De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 15 december pagina 14

15 december 1934 – pagina 14

Dit is een ingescande tekst.

Feuilleton 'k GEHEIM VAN RODI MAJORCA Korte inhoud van het voorafgaande. .V iemand tceet tcie zich achfer het inteadoniem Jïodi Majorca vernchuilt, doch (teert kaarman, de redacteur van de Sietncsbode ontra n t/t o/> een arond bezoek van den uitijei-er van R. M.'s (jediehten, u-elke uittjever ook niet iceet. ide de. dichter eigenlijk ia, maar door een /»M'»VI/ is hij in het besit gerankt van een portret van den dichter en dit biedt hij nu (.leert Laarman ter publicatie aan in de hoop tevens, did )nen zoo zal ontdekken, u'ie zich oelder dat pseudoniem verschuilt. (ïeert kaarman doet het portret in zijn portefeuille en tjaat dan naar zijn neef Pieter Bol. om den ver jaardag van dien laatste te vieren. F. de Sinclair Teekeningen J. F. Doeve ER zij u van die mensehen, die altijd in de schaduw blijven, terwijl anderen bij voorkeur do plaateen zoeken, waar immer het volle licht valt. Tot die eerste soort behoorde Pieter Hol. Pieter Bol was procuratiehouder bij dr firma Wiegersma & Co. in textielgoederen en in den loop van zijn veertigjarigen dienst bij die firma een inventarisstuk geworden van het kantoor, hetwelk men zou missen. indien het eens verdween, doch dat men niet meer opmerkte zoo lang het er nog was. Zoo goed als de klok altijd op de zelfde plaats boven den schoorsteen hing on de kantoorkalender onder die klok. zoo steevast zat ook de figuur van Pieter Bul daar op zijn stoel voor zijn schrijftafel en hij trok alleen eens de aandacht, wanneer hij een nieuw kantoorjasje had aangeschaft, het welk zoo eens in de drie jaar gebeurde. Pieter Bol was ongehuwd en een stoffig grijs heertje met een kaal hoofd, een wit punt baardje en een gouden bril op zijn neus; zijn humeur was ??ven regelmatig als de tik van de kantoorklok en als die klok negen sloeg des morgens, dan nam Pieter Bol plaats voor zijn schrijftafel, bleef «laar zitten tot twaalf, verdween dan spoorloos tot n uur, om vervolgens niet meer uit dien stoel op te staan voor de klok zes sloeg. Waar Pieter Bol tusschen twaalf en ??en en verder tusschen zes uur 's avonds en negen uur 's morgens uithing eri wat hij in dien tijd placht te doen, zouden noch meneer Wiegersma, noch het overige kantoor personeel precies kunnen zeggen en niemand interesseerde er zich ook voor. Pieter Bol vertelde nooit iets van zijn particuliere omstandigheden en niemand vroeg er naar. Voor zoover de patroon van Pieter en het kantoor personeel wisten, stelde Pieter Bol ter wereld nergens anders belang in, dan in de prijzen en qualiteiten vantextielgoederen en meer werd er ook niet van hem geëischt. En de schaarsche familie van Pieter, Welke bestond uit eenige neven en nichten met vage eifenisspeculaties in hun onderbewustzijn, hadden om trent Pieter al geen andere meening. Het was dan ook zonder een spoor van enthousiasme, dat Geert Laarman dien avond zijn neef Pieter geluk ging wenschen met zijn zestigsten verjaar dag en het verloop dier ver jaarspartij, beantwoordde ten volle aan die slappe verwachting. Ze zaten met zijn zessen, neven en nichten, rond de kachel op Pieter's kamer, kregen er een kopje thee met oen f likje, vervolgens de heeren cognacgrocjes met sigaren en de .dames wijngrocjes met moorkoppen en ze praat ten allemaal maar zoo'n beetje over niemendal en informeerden nu en dan om den jarige plezier te doen naar de hausse nf de baisse in textiolgoederen. waaraan ze overigens terecht maling hadden. Ten slot te bedankten de dames met een ..househ niet" voor ei-n derde grocjo en aanvaardden de hoeren dtt met een ..nou. vooruit". Die cogimcgrocjes waren tamelijk pittig, de vermenging met kokend water was nauwelijks fifty-t'ifty en /o dachten dan ook allemaal, dat Pieter een beetje de hoogte had, toen hij na eerst een heelen tijd niets gezegd te hebben, ineens, of hij op een diner was, aan zijn glas tikte en na drie kuchen en twee slikken zei: Beste vrienden, een mensch wordt maar eens in zijn leven zestig jaar...." ..Zeer juist," zei Hoert, die op het punt was om in slaap te vallen. ,.En daarom wou ik jullie," ver volgde Pieter, ..als herinnering aan deze dag allemaal een cadeautje geven." .,Och maar Piet...." zei een der nichten even verwijtend als verwach tingsvol. ..Ja.... en dat cadeautje bestaat uit een portret van mij, dat ik van de week heb laten maken." Och.... toch...." zei de reeds genoemde nicht met een vergeefsche poging om in dien uitroep haar teleur stelling te verbergen. ~ ,,Er bestaat van mij maar een por tret van toen ik vijf jaar was," ver volgde Pieter Bol met een ietwat bevende stem, ,,maar dat is zoo ver bleekt, dat je er niks meer op ziet dan mijn schoentjes en daarom dacht ik.... asjeblieft" en met een lichtelijk bevende hand deelde hij nu een zestal kabinetportretten met een vloeitje, aan zijn gasten uit. ,,Keurig.... prachtig. ... uitste kend .... ! Wat een aardig idee.... ! Dank je wel Piet!" riepen de neven en nichten nu door elkaar. Pieter knikte en poogde te glim lachen. .,Och.... 't is zoo maar," zei hij en zijn hand beefde wat, als hij naar do eognacflesch greep en dan zacht vroeg: ,.Xog een puurt j e toe?" Ja, om te klinken op het succes van je cadeau, Piet!" riep Geert. De nichten zeiden, dat zij dan wol zouden klinken met de moorkoppen, welke nog op de schaal lagen, maar Pieter zelf en de neven dronken nog een erg gul ingeschonken puurt j e en er was nu even heusch een soort uit bundig jolijt bij het geklink op liet cadeau van Pieter, welk cadeau ze dan allemaal 'zorgvuldig in hun porte feuilles en taschjes bergden. Om half twaalf liep (Jeert na een ietwat aangedaan afscheid van Pieter en de anderen genomen te hebben, welke ontroering echter plots was overgeslagen in een opgewonden luid ruchtigheid, weer op straat. Hij had nachtdienst en moest dus naar zijn bureau op de Nieuwsbode. Een wonderlijke nacht was het; het woei niet, doch er scheen iets aardbevingsachtigs in den grond te zitten; nu en dan begon het trottoir ineens te hellen, zpodat Geert er op handen en voeten tegen op moest klimmen; een eind verder waren er in dat trot toir diepe kuilen ontstaan, zoodat Geert de grootste moeite had oin zijn beenen niet te breken en overeind te blijven; hij beleefde ook nog een vreemd avontuur met een lantaarn paal, welke ineens op hem af kwam en onhebbelijk tegen hem opbotste: ,,Hei, hei.... rechts houen kerel 111 kijk dan beter uit je doppen," zei Geert Met een hik joeg hij den jongen weg nijdig; iets verderop was er een winkel pui, die zich aan hem vast/oog en hem oen hoelo tijd niet los wou laten. ..Laat me nou gaan, pui, vervelende pui wat heb je daar nu an.... !" zei Geert een beetje lacherig, maar ten slot te kwanx hij dan toch heel huids in zijn kamer op de Nieuwsbode. Hij gevoelde daar even een sterke neiging om te gaan vechten met de loopjongen van de zetterij, die dade lijk om copie kwam vragen, rnaar toen kreeg hij juist een beetje pijnlijk de hik. zoodat hij er zich toe bepaalde dien jongen met afwerende hand bewegingen de deur uit te bonjouren. Dan zonk Geert in een diepe put en toen hij op den bodem daarvan te recht kwam. werd hij wakker en sloeg de kantoorklok twee slagen. Meteen kwam de jongen van