De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 30 maart pagina 12

30 maart 1935 – pagina 12

Dit is een ingescande tekst.

Feuilleton EDISON Emll Ludwig IV WAS Edison wel een goed menschenkenner? De vergissingen, welke lnj voort durend in zaken maakte, zouden ons evenzeer er toe brengen hieraan te twijfelen als zijn open eerlijke oogopslag, die geen scepticisme scheen te kennen. Slechts korten tijd van zijn leven was hij genoodzaakt te gehoorzamen, maai* die hem nog in zijn jeugd gekend hadden vertelden dat het hem heel zwaar viel een ondergeschikte positie te beklecden. Geen enkel oogenblik in ztyu leven schijnt hij erg bevriend met een of meerdere personen geweest te zijn. Toen hij op zesentwintigjarigen leeftijd zelfstandig geworden was, duurde het niet lang. of hij behandelde en verbruikte de menschen alleen nog als mede werkers, als niatoriual. Allen hadden, zooals mij oen van hen. die het intusschen ver in zijn beroep gebracht heeft, vertelde, eerbied voor hem,'doch hij boezemde geen vrees in. ..Hij had", vertelde mij de medewerker, een advertentie 'doen pHnts»ii vour een Duitschen clu'micus. en toen ik mij aanmeldde werd ik meteen aangenomen. Ik trof hem in zijn studeerkamer aan, met zijn beenen over de zijleuning van zgn fauteuil geslagen, in zijn lectuur verdiept, de hand ann zijn vom-hoofd. Ik schreeuwde hein mijn naam !.. «.:j:. »i-r tot !,y zich on.M-en'Ulc: zijn blik r.um mij onmiddellijk voor hem in. Hij bracht ing naai de bibliotheek, waar alles door elkaar lag, en gaf mij opdracht deze in orde te brengen. Later liet hij mij heel wat arbeKl op chemisch gebied uit voeren; Mij prees ons nooit, commandeerde ook niet, en controleerde evenmin. Hij scheen altijd vriendelijk en toch steeds cenigs/Jns op een afstand, i\\» een vreemde. Kons kwam oen jong chemicus. zoon van oen Oost eni-ijkschen uitvinder, zich aan melden in jacquet, hoogi»n hoed en getooid met ??en pochet te. Wij waarschuwden hom vergeefs. dat hij zich niet zoo elegant uitgedost aan zijn nieuwen chef moest puin voorstellen. Deze laatste monsterde hem even va. n het ho-jfd tot de voeten. heheerschte zijn lust tot spot en zei alleen: Elf dollar in de week." ? ..Merkwaardig was het." zoo vertelde -mij dezelfde man. ..hoe hij zijn plannen geheim hield. Hij zei nooit: dat en dat zullen wij nu eens gaan doen, integendeel, hij verdoezelde zooveel mogelijk zijn methodes en zei all«en: ik heb «He en die oplossing noodig. Eens ging hij met een papier rond, waar hij zelf wat opgeschreven had. Wie de . beste methode vond om a munuln tor-bakken t o' construeeren uit, ofte beklecden met een materiaal, dat aan bepaalde oischen moest voldoen, en niet in alcohol mocht oplossen, kreeg vijfhonderd dollar. Hij liet het ons allemaal zien. maar gaf het papier niet uit handen. Wij gingen mot een geweldigen ijver aan het werk en brachten hem verscheidene oplos singen. Hij wees ze allo af t Vond ton slotte zelf een nieuwe: niemand kreeg den prijs. Hij gaf nooit toe, nis hij zich vergist had. -Tóén hij zuiver kobaltoxyde «oodkoop prodUeooren en dus.-hét. kobalt van het nrsoen scheiden, wilde, hebben wij hem gewaarschuwd ;?; hij ' «bleef op zijn stuk staan, kocht voor zestigduizend dollar een kobaltmijn in ''Canada,' verloor geld en tijd en kreeg een ver.schrikkelijk «likken neus. tengevolge van arsoenvcrgiftiging. Wij hebben hem allen vereerd, maar li< m !7>iei-ds voor eeil groot klad gehouden. Ik heb hem, toen hij al zestig was. van vreugde een luchtsprong zien doen, toen hem iets bijzonders gelukt was." Daar Edison nooit moe was, eischtu hij het uiterste van zijn medewerkers, die hy boys" noemde.; evenals bij Napoleon stond het woord onmogelijk" niet in zijn woordenboek en nooit ver wonderde, hij -zich over een