zij heel weinig
steekhoudends weten in te brengen. De laatste conferentie
te Berüjn, die meer dan een maand^duurde.hecft.
een aantal crediteuren zelfs ertoe gebracht in een
nota openlijk de betalingsonmacht van Diütschland
te erkennen. Maar, de Duitscher schijnt het nu
eenmaal niet te kunnen laten, juist als hij zijn
tegenpartij zoo'n beetje overtuigd heeft dat heusch
de feiten geen anderen uitweg bieden, een Schnautze
op te zetten, en dan verdrijft de ergernis bij de
aangeblafte het laatste restje bewustzijn van
eigen schuld.
* *
Diezelfde tactloosheid brengt Schacht ertoe om
dingen die allang bekend waren en waarmee men
zich, zij het .mokkend, alweer had verzoend, weer
rond te bazuinen met een pathos dat iedereen
denkt dat er weer een nieuwe rechts verkracht ing
op komst is. Zoo ook weer dit keer. Op de bovenge
noemde conferentie der crediteuren. te Berlijn
heeft Schacht duidelijk betoogd, dat het verloop
van de cijfers der handelsbalans ertoe noopte het
vrije transfergedeelte der rente- en andere onder
de wet van O Juni 1933 op het transfermoratorium .
vallende verplichtingen, dat in het tweede semester
1933 op 50% en in het eerste halfjaar 193.1 op
30% was. vastgesteld, te verminderen tot 8%,
zoodat het totale bedrag bij de Konversionskasse
geblokkeerd zou blijven. Een volledig transfer
moratorium dus, dat al op l Juli in werking is
getreden. En nu komt daar met veel tamtam de
eene redevoering op de andere waarin een volledige
stopzetting van het transfer wordt aangekondigd !
Zoo windt de heele wereld zich op over iets. dat
wij eigenlijk allang wisten. Tenzij men1 uit de.
wederom niet volkomen duidelijke, mededeelïngen
zou moeten opmaken, dat de opzet is om ook den
inkoop der fundeeringsobligatiën a 40% stop
tezetten, zoodat ook die gelegenheid voor de credi
teuren om althans een deel van de rente te krijgen
zou vervallen. Dit is intusschen niet denkbaar,
want zooals ik ook vroeger al eens schreef. heef t
Duitschland voor de premieleening van den export
den inkoop van scrips, fundeerings, bonds of hoe
ze anders genoemd worden hard noodig. En
Zusatzexport is meer dan ooit noodzakelijk!
Toch zijn er in Schacht's jongste uitlatingen wel
degelijk ook nieuwe agressiviteitcn, zij het dan
. ook dat het pièce de résistance al eenigen tijd een
feit was. De stelling dat, willen de buitenlandsche
crediteuren hun geld krijgen, zij bereid moeten zijn
goederen te accepteeren, kan bezwaarlijk een novum
genoemd worden. Voor de goede orde zij hierbij
aangeteekend dat het buitenland altijd goederen
geaccepteerd heeft, maar^Duitschland heef t inden
laatsten tijd evenveel, zelfs'meer, ingevoerd. Nu kan
men de fout evengoed bij de Duitsche importen
zoeken als bïj de invoeren van de tegenpartij. Daar
over rept Schacht met geen woord, zooals trouwens
steeds de invoer van grondstoffen mede voor
oorlogsmateriaal volkomen werd doodgezwegen.
Maar wel nieuw is de stelling, dat het niet voldoende
is wanneer het buitenland meer Duitsche waren
betrekt, ook verlaging van rente en hoofdsom dor
schulden is noodzakelijk. Was tot nu toe steeds de
opinie, dat als maar het bxiiteuland genoeg koopt
allejs betaald wordt zoowel hoofdsom als rente.
klinkt dit nieuwe wijsje anders, liet
transferargument, dat nog steeds een zekere mate van
objectieve juistheid had (behoudens dan de
kwestie van de hoogte der Duitsche invoeren).
wordt daarmee verlaten en men komt op het
terrein der simpele wanbetalingschicanes.
* *
Maar het allerbelangrijkste, ook voor ons land
zijn wel de uitlatingen inzake de ,,voorkeurs
regelingen", liet was bekend, dat Schacht te dien
aanzien veel minder toegeeflijk was dan minister
Schmidt, vandaar dan ook dat. terwijl Zwitserland
nog onder Schmidt een clearingovcreenkomst sluiten
kon. de tijdelijke ambtswisseling die Schacht op
zijn stoel bracht voor onze onderhandelaren een
onverwachte n tegenslag beteekende.
Het hoofdmoment in deze heele historie lijkt
wel het feit, dat Schacht het. niet recht zetten kan,
te worden gedwongen. Als grootdebiteur is Duitsch
land gewend zelf de machtspositie.'in te nemen
tegenover een aantal landen, nu is dat niet zot».