de zetterij weer binnen en vroeg met een eigenaardig lachend gezicht of er nu soms copie was, maar Geert zei ineens heel ernstig on waardig en zelfs een tikje bescher mend: .,Xog niet klaar, over een kwar tiertje, hoor Kees. beste jongen."' Hij trok haastig kranten en andere paperassen naar zich toe. waarvan l»ij met behulp van een schaar, een lijmpot en een blauw potlood copie voor het Ochtendblad moest fabrieken en toen ineens schoot hem het bezoek van meneer Plant inga. den uitgever te binnen. Deksels... . die primeur.... dat's waar ook..,." mompelde hij; hij schroefde zijn vulpen los, peinsde, stak een sigaret op, verwonderde zich even hoe hij toch aan die vervloekte kop pijn was gekomen en schreef dan: RODI MAJORCA, DE GEHEIMZINNIGE ,,Het is ons een b i zonder genoffi/en. onzen lezers hierbij het portret te kunnen aanbieden van niemand minder dan ran den even beroemden als f/eheimzinniyen vaderlandsehen dichter Rodl Majorca. Ontsluieren wij door deze publicatie volledig het mysterie, waarin onze Hollandsche Heine zich gelieft te hullen? Geenszins, slechts dit kunnen uiij onzen lezers verzekeren. Hel portret is authentiek. ff est de vraag en hierop moeten ook wij nog net ? antwoord ? schuldig blijven. Wie is nu eigenlijk deze zanger van Gods Genade? Hoe heet hij? Waar woont hij? ,, Misschien is een onzer lezeressen of lezers gelukkiger dan de Redactie en weet si j of hij den dichter in cffiyie beschouwend, ook op deze vragen het, anttvoord te geven." Geert legde zijn pen neer, las het geschrevene over, knikte goedkeurend en schelde den loopjongen van de zotterij. Uier. Koes, daar heb je vast wat on over tien minuten kun je weer wat krijgen." De jongen knikte. Jawel meneer" nam het velletje aan en verliet de kamer, maar hij had de deur nog niet gesloten, toen Geert hem haastig terug riep: Ho effen..... daar moet nog een portret bij" en hij greep haastig zijn portefeuille: Asjeblieft en zeg tegen de elichemakerij dat het nog per se in het Ochtendblad moet, hoor!" De jongen verdween met copie en portret en Geert zette haastig maar telkens gapend zijn knip-, plak- en streepwerk voort. Om vijf uur in den morgen, toen het geronk der persen van de Nieuwsbode nog in vollen gang was, verliet Geert met een der eerste exemplaren van het Ochtendblad in zijn zak, het ge bouw van de Nieuwsbode, liep huive rend in den killen ochtend naar huis en kroop daar zoo vlug als hij kon onder de wol. Dien morgen om half elf zat Geert, lekker uitgeslapen, tevreden aan zijn ontbijt en hapte in een versch kadetje met kaas, toen het hem te binnen schoot, dat hij het portret van Rodi Majorca nog terug moest zenden aan de kiosk. Hij had vergeten het van de zetterij terug te vragen. Enfin, dat kon straks nog wel, de kleine schattebout moest dan maar iets langer ge duld hebben. Meteen herinnerde hij zich het portret, dat hij van Pieter Bol gekregen had. ,,Die goeie Piet.... och ja, wat een zielig idee eigenlijk." Hij haalde zijn portefeuille uit zijn zak om het nogeens te bekijken. Maar toen gebeurde er iets vreemds. Geert staarde even op het portret* dat hij uit zijn portefeuille genomen had, zei Wel wat bliksem...." dan werd hij ineens een beetje bleek, zei: Allemachtig nog an toe.... !" ver volgens greep hij haastig het Ochtend blad dat nog ongelezen naast zijn bord lag, vouwde het met bevende handen open en dan met een stem geluid, dat schier niets menschelijks meer had, steunde hij: ,,O.... goeie genade.... wat heb ik nou gedaan...!" (Wordt vervolgd) KUNSTZAAL VAN LIER ROKIN 126: AMSTERDAM DOORLOOPEND TENTOONGESTELD KUNSTWERKEN VAN JONGE HOLLANDSCHE EN BUITENL. MEESTERS Ons fotor OL'LOSSIXG VAX DE FOTOPr/'/I.E IX HET VORK? K NTMMKK De woorden '/.ijn: dronk - dronkaard ? aard globe - globetrotter - terras ? raspoetin - tinnen. K n in den ondorsteii tak van globe «f: trotski skispoor ? spoortrein - treinramp. De prijs werd IIH. loting toegekend aan Moj. A. .Hijlsma. Breede Hillo.lijk 271. 