De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1935 27 april pagina 4

27 april 1935 – pagina 4

Dit is een ingescande tekst.

'M f' i l ???*.' ?? ? ? CHAMPAGNE KRUG Renommépar sa qualit verwaarloosd, doch dat lijkt mij goon nadoet. omdat daarmede verbrokkeling in zeer kleine groepen wordt tcgcngoguan. Do aanwijzing van do Tweede Kamorlodon door do kiesmannen geschiedde op overeenkomstige wijzo. C'andidaatstolling zou b.v. moeten gosohioden door 31) kiesmannen voor hoogstens 20 candidaton. Do kiesmannen zullen ook hier op -personen moeten stommen on niot op partij-lijsten mot eon .Jljstaant-oenler." Alloen bij hot vaststellen van hot verkiezingsresultaat spolon do ingediende caiulidaton-///Vrn (dat zullen in do praktijk wol purtijlijsten zün) eon rol. Hot ovonrodighoidsboginsol wordt dus wol grootondoels gehandhaafd, maar büdo verkiezingen stoot hot persoonlijk olomont op don voorgrond. Uet spreekt wol vanzelf, dat togon hot getrapte kiesrecht ook verschillende bezwaren kunnen worden aangevoerd. Die bezwaren worden dikwijls ontleend aan de ervaringen met dat kiesrecht in do vorige eeuw opgedaan. Hierbg mag m. i. niot worden vergeten, dat het getrapte kiesrecht van vóór 1848 óók een rfcmcfenkiesrecht was. Op dit oogenblik wordt de Eerste Kamer volgens . getrapt kiesrecht gekozen,, nl. via de Provinciale Staten. Toch kan niemand beweren 'dat zoodoende oen correctie in reoctionnaircn zin plaats heeft, zouals bij het vroegere standenkiesrecht. Als men dezelfde argumenten, die vroeger togen het getrapte kiesrecht werden aangevoerd. thans nog gebruikt, dan verliest men m. i. uit hot oog. dot do invoering van het algemeen kiesrecht'in 1017 tesamen met de evenredige vertegenwoor diging en het partijlijsten-stelsel de reehtstreeksche volksvertegenwoordiging slechts op hoogst onvol komen, onbevredigende wijze heeft verwezenlijkt. Thans stemmen de kiezers vrij\vel uitsluitend op do politieke meening en moot on zij dus don belangrijken persoonlijken factor grootondoels buiton beschouwing laten, omdat zij voornamelijk kiezen op de partij en in vele gevallen bij benadering niet kunnen weten op welken persoon zij eigenlijk hebbeu gestemd (vooral niet bij verbonden lijsten). Het komt mij echter voor, dat het persoonlijke element nog steeds het belangrijkste is: in dat persoonlijke element moet trouwens ook reeds de r beginselquaestie aanwezig zün. Tenslotte züopgemerkt, dat dit nieuwo getrapte kiesrecht eon ..organiselten" opbouw toont. Immers hot houdt rekening mot de indeeling van ons land in gemeenten' als zelfstandige organen. Bovendien brengt het een organisch verband. tusschen do vertegenwoordigende lichamen van hot H ijk, de Provinciën en de groote gemeenten, omdat dozelfdo kiesmannon de afgevaardigden kiezen naar do Tweede Kamer, de Provinciale Stat on on de Gemeenteraden der groote gemeenten. In de kleine gemeenten zullen de kiesmannen practisch ge sproken wel zelf den gemeenteraad ' vormen-. Volgens dit stelsel is er dus een iHrectcn on persoon. lijken band tusschen kiezersvolk en regeering. Onder organisch kiesrecht en een organische vertegenwoordiging wordt echter gewoonlijk iets anders verstaan. Het wordt gewoonlijk opgevat als een vertegenwoordiging van groepen van' staats burgers, die in dezelfde bedrijfstakken of vakken werkzaam zijn, dus gewoonlijk gelijke belangen hebben. In zoo'n organische vertegenwoordiging zün niet alle vertegenwoordigers door een e ven groot aantal kiezers aangewezen: daarbij zijn dus de stemmen der kiezers niet alleen geteld", maar in zoker opzicht ook gewogen". Een «-iganische vertegenwoordiging heeft voorts het groote be zwaar, dat uien de belangengroepen als zoodanig in het parlement erkent en dus mede laat spreken over hét algemeerie belang. ^Uok al wordt'dus1 aan het organisch" kitsreqht;; C .gewoonlijk 'een .andere? .beteskéjuu segeveh,. idalT?* v aan het bovenbedoelde getrapte 'kiesrecht, dal'' hier ook als een .zeker organisch" kiesrecht wordt voorgesteld, het valt m. i. niet te Ontkennen, dat . dit getrapte kiesrecht eveneens een organischen opbouw vertoont. Van het hier ontworpen organisch" kiesrecht mag.m.i. verwacht worden, dat het beter dan het thans bestaande het middel biedt om tot volksvertegenwoordigingen te komen, waarin de rechtsovertuiglng van ons volk zoo goed mogelijk tot uiting'wordt gebracht. . NIEÜWENHUIS PERSOONLIJKE VORMING Wordt In alle schoolklasoen toegepast door het JongensInstituut FELSCNCQQ" (Opgericht 1903) ZWITSERLAND ? ZUOgRBCRQ 1000 M. boven zeeiplegel Boeken Reportage uit het NICO Wolfgang Langhoff: Die Moorsoldaten (Schwelzer Spiegel-Verlag, Zürlch) DIK MoursuldatiMi" een nnpolUok Mti»nivliuiH 71 u ia Is Wtilfgang I<aiiKlioff /.ijn werk iHK'int. zal hiniuMiViirt .stellig in vulo milieus tot iu«n th'i* nuvst gelexen bncken bohooivn t>n vt'li'ii. diu v.ich tut nu tot» hotiftlxakflijk lii'ti-n vuoi'Hchton door offieioek» Duitseht* bladon IMI onwillokiuirig van mcéning waren, dat do vi>rhalon o vi' r wivodhuden on mfcliaiulolhigoii, dio hun tor ooiv kwainon, waarschijnlijk toi*h wol vgruxvolvcrhalen" '/.uudon /ijn y.ullon schrikkoii van dozo loctuur. Talrijke berichten en brochures over hot loven in do concentratiekampen zagon do laatste manuden roods hot licht, een buok van Uorhard Sogor word in tionduizondon oxemplai'en vorspi-oid on enkele wokon golodon Hot en twoo andere schrijvers: J Ca r l milinger (?Schüty.haftling SS()>%; Kditions du ('arrofour. l'arijs) on Willi rodol (..Die Prüfung"; Malik-\'orlag, Praag) waardevolle romans hierover verschijnen, dio in do/.c litomire kroniek nug nador zullen worden besproken. Daar de auteur van ..Die Moorsuldntoa" ~ ton unrochto moont niot zou goed te kunnen . schrijven als bewepssohrijvers. hooft hij omdat hij van Duitschland houdt zich slechts tot taak gosteld, hutgoen hij in deze dertien maanden in rgernioor beleefde, op te schrijven on er ons eon zakelijk i-ohuis vniïto geven, waarbij hij zich strikt aan de foiton hooft gehouden. ? ..Oio Moorsoldaten" is in do oci-ste plaats oen boek geworden, waar men diep' van onder den indruk komt, on dat den lezer als hij er eenmaal aan begonnen is, geen oogenblik loslaat. Langhoff noemt zijn boek eon .onpolitiek foitonrelaas en dwingt ons door don eenvoud on eerlijkheid, waar hij zijn werk schrijft, tot nadenken over concentratiekam p ROST Kotolijk document van blijvende waarde is gowordon. l^anghoff heeft zijn boek een onpolitiek, feitenrelaas" genoemd. De onopgesmuktheid, waarmee hij zijn verhaal doet, treft ons dieper en heviger dan de auteur, die ten onrechte meent dat hij niet Koed schrijven kan, hoogstwaarschijnlijk vermoedt. Is het langMimcrluuul tot hem doorgedrongen, dat zijn boek een kunslwrk is geworden? Ijunghoff'rt werk zal binnenkort zonder twijfel in vele talen worden vertaald en een wcreldecho' vinden, waarop zelfs (Joebbels, (de auteur van ..Michacl" en Knorkc (ein neues Buch Isidor)") het antwoord schuldig zal moeten blijven; het Bürgermoorüed, dat het eerst bij de voorstelling van Zirkus Konzcntrasani" werd gezongen, zal in aller mond zijn en de Veensoldaten zullen stellig nog van zich doen spreken als de meeste Hitlersoldaten reeds geen Bitier-soldaten meer zijn. mee toestanden, waarover we vaak geneigd zijn ons liever niot al to veel to verdiepen.. Men zal misschien denken, dat de man. dit; dit boek over eon Duitsch concentratie-kamp schroef, ? een rovolutionnair politicus, eon vroegere sociaal* democratische redacteur of een functionaris van de een of andere socialistischearboiderspartU was. Wolf gang Lunghoff was geen politicus of functionaris, doch een zeer bekend en gevierd, jong acteur (tevens regisseur) aan den Stadsschouwburg to Düsscldorf, de geboorteplaats van lloinrich Hoino. Ook hij werd na den Uijkadagsbrand goari'esteord omdat hij herhaalde malen op arboidersbijoenkomsten in verschillende -steden on dorpen in do Kunstrook had gedeclameerd. Toon Ue S. A. hom uit zijn woniug'kwum halen, meende Lunghoff dus, dat zijn arrestatie op oen vergissing berustte, en dat hij roods don volgenden dag weer thuis zou zijn. .Maar do vergissing was aan zijn kant on' eei-st dort ion maanden later word hij in vrijheid gesteld. ' Toon was echter do vrijheid geen vrijheid i neer. Lunghoff kon nergens oen engagement vinden, geon directeur durfde hom aan zijn gezelschap verbinden, goon organisatie hem als lid opnemen. Daar hij met recht, bevreesd was, opnieuw te worden gearresteerd, nam hij de wijk naar het buitenland. In XUrich schreef hij toen Die Moor soldaten". Momenteel is hij een dor meest gevierde acteurs aan don stodelijken schouwburg aldaar. Ik zweer do zuivere waarheid te zullen zeggen", schrijft hij in. hot voorwoord. Maar deze waarheid is zoo ontstellend, dut we er dagen en nachten lang door beklemd wordon. Wij loeren uit Langhoff 's boek vooral hot dogolijkscho loven in de concentratiekampen kennen. Beseffen we eigenlijk, hoe Carl von Ossietaky, Cnrlo Mierendorff en zoo vele anderen hun dagen slijten, pp*Hwe.lke wijze een veshpor" plaatsvinjit; wat eert HindenbürgspendeV is;. -hoe* .. ha het kamp gestemd wórdt bU eventüeele ver-. '* kiezihgen en hoe de bevolking reageert, als ze de gevangenen op weg naar het veen ontmoet? Ik denk ook aan de vele mishandelingen, die hij be schrijft en aan den ,, nacht der lange messen". Overdreven? Maar Wotfgang Langhoff heeft immers gezworen, de zuivere waarheid te zullen zeggen en honderden berichten van medegevange nen kunnen getuigen, dat hij dit deed. Vooral n hoofdstuk, uit dit boek zal nog na vele jaren telkens en telkens in bloemlezingen herdrukt worden: Zirkus Cohzentrasani" het verslag van een variétévoorstelling in het concentratie-' kamp van Börgermoor (op eenige minuten afstand van de Hollandsche grens), achter prikkeldraad en voor de oogen der zwaar bewapende S. A. en'S.S. ' Langhoff heeft bij deze voorstelling de regie gehad en er een verslag over geschreven, dat een onverPAG. 6 DE GROENE No. 3021 Het boek der K.LM. A. Viruly: Alles O.K.?" Draalen!" (Andries Blltz, Amsterdam) DEN Ton October verleden jaar was het 15 jaar geleden, dat de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij voor Nederland en Koloniën werd opgericht. Dit gedenkwaardige feit moest worden herdacht door de uitgave van een Boek. En dus werd een vergadering belegd, eenige weken voor dien belangrijken datum. Maar zoowel de man, die dit Boek zou moeten uitgeven als de man, die het zou moeten schrijven, wisten de directie der K.L.M, er van te overtuigen, dat de tijd van voorbereiding te kort was oin iets goeds tot «tand te kunnen brengen. Dus werd een andere datum gekozen, den len Mei 1935, omdat het den 17en Mei-vijftien jaar geleden zal zijn, dat het eerste K.L.M, vliegtuig naar Londen vertrok. Viruly schreef het, Andries Blitz gaf het uit. En ik las het. Las het aan n stuk van het begin tot het einde. Gedenkboeken, jubileumboeken, zijn meestal droge, taaie gevallen. Vol met Statistieken en Feiten. Vol met Namen en Belangrijke Gebeur tcnissen. En zij komen terecht op de leestafels ii. wachtkamers van kantoren, bütandartsen, waai ze uit pure verveling eens worden doorgeblader-: n van waar ze na verloop van tijd weer verdwynei. om'als oud papier door een voddenkoopman t worden verkocht. Zooveel cent het kilo. Maar dit gedenkboek léft. Het vertelt de p schiedenis van een levend bedrijf en het wordt nooi' dor. Zooals de luchtvaart leeft en nooit dor ka t worden. Want steeds is er iets nieuws te belevei.. nooit ben je uitgeleerd. En daarom bl'üven «1« mcnschen in de aviatiek jong, ook al komen do grijze haren onder hun pet te voorschijn. A ? En het is geestig geschreven, speciaal de g« ? deelten van Viruly zelf. In het eerste hoofdstu . Op zoek naar dit boek", als hu wanhopig zit .t,' bedenken hoe hij van de opdracht om dit Boek ?? moeten schrijven, verlost zal kunnen worden en li ' eindelijk meent gevonden te hebben om dan ? moeten hooren, voor hu nog een kans heeft geki ? gen iets te zeggen: Ziezoo, dat-is dus in orde m-1 dat boek" en de absolute berusting daarna, wan er U niets meer aan te doen. Hu zal dat bo« > modun schryven, met een hoop medewerker* r.v«.tueel en met een heele hoop foto's om de léege bladzüden te vullen. Een van zijn medewerkers zou de Heer Aler zün, Chef van de Vliegdienst der K.L.M., die een hoofdstuk zou bijdragen getiteld Het Blmdvliegön door alle Eeuwen". HeUhoofd-^ Jstuk staat er/o^óV-'Werkelük m,' allepnj Aler. wuj* ?'niet verder gekomen dan een schematische.opzet 'Van wat hu zou hebben geschreven indien.... Van het Hoofdstuk Ontzettende Ervaringen" verwacht je natuurUjk de meest. ijselijke verhalen over moessonstormen en zandregens en flitsen langs rotspunten,, leeggevlogen tanks .en ' wapperende ailerons. Het is chter anders. De gegarandeerd ontzettendste ervaring'V vertélt hu dan, kregen wij natuurlijk via een marconist. Alle onprettige verrassingen in déluchtvaart gaan immers bijnn 'via niarconisten.".En hu vertelt verder van een vreesehjk hooge meneer, diéeen kaartje van / 2250.?had gekocht om naar Indiëte vliegen en hoe alles heel goed zou zijn gegaan, als die-meneer maar geen mopjes had zitten vertellen. Want dio mopjes waren oud en flauw doch Viruly en Smirnofi hikten met tranen in déoogen bij -iedere pointe" vanwege de service. Alleen die marconist bleef er ijskoud ondor. Vóór het vorlivk uit .\thono wordt hem aan hut verstand gebracht, dut dit zoo niet kan voortgaan en bij het diner in Cuïro worden weer mopjes verteld. En wér blijft de marconist somber voor zich uitkijken, totdat hij een trap U rijgt van Siuiriioff. llud hij dat maar niet gedaan. Want den marconist schoten hierdoor met zoo'n formidabele schok al zijn goede voornemens te bin nen, dat hij nu in zijn dooie eentje zoo ontzettend lmrd begon te lachen, dat wij er gewoon verbou wereerd van werden. Het schalde door Egypte. Hij schaterde en stuiptrekte; sterren verschoten ??n ramen gingen open. En de passagier werd er ?/.elf een beetje verlegen van. Vindt U het geen ?4oeie?" informeerde hij nog. Even was het toen heel stil in de Nijldeltu. O, reusachtig, reusachtig," hinnikte toen weer ?Ie marconist in uitbundige welwillendheid. Toen ik 'm voor 't eerst hoorde, heb ik, mijn wieg al Betrapt en myn speen ingeslikt van 't lachen." Gijs Spit vertelt van den Technischen Dienst op ?fehiphol, Oorsten van den Fototechnischen Dienst. Veenendnul en Beekman gaven hun bijdragen en Van der Molen vertelt van ztfn reis met de Snip" naar Woet-Indië. De Heer Plesman schreef een Vawoord en Z.E. Dr. Colijn een Voorwoord. Wij inden in dit bock een beschrijving van de nieuwe i 'ouglas D0.2 en wij hooren over de ervaringen ?jin Piloot Pieterse met een F.III in slecht weer. Vele en goede foto's zijn tusschen den tekst ^plaatst, wel tweehonderd. Iedereen, die eenige > K ?langstelling heeft voor de luchtvaart, zal dit 'mok met veel genoegen lezen. En degene, die nog oen belangstelling heeft voor de aviatiek, moet het uk lezen, opdat hij die interesse wél zal kragen. C. v. S. Beeldende kunst De Jandories" der schilderkunst Expositie van Toon Kelder ALBERT PLASSCHAERT H l l ET is zeker, dat de Jundorios der schilderkunst uitsterven on het is een bewgs, hoe zeer. * l alles verandert, bitterder wordt en eender. >"ant vroeger worpn er vele Jandories, die, al kondet zo herkennen als loden van do Jandororij, toch ?rschillond genoeg waren van elkaar i om ze als ?rsoonlijkhcden te aanvaarden. Want wat waren ?Jandories? Het wa,ren die schilders, die misschien ?eer op den schildcrbaas geleken dan op den hilder. Het waren de populairder.broeders van ?inbrandt on zo waren zeker meer algemeen * v.ien dan Rembraudt ooit zou worden. Z schil?I* eden en misschien schilderen zénog hier en daar . weet: er zijn er nog), dat, wat de burgerman ckt, die oen hartelijk gevoel voor de kleuren 1 -f-ft en voor de doeken, met olieverf bezwaard. l'- Jandories voelden zich niet voortreffelijk naast ?'en (geestelijken) burgerman; zij voelden zich rwant met hem en soms vereerd door zijn aanx --zigheid; ze wisten dat hij hen verstond, al had 1 j meer geld, dikwijls t Maar, dat was het eigen?rdige, al waren ze tegenover de groote bezitters ' "drig,, zooals tooneelspelers (de turba") dat > >? kunnen zijn tegenover een minister; de mai> '-ren van de Jandories waren in wezen steeds ? gelijk aan die van den burgerman. De Jandories « »ren nooit voorzichtig of voorzichtig genoeg; zo . -iren voel vroolükor; ze kleefden niet aan het bezetene vast: ze droegen losser dassen en hun grooter, ruimer hoeden stonden op* meer haren, die anders waren gegroepeerd. De Jandories waren ongetwijfeld goedhartiger dan hun burgervrienden; onregelmatig-verdiend ..geld heeft guller -hand.'Eqi f/e,waren, zeer ujthuizigydefee Jaadöri$B.f Z& 'échil- . 'lorden.veel buitenshuis; ge vondt-hen hl eiken . polder, waar een goeie herberg was, goed vischwater, witte wolken of grijze lucht; ze waren daar van vroeg in den zomer tot laat in het najaar; in den winter gingen ze terug meer nog naar de stads kroeg misschien' dan naar de stad. Frêre et compagnpn waren zie met, den waard ('s avonds schilder je niet, je biljart, je eet een haring; je drinkt een glas bier; je kaart en gaat wat doezelig naar een bed, dat je misschien vergat op te maken of dat je dochter van dertien jaar in orde bracht voor je). De Jandories hadden vrouwen en kinderen, soms in menigte, en ze woonden in onverwachte straten; zeelui huizen in steden ook zóó in kamera zonder Ruimte. Het leven thuis'was wel eens moeilijk, i°hadt gedierten als kruideniers en melkboeren, *Baar deze, over zichzelf verwonderd, kochten toch w«l eens mooie lijst" vara den 'Jandorie en 's avonds ging je dan weer naar je vrienden, wien hetzelfde bij buien overkwam, en die ook in Ant werpen hadden gestudeerd in de decoratieve kunsten" en kunstschilder waren geworden. Van dien tijd hielden de Jandories dat ruimtegevoel aan zich, den gang met de losser bcenen, het fluweelen buis, een snor a la Rubens, en hun bekoring voor oen goed-gezinde meid (waarmee ze meestal trouwden ten slot t e). En van dien tijd af bezaten ze niet alleen een paletduun en liet eveu-met-dcoogen-knypen (het totaliseeren" van een licht-endonker); van dien tijd afhielden ze ook de ver trouwelijkheid, hoewel eer eerbiedig, met Jaap. Jan, George en Thijs, wier namen een glans hadden, waarvan de Jandories nu en dan een streep schijnsel bemerkten.... Ze wisten dat wel, de Jandories, maar als ze met die anderen feest vierden in het Genootschap, dan hadden 'de Jandories de vreugde van den avond in zich; zij waren de vroolyken en de vrooujkmakenden; ze verkwikten Jaap, Jan, George en Thijs; ze deden deze broeders soms zoo sterk denken aan Antwerpen, dat ze er dwaas van werden achter hun lichtbruine bourgogne.... Ja, w{j hebben onze Jandories wel eens wat geminacht. De schilders van de Idee en die schil ders, die hun laatste hartebloed" aan een raam zullen verspillen, hebben ons te deftig gemaakt; dat moest de dood worden van de Jandories met hun dansbeenen, hun wijde snorren, hun wat gevlekte vesten (schuimend bier druipt gemakkelijk van je snor naar je vest) maar eerlijk gezegd, houd.en,' allen, wB^3te^^aor^Haèinidér§''w<irén toch adtljcl iets 4nderö'en niet -tot hun schae of tot schfte'der schilderkunst, dan de referendaris of de ambtenaar van déri burgerlijken stand. Toon Kelder: Concert omgevend landschap. De kleur was dus bovenal muzikaal en gewoonlijk was daarin geen enkel gevaar voor den schilder. Zij kon moer of minder vol zijn in haar geheel, maar de samenklank was zoo goed als altijd zuiver; zij was de werkelijke ont roering. Gevaarlijker was steeds voor hem. waren steeds voor den schilder de vormen, waarbij «-en uiterlijke verantwoording kwam. Was de.drift in den opzet niet groot, dan was het anderzijds altijd gewis, dat daar tekortkomingen zouden optreden en ook dikwijls optraden. Een scherpe keu* wns voor een tentoonstelling bij Kelder daarum meer noodzakelijk, dan bij een enkel-realistisch schilder. Waren er toch' te veel van deze schilderijen, dan leden de goede schilderijen te veel door de zwakke. Ongetwijfeld is dit het geval geweest bij de ten toonstelling nu in Amsterdam; bitser keus luul het geheel gebaat. P De natuur van Kelder is een zeer egocentrische. Alles wat hem van dat eigen centrum ongewüti verwijderde, gaf daardoor en had daardoor kans op tegenslag, op tegenvallen. Een opdracht tot liet. schilderen van een portret of de wil, de wil alleen. een bepaald portret te schilderen, om redenen, die niet enkel die der schoonheid waren, was het wekken van een stillen onwil in hem. Het geslaagde portret is daarom by hem van grooter zeldzaam heid dan de muzikale compositie. Hét portret ver toont alty'd wel kleur, dat kan niet anders bij dezen steeds in zulke richting bedrijvigen en doenden schilder; slaagde het, dan bewijst liet ten eerste do sympathie van den schilder voor den afgebeelde. Daar Kelder's sympathie zeer beperkt van omvang is, is het getal zijner geslaagde conterfeitsels klein, ge ziet dit ook op deze tentoonstelling. Er zijn tekortkomingen! De psychologie is minder fleurig dan voegt; proportie- en andere fouten treden op. Ook hito had, opnieuw, zorgvuldiger wikkend oordeel geen schae gedaan, Kelder kan alleen, niettegenstaande een soms behendige kunde, dat KROP e's ia 23 lie r»» g*. oiuler Duyu klein* lat hi: HE, lei w d« i! ee.5 e» ti et"; ifd. ZOI f* di no. p« DCl liji lit-t' vet «i' in en ui ar 10 r, s :. '?» , r t Toon Kelder, bij van Wisselingh, Amsterdam HET is bij Kelder steeds en dadelijk duidelijk geweest, bij den eersten opzet, óf een schilderij zou slagen óf niet. Dit is geen ijdele bewermg maar eene, die berust op vele per soonlijke waarnemmgen. ZU is ook gemakkelijk te begrijpen, wanneer ge weet, dat de voor hem wer kelijke schilderyen voorstellingen waren uit het 'hoofd geschilderd en die de eigenschappen hadden van 'kleur-melodieën. Aan die kleurmelodie was alles ondergeschikt of kwam noodzakelijkerwijs daaruit voort: naakten, musiceerenden, dieren en PAG. 7 DE GROENE No. 3071 .ningeg» behoef ik-toch. niet te herhalen, e.Vénzecr'. als het geldt van ? %|jn riaaktteekeningen, waarbij er zün, die meer 'de. hand deed ontstaan dan de drift van ie moeten maken ,'.... , Deze tentoonstelling is er dus eene, die, nauw keurig nagegaan, niet de gedachte en de vreugd verwekte'van een gehoopten voortgaan en van een zich verdiepen. . PL. W* i ?"<! 'l'' HABANOLA DE SIGAAR VAN STANDING Fabrikaat: VAN DER PUTT& DE VLAM - EINDHOVEN H' l i* : ?* *". K

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl