Rusland in den Volkenbond REDEN TOT OPTIMISME Mr. M. Kann L. 11 \vinof* H «l r hu ut Dinsdagavond om zeven uur heeft Litwinof als chef der Russische delegatie de Volkenbonusvergadering betreden, te midden van een belangstelling, die bijna even groot was als in de dagen van weleer, toeu Briand hier zjjn gToote redevoeringen hield. Op den weg naar de universaliteit van den bond was deze zitting een hoogst belangrijke mijlpaal. Reeds bij het Maandagsche debat in de zesde (politieke) commissie, heeft Nederland zijn stem tegen" laten klinken. In de vergadering van Dinsdagavond eveneens. Toen de uitslag der stemming, naar verwacht werd, Rusland's lid maatschap tot een vaststaand feit maakte, moest er nog ten tweeden male gestemd worden over den raadszetel, die aan Sovjet-Rusland, als groote mo gendheid, aangeboden zou worden. De conclusie. dat Rusland daar nu dan ook recht op had, lag voor'de hand en de drie tegenstemmers (Zwitser land, Portugal en Nederland) onthielden zich bij deze stemming. Nadat deze formaliteit en waren verricht, betrad ?de Sovjet-delogatie do vergadering. Vreemd waren zij er eigenlijk niet. omdat de Sovjet regeering zich reet!s had laten vertegenwoordigen op ile ontwape ningsconferentie, die. wat de dramatis personae betreft, steeds sterk op de Assemblee van den Volkenbond lijkt. Vandaar dat de Sovjet-heeren gisteravond dan ook hartelijk door vele oude kennissen verwelkomd werden het allerhartelijkst wel dooi- den Roemeen Titulesco. * * * Het loont de moeite even stil te blijven »taan bij een zot» 'belangrijk feit als Sovjet-Ktusland's lid maatschap der officieel*.; volkerengeinoeiiscliap. J'.iden u'!j fiier ruoritfi ? nlellcn. d<d irij <(it tue' treden niet crcitt/de «» rolilucnin;/ zien. Den tschrooin en twijfel m/i di' Xederlundache reyccriny deelen ir/j niet til kotncn die ons ver klaarbaar voor. Te vaak is er in de/e kolommen op gewezen, dat de tijd rijp was voor een de-jure-erkenning van de Sovjet-republiek door onze regeering (en tot nog toe tevergeefs), dan dat wij nu woorden van lof zouden overhebben voor een /oo hardnekkige poli tiek van afzijdig-houden als waarvan de stem van Nederland blijk gaf. Maar aan den anderen ka'nt dient erkend, dat deze houding volkomen . Teekening E. Plachte <fcv« >rr^ v V i ?? . ft/ /.<-' \ / '^?i 'JA ' TT'' Minister de Graeff consequent en logisch was, en vooral om redenen van binnenlandsche politiek volkomen be grijpelijk. m «'t KiiMlttiiu"* toetreding Ons interesseert hier echter in de eerste plaats de buitenlandsche politiek. En hoe zeer ook iedere schrede naar do universaliteit moet worden toe gejuicht, dat er in de toetreding van Sovjet Rusland risico's schuilen, dat daaraan bezwaren zijn verbonden, zal wel niemand ontkennen. Zelfs met die zoo geroemde universaliteit van don bond is het nog maar treurig gestold, zoolang de Vereenigde Staten zich afzijdig houden. Ook Duitschland en Japan maken op dit oogenblik van den Volkenbond geen -deel uit. maar dat is, om zoo te zeggen, uit weerspannigheid. En in zekeren zin bewijzen zij daarmede, van hoe groot belang of zij het instituut van Genève achten. Dat Amerika nog niet meedoet, is veel belangrijker. Zeer zeker zal deze afzijdigheid niet heel lang meer duren. Aan alle belangrijke conferenties onder do auspi ciën van den * Volkenbond doen de Veieenigde Staten wel degelijk mee, telkens weer krachtens afzonderlijke speciale regelingen. En wanneer de publieke opinie daar eenmaal rijp voor zal zijn. y.al zeker de Amerikaansche regeering het Congres weten over te halen zijn fiat te hechten aan het lidmaatschap van den Volkenbond. Nu brengt Rusland opeens die zeer gebrekkige universaliteit werkelijk een. heel eimi vooruit, l* dit wel een normale ontwikkeling? Kon («obeurtenissen, die in de wereldhistorie van be lang zijn, komen., niet altijd voort uit een geleide lijke. ontwikkeling. Soms zijn het omstandigheden. Kt'heel van buiten ai', maar niet minder «hvingoud. die deh groei fovceeroii en zoo plotseling iets doen geboren worden waarvoor kort te voren de tijd nog lang niet rijp zou zijn geacht. In onze eigen historie is in dit opzicht het jaar lul S een, sprekend voorbeeld van wat hier bedoeld wordt. Buiten onze grenzen woedden onrust en revo lutie. Nieuwe staten ontstonden, nieuwe volks rechten werden geboren: het zelfbeschikkingsrecht. Bestaande sociale orden werden overhoop geloopen. Een onmiskenbare geestelijke besmetting maakte zich van breede lagen onzer eigen volksgenooten meester zonder dat er nochtans eenige reden bestond tot revolutionaire actie. Toch ontstonden er in een ommezien allerlei nieuwe wetten. Een grondwetsherziening en kieswetswijziging van zeer vergaande strekking brachten niet alleen actief en passief vrouwenkiesrecht en breed uitgemeten algemeen kiesrecht, maar ook een kieswet, waarin de rekenkundige, spitsvondigheid het zóó ver won van het gezond verstand, dat deze nieuwigheid ons nog last genoeg zou bezorgen. Al niet anders werd het op het gebied der arbeidswetgeving, een terrein echter dat niet in de kolommen van een buitenlandsch overzicht besproken hoort te wor den. Het zij voldoende er op te wijzen, dat onze wetgevers, het parlement zoowel als de regeering, toen een plotselinge activiteit ontplooiden van bijna revolutionairen aard en een grooten wc- tgevenden arbeid van zeer radicalen aard verrichtten, die uitsluitend te dunken term aan druk van buiten on in het geheel niet stoelde op de steeds nog rustige en gematigde samenleving uit den tijd van ..de mobilisatie". ? Waartoe d?ze uitweiding? zult ge vragen. Alleen maar als voorbeeld. Alleen om aan d e" hand van feiten, die een ieder nog versch in het geheugen liggen, aan te toonen, dat bepaalde historische ge beurtenissen soms niet geleidelijk voortkomen uit de politieke omstandigheden, waarop zij aansluiten, maar, als het ware in een kas geforceerd, door krach ten van buiten een plotselinge ontwikkeling krijgen, die .te voren niot voorzien -werd. Zoo zou zeker voor een .geleidelijke en .nornialo ontwikkeling van den Volkenbond de toetreding van do' Veroonigde Staten oen meer in de lijn liggend verschijnsel zijn geweest dan de 'toetreding van Litwinof Teekening E. Plachte Sovjet-Rusland. DP vorige maal is er in dit over zicht reeds op gewezen. Wat de factor is. die de groote mogendheden tot deze invitatie aan Rusland heeft bewogen: de vrees voor Duitscliland. Dit lay.' vooral in de lijn der Fransche politiek. Polen bleek lïeen bondgenoot, waar de Franscheu in alle ge vallen staat op konden maken. Rusland was echter een zoo groot o troef, dat het de wankelbaai'heid van Polen mér dan goed maakte. Maar niet alleen Frankrijk weiischto dit tegen wicht. Engeland en Italiëevenzeer; en niet minder de ..Kleiuo Enterite". Voor1»«M>l«l vjiit sroforeoerilc ontwikkel! njc Hoezeer de toetreding van Sovjet-Rusland een voorbeeld is van geforceerde ontwikkeling, kan. men zien wanneer men eens de moeite neemt nader op allerlei kleine consequenties van Rusland's. lidmaatschap in te gaan. Allereerst zijn raadszetel. De Volkenbondsraad kan geen besluiten nemen dan met algemeenr stemmen. Wanneer dus de zin tot d warsdrijver ij het van het gezond verstand der Sovjetregeering mocht winnen in zaken waarbij de tegenstelling tusschen de buitenwereld en de opvattingen der socialistische Sovjet-republiek bijzonder scherp totuiting komen, zou het kunnen gebeuren dat Rus land -zou trachten besluiten tegen te houden, die volgens de algemeene opvatting toch genomen. moesten worden. Wanneer daar dan al geen con flicten uit zouden voortkomen, zou het toch wel kunnen gebeuren dat Rusland zijn lidmaat schap er maar weer liever aan gaf. Aan den anderen. kant ligt het voor de hand. dat de verantwoorde lijkheid die het mee te mogen doen" Rusland oplegt, den Sovjets met nog meer ijver doet vol harden in het wijze en gematigde buitenlandschebeleid dat hun politiek de laatste jaren kenmerkt. Een andere moeilijkheid vormt de neven-orga nisatie van den Volkenbond: het internationaal arbeidsbureau. ledere bondsstaat kan hiervan lid. zijn. behoeft het ochter niet. Er zijn vertegenwoor digingen van de arbeiders, de werkgevers en deregeeringen der betrokken landen. Deze driemachtsdeeling is voor de socialistische Sovjet-republieken. niet door te voeren. Toch zou een ontbreken der Sovjets hier misplaatst zijn. Zoo ooit, dan kunnen hier de -verantwoordelijkheid en het gevoel Van. met* te doen, veel scherpe kanten wegslijpen. De tijd zal het leerén. De politiek moet men in. zeker opzicht crcdiet geven. Een geforceerde ont wikkeling door dwingende omstandigheden van. buitenaf geboden, is door dat feit nog niet veroor deeld. Zij kan later zeer wel gerechtvaardigd blij ken. Er is in dit geval geen reden om aan te nemen,. dat het hier op een teleurstelling zal uitdraaien. De samenwerking, die er op internationaal gebied reeds met do Sovjets is ontstaan, speciaal tijdens de ontwapeningsbesprekingen, geeft grond ? tot optimisme. . ! Uenèvo 10 September 1934. No. 2990 De Groene Amsterdammer van 22 September 1934 v.v.v.v.v. Melis Stoke T tekeningen ffarmsen van Beek Het vreemdelingenverkeer en de beweging tot bevordering en exploitatie van don eeuwigen nomadischen drang der menschon. kondigen zich aan in een drievoudige V. Dit heeft echter niets te maken met het vijfvoudig-V-verscïjnsel dat in deze regelen zal worden aangekondigd en besproken. Een onzer jongste vereen igingen is de Vereeniging voor vereenvoudiging van vormen. En de stoot tot haar oprichting werd gegeven in de bekende spellingshervorming van Minister Marchant. ' ,,?Waarom, zoo vraagt de prospectus die ons werd toegezonden moet de vereenvoudiging van levensvormen beperkt blijven tot de spelling.... ? Waarom kan ze niet worden uitgebreid tot de talrijke andere uitingsvormen van ons redelijk en dierlyk leven ? ..Ziehier wat de Vereenigiug voor vereenvoudiging van vormen zich voorstelt. Minister Marchant heeft het beschermheerschap op zich willen nemen. Wend u voor nadere inlichtingen tot ons secre tariaat." Onnoodig te zeggen dat we even later het beEi'en /eter traden wij het kantoor binnen scheiden kantoor binnentraden waarin do nietiwe beweging zetelt. In het vertrek was weinig anders te zien dan een levensgroot portret van den heer Marchant, dat dus tot aan den zolder reikte. Daarnaast hing een spreuk luidende: Eenvoud in alles. In diverse hoeken hingen nog andere leuzen, zooals: Waarom alles zoo ingewikkeld? en Het kan cén hoop minder. Ook zagen wij het bekende citaat van Mr. Trip: ,,We moeten naar een soberder peil" dat ons hier echter eenigszins buiten verband leek toegepast, gezien de l J millioen die de ver eenvoudiging der leermiddelen zal kosten. De charmante secretaris van de V.V.V.V.V. ontving ons, zonder boord, das of schoenen, zittend op een ruw-houten kist met het woord ,,Bsjóer" en, een wuivend handgebaar. -. Kestie is, zeide hij. dat' al die omhaal voor niets dient.... Hij beantwoordde mijn vragen in korte zinnen en wat ik te weten kwam. reconstrueer ik hieronder. De. V;V.V.V.V. heeft het wezen van de nieuwe spelregels begrepen: een premie op luiheid, een ontlasting van ons volk van de moeite om zijn taal behoorlijk te leerén. een offer van historie en traditie aan de interpretatie van efficiency, die luidt: zooveel mogelijk met zoo weinig mogelijk moeite. '??.'? Wat deert het ons hoe, ons voorgeslacht ge schreven heeft, wat deert het of alle regels over boord worden geworpen, indien het maar gemak kelijker gaat, indien het ons minder inspanning Alles over boord De kleine staten en Rusland's toe treding tot den Volkenbond Tepkenlng B. van Vlijmen kost. De bekentenis dat onze taal te moeilijk is voor ons volk, althans voor de huidige generatie, leggen wij daar gaarne voor af. En nu we toch eenmaal op dien weg zijn. doen zich tallooze mogelijkheden vóór om ons leven eenvoudiger te maken. Waarom, aldus het principe van V.V.V.V.V.. zouden we elkander nog hoffelijk tpesprekeruwoarbni onze halzen knellen in boorden en dassen ? Waarom onze voeten in schoenen? Waarom zouden we ons huis nog langer voorzien van meer dan het hoogstnoodzakelijke, indien alles daarboven ten koste gaat van een deel van ons loon. dus van meerdere inspanning dan strikt noodzakelijk is.....? Overboord met den rommel.. De volijverige secretaris van dit luiheids-instituut wist er mij van te overtuigen dat deszelfs roem verre die van Minister Marcliant zou overvleugelen. Deze toch heeft zich een monument' veroverd bij eenige generaties, wegens zijn sanctie op luiheid. doch -?de arme slechts op n enkel gebied. Het is de taak van de V.V.V.V.V. alle andere ? gebieden te ontginnen. Waarom zouden we een nieuw opkomend geslacht nog langer vermoeien met zinlooze tafel manieren, wanneer hot alleen maar dankbaar is wanneer het met de handen mag eten? Een mijnheer denkt dat hij de gangbare» vormen in acht neemt als hij zijn hoed afneemt maar de werkman is van hetzelfde overtuigd als hij tegen »,ivpa verveel je me, persmuskiet" zijn pot tikt. Welaan, laat ze allemaal vrij. gooi zoowel den hoedzwaai 'als den pet-tik overboord. En dan de spreektaal.... De ? V.V.V.Y.V.-secretaris gaf mij onder het spreken een practische toelichting op zijn theorie door met een grootsclie minachting alle geldende regelen prijs te geven door het bezigen van. een zoo los en gemakkelijk uit de mond vloeiend proza, dat ik het hier niet durf te herhalen. Op een gegeven oogenblik zweeg hij. staarde me aan en zeide: Nou verveel je me, persmuskiel d'r 'uit.... . ??? En 'toon.'ik even aarzelde, onvoldoende door drongen a Js ik was van de nteuwo heilsleer en derzelvor practische toepassingen, smeet hij mij een van zijn schoenen naar het hoofd en sclu-eeuwde: Moet ik je de trap af smijten. D Vriesentevvinkelaar.... ? En van boven aan de trap-riep hij nog: -T- l^aat eens kijken hoe hard je kan wegloopcn met twee o-o's.... l! ?i