krachtsinspanning van zijn ondergeschikten. D.oordat hij zooveel assis tenten nobdig .had, eensdeels omdat hij zelf geen voldoende opleiding had genoten, anderdeels HABANOLA DE SIGAAR VAN STANDING Fabrikaat: VAN DER PUTT & DE VLAM -EINDHOVEN omdat hy zich op zoo verschillend terrein bewoog. had hij noch tijd noch lust om leerlingen te vormen en deze omstandigheid, samen met zijn doofheid, scheen hem in een eigen kring af te sluiten, zoodat hij te midden van zijn medewerkers als een eenzame leefde en ook alle geleerden, zouals den later beroemden Tesla. als mecaniciens behandelde. Als er een nieuweling kwam, dan bracht hij hem bij een aantal stangen en machineonderdeelen, zei: Zet u dat weer in elkaar en roept u mij, als het loopt", verwijderde zich daarna en nam den man in dienst, als hij er in slaagde den dynamo weer in elkaar te zetten. Was er eens oneenigheid, dan barstte hg niet in woede los, maar hield zich vrijwel passief, zooals hoogstaande karakters doen, als zij zich plotseling van bevriende zijde zien aangevallen. Zoo heeft hij nooit een vreemde den naam van een zekeren advocaat willen noemen, die hem met patenten bedrogen had, want mis schien is hij dood en hoeft hij familie nagelaten." Alleen toen een medewerker, die jarenlang met hem had samengewerkt, hem met concurrentie in het juist toen ontstaande filmbedrijf bedroog, moet Edison zichtbaar onder den indruk zijn ge weest. DICHTBIJ hei gebladerte van de hooge cocospalmon bewogen zachtjes de roode bloemen van de boiigainvillea, als de zeewind er door heen speelde; in mat metalen glans zag men. do groote bladeren van den gimimiboom hangen, de geheimzinnige mango wierp met zijn machtige takken scherpe schaduwen op de kleino rose blOv'S-.Miis. (iehiilelijk boog naast den vreemdeling, die in deze wildernis doordrong, dcsiorlijkeoloandor zijn twijgen tot op do dwergpahnon neer; zwaai en vol als do appels der Hesperiden hingen daar naast aan alle dunne takjes de rijjiu grapefruits. Want nu zijn wij aan de l«olf van Mexico, in den Zuid-Westhoek vanFlorida,enwat daarstaat,naast ? dien dichten bos varens, zoo hoog als menschen, tusH'hen de coco'spalmcn, die juist door den storm ?/.ijn geteisterd, is een groote schuur, door' oen kliniplant met roode bloemen half bedekt.... maar misschi n is het nog iets meer dan een schuur. Bij liet langzebomvdc houten zomerhuis, dat achter de vol bloemen prijkende pergola te voor schijn komt, half weggedoken, alsof het honderd jaar geloden daar op last van oen toovcnoar was neergezet, zie ik twee donkere, onderzoekende' oogen op mij gericht. De vrouw, die op mij toe komt, is geheel in donker fluweel gekleed en ook haar stem is als donker fluweel. Als ik in het geheel niets van haar wist. dan zou ik haai- in een roman zetten aan de zijde van een'mensen, dV scheppend werk verricht, want aan rust .en klaarluM, aan verstand en wereldwijsheid schijnt. zij alles te bezitten, dat zulk een man vlak in zijn nabijheid noodig heeft om niet te verbranden. Door en door vrouw, vol toewijding voor den gene van wien zij houdt, verbergen zulke edele naturen een tweede wereld, want haar zachtheid wordt door een liefdevolle critick, waar niemand iets van bemerkt, verlevendigd. I5eheel onder deji indruk van deze verschijning vergeet ik bijna, dat ik duizend mijlen gereisd heb om den tooyenaar in zijn schuxir aan liet werk te zien. Zooul* hij daar naai- buiten kom!, iot haar even wit als zijn pak, en hij, slechts een weinig gebogen, mij zijn mannelijk vaste hand toesteekt, terwijl hij den vreemdeling. Welwillend toe lacht, herken ik in détrekken van den '80-jarigu het portret van den jongen man, dat mijn vader mij als kind tuonde, toen hij Vertelde: Er bestaat een land, waar een krantenjongen een groot man katx worden; tUt heet Amerika. Zoo domineerehd zijn nog steeds do onschuld en frischheid in dezen mensch, zoo vriendelijk en moedig is deze 'man gebleven, en terwijl zijn tanden uitvallen, zijn gehoor heelemaal en zgn gezicht bij het lezen hem niet 'meer van dienst kunnen ? zijn, stralen geestkracht en welwillendheid, gezond oordeel en opgeruimdheid, genie en spot ?uit-dit onvergetelijk gelaat. Als jongmenscli," zoo Vertelde hij mg" later met zg*n hooge, vroolijke .stern, vond ik eerst een stemuitbrengraachine uit. Ik ging of mee naar Washington en demonstreerde haar aan een. commissie. Ik toonde aan, dat hiermee alle senatoren en afgevaardigden met eeh enkelen druk van htm u DE GROENE No. 30(7 vinger tegelijk konden stemmen. De hoeren stonden er bij en glimlachten, een van hen klopte mij op mijn schouder en zei: Alleraardigst. Als politici hebben wij echter onze redenen om niet veel prijs te stellen op zulk een gelijktijdigheid. Neem het maar weer mee: dit apparaat is te intelligent voor ons." Ik ging weg en nam mij voor nooit meer iets uit te vinden, dat onnoodig en ongewenscht was." Zulke bijzonderheden vertelt hij mij met een jongensachtige schalkschheid en als hij dan zijn vrouw van ter zijde aankijkt, schijnt hij haar te zeggen: jij hebt immers die heele geschiedenis ook meegemaakt. Met geen enkel woord maakt hij een toespeling op zijn wereldberoemdheid of ook maar op het bewustzijn iets bijzonders te hebben gepresteerd; elk oogenblik is voor hem, zooals dat bij ieder groot man hot geval is, slechts het voor bereidend moment tot den .volgenden arbeid, elke gedachte slechts een aanloop, een phase tot iets anders, en nergens is er een eindpunt te vinden. Het gevoel van eigenwaarde heeft zulk een hechte' basis, dat het onzichtbaar wordt; de steeds werk zame phantasie bindt zich aan de feiten en tracht de werkelijkheid te vergrooten; de drang tot daden uit zich in het gesprek als aangeboren vriendelijk heid. Uit dit materiaal ontstaan groote kunstenaars. Als ik mij iemand wil voorstellen, die in alles het tegendeel vormt van Edison, dan is dat zoo ongeveer graaf Keyserling. De goede invallen krijg ik allen in de warmte," zei hij mij en kneep op de hem eigen manier zijn rechter oog toe. Als het koud is, kan ik niets uitvinden. Eens gebeurde het mij, dat ik in langen tijd niets uitvond: toen heb ik wat zoetigheid gegeten en daarna ging het weer een pqosje." Dit alles beweert hij op een schalknchen .toon, alsof hij wil zien, wat de vreemde er. van gelooft. ? Het is verbazingwekkend, hoe weinig dit lichaam versleten" is na zeventig jaar van intensief Werken; om het weer op krachten te doen komen heeft het slechts een paar maanden warmte noodig aan de Golf van Flotidal Vader en'groot vader zijn trouwens bij de honderd geworden en de vader van Edison awoui op zijn vlucht uit Canada in den winter de St. Clair over. Edison's gebrek aan beweging wordt misschien opgeheven door een soberheid, die ik bij niemand in die mate aantrof. Een man heeft geen'grootere'hoeveelheid voedsel noodig dan de grootte van zijn vuist." zei hij toen hij zijn vrouw, en ons bespotte wegens onze gulzigheid aan tafel, en hij at inderdaad maar eenmaal per dag, dronk** melk en vermeed zijn leven lang wijn; wel gebruikte hij veel koffie en vooral veel sigaren, die hij meer kauwde dan mokte. Zijn lichaam gehoorzaamde hem. Edison WHS vijfenzestig, toen lig* zich niet zijn medewerkers eens vijf weken opsJoot om zijn gramophoon dusdanig te verbeteren, dat' de opname op een plaat in plaats van op een rol kon plaats, hebben; allen lieten zich door hun vrouwen het eten brengen als in een gevangenis. Tijdens het proces met de Bpll«telefoomuaat schappij telegrafeerde Edison naar Londen: Behandeling drie weken rekken." Om zich to kunnen vrijmaken van Bell, die Kdison's zender voor zijn telefoon nocdig l'u d moest hij oen nieuwen ontvanger uitvinden. Hij, gaf zich daar een Week voor, rekende twee weken voor de overbrenging naar Engeland en volbracht het werk in zes dagen en nachten, slechts zoo nu en dan aangespoord door de klanken van een orgel, dat hij in Menlopark had laten neerzetten. K» zulk een geweldige inspanning kon hij zesendertig uur achter elkaar doorslopen. Toen hij zcsenzeventig werd, verminderde hij zijn werkdag tot zestien xiur. ' Zgn alles overwinnende natuur was ook zijn doofheid to toven. gekomen, die het gevolg was \tta oeu geweldige oorvijg, wylke een Mipcricur den zestienjarig» had toegediend, toen hij niet zijn experimenten in een trein bijna een goederenwagon in de lucht had laten' springen. Hoewel door den omweg van het schriftelijk gesprek veel verloren ging, formuleerde .hij bij wijze van compensatie zij n antwoorden steeds op slagvaardige w^jze. Ik schreef op: Worden de problemen naarmate men ouder . wordt in het algemeen vager of duidelijker?" Duidelijker", antwoordde hij onmiddellijk met zgn hooge stem. Maar zij zijn zoo ingewikkeld, dat men ze toch niet begrijpt. Waarom groeit deze cactus hier zoo hoog naar boven, terwijl hij zijn voedsel hier beneden toch veel gemakkelijker ? zou kunnen krijgen? Omdat het mooier is, zegt u? Misschien krijgt hij daardoor innerlijken invloed op ons leven. Maar bet is toch slecht georganiseer d." ' ' (ÏVordt vervolgd) CHAMPAGNE KRUG Renommépar »a qualil -1 i' LANGE ARM EN DECORUM Eenacters op den weg M EEH nog dan Tanagrabeeldjes, stalen meubelen en filmsterren hebben politiedienaren entou rage van noode, om ten volle tot hun recht te komen. De ve'rkeersdirigent is een imposante verschijning, die een vergelijking met zijn confrater uit do concertzaal met glans kan doorstaan; dezelfde man op een verlaten, doch overigens fatsoenlijk plein wekt al gedachte-associaties aan een stand beeld duur 'en overbodig en als hij, zonder hoofddeksel, zgn boterham eet uit een vetvrg papiertje in do prozaïsche omgeving van een wacht post, is er van den glans al bitter weinig meer over. Men zou in do verleiding komen, onder zulke om standigheden smakelijk eten" togen hem to zeggen, hetgeen natuurlijk allerminst te pas komt, al gunt men ook een politieman evenveel smaak in zgn boterham als een professor in de oude talen of een loodgieter. Maar decoratief ten volle tot zijn recht komt de politieagent eerst, staande naast een vierwiclig, niet langs spoorstaven voortbewogen voertuip, welks bestuurder bij voornemens 'is te interviewen. Het is ongetwijfeld spannend, politiemannen met behulp van een gummistok aan werklöozcn te zien uitleggen, dat zg" hun woede tegen de maatschappij liever niet op het asfalt moeten koelen; het is roerend, wanneer zij zeer jonge of zeer oude lieden door bijster onstuimige verkcersstortzeeën loodsen, of personen, wier evenwichtsorgaan in het ongereede geraakt is onder invloed van die merkwaardige combinatie van C, H en O-atomen, die wg" al naar omstandig heden aethylalcohol of geesel des volks noemen, binnen de betrekkelijke veiligheid van het" bureau brengen, het is geruststellend, wanneer zij be oefenaars van het beroep, dat op storende .wijze in conflict is met het achtste gebod, beletten gaatjes te branden in de safe huns naasten wat Overheid beteekent, beseft men toch pas, wanneer de klassieke, maar nooit afgezaagde woorden: Mag ik uw papieren eens zien" weerklonken hebben. Het publiek is dan ook altijd heel dankbaar voor deze kleine eenacters, die hun spanning ontleehen aan de kansrekening, of de Overheid al dan , niet potlood met bijbchooren te voor schijn zal tooveren, welke geste dan zeggen wil, dat er een epiloog gegeven wordt: Zes weken later* achter een tafel drie mannen in het zwart", gratis . voor alle belangstellenden op n na. De regisseur-wetgever heeft van deze bijster gelukkige combinatie van aesthctica, didactiek -en sensatie op meesterlijke wyze profijt weten to trekken, toen in e'en nu reeds vergrij zend verleden de wegenbelasting in gevoerd werd, dewelke onlangs omge doopt is (hoewel de oude formulieren zeer wel bruikbaar waren gebleven) met de simpele toevoegingen ,,spoor" vóór en tekort" achter het woordje wegen". ?.'