De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1934 22 december pagina 17

22 december 1934 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

l Jt f OETEPOET, DICTATOR IN HET GEZIN J. ONSLEE OETEl'OET 'maakte zijn entree 'zonder dengoringsten omslag als kater. Hij was klein.en nietig en de eerste dagen van zijn bestaan in het faniilieleA-en waren gevuld met de angstige zorgen niet tusschen de deuren te komen of iemand onder de voQten te loopen. Dat Avas niet altijd te vermijden. Dan gaf hij zoo'n rauwe, hartver scheurende.. Edgar-Allan-Poe-gil. dat zijn omgeving, overigens aan ver schrikkingen gewoon door de ochtendbladen en radiolezingen, op de zenuw dranken af vloog en zwoer, dal de griezeligste sensatie bestond in hot met je A'oet drukken op een mager katerlij f. Oetepoet?hij kreeg dien naam eerst A-eel later en werd altijd kat genoemd hoewel hij kater was en zelfs dat niet geheel was geboren uit de. utiliteit, die niet als de genegen heid A'an versiering houdt, doch zich richt op hot practische en doel matige. Dus was Oetepoet . sterk gestreamlined oon lichte caro.ssorie met een zwaar spinnondon motor en tweo ontzagrfolijko koplampen . die op de muizen een paralysooronde Averking hadden. Hij vervulde het huis mot \valging door de savugerio Avaarmede hij muizen verdelgde. Hij Avas er ten slotte voor aangenomen. maar je hebt beulen die beleefd vragen: is het mes goed me neer?" on je hebt beulen die er eerst oen kwartier lang mee spelen en het telkens tot op eert millimeter A'an je nok laten vallen, alvorens hun plicht to «loon. Als Oetépoot oon muis had. AA'ist iedereen dat hij hem had ? hij liep or moe in /.ijn bok te dansen en kreunde- zoo hevig en woest als of hij bang Avas dat iemand van de huisgonooton hom nog net dat lek kere hapje A-nor zijn nous weg zmi .kapen. Wij hielden niot van muizen on hot was juist om .de. muizen dat Óetepyiet be stond. Hij hoefde or dus niet zoo Avalgelijk mee te coquetteorén en zoo echt te doen A-an: kom eris aan mijn dagelijks brood als je durft ! De terrorist ZOOLANG hij de terreur uitoefende, werd hij niet bemind. Hij kreeg weleris een schop als niemand het zag. De meiden hadden het land aan hem en er moesten strenge plakkaten uitgevaardigd worden om het stuk bloedraad tegen onnoodig geweld en kwelling to beA'eiligen. Hij groeide togen do A'erdrukking in. maar hij groeide in de lengte. Als oen'Al va hoerschte hij oA'er de, tuinen in de buurt de menschen koken don slager aan op het gewicht en als AVI j Ootepoot or op afgericht haddon, zoudon wij gratis tot in lengte A-an dagen in do ossonkarbonaden gebaad hebben. Bij gelegen heid had een andere kater hem een oog beschadigd ik denk dat de dader wel bijgevoegd moest worden maar Oetepoet keek nu A'oortaan zoo ATecsaanjagend met dat eene oog, dat de muizen in A'ergift beten. liever dan door Oetepoet een natuur lijken dood te sterven. Toen viel Oetepoet uit de dakgoot, A'lak boven den vischwinkel. De geur moet hem te begeêrig gemaakt hebben. Een jongen die naar visch. rook, bracht hem in zijn armen naar onze AA'oning en vroeg of die dooie kat van ons was. Hij AA'ist het Avel, maar hij mocht hem niet. Hij kreeg een kwartje on toen begonnen wij de eerste hulp bij ongelukken toe te passen. Oete poet had zijn.-neus gebroken en Avat altijd naar buiten gestaan had stond mi naar binnon. A-ice versa. Do diorondokter kwam. Avant de staat van Oetépoot baarde ons-zuigen on Teeken ing van J. F. Doeve alle muizen waren nog niet weg. Do doktor tikte niet groote zelfvoldoe ning allo ribbetjos af, zei: niets ge broken, adviseerde een donkere kamer en vroeg: hoe hoog? Uit do goot, zeiden wij. De poezonarts keek naai den zolder en zei peinzend: een sterk beest. De zieke leeuw IN zijn donkere kamer lag Oetépoot en begon oen begrip te worden: sterkte tegen onderdrukking. In zijn i liefdelooze bestaan kwamen schoteltjes melk hij likte niet do hand van den tiran en likte ook niet va,n de melk. Hij lag beter te worden door allerlei soorten onthouding en toen hij voor het eerst weer door de kamer liep, liep hij alleen, want ieder vreesde hem in den weg te zijn. De ? zomer kwam en Oetepoet zat als een prior in het tuintje te versterven de vogels behandelden hem met ontzag en fluisterden dat hij bekeerd was, doch om hem voor instorten te bewaren bleven zij uit zijn buurt. Deze kaper A'an de zeA-en zeeën bleef echter met zijn ontzagwekkend oog, zijn snorren en de reputatie A'an zijn naam, den tuin ATij houden van kattengespuis.... Toen op een dag.... Hij is wér uit de goot ged.... riep een A-an de huisgenooten ontzet. De maarschalk werd Avederom de kamer binnengedragen, doch toen men hem neerlegde, bereid het his torische tableau op te voeren: Napo leon en zijn staf beAveenen