12 IV i De heer Kranenburg ziet de wereld .,O zee was ik als gij in al uw on bewustheid" heeft eens een bekend ?dichter, wiens naam mij ontschoten is, gezegd. Wij hadden Xederlandsche. taal en letteren van een leeraar die zelf dichtte en nu al laug met pensioen is en wat een zegen moet het voor den man geweest zijn dat hij nu niet met <>en hoop ees en aas en oos in den weg zit, die onze minister van. Onder wijs ons opgedrongen of liever af gedwongen heeft. Ik heb nooit be grepen van die zee dan. want op het oogonblik dat je op zee bent. ben je je bewust van de zee en het zou natuurlijk een zegen zijn voor de zee wanneer ze zich werkelijk onbewust was welke stelletjes zij van den eenen overkant naar d e n ti n d e r e u brengt. Wij zijn in sloe pen ingedeeld en mijn vrouw is in de sloep bij den dokter en god zegene hem. want al zou..hij'met haar op een onbewoond eiland terecht komen, dan nóg zou hij zijn praktijk niet ' kwijt zijn. want ze .heeft alle ziekten, van een onbegrepen ziel af tot een gevoel van ik-weet-niet.-wat' inaar-lu't-is-me-zoii-vrerind-teinoe. .!?? zou het zoo niet zeggen als ji« haar bezig [zag met de o.ntbijtspijskaart die drie en zestig dingen bevat om er je een hart ver vet t i HIJ: mee t«« bezorgen. lederen morgen zit ze het ding te bestutleeren en thuis is het geroosterd brood met een kippenei en een beetje jam. Om elf uur nwmt zij ,op tle onbewuste zee haar kopje bouillon en om n uur kotnt ze aan de lunch met de appetit van een marathonracer. Wij zitten met den dokter aan tafel en ze vindt waarachtig nog tijd om met hem « ?over haar kwalen te praten.... ? ~C komt maar eens op mijn spreekuur, heeft de dokter gezegd. -?Het lijkt mij toch onaangenaam voor u, zei mijn vrouw, om altijd aan boord van een schip te zijn. terwijl zij de hors d'oeuvres. het vleesch. de visch, de soep en alle» wat er zoo bij hoort, als de beste ladingmeester zit te stuwen..... ? ? Hoezoo mevrouwtje r - Aan den wal krijgt u allerlei mooie gevallen . Die krijg ik hier eveneens, zegt de dokter, die altijd zijn mond leeg heeft om op iets onbenullige te ant woorden. ., ? ' . Alles goed ien wel. zegt ,mijn vrouw, maar aan den wal.... Ze heeft geleerd om ..van den wal" te spreken en ze doet het zoo dikwijls dat ze haar achter den rug mevrouw Teekening j. F. Doeve Bij aankomst in de wildernis Van den Wal" noemen, wat niet prettig is als je in den ligstoel aan het sluimeren bent en je hoort het terwijl je net nog niet sluimert. Kijkt u eens hier. zegt de dokter. Zoudt u me laten roepen al.s u oen acuut geval van blindedarmontsteking had. Aan den wal dan? Zeker niet, zegt mijn vrouw. Nou. meent de dokter triom fantelijk. En als u dat geval aan'boord kreeg, dan zou jk u. zonder met mijn oogen te knipperen, opereeren. Ik ben hier meester over leven en dood en wat ik zeg, dat hebben mijn patiënten. ook al hebben ze het niet. Wijst u mij eens n dokter aan .den vasten wal aan die met hetzelfde gezag be kleed is en bij wien u niet weg kunt loopen om naar een ander te gaan, die er misschien even weinig van weet als ik. doch van wien men het niet weet. Nu u mij zoo uw symptomen beschrijft zou ik zeggen dat u een maagzweer heeft.... ? * * ??' ' * ? Voor de eerste maal zag ik hoe mijn vrouw een schotel voorbij Het gaan en de, dokter at rustig verder, .on bewust van de omstandigheid dat hij om zoo te zeggen den fakkel der twijfel en der ongerustheid in de ziel van mijn vrouw gezaaid had. Doch 't? middags wierp zij zich op de cake. de thee en de sandwiches en aan het diner had zij alle oiivust overwonnen en het Verre Oosten, dat haar bediende en anders zoo eerste klas is in het ver bergen van emoties, glimlachte on doorgrondelijk. De aanraking met de beschaving moet dezen zwarte be dorven hebben. * » * ' ? Ik ben ingedeeld in sloep 7, gelijk met den kouden kok, den confiseur, den kapper en den fotograaf, Zoo be hoef ik niet bang te zijn dat ik bij aankomst in de wildernis met ver warde coiffure op het prentje zal staan dat de fotograaf, tot het laatst op zijn post. van ons nemen zal. De koude kok zal ons verzorgen en wie weet tot welke geniale dingen de eenzaamheid onzen confiseur zal inspireeren en wat komt het er op aan wist ooit iemand wat er in de taartjes zit ? Een schip moest eigenlijk altijd op een kalme zee varen. Als de boot vaart zeg je: wat heb ik een mooie hut! en als hij stil ligt zeg je: wat heb ik een beroerde hotelkamer. Een mensen mist toch heel wat, in ver gelijking bij zijn eigen huis. /Mijn vrouw staat er gewoonlijk op dat wij ons tegelijkertijd terugtrekken uit den maalstroom van Ixet societyleven aan boord zij «egt wat heb je weer veel gedronken wanneer een beweging van het schip mij tegen haar aan werp t. al ben ik zoo nuchter als een hoen. doch ik ben ten slot te de zee niet, en heb genoeg te doen met mijn eigen smokinghemd dat mij het gezicht op alle dingen beneemt, juist wanneer de elementen zich doen gelden. Dan krijgen wij de cérémonie protocolaire eerst sliep mijn vrouw in het benedenbed, doch kon niet verdragen dat ik tegen het plafond snurkte nu is het omgedraaid en kan ik lederen avond al wat het leven mij geschonken heeft en dat in den loop der jaren is uitgedijd tot een kleine salonvleugel, tegen het bovenbed ophijschen en moet de gruwelijkste verwijten, hooren omtrent mijn onhandigheid, terwijl het hoog ste wat een postambtenaar te be handelen krijgt een postzegel van een rijksdaalder is. Als wij dan in diepen slaap verzonken liggen ruikt mijn vrouw brandlucht en vordert mij op, te gaan ruiken en of ik nu al be weer dat ik geen fox ben en moeieen schip zoo groot als een hotel kan gaan afsnuffelen ik moet er U1t en van. de zenuwen wenseh ik haar af en toe in de sloep met haar sarcastischen dokter. ... Toerisme Berichten Zicitsersche Verkeerscentrulc, Ziïrich. Vert. voor Nederland: Joh. Verhulststraat 147, Amsterdam. Treinen, in Zwitserland Voor het gebruik van in bepaalde treinen meeloopende slaapwagens heb ben reizigers, behalve hun Ie en Ile klasse biljetten met sneltreintoeslag bijzondere toeslagkaarten voor slaap wagens te betalen. De slaapplaatsen kunnen door middel van een bestelbiljet bij de agentschappen der slaap wagenmaatschappij vooruitbesteld worden, maar zijn ook aan den trein zelf verkrijgbaar. Bij wyze van proef loopen in bepaalde treinen ook slaap wagens IHe klasse, waarvan reizigers, voorzien van een biljet,IHe klasse, tegen betaling van slaapwagentoe slag gebruik kunnen maken. LEVERT MEUBELEN STOFFEN - TAPIJTEN EN VERSIERINGEN NO. 2990 De Groene Amsterdammer van 22 September 1934 19 Croquante croquetjes Alida Zevenboom Of liet iets met mijn vrouw-zijn te maken heeft, weet ik niet, maar als ik do stem van meneer Vogt van de Avro dooi- dt» radio hoor. moet ik altijd denken aan tarbot met smeuiige botorsaus en als ik meneer Doetje Hans hoor spreken, dan zie ik altijd een kruimige aardappel voor me er ik hoef u dus niets te vertellen van wat ik Dinsdag in mijn eentje met Piet en Ami genoten heb. Meneer Stiefstra houd je met een stok niet thuis als er iets te doen is en die is met een auto bus van het Damrak voor een schijntje geld naar den Haag geweest en ons acteurt je was in geen velden of wegen te zien. want die is bezig een nieuw gezelschap op te richten, mi het zijne. alweer op apegapen ligt en de duiten van een meneer, die er wat in had ge zien maar er nooit iest uit had gezien. op zijn, zoodat ik moederziel alleen thuis was en op mijn gemak van meneer Hans en meneer Vogt heb kunnen genieten. Meneer Doetje was een beetje zenuwachtig en dat mocht hij ook wel zijn hij, die als er wat in ons dierbaar landje gebeurt, direct een boek klaar heeft met alleilt i mooie bizonderheden en dat hij zich zoo raar versprak, vergeef ik hem graag. Ik geloof dat als ik bij zoo'n gelegenheid moest omroepen en ik ben toch niet <>p mijn mondje gevallen, heelemaal geen woord zou kunnen uitbrengen. maar dat die rare verspreking 's avonds ook op' de grammofoon-plaat nog eens geboord werd. begrijp ik niet of kun je in zoo'n plaat niet schrappen, net als in een brief of zookls de heeren van de .Gwxjne Wel eens in mijn. geschrijf doen? * * Och, och, wat moet dat vuor meneer Rikus die zijn laatste jaren altijd in het geld gezwommen heeft, zooals ze. zeggen, een nare tijd zijn nu er overal tekorten zijn en k lees dat er een kleine honderd millioen tekort zijn en de rest want dat valt altijd tegen en ik weet zelf aan mijn eigen kleine huishoudentje wat het zeggen wil als het niet klopt en tegen het eind van de maand de lamp voor-over hangt. Dan ga je ook bezuinigen op dingen waarop eigenlijk niet bezuinigd kan worden en ik heb wel eens margarine genomen inplaats van zuivere boter en een paarden-runder-lapje want het onderscheid is bijna niet te zien en te proeven ook niet als het maar goed is klaar gemaakt en ik heb geprobeerd uit al die cijfers wijs te worden die minister Oud ons voorzet, maar ik kom er niet uit en meneer Sfciefstra, die een tikje opgewonden uit den Haag is teruggekomen, want zulke dagen zijn al heel slecht voor zijn ver hoogden bloeddruk, zegt dat wat ze je in je vestjeszak laten, ze allang uit je DEZILVERVOS Ceintuurbaan 137 AMSTERDAM Z. Telefoon 22246 HET VERTROUWDE ADRES . VOOR BONTWERKEN Uit het kladschrift van Jantje broekzak hebben gehaald en als het Rijk er nog wat in laat. de gemeente het er wel uithaalt. En toen ik meneer Doetje en meneer Vogt. zoo hoorde. heb ik me suf geprakkiseerd hoe dat toch vroeger ging. Toen lette niemand er op en er waren ook geen tekorten en als er misschien wat te kort was, dan lei de. een of andere minister het uit zijn eigen zak het er misschien, wel bij en toen be moeide de Staat zich ook niet met alles en viel er voor een man die durfde. nog wel wat te verdienen want wijlen meneer is wat dikwijls thuis gekomen en dan hoorde ik hem zeggen dat zij dit of dat weer op den kop hadden getikt en er zoo en zooveel aan zat en er waren geen betere menschen dan ambtenaren, heette het toen. en nu kan een ambtenaar geen goed doen en ik heb eens een belasting-ambtenaar op kamers gehad en die is van cha grijn gestorven, zoo keken de men schen hem met hun nek nog niet aan. en een best mensch in het gewone leven ! Geen kip zou hij wat doen en een vlieg evenmin. * * ' * Maar ondertusschen komt een' re delijk mensch bij al die crisisdingen toch nog tijd te kort om al de tentoonstellingen af te loopen en de een is al leerzamer dan de ander voor ons huisvrouwen. Ik heb van de vruchten-tentoonstelling een stapel re cepten meegekregen en het is zonde zooals de menschen alles uitvinden om het de maag maar lekker te maken. In de keuken bij mevrouw zaliger had je je vaste dingen, waar niet van Werd afgeweken eri de menscheu werden er dik en gezond van en hadden genoeg als zij opstonden en dat voor de eerste zes 'uur,.- maar tegenwoordig weet de een het al beter dan de ander en het eene lijkt nog smakelijker dan het andere en als je van tafel opstaat, zou je zoo naar de broodbak loopen om wat stevigjs in je maag te hebben, zoo'n leeg gevoel .heb je dan. De krant maakt me tegenwoordig wel eens aan het schrikken met al die opschriften waar een mensch van droomt als je wat laat wat zwaars gegeten hebt en dat was toch ook anders in den tijd dat ik het oude Nieuws van den Dag nog las van den Pa van 'meneer Ritter, die nu Zoo mooi voor de radio spreekt, dat je er bijna Zondags tle kerk voor zou ver zuimen, maar wat ik wel mooi van de krant vind. «lat zijn de plaatjes en. nu zie je tenminste onzer ministers in hun witte broeken en ik moet u zeggen dat ik nog nooit minister de Wilde in persoon, gezien heb. maar zoo als hij in de krant staat, is het net of hij zijn bretels vergeten heeft en dat kan de beste overkomen vooral op zoo'iv da i als je toch al zenuwachtiger dan anders bent. maar het mooiste vond ik den optocht A-an de Staatsraden en'er weitl geen een in een wagentje gereden en ons acteurtje had me altijd Ver teld, dat het een soort besjeshuis voor oude heeren in de politiek was. maar zij loopen er allemaal nog wat vief bij en ik heb niet geweten dat meneer Kan zoo op Xapoleon lijkt je.zou zweren dat hij het was en ik' vind dat hij meer op hem lijkt dan meneer Louis de Vries toen hij hem in ..Madame-Hans-(»êne'' speelde, maar dat was toch ook mooi. En als ik al die uniformen zie en al dat gala. dan denk ik. en het is misschien oneer biedig, zou het ook erg naar de naftaline ruiken, daar op het Binnenhof. want hoe houden al de vrouwen van al die hooge heeren de mot er uit': Pas is een wolletje van me opge vreten door dat ongedierte of zouden ze respect hebben voor een ministers broek? Spreekzaal Schoongemaakte schilderijen De leider der fa. D. 'Katz, X. Kat? te Dieren, heeft ons niet verbaasd doen staan door zijn posthumen lof aan Dr. Hofstede de Groot, den ver zamelaar van het grootste aantal fiches" over schilderijen. Bij eenig nadenken had de leider der fa. D. Katz te Dieren kunnen begrijpen, dat na de eclatante vergissingen van Hof stede de Groot in een Vermeerquaestie, in een Halszaak, in de quaestie van Calraet-Cuyp- deze naam zijn vroe gere tooverkracht wel iets had ver loren, een tooverkracht, die daar enboven hij voor ons nooit bezat. Dat de aanvaller, de leider der fa. D. Katz te Dieren, deze naam, zóó voor hem gevaarlijk ! naar voren schuift zal ons dubbel oplettend tegenover zijne verzameling schilderijen moeten maken. ? .t Dcior het poetsen Uwer tanden md merkbaar minder tandbederf Het spreekt vanzelf.dat wat wij in ons artikel schreven, dat handhaven. We zijn in deze nooit overijld en wij /.ijn langer en ik durf zeggen beter op de hoogte dan de leider del" fa. D. Katz te Dieren. Wij hebben ook een ander t aal gevoel dan deze leider: we hebben dit gemerkt. toen wij een ..monoloog" van dezen leider hoorden. Het verwondert ons daarom ook niet. dat-.'waar wij spraken van ..opgeboende" schilderijen en van een onge regelde verzameling, zoozeer ongelijk waren de schilderijen, onder .mekaar. dat deze leider der fa. D. Katz bij zich zelf daarvoor een andere uitlegging voelde opkomen. Ik.beii Voor het schoonmaken van schilderijen, zoo dit met verstand en met uiterste zorg en met gevoel ge schiedt : wanneer dit. ten eenen male onvermijdelijk is en de staat vu n het tcerk verbetert. Het spreekt van zelf. dat schilderijen op verschillende wijs het schoonmaken, en dat ontaarden kan in ..opboenen". verdragen. Om voorbeelden te geven.'uit de bewuste verzameling noem ik den Titus van Hembrandt en een langwerpigen van Goyen. De Titus was nog in voldoenden .staat i ia de reiniging, de langwerpige van Goyen verloor alle kleur en macht (alle kracht i's uit het water, alle materie is uit het overige). Zelfs al was de van Goyen liaast onzichtbaar vóór den schoonmaak, na den schoonmaak bestaat het schilderij niet meer. Zulke werken versterken een verzameling niet. zij verzwakken, zooals ook de ijs-kille Seghers? (Xiet alleen ik wantrouw dit schilderij) zoo de te veel schoongepoetste Murillo (het is alsof de ingewanden, der kleur bloot liggen) zóó de Fragonard, zwak door de schildering enz. van den eenen. arm. PLASSCHAERT De oogen van Amsterdam kij ken door een bril van Schmidt J. M. SCHMIDT, opiicien, RoUin 72 l M. ?f! l