'Kottordam. Wil /.ij aan do Heilactie op geven wat /ij verlangt ? Hij 'de hoekpunten on snijpunten e magische ster moot on getallen worden geplaatst, zoodanig dat do som van vier getallen ,op. n rechte lijn steeds 2S on do som van elk drietal getallen op i'én rechte lijn (dus op die lijnen, waar slechts drie cirkeltjes voorkomen) steeds '21 bedraagt. Do plaatsing dor getallen moet ech ter zoodanig /ijn. dat do beginletters del' IM overeenkomstige afbeeldingen in «Ie [groote figuur in «l».- volgorde der getallen gelezen - en te beginnen bij hot laagste getal . - iets te lozen geven, dat in deze puzzle voorkomt. i lot laagste getal in do bovenste punt. Hoe ziet de opstelling dei getallen ??r uit en wat viel uit do afbeeldingen te le/>elll* Voor den goeden oplosser zijn boeken of graniofoonplatoii tor waarde van f 10. beschikbaar. Antwoorden, op een briefkaart v.'iór Woensdag aan de Hedttctie.. Op hot adres zotten: Fótoraadsel. LETTERRAADSEL Oplossing van het aardrijkskundig letttrraadsel: 1. W la D i w os t o k '2. l l m E n a u :<. E pi N a l 4. K i m Be r l e y «">. A r k A n s a s <>. A v i L a 7. T r a V e m n «l o S. S o n E K a l !>. T a r Ra g o n a K». Dar Win 11. l s p A h a n 12. E iis C h ede lö. M n l H o n s o 14. O r o T a w a l.">. EU E kom 10. Te r N a t e. De prijs word na lol ing toeuvkoii'l aan den heer A. Daam. te Mook. \vien ver/ocht \\or.lt aanilo liedactie mode te doelen wat hij verlangt. Het nieuwe letterraadsel l'it onderstaande lettergrepen moeton ^n woorden gevormd wiuilen. waarvan ile 2o en oe letters, van boven naai- beneden gele/en, oen vers van Hvodei'o vormen. a - a - ag - ambt - bank - be - bo l»ri - ciio - ei - «-on - doiit - dis ? ga goos - geest - gj'ii - gen - glo - ke - ke ? kol - klank -. klim - koos - Ie - lig lij - man - nuis - me - nul - oc - on os - pc - ra - ra - ra, - rijs - se - sief spro - stem - te - t ie - t ha - the - t o t riet - tij»1'- wa - wan - wijk - ij - /er. Omschrijving: l'. troUseh y.ijnop. 2. bet Avondland. :;. besmet t olijke /.Jokte. J. voertuig. ó. instrument om te klav.it oren. ? 5. valscho toon. 7. vast. s. l !<? eeiiwsch berijmd verhaal. }». kieskring. 1.0. ophooping. 11. algemeen heerscheiule denk wijze. 12. baljuW.'-13. plaatsje in 'X.-Holland, 11. dom. l ."i. vrucht. lt». /.outig vocht. 17. meisjes naam. flS. rekening bij oen bank. I!J. meisjesnaam. 2o. priester. Voorden goeden oplosser is een boek i»f gramol'oiinplaat ter waarde van f 2.511 beschikbaar. In/ondingen op een briefkaart vóór Woensdag a.s. aan de liedactie van ..De (Jrooiio" niet vermelding van hot woord I.KTTKK'KAAhSKI, op ,1,-a.lres/ijde. CHAMPAGNE KRUG La louie première marque verschijnt in hot Ijuerido \Vilag t«Amsterdam oen boek \ an Kmil l.udwig. Hindeiiburg. Dit nieuwe werk be-? Handelt het leven .van den veldmaar schalk en rijksprosidont in verband met 'de belang!ijkste gebeurtenissen »lér Duitsche en intern;»! ion.'ilo poli tiek tot in. «Ion laatsten tijd. In BOEKENNIEUWS Een nieuwe ..Ludwig" «lei-do Week van December De oogen van Amsterdam kij ken door een bril van Schmidt J. M. SCHMIDT, opticien, Rokin 71 Het kladschrift van jantje Nederlandsche mariniers gaan als deel eener Internationale veilig heidsdienst naar het Saargebied PAG. 26 DE GROENE No. 3001 \

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl