Historisch Archief 1877-1940
t ? <nu VB»*..
12
Donderslag boven Marseille
HET BRUUT GEWELD TEGEN DEN GEEST
Mr. M. Kann
Barthou, de onverzettelijke
Barthou is aan hot werk. Genovc Heeft hem niet
alle voordeelen opgeleverd, die de grijze minister
er van verwachtte. Wel is Rusland in den Volken
bond opgenomen, maar de tegenkanting ontnam
het triumphale aan deze overwinning en, wat
ernstiger was. de ongeneigdheid van Duitsohland
zoowel als Polen, om op het Oost-Locarno-pact
in te gaan. maakte dat do rekensom van het
nut van Sovjet-Husland's toetreding niet meer
heelemaal opging.
Sinds het vroege voorjaar, sinds zijn ambts
aanvaarding, is Barthou onvermoeid be/.ig. In de
Fransehe politiek gooit hij het roer om. Niet langer
worlen platonische vredesbespiegelingen en mili
taire reserves als geit on kool gestouwd in het
schuitje'der diplomatische compromissen, maar de
veiligheid van frankrijk.wordt voorop gesteld en
het gevaar, die in de Duitsehe herbewapening
schuilt, neen. in de Hitleriaanscho oorlogsvoor
bereiding, wordt duidelijk onderkend. Dexe poli
tiek culmineert in Barthou's scherpe rede tegen het
eind van de maand Mei in de algemeene commissie;
dor (tut\vapeningsconfereul ie. waai' hij do schuld
van het mislukken dezer conferentie aan
Duitschlaml wijt.
Hij gaat dooi. Frankrijk's relaties met zijn
bondgonooton in Oost-Europa, worden nauwer
aangelwiald. Wel blijkt, dat de verslapping, die in.
deze connecties merkbaar is geworden in de hoele,
periode van tolerantie en goedgoloovigheid ten
opzichte van de steeds weerklinkende pacifis
tische phrases. ernstige gevolgen heeft gehad eu
dat het Poolseho schaap ver van de kudde is af
gedwaald, maar Barthou maakt zich goeii zorgen
over Polen's schijnvriondschap met Jlitler. Hij
gaat kalm zijn gang en herwint terrein. Is dat niet
de bij uitstek Fransehe karaktertrek, die ook den
groot en. oorlog won?
Wat Polen betreft, blijkt al in Gènève hoezeer
Batthou gelijk heeft, de deuken in deze vriendschap
te negeeren. Wel staat Polen vooraan onder de
recalcitranten. maar dit maakt slechts indruk op
.....de Polen. Niet op anderen. Zij dreigen hun
minderheden-Verdragen op te zeggen. Dat is dan
ook het eenige. wat zij doen kunnen. Formeel is
dat niet erg fraai en in strijd met den geest van
het pact. Maar tegen wien keert zich deze plot
selinge strijdlust in werkelijkheid? Tegen de in
Polen aanwezige minderheden. In hoofdzaak tegen
de Duitschers, hun nieuwe vrienden. Het is geen
wonder dat men in Frankrijk vrij laconiek het
einde van Beck's eigenzinnigheid afwacht en zich
niet verwondert over een verzoek om het Poolsch
Fransehe militaire bondgenoot schap weer wat
nauwer aan te halen. Wat dan ook prompt gebeurt.
De Poolsche politiek is het echter niet, die ons
vandaag interesseert.. Wij zullen later wel gelegen
heid hebben daarop terug te komten. Bartbou's
politiek is het. die ons geboeid houdt.
Roemeniëblijkt door nationaal-socialistisehe
intriges geïnfecteerd. Zelfs tot regeeringskringen
wast het peil der kuiperijen. Officieel heet het
Koninkrijk nog Frankrijk's bondgenoot. Maar
zoowel Koning Carol als de gezant te Parijs,
Titulesco, zien het- gevaar er begrijpen dat
Roemen'ëop het punt staat, zijn internationale
positie te verspelen. Maar rondom Ben^sj, die
als waarachtig n practisch pacifist als
promotor optreedt voor Barthou's politiek, vereénigt
zich de Kleine ^Entente opnieuw.
Onvermoeid gaat Barthou door. Het herstel der
betrekkingen met de Kleine Entente en met Oost
Europa verloopt zonder veel tegenwerking, al is
er een geweldige energie noodig en een onver
moeid heen-en-weer-gereis, om dit alles te bereiken.