?'. Inzake de afwikkeling van grootere en kleinere finantieele verplichtingen is het van oudsher een eerbiedwaardig gebruik geweest, dat de een den ander niet op zg*n woord allén'geloof t, van waar het begrip, quitantie. De wet gever gaf dus ook den man, die zijn zes gulden per honderd kilo geofferd had, een papiertje mede, waarop deze daad geboekstaafd stond. Het ware vóór de hand liggend geweest, do bevestiging van dit document aan den wagen zelf voor te schrijven, zooals elders in Europa óók is, geschied, op die manier was de controle* zoo ge weldig gemakkelijk geworden! tedtere onvrijwillige verkcoi>stugnutiezou dan gelegenheid geboden hebben aan de betreffende ambtenaren om op geheel onopvallende wijze den b«;taulijver van den belastingplichtige to onderzoeken. en waar bleven dan «Ie imponecrcnde eenacters? Waar hot maj< sti itolijk: ..Mag ik uw papieren eens zien?" Afgezien nog van hot groote voordeel, dat deze wij(ze van controloeron oplevert voor de publieke voiliglu id. Want er zijn altijd nog catagorieën van on maatschappelijk voelende burgers, du in een auto niet zien een object voor belastingheffing, doch een voorwerp, waarin men zich snel kan verplaatsen. (Men heriiinore zich het incriminoorende woord snelverkeer"). Door do voertuigen dezer wegmisbruikors stil te zetten voor diverse controles, en voorts door het instandhouden of aanbrengen van versperringen, kan men tegen deze excessen actief op treden. ' ' ,Inderdaad, de wetgever hoeft het landsbelang wél ingezien, maar het zaad van het goode voorbeeld is dan ook niet op rotsgr.ond gevallen. Te Amsterdani begint in dozen do v«rtorie: men gaat de-arbeidsuren der taxi-chauffeurs controleeren. In Parijs. geschiedt zulks reeds go ruimen tijd door1 middel van een plaatje met ver licht cijfer, da,t het uur aangeeft, waarop de bestuurder de toegestane twaalf werkuren opgesnoept heeft oii zijn wagon van de straat moet zijn verdwenen. De Anisterdamsche chauf feurs echter zullen kaarten krijgen, waarop de tijd vermeld staat, dat hun arbeidsdag eindigt. Die regeling zal wel in alle opzichten veel beter zg'n en opent in ieder geval ongekende moge lijkheden voor den politiedienaar in zijn meest imponeerende pose, tot leering van do jeugd en stichting van ons allen. \SWAEN Ik zwoer u, als 'k naar dranklucht zweem bij dit betoog tot n...., zoo noem wal 'k zog dan mot een zouten korrel. Maar tot dit rijm kies ik als stof mijn «liep» en oprechte lof voor 's nieiischoii zoetste troost: do borrel.... Men had de lenze, u bekend, rec-ds jong mij zedelijk ingeprent, dat alcohol een volksvorgift is. En 'k neem nog steeds als in 't begin mot overtuiging 't standpunt in dat drinken een verdoemde drift is. Muar nlk-ngs toch ontdekte ik dat een man, die moe en afgemat na zijn volbrachte werk wil rusten, ontslagen van 't kantoorged ruisen in een tavcu-ine ofwel thuis hem, zij 't met zekeren maat, mag ? lusten. Met boido boenen uitgestrekt proeft hij aan 't glas, on d'inhoud , ? wekt weer'optimisme voor d«» dingen die overdag, in 't werkgareel hem te benauwend en te-vél tot aanval en defensie dwingen.... ? , Plots wordt hem 's werelds pers pectief door 't prikkelen van den drank weer lief, en bij 't gepraat van vriendon.sU-mmeii voelt hij op eens zich minder droef want minder schi'i-p-g.'stfld on .stroef staan d'intclloctiu-oK* remmen. Do trek «lor zorgen, die zoo stiaf zijn mond omspande, valt hom af. on bij de tweede tafelronde doet hem du dosis bittor deugd. Hij heeft iets van een beter jeugd in zijn gemoed teruggevonden.... t Wat zou do wereld zondor schijn. on 't loven zonder boi rel zijn .. .. ? \Vat moest een man toch wol beginnen als op den bo.dom van lu-t ulns die wonderzoote li-oost niet x\a.s van de beneveling der zinnen-.... l Het zintuig ii miers registreert het nuchtere' feit dat ons bezeert. De borrel wendt het a'l ten goode. daar hg het nuchtere feit verzacht en onze zinnen door zijn macht voor pessimisme blijft behoeden. Xooit bad de borrel zulk een plicht als in dit nuchter tydsgewricht van wreed-verdrongen idealen.... Vandaar dat na 't volbrachte werk 'k mijn bet er-i k tot hoopen sterk door 'n dubbele met een tik te ' halen.... MELIS STOKE PUZZLES (/HIIIIIIIIIIIMIMIIIIMIIMIMMIIIMIIMIMMMMIIMIIMIJIIMIMMIMIIII | PRIJSWINNAARS J | De prijs voor het letterraadsel is* f toegekend aan Mevr. A. van Does- f i burgh-Koch, Izaök Evertslaan 56, f f Arnhem, .die voor het koppelroadscl | i aan Mr. G. Oskam, van Vollcnhoven- | i straat 48, Rotterdam. Hun wordt f l verzocht hun wenschen aan de ad* f i ministratie kenbaar te maken. = rilMllliniHIIMIIMMMHMMIIMIIIMIIIIMMtlllllMMMIIMIIIIIIMMIln Oplossingen f.etterrandael Wat bleef vttu rtlK-ti gluur», die langs U ging. H. W. J. M. Keuls. 1. lotgenoot, 2. aanneembaar, 3. Na men, 4. sullen, 5. dakloos, 6. islam, 7. even, S. Laval, . aanvechten, 10. neef, 11. geneeren, 12. Sinecure, 13. uitlaat, 14. Oerbauld, 15 imitatie, 16. Nora/, 17. gruwelen. .??, Nieuwe opgaven Prikplank l ' . .'.:., ...(.,P . . , . . . . . .....?.......<.... Ieder heeft wel eens van een prikplank gehoord, niet ieder'echter weet, wat het voor een ding.is. Eenigen tijd geleden zijn ze bij uitspraak >van den JToogen Raad verboden. Gemakkelijk was deze uitspraak niet te vellen. Weliswaar is hazardspel verboden, en behandelden de meeste .liefhebbers een prikplank als hazard', een goed opgestelde prikplank is echter geen geluksspel', maar een moeilijk oplosbare puzzle. Deze prikplnnkon, houten borden met verticale en horizontale rijen gaatjes, moest 20 x 23, worden ge vuld mot 500 nummertjes op opge rolde strookjes papier, die in de gaatjes gestoken worden. Vervol gens werden voor- en achterzijde van de plank overplakt niet dun vloei papier, zoodat dei gaatjes er door schemerden. lig de prikplauk behoorde dan een formulier, waarop de plaatsen vnn enkele getallen aangegeven stonden, benevens het systeem (gewoonlijk een spiraal) dat men bij het insteken van de opeenvolgende nummers gevolgd had. Dan was er nog een lijst bij van prijzen,-die m'en winnen kon, wan neer men bepaalde nummers m*»t een houten pennetje uit hun p vtje prikte. Het .is niet te' verworden* dat big vele kooplieden, waar 5ien prikken kon, de nummering geheel systeemloos geschiedde, wat weinig hinderde, omdat niet een op de honderd .prik kers in staat was, de gegevens, van deze puzzle te doorgronden. , Hier volgt een prikplank-puzzle, niet een, van de moeilijkste. Do toekening toont de 500 gaatjes, die opeen volgend in een spiraal genummerd zijn. Beter gezegd, de nummering vindt plaats volgens n gebroken rechte lijn, die lijkt op een spiraal. De num mering begint bg l op een willekeurig punt op de plank, om zoo te zeggen het nulpunt van de spiraal. Eindelijk worden ,de windingen zoo groot, dat zij den rand van de plank, overschrij den. De nummering houdt daar op, , en wordt vervolgd op het punt, waar ROPi ,-i. a 2] 1" liet au j Duyn kloi» lat hi i BE, PAG. 23 DE GROENE No. 9017

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl