Historisch Archief 1877-1940
'.«-*Y
1
B "?! .
I-rColportage met politieke
geschriften
A. C. JOSEPHUS JITTA
Het is de meest essencieele eisen van een
democratie, belangrijker dan het algemeen
kiesrecht en het parlementaire stelsel, dat zij
aan de publieke opinie de gelegenheid geeft zich
vrijelijk te uiten. Een democratie moet die
vrijheid zelfs geven aan haar principieele tegen
standers. Die vrijheid wordt slechts beperkt
door de rechten van anderen en door de open*
bare orde.
IX een parlementaire democratie, als waarin wij in
Nederland loven en waarin wij, naar men hopen
en verwachten mag, nog langen tijd zullen leven,
doet de gehéele volwassen burgerij door middel van
ht-t algemeen kiesrecht haar invloed op 'stands
?/aken gelden. Zy doet dat niet rechtstreeks. W U
kennen geen referendum en geen volksinitiatief.
Maar de burgerij kiest .haar vertrouwensmannen
in de vertegenwoordigende colleges. En deze ver
tegenwoordigende colleges zijn óf, zooals de ge
meenteraden, zelfde wetgever, of zij hebben als de
Stat n-Generaal een aanzienlijken invloed op de
wetgeving en de controle op de uitvoerende macht.
Willen de kiezers de taak, die op hun schouders
rust, naar bebooren kunnen* vervullen, dan moeten
zij voorlichting ontvangen. Dat kan gebeuren door
openbare vergaderingen, door de dag- en week
bladen, door pamfletten en door de radio.
Gewichtiger nog dan het algemeen kiesrecht en
het parlementaire stelsel, die ten slotte slechts
hulpmiddelen zijn, om de publieke opinie tut uiting
te brengen, is, dat die publieke opinie door een vrije
pers. door het stichten van vereenigingcn, door het
houden van openbare vergaderingen, door het in
dienen en publiceoren van Verzoekschriften aan de
autoriteiten aan den dag komt. Hut is een merk
waardige toepassing van deze gedachte, dat in Zwit
serland de post, vóórdat een referendum wordt
gehouden, gratis aan alle kiezers n beknopt druk
werk pro en contra bestelt.
l n Diiitschland is tot dusverre nog altijd bet
algemeen kiesrecht gehandhaafd. De kiezers vinden
zelfs vaker dan bij ons de gelegenheid van hun
meening óver den gang van zaken te doen blijken.
Maar wat aanleiding geeft tot wantrouwen tegen
over het resultaat dier volksstemmingen, is, dat do
voorlichting van het publiek en de openbare uitin
gen van de burgers aan banden zijn gelegd. Dat in
pers, in voreenigingen, in openbare vergaderingen
slechts dio meeningen mogen worden uitgesproken,
die aan de regeering welgevallig zijn.
Het voorbeeld van het huidige Duitschland is
de beste illustratie van de stelling, dat de vrije
uitoefening van de drie zoogenaamde politieke
grondrechten, het recht van vereenigen en ver
gaderen, het recht van petitie en de vrijheid van
drukpers, gewichtiger is, dan het algemeene kies
recht. -...-..
Terecht hoeft men opgemerkt, dat, indien iedere '
directe invloed van de burgerij op den gang van
zaken verloren ging, doch de vrijheid van drukpers
gehandhaafd werd', de burgerij het middel in han
den zou houden, om de andere vrijheden terug te
winnen. .
En zoo goed heeft men dat ingezien in die landen,
? waar de democratie is vervangen door con dictatuur,
in Rusland, in Italiëen in Duitschland, dat het
eerste, wat men daar heeft gedaan, is de invoering
van een strenge' censuur op de pers.
Hoe gewichtiger men de vrije uitoefening van
de drie genoemde grondrechten ook mag achten,
niemand kan redelijkerwijze zoo ver gaan, dat hij
déze uitoefening aan geen enkele beperking onder
werpt. .
In openbare vergaderingen en bij optochten op
de openbare straat moet ,de orde gehandhaafd
worden. Daarvoor moet de politie zorg dragen.
Df GH06NÊ?
t.'i- ?.;.'?' :.??? .. ? H i l do K r op '-, ;?? ; ? '? ' . .
\> r'.ï11 <i 11. v «?? r k rij;; <;. r.i ? i 11 D £ K ! K K f. P. -. .n
Mot i-i CM.- ..cENTRAi", ?..."
Pof. n. O»--'i "H.t.ijj
De verantwoordelijkheid vuur het handhaven van
de openbare orde berust bij den burgemeester.
Do vrijheid van drukpers, zooals zij in artikel 7
van onzo Grondwet is neergelegd, beteekent volgens
de interpretatie van den lloogen Raad niet alleen,
dat er geen praeventieve censuur bestaat op het
geen gedrukt wordt, maar bovendien, dat de over
heid geen praoventieve censuur mag oefenen op het
in het openbaar verspreiden van drukwerken.
Pogingen van gemeentebesturen om in het alge
meen de zoogenaamde colportage met drukwerken
te verbieden, of het toelaten afhankelijk te stellen
van een vergunning te verleenen door het gemeen
tebestuur, zijn steeds door den Hoogeu Baad
vcr'udeld.
Wel wordt het geoorloofd geacht in het belang
van de openbare orde in bepaalde buurten op be
paalde tijdstippen het colportcercn te verbieden.
Van die bevoegdheid heeft de gemeenteraad van
Amsterdam dezer dagen gebruik gemaakt. Aan
B. en W. is de bevoegdheid verleend openbare
wegen aan te wijzen, waar elk venten met druk
werken verboden z-tl zijn. Die bepaling heeft reeds
toepassing gevonden en het resultaat is bevredi
gend. .
Aanvankelijk had de politie getracht met zachter
middelen misstanden te voorkomen. Zij had ven
ters met drukwerken, die in bepaalde buurten
overlast ondervonden, met de gewapende macht
begeleid. Zij had in sommige at ra t -n de i'.ne kant
bestemd voor het venten met drukwerken van de
ne richting en de andere kant voor het venten
met drukwerken van de andere richting. Dat is
een methode, die slechts toepassing kan vinden,
wanneer er slechts twee soorten colporteerders
aanspraak maken op het venten in een bepaalde
straat, doch die faalt, wanneer meer dan tweeërlei
soort colporteerders zich aandienen.
Waar niettegenstaande deze pogingen wanorde
lijkheden waren ontstaan, doordat sommige
colpprteerders den indruk wekten, dat het hun minder
te doen was om hun geschriften te verspreiden, dan
wel om ruzie te maken met de andere partij, heeft
men krassere middelen moeten toepassen.
* * *
w Het is een tragische bijzonderheid, dat deze
beperking van de vrijheid om de publieke opinie
te beïnvloeden en tot uiting te brengen, noodzake
lijk is, geworden, door het optreden van die groepen,
die zelf in beginsel niets voor de vrijheid gevoelen.
Wanneer de communisten of de
nationaal-socialisten ooit in ons land de macht in handen zouden
krijgen, zou het, met de vrij o meeningsuitlng ge
daan zijn. Niet alleen de vrijheid van drukpers
zou aan banden worden gelegd, maar iedere po
ging om critick op de regeering te uiten, in
vereeniging, in vergadering, in de pers of in de radio,
zou verboden worden. ,
De-vraag ligt voor de .hand, of men degenen,
die in principe bepaalde vrijheden afwijzen, die
deze vrijheden, wanneer zij de macht in handen
zouden hebben, onmiddellijk zouden afschaffen,
die ze zelfs naar men moet aannemen slechts met
zulk een vasthoudendheid uitbuiten, om aan te
toonen hoe onhoudbaar ze zijn, niet met gelijke
munt moet betalen? Of men een bepaalde vrijheid
aan iemand moet verleenen, die deze vrijheid slechts
begeert, om haar te misbruiken?
Toch kan deze vraag niet anders dan ontkennend
worden beantwoord. Het is altijd gevaarlijk den
duivel te hulp te roepen, om Beëlzebüb uit te
draven. Wie op principieele gronden den
autoritairen staat bestrijdt, moet niet vervallen in de
fout, dat hij, om een bepaald beginsel te bestrijden,
zelf dat verderfelijke beginsel in toepassing brengt.
? De democratie móet aan de voorstanders van de
dictatuur in haar midden de. vrijheid geven, om
de denkbeelden, die zij verderfelijk acht, tot uiting
te brengen. Maar die vrijheid behoeft niet, Zij mag
zelfs niet onbeperkt zijn. Zij mag zich niét verder
uitstrekken, dan dat aan de vrijheid van anderen
geen schade wordt berokkend, dat de openbare orde
gehandhaafd wordt. En het-is meer een kwestie
van tact, dan van scherp begrensde wettelijke
voorschriften, om hierin de juiste maat te houden.
PAG. 2 DE GROENE No. 3017
De loop der gebeurtenissen maakt Musso/iil invoerder van het verzet tegen
HitlerjHet twee en eeJ.lve cent-rapport J
TOEN de Indische Begecring eenigen tijd Be
leden bij debatten in den Volksraad, welke
den economischen toestand der bevolking IKS
troffen, mededeelde dat volgens de haar ter beschik*
king staande gegevens, de Inlander zich voldoende
kon voeden voor gemiddeld 2 J cent per persoen,
per dag, waren er van verschillende kanten stom
men hoorbaar, die bewezen, dat een dergelijk :*?
drag onbegrijpelijk laag, ja min of meer on bes t n in
baar werd gevonden. Waarbij men de principiële
en bij beoordeeling van Indische toestanden .'.oo
herhaaldelijk geconstateerde fout maakte, i!"ze
kwestie door Westerschen bril te bekijken en -en
Westerschen maatstaf aan te leggen bij het ia
beschouwing nemen van een dergelijk getal.
In geheele streken van Java, leeft" de bevol
king echter niet,alleen van een 2j cent per <ing,
maar kan zich daar inderdaad behoorlijk v<x>r
voeden. Toen de Indische Begcering de betreff- ntle
mededeeling in den Volksraad deed, steund zij
daarbij o.m. op de voorloopige cijfers van eeu
onderzoek, .waarvan de resultaten nog niet w -ren
uitgewerkt. Met groote belangstelling werd
<':>nrom het volledig rapport tegemoet gezien ei. nu
kortgeleden de eerste exemplaren ervan in Holland
zijn aangekomen, loont het zeer de moeite een onj
ander eruit onder de aandacht te brengen van t
lezers van dit weekblad.
De kwestie van de 2 J cent (van de gobaug"
zooals men in Indiëalgemeen dit geldstuk no-mt
is uitvoerig, objectief en consciëntieus onderzuch
door deskundigen in Indië, die de uitkomsten vai
hun onderzoek hebben neergelegd in de hierbove
bedoelde publicatie, welke in de wandeling genoom
wordt het 2J cent; het gqbang-rapport, ma.ir i
werkelijkheid heet: Geld' en Producten Huisho
ding, Volkai-neding en-Gezondheid in Koctoifinan
goen.
Het onderzoek werd oorspronkelijk (in l1-*
eigenlijk om andere redenen begonnen. In het
gentschap Keboemen (gelegen in hét Zuidelijk de
van Midden-Java) bezit de bevolking gelijk n dj
meeste streken van Java huizen met erven. P~*
erven zijn veelal met vruchtboomen en ander*.1
wassen beplant, welke van groote
beteekeniyoor de dagelijkache behoeftevoorziening. Het wa
nu de bedoeling door een economisch onderz- n-k dj
boteekenis na te gaan van de erfcultuur, na;^t di'
van sawah (natte rijstveld)»en tegalan c'« "
bouw veld); het ging er daarbij in oorsprong
de richting van de tuinbouwvoorlichting in
noemde streek juidt te kunnen uitstippelen. M
in den loop van het onderzoek breidde dit zicj
steeds meer uit; de tuinbouwconsulent ging zef
vens verzamelen in diverse gezinnen omtrent
.samenstelling van het voedsel der menscheö'
de plaatselijke geldswaarde daarvan; er kwamen<
vanzelf meer algemeene economische kwestie a
de orde en zoo groeide tenslotte .het onderzoek
tot een voor Nederlandsch-Indiöunieke gcr
. monografische enquête.
>eze enquête werd aangezet in een aantal
?men in het district Koetowinanpoen van het
?ntschap Keboemen en bestond uit een
nauw??(?'?menu-onderzoek en uit het verzamelen van
oze gegevens van economischen aard, zooals
ongsteijfers van het bezit aan sawah, tegalan
* rf; specificatie van andere inkomsten en van
'.litgavcn: gedetailleerde opgaven betreffende
in den landbouw gepresteerden arbeid enz.
«loze wij/w werd als het ware een, innl zijn mini
heid, levend beeld verkregen van do
econo* hèsituatie van den eenvpudigen dorps-Javaan.
i mag op dit eenvoudig" wel eenigen nadruk
t-n, rnits \vecleroin geen vergelijkingen niet
Wes? he toestanden worden, getroffen. Hot blooto
. dat Hollamlsclio ori Javaansche waarden met
..t Hip een en denzelfden waardemeter
(Neder'.-Non-Indisch gold) worden bepaald, werkt nu
naai misleidend en volstrekt noodzakelijk is,
i los to maken van alle begrippen welke wij
Ion omtreht de waitrdeeiïng vap een bepaald
Picdrag.
n het rapport lozen we b.v.: Op de pasars
nkten) werd voor een hulve cent oen maaltijd
«irekt bestaande uit voldoende rijst; een goede
?l -sajoeranf gemengde groente), wat geraspte
p:»«?r en een.weinig lombok." Wij Hollanders
. >ton ons nu losmaken van het idee, dat voor
i- Hollandschc hnlve cent in hot moederland
.u sikkepit te krijgen is en'ook de andere cijfers
?»on in dezen geest bekeken worden. Want het
il nnt van het onderzoek is, dat in do
onderb'e streek' do geldswaardc van de voeding per
Jron, por dag in nkele gezinnen minder dun
'i t bedraagt en dat ongeveer de helft vopr^
c-nt per persoon per, dag zich voedt J
!?' was natuurlijk van groot belang te weten
?io vocfiiHi/ttH'ftariTc was van hetgeen men zich
?r >lezc bedragen aanschafte. In een afzonderlijk
l 'van deze publicatie wprdt daarop antwoord
*v»;n. dooi- Professor Dr. Donath, die.tot do
Husie moet komen, dat de voedingswaarde
?r do betrokken gezinnen voldoende was, ook
r -lic gezinnen, wier .voeding de geringste
geldsir«lo bezat. ?
!<>:, onderzoek werd gocoinpjetccrd door een
lirche inspectie waarbij de (jc-on(lhciihlocnlar\(l
[?'? '«io bevolking nauwkeurig werd gecontroleerd.
ti>iede belastte zich een der-vooraanstaande
te.t-he internisten, Prof.. Dr. de langen en déze
|w ?vteert, dat hij gocn dor in het ondprzoek
fokken gezinnen van ondervoeding mocht
wort-'-sproken en dat de gezondheidstoestand van '
g'heele bevolking van Koetówinangoen gunstig
ot-md moest worden. ?
4<j is dit nuttig rapport tot een afgerond geheel
?oiilen, dat ook in de details nog allerlei gegevens
«t, die telkens van pas kunnen komen. De
?to waarde ervan ligt o.i. echter hierin, dat
oits eens te meer leert dat leven en streven van
inliöemsche'bewoners in Indiëniet op
Wcster'? wijze geïnterpreteerd mogen worden.
'K. W. L.
WEEKTRDMPET
VAN DEN WIJZEN OLIFANT
BIJ de onderhandelingen tusschen denFübrer
en de Britsche Ministers onderhandelin
gen, die nu weer tot het verleden behooren,
zóó zie je me op Schiphol, zoo zie je me wér
heeft het allergevaarlijkste beest dat zich
vertoonen kan (och, ware het maar een olifant!)
zich plotseling uitgerekt. Dat beest heet Memel.
Ingewydcn zijn het er over eens, dat de naam
Memel beteekent: oorlogsgevaar, en dat de
Duitsche politiek zich plotseling met de moeilijkheden
die zich onlangs in het vroegere Duitsche gebied
Memel, hebben voorgedaan, gaat bezig houden,
is een uitermate beangstigend tecken. Er blijk t uit,
dat Duitschland voortgaat met zijn pogingen het
Verdrag van Versailles te liquideeren, en al zijn
er vele doekjes voor het bloeden aangevoerd, in den
vorm van courantenberichtcn, die de opgetogenheid
van de Duitsche hoeren in woord brengen over die
vriendelijke Engolschen >?men behoeft het niet
eens Ver gebracht te hebben in de kunst van lezen
tusschen de regelen, urn er van overtuigd te raken,
dat Simou geen Simun do bevrijder is geworden.
Alle narcose van gekunsteld optimisme ten spijt,
behooren \\-\j de kale en vale werkelijkheid in het
gezicht te zien, dat het resultaat der befaamde
Berlijnsche besprekingen nihil is.
Europa heeft tot 1014 gebukt gegaan onder de
impulsen van een Duitschea alleenheerscher.
Ongetwijfeld zit er meer lijn in de politiek van hém,
die den laatsten Hohenzollern thans als alleenheer
scher is opgevolgd, maar toch wordit ze.wederom
door een beangstigende impulsitiviteit gekenmerkt.
Men kan er van overuigd zijn, dat de plannen tot
openbaarmaking van do Duitsehe eenzijdige
weerina.clitsve*«tcrkiiii; gewed lagen, toen het bezoek
van Simon en Eden aan Berlijn voor de eerste maal
was aangekondigd. Indien do Fülirer gewacht had
mot de publicatie tot na do voorgenomen ontmoe
ting, dan had de Duitsche stap een geheel ander
karakter gedragen, en zou er wellicht nog voel te
redden zijn geweest. Onverhoeds wendt do Leider
den steven en vaardigt hij het decreet van «fc'n
algemoenen dienstplicht uit. Gelijk hij onverhoeds
don Volkenbond hoeft verlaten, on onverhoeds de
Bühm-affaire hoeft beslecht. Wat zal hij doen.'1
wanneer do quaestie in den Volkenbond komt?
Hoe zal de Memel-affaire zich ontwikkelen? Of is
7,\j wederom een afleidende beweging J* De impulsi
viteit der Duitscho politiek beangstigt wederom
Europa. En het Is wol uitermate merkwaardig dat
terwijl de eene dictator (Hitlor) telkens de spaak
in hot wiel steekt coner takt vol naar Europeesche
bevrediging strevende politiek, do andere dictator
(Mussolini),op hot gebied dor buitenlandscho poli
tiek zich verkeert in hoofd verdediger van do ,
demokmtischc internationale politiek. Want heeft,.
na Simon's mislukking, Mussolini niet het heft in
handen gekregen-' . ,
Het is deze vraag, dio ons bij do keuze
on^erweekportretten Hitler deed flankeeren door den Duce. .
'-," ? ' -.-- ?' '*?*' ' ' ' ' '? .. '
In Belgiëheeft het kabinet van Zeeland zich
gevormd, en maakt het zich gereed de devaluatie
van de -Bolga voor te bereiden, die een vorige
tmmpotstoot van den olifant heeft voorspeld;
DR figuur van Do Man in hot nieuwe kabinet poeft
te denken, al mogen wij misschien hopon dat Do
Man, tui hij met verantwoordelijkheid bekleed is,
wat- w» i er zal doen in don giraffen wijn van zijn
methoden. Belgiëis cpn land met een zeer eenzijdig ,
georiënteerde crodiotpolitiek, die op het oogenblik
hulp moot hebben, dóór het verschaffen van op
drachten aan zijn industrie. Maar men behoeft ?
maar kennis te.nemon van do.koerson van don dag,
om ervan overtuigd 16' raken dat het
Booseveltianisme in Belgiëniet kan worden toegepast dan
ten koste van het staatscrediet. ? ?
Het schrijven van een weekoverzicht gelijkt op ?
con reeks van tandheelkundige behandelingen,
(waarmee ik de pijnstillende techniek der moderne
tandheelkunde geenszins wil miskennen). Maar al de
gebeurtenissen, die men heeft te vermelden, doen
eigenlijk zeer en jagen angst aan, en wij stellen
ons wel eens de vraag of wij niet door die gevoelens
van angst en onzekerheid ons zelf nog meer Van
de wijs brengen. De feiten zün or in ieder geval niet
naar om ons cenigszins te bemoedipon. Daar is de
schoenenindustrie, déscheepvaart, het mijnbedrijf
alles in nood. ?*- En wat doen wij tot leniging, nu
or geen leniging is in do'omstandigheden zelve?
De schoenenindustrie filosofeert in, de N.R.Ct.
PAG. 3 DE GROENE No. 3017
over de steunzool. Die steunzool kan dienen als
symbool voor een remedie waarbij men overal
hulp zoekt, zonder dat er daadwerkelijke hulp in
ligt. In de afgeloopcn weck troffen wij in do
Begceringsstukken weer een gedacht enwisseling
aan over credietvoorschotten aan exporteurs naar
Duitschland, die te begrootelijk worden. En
ziehier een algemeene opmerking, waar moet de
steun van Begeeringswoge, waarnaar zoovele
noodlijdende industrieën de handen uitstrekken,
vandaan komen? Het moet allemaal kernen uit
het bezuinigingsplan-Oud, terwijl niemand nog
weet, of niet.de gelden, welke dat bezuinigings
plan moet leveren, verschaft worden ten koste
van nieuwe ach's en wee's van nieuwe cultuur
waarden, die worden geknot.
Intusschen is men over het werkloosheidsvraag
stuk nog lang niet uitgepraat. Ministor Slotcmakor
de Bruïhe heeft op een Apeldoornsche vergadering
? (waarom altijd op vergaderingen?) een reeks van
nieuwe1 plannen ontvouwd, die toch ook wel zich
zullen moeten voeden uit. het bekende bezuini
gingspotje?maar op andere plaatsen ziet men
denkbeelden omtrent werk verruim ing neergesabeld.
waarop velen hun hoop hadden gevestigd. Zoo is er
in de afgeloopen week in den Haag een vergadering
geweest van hot. Xederlandscho Instituut voor
? Volkshuisvesting en Stedebóuw. waarin zter dui
delijk de strekking zich vertoonde, dat land- en
tüinbouw-kqlonisatic niet geschikt zijn voor in
dustrie-arbeiders. Dit zijn opvattingen van
betoekenis in het vraagstuk dor werkveiTuiming. Van
oen trieste beteekenis. ? ?. (
' .. ' ' * *' ?
Ministor do Wilde haalde-ei* in do Tweede Kamer
zijn wetsontwerp ter beteugeling der kleine par
tijen door. Een diktatoriaal wetje. ter
l:oveiliging van den Bochtsstaat. Maar de kloire
partijen, die men liever niet zou wenr*chen in het
parlement, zijn aardig op weg. zich groote partijen
to gaan achten. Men begint zo als in de tnelk te
biekken hebbende groepen to beschouwen, en een
Botterdamsch Hoogleeraar, Mr. C'. W. do Vries, opent?
een debat waarin hij inlusMien de aandacht
vestigt op do godachtonschommclingon en
standpuntonzekorhedon van mannen, die pi-etondeoron
sterk on positief te zijn.
Inmiddels sukkelt de gewone vierjaarlijksche
verkiezingspropaganda. ondanks de 25 estratreinen
dio Mussort ons beloofd hoeft, haar gewonen pang.
Men kan alleen constatoeren dat ilc politieke
partijen, die in het strijdperk treden" voor d<\
komende statenverkiezingen, ditmaal ongewoon
bondig zijn in haar formuleorinpcn.
Bij het aanschouwen dor stormen in het
Nedorlandsch glas water krijgen wij evenwel don indruk
dat we, ondanks nood en ellende* nop eon gezapig
landje zijn. Toch bleef do anpst voor de Kuropcosche"
bewapening niet buiten do grenzen, petuige oen
grootsche beweping voor woermaclitsvorbeterinp,
die onder leiding van den ex Commissaris dor K
ouinpin in Utrecht, Dr. s'Jacób, word optouwpozet.
Naast do anpst handhaaft zich de teleurstelling.
Geen klachten, peen heimelijke spijt van den
nieuwen Ministor van Waterstaat, die don indruk
wekte nis zat hij al jaren op don ministerieolon.
zetel, vermochten te verhoeden dat het voorloopip
vonnift over' do verdere inpoldering der Zuiderzee
word gevold. Do olifant betwijfelt of dat Vonuis
een verstandig vonnis is powoost.
Ik wil thans mijn trumpotstoot /nelik- eimlkJan
ken geven. Ik wil nop even powapon van eonipc
Mprckcnde géb'curtonissen, dio do afpoloopen wook
te aanschouwen gaf pp hot, pobicd van kunst en
wetenschap,
Danr'is de droefenis over hot plotseling overlijden
van don vennoarden Amsterdanisehen chirurg,.
Prof. 'Lanz, daar is nis vroupdip moment het
wclslnpen ecner stichtinp, die het uitpcstrêkte
landgoed de Hoope Vcluwe van JPilcvr. Kruller als
. natuurpark zal behoeren en ook de kostbare
schilderijcnverzameling zal openen voor het publiek.
Wordt do de valorisatie der kunst bier een onver
wachte oorzaak van kunstverstrekking ten
gemeeneri bate?
Lest best valt nog de -huldiging van Lodcwijk
van Deyssel te Binisselte vermelden. Det'nchtipers
houden, naarmate zij ouder worden, niet op al
meer en meer gehuldigd te worden. Laat ons ter
opfrissching nog oens bladeren in de eerste bundels
Verzamelde Opstellen, die door een ougehuldigdu
zyn geschreven.
11
?'? r i
Hé's
a 23
klein»
«at hi
URE,
no.
P'<
3Cl
Uji
UO!
ver
'*H:
«i
2n
en
*n
ar
s.'
lji
r.
?c
S'?»
'/.i
i