Heb mislukken van het Oost-Locarno-plan is
een, tegenslag. Maar met zijn karakteristieke veer»
kracht en vindingrijkheid entameert hij een nieuw
plazx tot het in toom houden van Duitschland.
De bondgenootschappelijke consolidatie van Zuid
Oost Europa. Wat dit plan kenmerkt is de stout
moedigheid van hot bijna-onmogelijke, de genia
liteit van het paradoxale. Want deze heele opzet
is niets waard, zoolang de verhouding tusschen
Joegoslaviëen Italiëzoo gespannen blijft als
zij reeds sinds jaren is.
Duitschland en Zuid-Slavi
Na aanvankelijke successen in Polen, krijgt de
Hitleriaansche propaganda in Zuid-Slaviëvasten
voet. De provincie Kroatiëis vol nationaal-socia
listisehe vluchtelingen uit Stiermarken,
Duitschors en Oostenrijkers, na het mislukken van den
Weenschon Putsch. In Joegoslaviëgenieten zij een
betrekkelijk groot e vrijheid. Tegelijkertijd begint
een infiltratie van uationaal-socialisten.
natioiiaal-socialistische belangen en
nationaal-socialistisch geld in Zuid-Slavió' ondergronds, zonder
«lat hot zich scherp af toekent en zonder dat. voor
alsnog blijkt, hoe in den strijd van het bruut ge
weld togen don menscholijken geest (want iets
anders is het nationaal-soeialisme niet) ook de
strijd van partijen en gewesten wordt meegesleept.
dte in h-t Koninkrijk van Servon. Kroaten en
Slrvonon nooit is gestaakt of beslecht. Wie zich
hiertegen verzet, dat is bovenal koning Alexundor.
Krachtig steunt hij den Tsjech Beivsj in diens
pogingen tot hereeiiigiiu» van de Klein-- Kntoiite.
Ook tot Bulgarije overbrugt 'hij een jaron'ango
vijandschap, Gemakkelijk is zijn werk niet.
In do verwarring der laatste jaren hoef t hij zelf
de dictatuur gegi-opon als eenig mogelijk middel
om te regeeren. Hij doet clafc met voorzichtigheid
en niet verstand van zaken. Bovenal met vasten
wil. Tot de monarchen, die zich een dictatuur zagen
opgedrongen, behoort hij niet. Het kan niet anders
of do Servische prins, de leider der Servon in den
wereldoorlog, geeft onwillekeurig aan alles een
min of met-r Servisch accent, hoezeer hij ook zijn
best doet dit te vermijden. Dit stuit Kroaten
en Slovenen tegen de borst. In het westen
van zijn koninkrijk is Alexander niet populair.
Maar een andere, een scherpere tegenstelling
overschaduwt daar de binncnlaridsebe kloof:
de tegenstelling tot Italië. Meer nog dan door
kleine territoriale geschillen wakkert de concur
rentie der scheepvaart, de strijd om commercieele
beheersching der Adi-iatische Zee, de zoo licht
ontvlambare vijandigheid der buurvolken aan.
Scheldpartijen in de kranten zijn er niet'van de
lucht. De verhouding is inderdaad slecht. Zij kan
wel eens gevaren voor den vrede met zich mee
brengen,
Mussolini treedt op
Maar op dit oo'genblik steekt Mussolini zijn
Oosterburen de hand toe. De Duce heef t een merk
waardig gevoel voor de eisenen der realiteit. De
zuiverheid van dit gevoel heef b hem menigmaal uit
een haphelijke sibuatie gered. Zijn dictatuur heeft
het levenskracht gegeven, doordat hij steeds een
feitelijk doel wist te verkiezen boven de
schoonschijncnde en brallende fantasie van de almacht
van het Italiaansche Volk. Daaraan heef b zijn
land te danken dat het met reuzcnschreden is
vooruitgegaan.
Na zich aanvankelijk voorzichtig en zonder
iemand te froisseeren van Duitschland afgekeerd
te hebben, wordt Mussolini's taal sinds den na
onaal-gocialistischen aanslag op Oostenrijk duide
lijker. Hij behoort niet meer tot Hitler's vermanende
vrienden, zooals nog eenige dagen te voren in
Venetiëhet geval is. Integendeel, hij behoort tot
degenen die zich tegen een mogelijken aanval
beginnen te beveiligen. Meer nog. Door militaire
maatregelen, door een als waarschuwing bedoelde
en begrepen grens-mobilisatie, beveiligt hij inder
daad de Oostenrijksche onafhankelijkheid. Voor
driekwart is het daaraan te danken dat verdere
agressie van Duitsche zijde werd afgeblazen. En
zonder twijfel is het daaraan te danken dat de vrede
op 25 Juli nog bewaard bleef.
PAS. 2 OE 8ROE1E No. IMS
Mussolini ziet de zaken, zooals ze zijn. Hij ziet
in dat de tijd komt om met Frankrijk n lijn te
trekken. Barthou wordt uitgenoodigd. De Fransehe
minister van buitenlandsche zaken zegb toe, te
zullen komen.
Er is een plaats, n hoofdstad, waar de ont
wikkeling dezer dingen ongaarne wordt gezien:
Berlijn. Twee krachten zijn daar aan het worstelen
en van deze worsteling hangt het af, of Europa
binnen korten tijd in vuur zal ondergaan, of niet.
Deze twee krachten zijn: de agressief-nationalis
tische razernij en de stijgende economische nood.
Zal de nood tot inbinden dwingen en tot vergelijk
met het buitenland? Dan is er nog een kans ten
goede. Of zullen de verblinden tenslotte van den.
nood een kans maken en vóór dat het mis gaat
naar de wapenen grijpen? Dat is niet te voor
spellen. Zeer zeker heeft de agressieve politiek
weer de overhand gekregen. Eenige maanden ge
leden werd de S.A. naar huis gestuurd, of althans
stei'k in effectief gereduceerd, onder druk van het
buitenland. Nu blijkt de arbeidsdienst de taak van
een gecamoufleerd leger te hebben overgenomen. De
stemmen, die om formeele opzegging van het Ver
drag van Versailles roepen, worden heftiger. En
dat betoekent oorlog.
Maar zij. die weten wat dat beteekont. zijn
daar niet toe te krijgen; de omstandigheden zijn
te ongunstig. Het lijkt wel, alsof telkens het poli
tieke schaakbord een .opstelling der stukken ver
toont, die lederen aanval alle kans ontneemt.
Ditmaal is het de naderende vriendschap van
Frankrijk en Italië. Barthou aiet ook kans de
moeilijkheid, die er in Joegoslaviëschuilt, weg te
nomen. En Mussolini geeft duidelijk te kennen dat
hij geen oorzaak ziet, die een vriendschap met de
Zuidslaven in den weg zou staan, in een belangrijke
rede, gehouden juist op den vooravond van
Koning Alexandor's bezoek aan Frankrijk.
Dan knallen de schoten in Marseille. De twee
belangrijke figuren in het schaakspel. Barthou en
Alexander, zijn uit den weg geruimd. Of de pas
ontworpen schans nog kan worden opgericht, staat
te bezien. Wel zal dit voorval de hardnekkigheid
van den derden, van Mussolini, versterken. Maar de
getraceerde verdedigingslinie zal niet dan met
vertraging tot stand komen. Waar dit, al het
officieele rouwbeklag ten spijt, met zeker leed
vermaak zal worden gadegeslagen, is maar al te
begrijpelijk.
De eerste berichten meldden dat 'degeen, die
den aanslag pleegde, een Kroaat was. Voor den
vrede in Europa was dat bericht een geruststelling.
Latere berichten brachten aan het licht, dat de
ware indentiteit van den bijzonder goed
gewapenden moordenaar allerminst vast stond. Het is
duidelijk, dat in de omstandigheden van dit
oogenblik, geen twijfel hieromtrent meer mag blijven
besbaan.
Tot nog toe tast men omtrent de identiteit
van den moordenaar, die valsche papieren bij
zich droeg, geheel in het duister. Ook de herkomst
van de bijzonder moderne wapenen is een raadsel.
De patroon-hulzen dragen merk noch nummer,
hetgeen de verdenking wekt, dat de bedoeling
heeft voorgezeten om alle sporen uit te wisschen.
Dat er verdachte medeplichtigen worden inge
rekend, die zich ook van valsche papieren voor
zien blijken te hebben, zegt niets omtrent hun
identiteit. Het kan zijn, dab de ten doode
gewijde moordenaar een verbitterd Kroaat was,
zooals aanvankelijk werd gemeld, het kan zijn
dat hij een komitadji was hoe dan ook:
licht is in deze zaak gewenscht. Wat geen ge
makkelijke opgave is voor de reeds zoo onfor
tuinlijke Fransehe politie.
DE GROENE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts ? 2.70 per kwartaal
(lnel. ?0.20 voor incassokosten) of
? 10.?per jaar bij vooruitbetaling
ALEXANDER EN BARTHOU VERMOORD
Teekening door L J. Jordaan
Het geweld tegen den geest
'il