Zooiets krenkt, het gevoel van eigenwaarde! Dio
landen welke een speciale regeling hebben zoowel
voor de verrekening hunner exporten naar Duitsch
land als voor die van renteiiikomston hebben
Schacht een beetje boos gemaakt. Want ze sturen
inderdaad de zaak in de war.! .Wanneer het
juist is. dat Duitschland zijn invoeren moet
beperken (en dat is immers n van de stellingen
der crediteuren zelf) on het doet zulks'door de
voor betaling daarvan beschikbaar gestolde devie
zen te rantsoeneeren, dan bot eekent, eon clearing
met landen die een import overschot uit Duitsch
land betrekken een 'contrarieeren van die regeling.
omdat zij. rustig kunnen voortgaan mot expor
teeren ! ! Ku bovendien nog dit: wanneer de
handelsbalans van Duitschland als geheel geen
rentetransfer toelaat on onkole landen forcoeren
toch die betaling, omdat zij eón importoversehot
betrekken, dan komen, uit dien? hoofde niet vol
doende deviezen bij om Puit schlands importover
schotten van elders te dekken. Dat boteekent dus.
dat bedoelde landen' Duitschland.dwingen minder
van elders te importeeren.. Pat is inderdaad net
wat de crediteurlanxleti willen: Drnssclung van
den invoer in Duitschland. Daar komt echter
Scliacht's laatste dreigement: wanneer wij al
gedwongen worden de importen te verminderen.
dan zullen wij dat doen waar ons zulks belieft.
De clearingregelingon zonder meer /ouden moeten
leiden tot vennindorinK der invoeren uit landen
waarmee niet gecleard wordt, do landen . met
importoverschot uit Duitschland zouden buiten
schot blijven. Een nieuwe regeling zal zorgdragen.
dat wij eiken invoer op zichzelf kunnon bekijken
en bv. invoeren uit clearinglanden kunnen rant
soeneoren. Dat bctee.ke.nt dus oen. nieuw systeem:
met meer beperking van invoer door algemeene
verlaging van het contingent.dat op de basisgrootte
aan deviezen ter beschikking wordt gesteld,
maar een stelsel van speciale invoerlicenties voor
elk speciaal geval. Aldus kan het effect van elke
noy zoo mooie cleariny volkomen op lonse schroeven
komen te staan. Daar ligt een kwestie, die onze
regeering in de toekomst scherp in het oog\zal
moeten houden. Toegegeven zij, dat de
clearing
Dr. Schacht
idee en daarmee samenhangende
reciprociteitsgedachte op het terrein der handelsbeweging
geenszins ideaal is, maar op het oogenblik is zij
voor ons de beste waarborg om van export en
intresten-bronnen nog te redden wat te redden
valt. Maar wij zullen dan ook moetentoezien.dat
onze positie, ondanks haar sterkte, niet toch nog
tot een mislukking voert. De nieuwe plannen van
Schacht zijn in dat opzicht bxütengemeen gevaarlijk
en verdienen de scherpste bewaking onzerzijds.
* *
*
Intusschen is de nieuwe regeling over het rente
transfer tot stand gekomen. Zwitserland had.
zooals gezegd, reeds eenigen tijd zulk een afspraak
gecombineerd met een algemeenc verdragsclearing.
Ook bij ons zouden deze twee dingen samengevat
kunnen zijn. ware niet de opgemclde ambtswisseling
in het Reichswirtschaftsministerium een beletsel
geweest. De renteregeling brengt weinig onver
wachts. Aangezien het transfer algemeen, stopstaat.
ligt het accepteeren van Zusatzexport voor het
volle bedrag in de lijn: ook vroeger geschiedde
dat voor .hetgeen'wij ? meer kregen dan anderen.
Dat de boven de l1/2% door de debiteuren gestorte
bedragen gedeeltelijk voor amortisatie dienen,
komt overeen met' de vroegere berichten en. ook
niet de Zwitsersche regeling, maar logisch is het
allerminst. Het motief voor de transferregeling
is liet gebrek aan deviezen; dat wij niet meer
Zusatzimport willen nemen dan tot lV»% is
begrijpelijk,maar waarom dan niet de rest eenvoudig
.bij de Konversionskasse gelaten als geblokkeerde
rente op hoop van zegen en betere tijden?
Voorloopig behoeven wij ons voor deze rente
kwestie echter niet moer bezorgd te maken, maar
des temeer aandacht vraagt .zooals gezegd.de export,
opdat daar niet een kink in den kabel komo. Het
zou toch wel heel erg zijn. indien wij om de rente
te krijgen extra-import namen t-n. desondanks
Duitschland, n'cn deplaise het reeds bestaande
deviezenoversehot, onzen export ging belemmeren ?
Berlijn, 4 September 19IU.
OLS
vvltte Curacao 5e<J
C n er r y Brandy
Ai ent n c Glaciale
Curacao Brandy
Koop* ISederl. fabrikaat!
?.i ?
i,