het ver scheiden van den jongen held, stond Oetepoet op en liep met een ATaagteeken mTzijn staart van ons heen. Recidivist OETEPOET. ijdel als een tenor. onweerde nog vele malen uit de goot naar beneden en begon vertoond te worden als bijzonderheid. Hij werd slap in het muizenjagen. doch de muizen hadden hem al lang in de gaten gekregen en kwamen er niet meer uit. Zoo was de eerste doelstelling bereikt en kon hij zich rustig in het; politieke leA'en werpen. Hij begon op bedden ta slapen ??' ^erst met n oog. open doch toen men hem. uit A*rees A'oor hersen schudding en gedachtig zijn gevelt oerisme liet liggen, deed hij zijn beide oogen dicht en snurkte. Er kwam een Avet waarbij het zeggen van ..tjessis die kat" A'et boden werd. op straffe A-an A-oor A'olkomen geA-oelloos uitgemaakt te worden. En in-' t usschen spon Oetépoot aan de omA-erwerping van de monarchie'?hij ging kopjes geven aan de ATOUW on bij voorkeur op haar schoot zitten. ? Terugzettlng van den vorst ' P^AT schonk hem het recht van \J de groote en kleine entrees hij mocht al direct des morgens in i de slaapkamer komen en liep' dan ? over het hoofdkussen van den vorst. '. die hem n keer er af gooide. Hij zat met zijn eene uitgebeten oor en zijn scheele oog tragisch op den vloer en de vrouw nam het voor hem op en er vielen booze Avoorden.. ??Nou kan1 ik om die bl... kat al niet meer rustig in mijn bed liggen 's morgens, zei het gewaande hoofd van de regeering en zag niet hoe de donkere wolken A'an het zwerk zich boven zijn hoofd samenpakton. .. . Des avonds zat Oetepoet, die al lang tot Oetepoet benoemd was, op den troonzotel en de bezitter. die nog altijd niet de revolutie hoorde naderen, vroeg wat hij er mee aan moest. Kom maar hier, mijn engel, zei de vrouw. De vorst zette zijn kroon op en ging biljarten. Hij was overtuigd dat hij do engel niet was. Den volgenden dag had Oetepoet zijn eigen fauteuiltjo bij den haard hij zat er wel eens, maar toch liever op den stoel van een ander en niemand durfde hom een verwijt maken. De meiden met een boven hun gewone intelligent io uitgaand begrip van do politieke constellatie, begonnen Oetepoet scho teltjes biefstuk en sardientjes na te dragen het stiekuni knauwen had opgehouden. Oetépoot at alloen heel fijne sardientjes en de anilero. kregen wij. Als kater had hij al lang alle valeur verloren -?- hij was goon vechter meer. doch opportunist. Hij beminde nog do vrijheid, maar niet die van vroeger hij WHS voor oon soort epicuristischo eenzame vrijheid de vrijheid om vertroeteld t o worden en net zooveel te eten als hij zin, had. En voor do rost' de vrijheid om een ander te tyranniseeren. Hij werd zwaar en dik dit gaf aanleiding tot gejubel in . hot gezin. Vroeger werd hij bejubeld als hij uit de goot en niot dood viel. Nu werd hij gevierd omdat hij dikker word zijn pels begon to glanzen zijn oog had allo ferocitoit verloren en keek nu humoristisch <lo binnonAvaartsche AVolving van zijn nous werd een charme.... Zijn laatste verovering OP oon dag sprong hij op don soh« >ot van den baas on spon hom in. Do ongelukkige zag het liefdevolle oop van zijn ATOUAV en deed afstand van de regeerihg. Oetépoot aanA'aarddo do dictatuur. doch hij deod het A-orstandig. 11 ij liet de kroon een schijn van majesteit. Het was hem om de macht to doen on niot om de'glorie. H ij'bewerkt o zonder oen woord moe te sproken. dat een van ons tijdons do vacant ie thuis bleef, omdat anders Oetopoot in een.... ..Asyl" durfde niemand zoggen. Zou do lieveling daarheen zijn fantouiltjo moe kunnen nemen? \Vie zou des morgens hem in den tuin do ver rukkingen van de natuur laten zien? Het zonderlinge bij dit alles is dat wij A-an hem hielden dat hij onze liefde op tyrannioko Avijze had afgedwongen is zeker, doch hij had het gedaan onder den schijn niets A*an ons te Avillen Aveten. Door zijn eenzaamhoid die Avij voor diepte hielden door zijn A-erachting A-an onze gevoelens en door zijn herhaalde demonstrat ioA'e betuigingen niets A'an ons te willen weten door zijn hoogst onnuttig doch heldhaftig'geval uit de goot had hij orts A'eroverd. En zoo kAvam het dat Avij Oetepoet bezaten.... en hij na eenigen tijd óns. Hij,. ? valt niet meer uit de goot doch ligt stevig op het kussen'en AVIJ zouden hem niet meer kAvijt willen, want wij allen beminnen toch tyrannen.... Margaretha Verweij Laan v. Meerderv.775 -d en Haag Kunstnaaldwerk - Hand weefsels Wollen- en Zijden Garens Tafelweeftoestellen AMERICAIN HOTEL Leidscheplei n en 1 Januari SPECIALE FEESTDINERS ?3.50 per co u ver t in h et Café-Restaurant ?.5.?per couvert in de Onyxzaal (diner-dansant) ijdig Uw ia] Telefoon 3.1.6.00. (10 l ij n en) - toestel 67 PAG. 30 WINTERNUMMÊR No. 3003

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl